Tag: καταστολή

Μήνυμα αντίστασης του αιχμάλωτου μέλους της Οργάνωσης Αναρχική Δράση Θ. Χατζηαγγέλου για τη διεθνή εβδομάδα αλληλεγγύης στους αναρχικούς κρατούμενους. 

“Δες, η αδιαφορία τους πώς μας σκοτώνει”

Σε έναν πλανήτη που μοιάζει ολοένα και περισσότερο με σφαγείο, υπάρχουν άνθρωποι με ατσαλωμένες συνειδήσεις, ριζωμένοι βαθιά στο τσιμέντο και το σίδερο της ανυπαρξίας για τις ανατρεπτικές τους προθέσεις. Άνθρωποι που τίμησαν την ιδιότητά τους, στεκούμενοι με σεβασμό και αφοσίωση στο πέρασμα της ιστορίας. Αντίκριζαν κατάματα τους λακέδες της εξουσίας, όχι σαν θεατές στην αρένα του θεάματος αλλά σαν μαχητές. Ορκισμένοι εχθροί της αδικίας και πολέμιοι του υπάρχοντος.

Σε έναν πλανήτη που μοιάζει ολοένα και περισσότερο με φυλακή, υπάρχουν πραγματικοί αιχμάλωτοι με ριζωμένα στην καρδιά τους τον ανθό της απελευθέρωσης. Αιχμάλωτοι ενός σιωπηλού μα ασίγαστου πολέμου ενάντια στην παρακμή και την αλλοτρίωση που δεν υπόσχεται ασφάλεια, όμως διψάει για ζωή. Και κάθε βράδυ κοιτούν τα άστρα καθώς ψηλώνουν τα τείχη του εγκλεισμού. Και κάθε ξημέρωμα ψηλώνει η θέληση και η επιμονή. Μέχρι να έρθει το ύστατο ξημέρωμα…

Σε έναν πλανήτη που φλέγεται από εξεγερμένες καρδιές, υπάρχουν ακόμα μηνύματα αντίστασης και αισιοδοξίας. Μηνύματα συνενοχής κρυμμένα κάτω από κουκούλες, που ταξιδεύουν στα αυτιά μας μέσα από έναν κρότο μηχανισμού στα ανάκτορα των ένστολων μιασμάτων στη Χιλή, από μια μολότοφ στα οργισμένα γαλλικά προάστια, από μια ριπή θυμού και δικαιοσύνης στη Δυτική Όχθη, από μια δολιοφθορά ενάντια στην αναπτυξιακή φρενίτιδα στον ιταλικό βορρά, από τα θρύψαλα στις βιτρίνες του εγχώριου καταναλωτισμού.

Εδώ που ο χρόνος δεν έχει καμία εξουσία στα σώματα μας και η οργή σε πνίγει σαν το σάλιο, η εντατικοποίηση του διεθνούς επαναστατικού αγώνα είναι η δική μας θύμηση της απόλυτης ελευθερίας. Είναι η ανάγκη και η επιθυμία μας. Όποιος ξεχνάει τους απανταχού αιχμαλώτους του κοινωνικού και ταξικού πολέμου για έναν κόσμο ανεξούσιο, ξεχνάει τον ίδιο τον πόλεμο.

Αδιάλειπτη αλληλεγγύη στους αμετανόητους φυλακισμένους επαναστάτες που οριοθετούν τη ζωή στο φυσικό σύνορο του ανατρεπτικού δικαίου.

Δύναμη και σεβασμό στους διεθνείς επαναστατικούς πυρήνες που μάχονται στο σήμερα δικαιώνοντας την αιχμαλωσία μας.

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση

Γ’ Πτέρυγα, Φυλακές Λάρισας

22/8/2023

Φόρος τιμής του αιχμάλωτου μέλους της Οργάνωσης Αναρχική Δράση Θ. Χατζηαγγέλου για τα 3 χρονια απ’ το χαμό του συντρόφου Βασίλη Μάγγου.

