ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ, ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ. ΚΑΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΕΒΡΟ ΜΕΧΡΙ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΝΗΣΙΑ…
Φέτος συμπληρώνονται 10 χρόνια από την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στo Κερατσίνι, το βράδυ της 17ης Σεπτεμβρίου το 2013, από τις μαχαιριές του χρυσαυγίτη Ρουπακιά. Ο ίδιος μαζί με πολυάριθμο «τάγμα εφόδου» της Χ.Α. ανενόχλητοι και με μηχανές της ΔΙΑΣ να παρατηρούν, μαχαιρώνουν επανειλημμένα τον Παύλο, ο οποίος μέχρι την τελευταία στιγμή στέκεται στα πόδια του και απωθεί τους φασίστες προσπαθώντας να προστατεύσει τους φίλους και την κοπέλα του, που έχουν βρει δρόμο διαφυγής σε παρακείμενο στενό.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ατσαλώνει το αντιφασιστικό κίνημα το οποίο την επόμενη ημέρα κατακλύζει τους δρόμους, συγκρούεται και τσακίζει τους ναζί και τις οργανώσεις τους παντού. Το κράτος, το οποίο χρησιμοποιούσε τους φασίστες από την πρώτη στιγμή που μπήκαν στο κοινοβούλιο το 2012 για να πραγματοποιούν σε συνεργασία με μπάτσους διαδοχικά πογκρόμ και «επιχειρήσεις σκούπα» εναντίον προσφύγων/-ισσών και μεταναστών/-τριών στο κέντρο της Αθήνας, αναγκάζεται να παραγκωνίσει για λίγο τις αντιμεταναστευτικές του πολιτικές. Φυλακίζονται φασίστες, οι οποίοι θα βγουν μέσα στα επόμενα χρόνια με χαλαρές ποινές, με λίγα μόνο μεγαλοστελέχη να παραμένουν μέσα. Ερχόμενοι στο σήμερα, μια δεκαετία μετά, το φασιστικό-εθνικιστικό δηλητήριο, επιμένει να διαποτίζει την κοινωνίας μας, ενώ ο φασισμός επιμένει μέσα στις συνθήκες διαρκούς καταστροφής που ζούμε, να μας δείχνει τα δόντια του επιχειρώντας εκ νέου να σηκώσει κεφάλι.
Η φασιστική ιδεολογία, λογική και φρασεολογία, εδώ και δεκαετίες, έχουν κερδίσει το δικό τους χώρο στο δημόσιο πολιτικό λόγο και πλέον εκφράζονται από φαινομενικά διαφορετικά κέντρα και πολιτικούς φορείς. Από κυβερνητικές και βουλευτικές καρέκλες, από δημοσιογράφους που δημιουργούν ξενοφοβικά fake news στις πυρκαγιές, από φασίστες κυνηγούς κεφαλών και «σερίφηδες» σε Έβρο και Κύπρο, από τα όπλα των μπάτσων που γαζώνουν ανήλικους, ακόμα και από τον «αντισυστημικό» Κασιδιάρη που στήνει προεκλογική εκστρατεία με βίντεο, ραδιόφωνα και social media από τον Κορυδαλλό.
Την ίδια στιγμή που η ακροδεξιά και ο εθνικισμός απλώνονται επάνω σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι συχνά ακροδεξιές κυβερνήσεις της Ε.Ε. έχουν ως δεκανίκι τον φασισμό που πάντα θα υπηρετεί και θα εκθειάζει την κρατική βαρβαρότητα και τον αυταρχισμό της κεντρικής εξουσίας. Μια τέτοια ακροδεξιά κυβέρνηση, η οποία αντλεί νομιμοποίηση από μια μειοψηφία λοβοτομημένων πιστών ψηφοφόρων, είναι αυτή που έχει αποδείξει ότι θα πατήσει αβίαστα επί πτωμάτων, για να διασφαλίσει τα εγχώρια κρατικά συμφέροντα, τα συμφέροντα των μεγαλοαφεντικών και του ντόπιου κεφαλαίου. Η κοινωνία μας εξαθλιώνεται από την τεχνητή ακρίβεια στα βασικά, το βιοτικό επίπεδο πέφτει από την απαξίωση και το πετσόκομμα των ιδιωτικοποιήσεων σε οτιδήποτε έχει κοινωφελές και δημόσιο χαρακτήρα, όπως τα νοσοκομεία, τα σχολεία, οι δρόμοι, οι ράγες. Στον αντίποδα, οι «μπιζνες» των «επενδυτών» κάθε είδους, οι ανάγκες των κερδοσκόπων θεοποιούνται, ακόμη και αν αυτοί εξασφαλίζουν τα κέρδη τους πατώντας πάνω σε ανθρώπινες ζωές ντόπιων και ξένων.
