Category: Αφίσσες

Ανακοίνωση! Το Αναγνωστήριο Όλων και η Βιβλιοθήκη 451 προσκαλούν σε μια βραδιά Προσ-Ποίησης. Σάββατο 16 Μαρτίου, ώρα 8 μ.μ.

ALL EYES ON RAFAH!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
Σάββατο 2 Μάρτη, 12:00
Πλατεία 1866, Χανιά.

Η Κατάληψη Rosa Nera καλεί
στην απεργιακή πορεία της 28ης Φλεβάρη

Ένα χρόνο μετά το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη, κράτος και Κεφάλαιο συνεχίζουν να δολοφονούν: 179 νεκροί εργαζόμενοι για τα κέρδη της εργοδοσίας μέσα στον τελευταίο χρόνο

Να βάλουμε τις ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους

Απεργίες διαρκείας
ενάντια σε έναν κόσμο αδικίας

Αρκετά ανεχτηκαμε την στέρηση
ώρα να μοιραστούμε την αφθονία

Όλες και όλοι στην Απεργία,
Τετάρτη 28/2
στις 10.30 στην Πλατεία Αγοράς

Κατάληψη Rosa Nera

https://rosanera.squat.gr/

#ροζανερα #rosanera #Χανιά

Πρόγραμμα για τον Ιανουάριο.

Αλληλεγγύη με τις φοιτήτριες και τους φοιτητές που αγωνίζονται ώστε να μην γίνουν οι ζωες τους ένα πεδίο κερδοσκοπίας.

Κατάληψη Rosa Nera: Ρεμπέτικο γλέντι οικονομικής ενίσχυσης για τους πλημμυρόπληκτους της κεντρικής Ελλάδας. Αλληλεγγύη κόντρα στην εγκληματική κρατική διαχείριση. Αυτό το Σάββατο στην Ρόζα.

Event: https://www.facebook.com/share/vjivDdEzMx2tr3jS/

#rosanera #ροζανερα #Χανιά

Χανιά:
Συμμετοχή της Κατάληψης Rosa Nera στην διεθνή αφισοκόλληση του μηνύματος του Βαλκανικού Αναρχικού Δικτύου Αλληλεγγύης, που κυκλοφορεί στους τοίχους των βαλκανικών πόλεων σε διαφορετικές γλώσσες:
«Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, από Βαλκάνια μέχρι Ισραήλ, Παλαιστίνη, Ρωσία, Ουκρανία, έχθρός είναι το κράτος και το κεφάλαιο. Ενάντια στα τείχη του εθνικισμού και του πολέμου, χτίζουμε την αλληλεγγύη και την αντίσταση.»

H αφίσσα είναι αποτέλεσμα εργασιών του Αναρχικού Βαλκανικού Βιβλίου 2023, του οποίου την ανακοίνωση μπορεί να διαβάσει κανείς εδώ και στα ελληνικά: https://bab2023.espivblogs.net/final-statement-of-the-balkan-anarchist-bookfair-2023/?fbclid=IwAR354G2UoEJY4UGrndNpzm674ssYImhO0i5EMkwBqgeB7yVAldMxsP0kmA0

https://rosanera.squat.gr/

Εκδήλωση- συζήτηση για την αναπαραγωγή με την φεμινιστική ομάδα Women‘s Collective 619, Σάββατο 2/12 στις 19:00 στην κατάληψη Rosa Nera

Με αφορμή την παρουσίαση της μπροσούρας «Re.pro, σκέψεις για την αναπαραγωγή» οι Women’s Collective 619 έρχονται στην κατάληψη Rosa Nera για να συζητήσουμε από κοινού γύρω από το ζήτημα της αναπαραγωγής.

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που απασχόλησε την τοπική κοινωνία των Χανίων η υπόθεση του κυκλώματος εμπορίας βρεφών. Οι μαρτυρίες περισσότερων από εκατό γυναικών αναδεικνύουν τις άθλιες συνθήκες εγκλεισμού στις οποίες για μήνες υποβάλλονταν από τα μέλη του κυκλώματος, είτε ως δότριες ωαρίων είτε ως παρένθετες μητέρες. Οι γυναίκες αυτές ζούσαν σε καθεστώς ομηρίας σε σπίτια εντός των Χανίων από τα οποία έβγαιναν μόνο για σουπερμαρκετ και για ιατρικές εξετάσεις στο παράνομο κέντρο Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής.