Ακόμα θυμάμαι…

Τα τελευταία μας βήματα

Τις τελευταίες πέτρες που φεύγαν συντονισμένα από τα χέρια μας

Τη μυρωδιά του καμένου πλαστικού στο οδόφραγμα

Το τελευταίο δακρυγόνο

Το τελευταίο τρέξιμο για την ανασύνταξη

Τα τελευταία μας συνθήματα

Τις τελευταίες ανάσες

Το μέλημα να μην αφήσουμε κανέναν στα χέρια τους

Το βλέμμα σου που κοιτούσε μπροστά, όταν όλοι βημάτιζαν προς τα πίσω

Τον τελευταίο σου θυμό

Το τελευταίο σου γέλιο-θολό μα αγέρωχο

Την τελευταία είδηση

Ακόμα κι αν όλα δεν είναι όπως πρώτα, τίποτα δεν πεθαίνει όσο ο κόσμος θυμάται. 3 χρόνια απ’ τον πιο ψυχρό Ιούλη και εσύ ταξιδεύεις σε κάθε μας δάκρυ, στο θυμό των ανυπάκουων, στο γέλιο των κολασμένων. Και εμείς εδώ καθηλωμένοι, δίχως ταξίδι μπροστά μας, πιο φτωχοί από πριν, να σμιλεύουμε την άρνηση της υποταγής. Για να θυμόμαστε. Γιατί θυμόμαστε.

Μία υπόσχεση, χρέος προς τη μνήμη σου-καμία ειρήνη
Βασίλης Μάγγος αδιάλειπτα παρών

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση
Ειδική Πτέρυγα, Νοσοκομείο κρατουμένων Κορυδαλλού
13/7/2023

Στις 4 Απρίλη ξεκίνησε η δίκη των 3ων συντρόφων μας Θ.Χατζηαγγέλου, Γ.Βούλγαρη και Π.Καλαϊτζή στη Λάρισα. Ο Θ.Χατζηαγγέλου και η Γ.Βούλγαρη είχαν συλληφθεί στις 8/2/2022, έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής σε σπίτι, με αφορμή την εμπρηστική επίθεση στο Ίδρυμα του Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού, στην Άνω Πόλη, ενώ το απόγευμα πραγματοποιείται η προσαγωγή του Π.Καλαϊτζή, η οποία αργότερα μετατρέπεται σε σύλληψη. Στις 12/2 περάσαν από την διαδικασία ανακριτή και εισαγγελέα και κρίθηκαν προφυλακιστέοι με τις κατηγορίες της συμμετοχής τους στην Οργάνωση “Αναρχική Δράση”(187Α), τον εμπρησμό στο «Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού» και άλλων κατηγοριών. Από την πρώτη στιγμή ο σύντροφος Θάνος Χατζηαγγέλου ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού και των ευρημάτων του σπιτιού και μετέπειτα στις 10 Μάρτη τη συμμετοχή του στην οργάνωση, η συντρόφισσα Γεωργία Βούλγαρη υπερασπίστηκε την επιλογή να έχει υποστηρικτικό ρόλο για την πραγματοποίηση της ενέργειας στο ΙΕΘΠ και ο σύντροφος Πάνος Καλαϊτζής αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες.

Για μία ακόμη φορά η κρατική εκδικητικότητα είναι φανερή. Η αντιτρομοκρατική για να “στήσει” ποινικά το άρθρο 187Α που αφορά τη σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης, ψάχνει μανιωδώς ένα τρίτο άτομο, για να παρουσιάσει μία ακόμη επιτυχία, με μόνα στοιχεία το συσχετισμό του Π.Καλαϊτζή με το σπίτι όπου συνελήφθησαν οι άλλοι δύο και λόγω των συντροφικών, φιλικών και συναδελφικών σχέσεων με τον Θ.Χατζηαγγέλου. Στο βούλευμα του 6μήνου όμως η συγκεκριμένη κατηγορία “έπεσε”. Πλέον ο Π.Καλαϊτζής είναι ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, η Γ.Βούλγαρη βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό με βραχιολάκι και ο Θ.Χατζαηγγέλου βρίσκεται ακόμη προφυλακισμένος στα μπουντρούμια της “Δημοκρατίας”.