Την στιγμή που οι κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι στις θανατηφόρες αντιμεταναστευτικές πολιτικές που εφαρμόζονται χρόνια τώρα σε Έβρο, νησιά, Αιγαίο και Ιόνιο είναι περιορισμένες, με αποκορύφωμα τους/τις εκατοντάδες πνιγμένους/-ες στο ναυάγιο της Πύλου και τους 18 καμένους/-ες άντρες, γυναίκες και παιδιά στην Δαδιά, η ανθρώπινη ζωή ευτελίζεται σαν έννοια, κάτι που πλέον περιλαμβάνει και τον ντόπιο πληθυσμό. Με την ίδια ευκολία που πρόσφυγες και μετανάστες/-ριες πεθαίνουν μαζικά στα χερσαία και υγρά σύνορα, με την ίδια ευκολία ντόπιοι πεθαίνουν στις ράγες των Τεμπών, δεκάδες καίγονται στις καλοκαιρινές πυρκαγιές και δεκάδες πνίγονται στις πλημμύρες. Θάνατοι για τους οποίους το πολιτικό σύστημα, οι «τοπικοί άρχοντες» και ο εμπλεκόμενος ιδιωτικός παράγοντας, ουδέποτε ανέλαβαν τις πραγματικές τους ευθύνες που τους αναλογούν.
Με τις δολοφονίες μεταναστών όπως του 29χρονου Λουκμάν στον δρόμο από δικάβαλο φασιστών με μαχαίρια στα Πετράλωνα το πρωί όταν πήγαινε στην δουλειά του, την δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh, από καθωσπρέπει καταστηματάρχες και μπάτσους στο κέντρο της Αθήνας μέρα μεσημέρι, γιατί, σύμφωνα με αυτούς, έμοιαζε με τοξικοεξαρτημένο, οδηγούμαστε στην δολοφονία του 19χρονου Θανάση Καναούτη, όταν ο οδηγός λεωφορείου τον έσυρε στον δρόμο με το πόδι μπλοκαρισμένο στην πόρτα, γιατί δεν είχε εισιτήριο και φτάνουμε στην πρόσφατη δολοφονία του 36χρονου Αντώνη Καρυώτη στο λιμάνι του Πειραιά, επειδή «έμοιαζε με Πακιστανό χωρίς εισιτήριο». Οι εν ψυχρώ εκτελέσεις των νεαρών Ρομά, όπως του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη και του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη από μπάτσους για μικροκλοπές σε συνδυασμό με την συνωμοσιολογία και την ξενοφοβία που οργιάζουν μέσα στις στάχτες των πυρκαγιών μέσα από fake news για μετανάστες και πράκτορες που βάζουν τις φωτιές, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι ο εκφασισμός της ίδια της κοινωνίας πλέον έχει προχωρήσει σε περισσότερο βάθος, αφού η ίδια δέχεται, αναπαράγει ,αδιαφορεί ή ακόμα και επικροτεί τέτοια περιστατικά.
Σε αντίθεση με τα παραπάνω, με τις πρωτοφανείς καταστροφές ολόκληρων περιοχών, χωριών και πόλεων που βρέθηκαν μέσα στον κυκλώνα των πυρκαγιών και των πλημμυρών, εκεί που χιλιάδες κάτοικοι βρέθηκαν εγκαταλελειμμένοι/-ες από οποιαδήποτε ,έστω βασική, βοήθεια από το επιτελικό κράτος, τους δήμους, τις περιφέρειες και την εκκλησία, κανείς και καμία δεν έμεινε μόνος ή μόνη μέσα από την έμπρακτη αλληλεγγύη από τον συνάνθρωπο στον συνάνθρωπο. Από τους εθελοντές και τους κατοίκους που τον Ιούλιο και τον Αύγουστο πάλευαν να σώσουν ότι μπορούσαν μέσα στα πύρινα μέτωπα, μέχρι τους εθελοντές και τους κατοίκους διασώστες μέσα στον πλημμυρισμένο κάμπο, την συλλογή και την διανομή τόνων ειδών πρώτης ανάγκης εκεί που πραγματικά χρειάζονται και την εθελοντική συλλογική δουλειά, ο ίδιος ο λαός και πάλι μόνος του έσωσε τον ίδιο τον λαό.
Δεν θα συνηθίσουμε τον θάνατο και την καταστροφή που απλόχερα μοιράζουν και δικαιολογούν Κράτος-Κεφάλαιο-ΜΜΕ, ούτε θα επιτρέψουμε σε κάθε λογής φασίστες να πατήσουν πόδι στα χωριά, στις πόλεις, στις δουλειές και στις γειτονιές μας. Επιμένουμε, σε μια εποχή γενικής δυστοπίας, να ονειρευόμαστε και να παλεύουμε για μια καλύτερη ζωή για όλους/-ες, διεκδικώντας ζωή και ελευθερία και όχι απλά μια υποφερτή σκλαβιά. Γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή, γιατί οι ζωές και τα όνειρα μας έχουν μεγαλύτερη αξία από τα κέρδη τους. Ήρθε η ώρα να χαράξουμε μια γραμμή στο χώμα και να πούμε «ΩΣ ΕΔΩ»!
…ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΚΡΑΤΟΣ-ΚΕΦΑΛΑΙΟ-ΜΜΕ-ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ
ΘΑΝΑΤΟΣ, ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ
Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΙΣΟΠΕΔΩΣΟΥΝ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΚΜΗΔΕΝΙΖΕΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
Συνέλευση Αναρχικών Αντιεξουσιαστ(ρι)ών Λαμίας