Έναντι πολύ υψηλής αμοιβής ζευγάρια από όλο τον κόσμο σε συννενήση με τα μέλη του κυκλώματος κατέφθαναν στα Χανιά για να αποκτήσουν παιδί. Οι γυναίκες που εκμεταλλεύονταν ανήκουν στα πιο χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Είναι γυναίκες από τη Μολδαβία, την Ουκρανία, τη Γεωργία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Ιδιαίτερα κομβικό ρόλο στη δεκαετή δράση του κυκλώματος έχουν 2 γιατροί- γνωστοί στην τοπική κοινωνία.

Από τις νέες τεχνολογίες μέχρι την παρένθετη μητρότητα αναδεικνύεται η πολιτική και ταξική διάσταση της αναπαραγωγής που αποτελεί ένα από τα ζητήματα που καταπιάνεται η μπροσούρα.

Μια συζήτηση γύρω από την κατάσκευη του δημογραφικού ως πρόβλημα και τις πολιτικές διαχείρισης και ελέγχου των σωμάτων μας.  

Μια συζήτηση για την έννοια της φροντίδας και τις πτυχές της που παραμένουν αόρατες.

Μια συζήτηση για την γονεϊκότητα σε μια κοινωνία αλλεπάλληλων οικονομικών κρίσεων και αποδόμησης των σχέσεων, όπου το μεγάλωμα ενός παιδιού παραμένει μια υπόθεση της πυρηνικής οικογενειας.

Μουσική παράσταση με αφιέρωμα στον Νίκο Καββαδία στην Κατάληψη Rosa Nera, Παρασκευή 24 Νοέμβρη, στις 21:00.

https://rosanera.squat.gr/

Event: https://www.facebook.com/share/hx8AKZy38adD4tQL/

Ούτε ένα χρόνο μετά την δολοφονία του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη, Ρομά, που πυροβολήθηκε στο κεφάλι από αστυνομικό, μέλος της ομάδας Διάς, κατά τη διάρκεια “καταδίωξης” γιατί ο νεαρός έφυγε από ένα πρατήριο καυσίμων χωρίς να πληρώσει αντίτιμο βενζίνης αξίας 20 ευρώ. Μόλις δυόμιση μήνες μετά την δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη στον επαρχιακό δρόμο Φρε-Βρυσσών στα Χανιά από αστυνομικούς των ΤΑΕ-Σούδας κατά τη διάρκεια “τυχαίου ελέγχου”.

Στις 11 Νοεμβρίου, λίγο πρίν τα μεσάνυχτα, στην ευρύτερη περιοχή της Αλιάρτου στη Βοιωτία, αστυνομικοί καταδίωξαν αυτοκίνητο που  επέβαιναν τέσσερις νεαροί Ρομά.

Ο αδερφός του 17χρονου νεκρού και αυτόπτης μάρτυρας υποστηρίζει ότι «ο αστυνομικός κατέβηκε από το αμάξι με νεύρα, πλησίασε, χτύπησε με το όπλο το τζαμί, από την μεριά του αδερφού μου με δύναμη. Άνοιξε την πόρτα ο αδερφός μου, δεν πρόλαβε να κατέβει και ο αστυνομικός του έριξε δύο κλωτσιές στα πλευρά, μια στα πόδια, στο καλάμι, τον άρπαξε από την μπλούζα και τον πυροβόλησε. Γέμισε η άσφαλτος αίματα του αδερφού μου. Χωρίς να κάνει τίποτα. Υπάρχουν μαρτυρίες. Ούτε καταδίωξη, ούτε τίποτα. Εκείνη την στιγμή δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εγώ και τα δύο κορίτσια».