Η δικαστική εξουσία θα καταδικάσει τις επαναστατικές πράξεις της Οργάνωσης Αναρχική Δράση, της οποίας οι επιθέσεις ήταν σε κρατικούς, εξουσιαστικούς, καπιταλιστικούς στόχους και σε αντίστοιχα πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν τους εχθρούς όσων αντιστέκονται και αγωνίζονται για την συνολική απελευθέρωση. Μία δικαστική εξουσία που δίνει ελαφρυντικά, χαμηλές ποινές και αναστολές σε όλους αυτούς που πρεσβεύουν την εκμετάλλευση και την υποτίμηση των ζωών μας, σε κακοποιητές, βιαστές και δολοφόνους, σε όλους αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν με τις ζωές του κοινωνικού συνόλου. Ούτως ή άλλως δεν περιμένουμε καμία επιείκεια, καμία δικαιοσύνη από τους εχθρούς της ελευθερίας, απλά κάθε φορά οφείλουμε να αναδεικνύουμε τους πραγματικούς ενόχους και τους πραγματικούς υπεύθυνους των καταστροφικών συνεπειών που επωμιζόμαστε.

Το κράτος κατέχει το μονοπώλιο της «νόμιμης» βίας, καταστέλλοντας κάθε πράξη αντιβίας του ριζοσπαστικού πολύμορφου κινήματος, κάθε εστία αντίστασης, ανατρεπτικού λόγου και πράξης. Επεμβαίνει στις κοινωνικές σχέσεις, χρησιμοποιώντας την ωμή κρατική βία και τα μέσα αφομοίωσης, υποδουλώνει συνειδήσεις, επιδιώκει να αποσπάσει την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση απέναντι σε όποιες “μεταρρυθμίσεις”, χειραγωγώντας έτσι την κοινωνία ώστε να λειτουργεί για χάρη αυτού. Προωθούνται έτσι νόμοι που βασίζονται πάνω σε μία ολόκληρη βιομηχανία επιτήρησης, ελέγχου, πειθαρχίας και εγκλεισμού που όχι μόνο χλευάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά εκμεταλλεύονται και λεηλατούν όλο το φυσικό κόσμο. Κύριος στόχος της εκάστοτε κυβέρνησης, πόσο μάλλον της παρούσας, είναι η πάταξη της εγχώριας τρομοκρατίας ενώ στην ουσία ο πραγματικός τρομοκράτης ενσαρκώνεται στην ίδια μέσα από την κρατική αδιαφορία που οδηγεί σε τραγικά γεγονότα, με τελευταίο παράδειγμα το κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών με δεκάδες νεκρούς. Η μηδενική κρατική ευθύνη απέναντι στα χαμηλά ταξικά κοινωνικά στρώματα είναι μία τρανή απόδειξη της θανατοπολιτικής του ελληνικού κράτους.

Η στάση μας απέναντι σε κάθε λογής εξουσιαστές-κανίβαλους είναι ξεκάθαρη και η στήριξη μας προς τον πολύμορφο αγώνα αδιαμφισβήτητη. Ως αναρχικές/οι έχουμε το χρέος απέναντι στους ίδιους μας τους αγώνες, απέναντι στην ίδια την πολιτική μας ύπαρξη να μην εγκαταλείπουμε ο ένας την άλλη ακόμη και όταν οι καιροί δυσκολεύουν. Οι ιδέες μας και οι δεσμοί μας θα είναι για πάντα ένα όπλο που δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε σε έναν άλλο κόσμο γιατί μόνο όταν θα περπατήσουμε όλοι και όλες μαζί πάνω στα συντρίμμια του γερασμένου αυτού κόσμου, πορευόμενοι/ες προς μια επαναστατημένη κοινωνία με τις δικές μας αξίες και ιδανικά, θα είμαστε ελεύθεροι/ες.

Αλληλεγγύη στους 3 συντρόφους Θ. Χατζηαγγέλου, Γ. Βούλγαρη και Π. Καλαϊτζή

Οι μαχόμενες επαναστατικές δυνάμεις δεν κάμπτονται , δεν λυγίζουν

Η Αναρχική Δράση δεν δικάζεται

Πόλεμο στην κρατική τρομοκρατία

Τετάρτη 14/6, 9:30|Συγκέντρωση αλληλεγγύης, Δικαστήρια Λάρισας

Η συνεδρίαση θα συνεχιστεί με τις αγορεύσεις των συνήγορων υπεράσπισης και την απόφαση.

Στις 4 Απρίλη ξεκίνησε η δίκη των 3ων συντρόφων μας Θ.Χατζηαγγέλου, Γ.Βούλγαρη και Π.Καλαϊτζή στη Λάρισα. Ο Θ.Χατζηαγγέλου και η Γ.Βούλγαρη είχαν συλληφθεί στις 8/2/2022, έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής σε σπίτι, με αφορμή την εμπρηστική επίθεση στο Ίδρυμα του Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού, στην Άνω Πόλη, ενώ το απόγευμα πραγματοποιείται η προσαγωγή του Π.Καλαϊτζή, η οποία αργότερα μετατρέπεται σε σύλληψη. Στις 12/2 περάσαν από την διαδικασία ανακριτή και εισαγγελέα και κρίθηκαν προφυλακιστέοι με τις κατηγορίες της συμμετοχής τους στην Οργάνωση “Αναρχική Δράση”(187Α), τον εμπρησμό στο «Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού» και άλλων κατηγοριών. Από την πρώτη στιγμή ο σύντροφος Θάνος Χατζηαγγέλου ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού και των ευρημάτων του σπιτιού και μετέπειτα στις 10 Μάρτη τη συμμετοχή του στην οργάνωση, η συντρόφισσα Γεωργία Βούλγαρη υπερασπίστηκε την επιλογή να έχει υποστηρικτικό ρόλο για την πραγματοποίηση της ενέργειας στο ΙΕΘΠ και ο σύντροφος Πάνος Καλαϊτζής αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες.

Για μία ακόμη φορά η κρατική εκδικητικότητα είναι φανερή. Η αντιτρομοκρατική για να “στήσει” ποινικά το άρθρο 187Α που αφορά τη σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης, ψάχνει μανιωδώς ένα τρίτο άτομο, για να παρουσιάσει μία ακόμη επιτυχία, με μόνα στοιχεία το συσχετισμό του Π.Καλαϊτζή με το σπίτι όπου συνελήφθησαν οι άλλοι δύο και λόγω των συντροφικών, φιλικών και συναδελφικών σχέσεων με τον Θ.Χατζηαγγέλου. Στο βούλευμα του 6μήνου όμως η συγκεκριμένη κατηγορία “έπεσε”. Πλέον ο Π.Καλαϊτζής είναι ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, η Γ.Βούλγαρη βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό με βραχιολάκι και ο Θ.Χατζαηγγέλου βρίσκεται ακόμη προφυλακισμένος στα μπουντρούμια της “Δημοκρατίας”.

Η δικαστική εξουσία θα καταδικάσει τις επαναστατικές πράξεις της Οργάνωσης Αναρχική Δράση, της οποίας οι επιθέσεις ήταν σε κρατικούς, εξουσιαστικούς, καπιταλιστικούς στόχους και σε αντίστοιχα πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν τους εχθρούς όσων αντιστέκονται και αγωνίζονται για την συνολική απελευθέρωση. Μία δικαστική εξουσία που δίνει ελαφρυντικά, χαμηλές ποινές και αναστολές σε όλους αυτούς που πρεσβεύουν την εκμετάλλευση και την υποτίμηση των ζωών μας, σε κακοποιητές, βιαστές και δολοφόνους, σε όλους αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν με τις ζωές του κοινωνικού συνόλου. Ούτως ή άλλως δεν περιμένουμε καμία επιείκεια, καμία δικαιοσύνη από τους εχθρούς της ελευθερίας, απλά κάθε φορά οφείλουμε να αναδεικνύουμε τους πραγματικούς ενόχους και τους πραγματικούς υπεύθυνους των καταστροφικών συνεπειών που επωμιζόμαστε.