Σύμφωνα με τον 16χρονο «μετά ο αστυνομικός που έριξε στον αδελφό μου, έκλαιγε. Μετά ένας άλλος αστυνομικός πήρε τον αδερφό μου και τον πήγε στο νοσοκομείο της Θήβας. Έφυγα και εγώ με το αμάξι για το νοσοκομείο. Τα κορίτσια έμειναν στο χωριό. Αργά το βράδυ ήρθαν αστυνομικοί στο νοσοκομείο και πήγα να καταθέσω”

Μέσα σε 3 χρόνια, 3 νεκρά Ρομά παιδιά. Νίκος Σαμπάνης, Κώστας Φραγκούλη, Χρήστος Μιχαλόπουλος.

Η κρατική συμμορία της ΕΛ.ΑΣ. δείχνει για άλλη μια φορά τι είναι ικανή να κάνει μέσα σε ένα πλαίσιο δομικής ρατσιστικής βίας. Η χρόνια υποστήριξη των ένστολων δολοφόνων περνά μέσα από δηλώσεις στήριξης υπουργών και συνδικαλιστών μπάτσων, από ένα δικαστικό σύστημα που εθελοτυφλεί αφήνοντας ατιμώρητους τους δράστες, από την προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. που επιμελώς τους (συγ)καλύπτει και συγχρόνως φροντίζει να αναπαράγονται ρατσιστικά και μισάνθρωπα αντανακλαστικά.

Τον δολοφόνησαν γιατί ήτανε Ρομά.

Τον δολοφόνησαν γιατί οι κρατικές πολιτικές μηδενικής ανοχής της παραβατικότητας (ακόμα και αν είναι μια βόλτα με το αμάξι) στοχεύουν στην περαιτέρω πειθάρχηση και έλεγχο κάθε συμπεριφοράς που μπορεί να χαρακτηριστεί ως επικίνδυνη για το δόγμα «νόμος και τάξη». Η νεολαία της πολυεθνικής εργατικής τάξης αντιστέκεται μέσα στα κέντρα κράτησης μεταναστ(ρι)ών, στους αφιλόξενους δρόμους αυτής της χώρας, στην αλητεία της καθημερινής ζωής, στη συνεχή και κλιμακούμενη υποτίμηση των ζωών μας. Διεκδικώντας συνεχώς περισσότερη ζωή, ακόμα και αν την δολοφονούν.

Η Κατάληψη Rosa Nera φιλοξενεί την Ανοιχτή Συνέλευση από τα Ιωάννινα, Έναντια στην Ενεργειακή Λεηλασία, για μια συζήτηση γύρω από την μπροσούρα: ” Ενέργεια για ποιον;” που αφορά τις εξορύξεις στην Ήπειρο.
Την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου στις 7 μ.μ.
Θα λειτουργεί το αντιεμπορευματικό καφενείο και το χαριστικό της Ρόζας, όπως η βιβλιοθήκη 451.

#rosanera #ροζανέρα #Χανιά

Για την παρουσίαση της μπροσούρας από την Ανοιχτή Συνέλευση στα Γιάννενα ενάντια στην Ενεργειακή Λεηλασία, γύρω από μύθους και αλήθειες, συγκρούσεις γύρω από το ζήτημα των εξορύξεων στην Ήπειρο και τους αγώνες ενάντια στην καπιταλιστική καταλήστευση και καταστροφή φυσικών και ανθρώπινων πόρων. Ενάντια δηλαδή σε διαδικασίες που καταστρέφουν το περιβάλλον και τις κοινότητες για τα βρχυπρόθεσμα κέρδη των λίγων, των προνομιούχων και των αφεντικών κάποιων μονοπωλίων, στις διαδικασίες ιδιωτικής κερδοφορίας που συχνά και κατ΄ ευφημισμόν και μόνο επονομάζονται ως «πράσινη ανάπτυξη»:

Στην συζήτηση με την Ανοιχτή Συνέλευση και την Ρόζα Νέρα, μετέφεραν την εμπειρία τους και σύντροφοι και συντρόφισσες από το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο, συζητήθηκαν και αναζητήθηκαν τα κοινά στους περιβαλλοντικούς αγώνες από την Κρήτη ως την Ήπειρο.

Ευχαριστούμε την Ανοιχτή Συνέλευση από τα Ιωάννινα, όπως ευχαριστούμε την Πρωτοβουλία Κρήτης ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων για την πολύτιμη συνεισφορά στην συζήτηση, αλλά και για την ανταπόκριση και κάποιες εικόνες τα οποία και αναδημοσιεύουμε!!!