Το κράτος κατέχει το μονοπώλιο της «νόμιμης» βίας, καταστέλλοντας κάθε πράξη αντιβίας του ριζοσπαστικού πολύμορφου κινήματος, κάθε εστία αντίστασης, ανατρεπτικού λόγου και πράξης. Επεμβαίνει στις κοινωνικές σχέσεις, χρησιμοποιώντας την ωμή κρατική βία και τα μέσα αφομοίωσης, υποδουλώνει συνειδήσεις, επιδιώκει να αποσπάσει την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση απέναντι σε όποιες “μεταρρυθμίσεις”, χειραγωγώντας έτσι την κοινωνία ώστε να λειτουργεί για χάρη αυτού. Προωθούνται έτσι νόμοι που βασίζονται πάνω σε μία ολόκληρη βιομηχανία επιτήρησης, ελέγχου, πειθαρχίας και εγκλεισμού που όχι μόνο χλευάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά εκμεταλλεύονται και λεηλατούν όλο το φυσικό κόσμο. Κύριος στόχος της εκάστοτε κυβέρνησης, πόσο μάλλον της παρούσας, είναι η πάταξη της εγχώριας τρομοκρατίας ενώ στην ουσία ο πραγματικός τρομοκράτης ενσαρκώνεται στην ίδια μέσα από την κρατική αδιαφορία που οδηγεί σε τραγικά γεγονότα, με τελευταίο παράδειγμα το κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών με δεκάδες νεκρούς. Η μηδενική κρατική ευθύνη απέναντι στα χαμηλά ταξικά κοινωνικά στρώματα είναι μία τρανή απόδειξη της θανατοπολιτικής του ελληνικού κράτους.

Η στάση μας απέναντι σε κάθε λογής εξουσιαστές-κανίβαλους είναι ξεκάθαρη και η στήριξη μας προς τον πολύμορφο αγώνα αδιαμφισβήτητη. Ως αναρχικές/οι έχουμε το χρέος απέναντι στους ίδιους μας τους αγώνες, απέναντι στην ίδια την πολιτική μας ύπαρξη να μην εγκαταλείπουμε ο ένας την άλλη ακόμη και όταν οι καιροί δυσκολεύουν. Οι ιδέες μας και οι δεσμοί μας θα είναι για πάντα ένα όπλο που δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε σε έναν άλλο κόσμο γιατί μόνο όταν θα περπατήσουμε όλοι και όλες μαζί πάνω στα συντρίμμια του γερασμένου αυτού κόσμου, πορευόμενοι/ες προς μια επαναστατημένη κοινωνία με τις δικές μας αξίες και ιδανικά, θα είμαστε ελεύθεροι/ες.

Αλληλεγγύη στους 3 συντρόφους Θ. Χατζηαγγέλου, Γ. Βούλγαρη και Π. Καλαϊτζή

Οι μαχόμενες επαναστατικές δυνάμεις δεν κάμπτονται , δεν λυγίζουν

Η Αναρχική Δράση δεν δικάζεται

Πόλεμο στην κρατική τρομοκρατία

Πέμπτη 8/6, 9:30|Συγκέντρωση αλληλεγγύης, Δικαστήρια Λάρισας

κατάληψη Terra Incognita

Η συνεδρίαση θα συνεχιστεί με τους μάρτυρες υπεράσπισης του Θ. Χατζηαγγέλου και με τις απολογίες των 3ων συντρόφων.

Δήλωση αλληλεγγύης του αιχμάλωτου μέλους της Αναρχικής Δράσης Θ. Χατζηαγγέλου στον αγώνα του αναρχικού απεργού πείνας Γ. Μιχαηλίδη (από 12/5), κατά τη διάρκεια της δίκης της οργάνωσης στις 25/5.

Σε μια εποχή πολιτικής σήψης και νεκρικής ακαμψίας του κοινωνικού ανταγωνισμού, έχουμε καθήκον να αποτελούμε τη φωνή όσων δεν μπορούν να ακουστούν. Όσων το δίκιο συναντάει τείχη και πλέγματα. Είμαστε εδώ ο ένας για τον άλλον, για να μεταφέρουμε το δίκιο των ανυπότακτων, κυκλοφορώντας τους αγώνες. Με βαθιά ριζωμένο το αίσθημα της συλλογικοποίησης και την ανάγκη να συνεχίσουμε να διεκδικούμε με αγώνες όσα μας στερούν. Γιατί για εμάς ποτέ και τίποτα δεν ήταν δεδομένο.

Λίγες μέρες πριν τη νεοφιλελεύθερη φιέστα της οικογένειας Μητσοτάκη, τα αρμόδια υπουργεία διέταξαν την αναστολή των πολλά υποσχόμενων εκπαιδευτικών αδειών του συντρόφου Γιάννη Μιχαηλίδη. Πιστοί στην εγκληματική διαχείριση των κρατουμένων θέλουν μέχρι και την τελευταία μέρα να πιούνε το αίμα μας. Ο σύντροφός μας έχει ξεκινήσει, ακόμη μια φορά, απεργία πείνας από τις 12/5 για να κερδίσει τα αυτονόητα. Τίποτα λιγότερο ή περισσότερο απ’ όσα δικαιούται: την αναστολή της ποινής και την αποφυλάκισή του.

Σε αυτήν τη δίκη, η αιχμάλωτη φωνή της Αναρχικής Δράσης είναι και φωνή του συντρόφου Γιάννη Μιχαηλίδη, για να ακουστεί το δίκιο του. Να ακουστεί ο αγώνας του και το πάθος που διακατέχει έναν ανυπότακτο αγωνιστή για ελευθερία. Μπροστά στο δίλημμα του νεοφιλελευθερισμού για μετάνοια ή θάνατο, οι επαναστάτες έχουν διαλέξει με περηφάνια το δρόμο τους. Η σκέψη και η καρδιά μου βρίσκεται στο πλευρό του συντρόφου μου, δηλώνοντάς σας πως επιφυλάσσομαι για τη χρήση κάθε μέσου αντίστασης και συνοδοιπορίας με τον αγώνα αυτόν.

Δεν ικετεύουμε για τα αυτονόητα – Δεν διαπραγματευόμαστε με τα αδιαπραγμάτευτα

Αγωνιζόμαστε μαζί μέχρι το τέλος

Νίκη στον αγώνα του συντρόφου Γ. Μιχαηλίδη

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση
Γ’ Πτέρυγα, Φυλακές Λάρισας
25/5/2023

Στις 4 Απρίλη ξεκίνησε η δίκη των 3ων συντρόφων μας Θ.Χατζηαγγέλου, Γ.Βούλγαρη και Π.Καλαϊτζή στη Λάρισα. Ο Θ.Χατζηαγγέλου και η Γ.Βούλγαρη είχαν συλληφθεί στις 8/2/2022, έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής σε σπίτι, με αφορμή την εμπρηστική επίθεση στο Ίδρυμα του Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού, στην Άνω Πόλη, ενώ το απόγευμα πραγματοποιείται η προσαγωγή του Π.Καλαϊτζή, η οποία αργότερα μετατρέπεται σε σύλληψη. Στις 12/2 περάσαν από την διαδικασία ανακριτή και εισαγγελέα και κρίθηκαν προφυλακιστέοι με τις κατηγορίες της συμμετοχής τους στην Οργάνωση “Αναρχική Δράση”(187Α), τον εμπρησμό στο «Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού» και άλλων κατηγοριών. Από την πρώτη στιγμή ο σύντροφος Θάνος Χατζηαγγέλου ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού και των ευρημάτων του σπιτιού και μετέπειτα στις 10 Μάρτη τη συμμετοχή του στην οργάνωση, η συντρόφισσα Γεωργία Βούλγαρη υπερασπίστηκε την επιλογή να έχει υποστηρικτικό ρόλο για την πραγματοποίηση της ενέργειας στο ΙΕΘΠ και ο σύντροφος Πάνος Καλαϊτζής αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες.