«…Χανιά, Rosa Nera!

Από την Κρήτη μέχρι το Ιόνιο και την Ήπειρο λέμε ΟΧΙ στις εξορύξεις!

Πολύ ενδιαφέρουσα και σημαντική η εκδήλωση – παρουσίαση της μπροσούρας “Ενέργεια για τι και για ποιον; Μύθοι και αλήθειες για τις εξορύξεις στην Ήπειρο στην εποχή της “πράσινης” μετάβασης”. Πολύ ολοκληρωμένη η συλλογική δουλειά που μας παρουσίασαν οι συναγωνιστές από την Ανοιχτή Συνέλευση στα Γιάννενα ενάντια στην Ενεργειακή Λεηλασία.

Από τη συζήτηση που ακολούθησε κρατάμε την ανάγκη που εκφράστηκε στις τοποθετήσεις για συντονισμό των αντιστάσεων απέναντι στα καταστροφικά σχέδια που προωθεί το Κράτος των Επενδυτών βάζοντας στο στόχαστρο τους τόπους μας και τις ζωές μας για τα κέρδη του χρηματιστηρίου της ενέργειας.

Ακολουθεί απόσπασμα από την εξαιρετική μπροσούρα που παρουσιάστηκε στο φιλόξενο χώρο της Κατάληψης Rosa Nera στα Χανιά:

Η ενέργεια αποτελεί το θεμέλιο λίθο των σύγχρονων κοινωνιών και το βασικότερο γρανάζι στη μηχανή της αέναης ανάπτυξης.

Η ανάπτυξη με τη σειρά της αποτελεί το βασικό φαντασιακό και μύθο πάνω στον οποίο στηρίχθηκε η κατασκευή του νεωτερικού κόσμου. Κι αν αυτό που φάνταζε πριν από δυο αιώνες ως μια υπόσχεση της Δύσης ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να εμποδίσει την ανθρωπότητα να πηγαίνει συνεχώς μπροστά και να εξελίσσεται, στον 21ο αιώνα, των πεπερασμένων ενεργειακών πόρων, ο μύθος αυτός έχει πλέον καταρριφθεί.

Οι πόροι του πλανήτη έχουν σχεδόν εξαντληθεί, τεράστιες περιοχές της γης έχουν υποστεί

ανεπανόρθωτη ζημιά και φυσικά ο πλούτος που παράγεται, συνήθως με αίμα και αμέτρητες θυσίες, παραμένει στα χέρια των -πολύ- λίγων και ισχυρών.

Είναι ξεκάθαρο πως η ενέργεια μέσα στο σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα είναι

απλώς ένα εμπόρευμα και όχι ένα μέσο για την κάλυψη των αναγκών μας. Αποτελεί προϊόν αγοραπωλησίας, που ως βασικό σκοπό έχει τα ολοένα αυξανόμενα κέρδη των εταιρειών.

Αντιμετωπίζεται ως πηγή χρήματος για τις πολυεθνικές που την εμπορεύονται, ως μπίλια στη ρουλέτα του χρηματιστηρίου, ως όπλο στους παγκόσμιους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς.

Με άξονα τα παραπάνω χαράσσονται οι διεθνείς και εγχώριες ενεργειακές πολιτικές. Αυτό είναι η «ανάπτυξη» που διαρκώς ευαγγελίζονται, η οποία στο πέρασμά της δεν υπολογίζει ούτε το φυσικό περιβάλλον, ούτε τα οικοσυστήματα, ούτε τις τοπικές κοινωνίες που διαλύονται από τις επενδύσεις αυτές και οι οποίες, στο φινάλε, αποτελούν παράπλευρες απώλειες.

Για τα κινήματα, όμως, όπως και συνολικά για τους από κάτω, η ενέργεια θα πρέπει να είναι κάτι πολύ διαφορετικό, δηλαδή κοινωνικό αγαθό και ως τέτοιο οφείλει να ανήκει σε μας.

Πρέπει να παράγεται και να χρησιμοποιείται με γνώμονα την κάλυψη των δικών μας αναγκών και πάντα με σεβασμό και σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον.

Αυτό βέβαια, απαιτεί και από εμάς τη δόμηση ενός πολύ διαφορετικού ανθρωπότυπου από τον υπάρχοντα της καπιταλιστικής φρενίτιδας, που καταναλώνει ασταμάτητα και προσεγγίζει τα πάντα ως αναλώσιμα, όντας πλήρως αποξενωμένος από το φυσικό κόσμο που τον περιβάλλει.

Απαιτεί έναν επαναπροσδιορισμό των αναγκών μας και τη δημιουργία κοινοτήτων που δεν θα αντιμετωπίζουν τη φύση ως πηγή αλόγιστου πλουτισμού ή ως στείρο τουριστικό προορισμό, αλλά που θα αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως κομμάτι της.

Οι κοινότητες αυτές θα πρέπει να βασίζονται στην αλληλεγγύη και όχι στην εκμετάλλευση, στην ίση συμμετοχή και όχι

στην ιεραρχία, στην αλληλοβοήθεια και όχι στον ανταγωνισμό.

Κι έτσι, περνάμε στο πιο σημαντικό θέμα, αυτό της απόφασης.

Ποιος έχει τον λόγο;

Ποιος αποφασίζει τελικά για όλα αυτά;

Για εμάς είναι ξεκάθαρο: τον λόγο για ζητήματα τόσο κομβικά για τις ζωές μας, όπως είναι το ενεργειακό, πρέπει να τον έχουμε εμείς κι όχι τα κράτη και οι εταιρείες. Η διαχείριση της ενέργειας δεν μπορεί παρά να είναι κοινωνική υπόθεση και οι αποφάσεις επ’ αυτής οφείλουν να ανήκουν αποκλειστικά σε εμάς, που άλλωστε είμαστε εκείνοι-ες που υφίστανται πάντα και

τις εκάστοτε συνέπειες.

Αυτός είναι και ο λόγος που δημιουργούμε και θα συνεχίσουμε να δημιουργούμε δεσμούς κοινής πορείας και αλληλεγγύης με τα απανταχού περιβαλλοντικά κινήματα, όχι μόνο ενάντια στις εξορύξεις, αλλά και ενάντια στις ΒΑΠΕ και τη λεηλασία της φύσης συνολικά.

Όπου κι αν βρισκόμαστε, μας ενώνουν οι κοινοί αγώνες προστασίας των περιοχών μας από την καταστροφή που φέρνουν τα συμφέροντα των από πάνω και το ισχυρό νήμα της πεποίθησης ότι κανείς δεν μπορεί να αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς.

Αυτός είναι και ο λόγος που θεωρούμε ότι τα περιβαλλοντικά κινήματα δεν μπορούν να είναι στεγνά «πράσινα», αλλά οφείλουν να βλέπουν τον εαυτό τους ως κομμάτι ενός ευρύτερου παζλ και να αντιλαμβάνονται τη σύνδεσή τους με όλους τους αγώνες για την χειραφέτηση και την κοινωνική αυτονομία.

Κλείνοντας, λοιπόν, θα το πούμε για άλλη μια φορά: από την Ήπειρο, μέχρι τα Άγραφα, από την Κρήτη μέχρι το Ιόνιο Πέλαγος κι απ’ άκρη σ’ άκρη της γης, στεκόμαστε και θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε, για όσο χρειαστεί, ενάντια στην λεηλασία των βουνών, των θαλασσών, των τόπων μας, και της ζωής μας της ίδιας.

Ολόκληρη η μπροσούρα εδώ

https://drive.google.com/…/1wnLwUUwDt…/view…

Ανοιχτή Συνέλευση στα Γιάννενα ενάντια στην Ενεργειακή λεηλασία.

Ο Χ Ι Σ Τ Ι Σ Ε Ξ Ο Ρ Υ Ξ Ε Ι Σ!

Ούτε στην Ήπειρο, ούτε στο Ιόνιο, ούτε στην Κρήτη, ούτε πουθενά!

Δεν θυσιάζουμε τους τόπους μας και τις ζωές μας για τα κέρδη των πετρελαϊκών εταιρειών!…»