Για μία ακόμη φορά η κρατική εκδικητικότητα είναι φανερή. Η αντιτρομοκρατική για να “στήσει” ποινικά το άρθρο 187Α που αφορά τη σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης, ψάχνει μανιωδώς ένα τρίτο άτομο, για να παρουσιάσει μία ακόμη επιτυχία, με μόνα στοιχεία το συσχετισμό του Π.Καλαϊτζή με το σπίτι όπου συνελήφθησαν οι άλλοι δύο και λόγω των συντροφικών, φιλικών και συναδελφικών σχέσεων με τον Θ.Χατζηαγγέλου. Στο βούλευμα του 6μήνου όμως η συγκεκριμένη κατηγορία “έπεσε”. Πλέον ο Π.Καλαϊτζής είναι ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, η Γ.Βούλγαρη βρίσκεται σε κατ’οίκον περιορισμό με βραχιολάκι και ο Θ.Χατζαηγγέλου βρίσκεται ακόμη προφυλακισμένος στα μπουντρούμια της “Δημοκρατίας”.

Η δικαστική εξουσία θα καταδικάσει τις επαναστατικές πράξεις της Οργάνωσης Αναρχική Δράση, της οποίας οι επιθέσεις ήταν σε κρατικούς, εξουσιαστικούς, καπιταλιστικούς στόχους και σε αντίστοιχα πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν τους εχθρούς όσων αντιστέκονται και αγωνίζονται για την συνολική απελευθέρωση. Μία δικαστική εξουσία που δίνει ελαφρυντικά, χαμηλές ποινές και αναστολές σε όλους αυτούς που πρεσβεύουν την εκμετάλλευση και την υποτίμηση των ζωών μας, σε κακοποιητές, βιαστές και δολοφόνους, σε όλους αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν με τις ζωές του κοινωνικού συνόλου. Ούτως ή άλλως δεν περιμένουμε καμία επιείκεια, καμία δικαιοσύνη από τους εχθρούς της ελευθερίας, απλά κάθε φορά οφείλουμε να αναδεικνύουμε τους πραγματικούς ενόχους και τους πραγματικούς υπεύθυνους των καταστροφικών συνεπειών που επωμιζόμαστε.

Το κράτος κατέχει το μονοπώλιο της «νόμιμης» βίας, καταστέλλοντας κάθε πράξη αντιβίας του ριζοσπαστικού πολύμορφου κινήματος, κάθε εστία αντίστασης, ανατρεπτικού λόγου και πράξης. Επεμβαίνει στις κοινωνικές σχέσεις, χρησιμοποιώντας την ωμή κρατική βία και τα μέσα αφομοίωσης, υποδουλώνει συνειδήσεις, επιδιώκει να αποσπάσει την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση απέναντι σε όποιες “μεταρρυθμίσεις”, χειραγωγόντας έτσι την κοινωνία ώστε να λειτουργεί για χάρη αυτού. Προωθούνται έτσι νόμοι που βασίζονται πάνω σε μία ολόκληρη βιομηχανία επιτήρησης, ελέγχου, πειθαρχίας και εγκλεισμού που όχι μόνο χλευάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά εκμεταλλεύονται και λεηλατούν όλο το φυσικό κόσμο. Κύριος στόχος της εκάστοτε κυβέρνησης, πόσο μάλλον της παρούσας, είναι η πάταξη της εγχώριας τρομοκρατίας ενώ στην ουσία ο πραγματικός τρομοκράτης ενσαρκώνεται στην ίδια μέσα από την κρατική αδιαφορία που οδηγεί σε τραγικά γεγονότα, με τελευταίο παράδειγμα το κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών με δεκάδες νεκρούς. Η μηδενική κρατική ευθύνη απέναντι στα χαμηλά ταξικά κοινωνικά στρώματα είναι μία τρανή απόδειξη της θανατοπολιτικής του ελληνικού κράτους.

Η στάση μας απέναντι σε κάθε λογής εξουσιαστές-κανίβαλους είναι ξεκάθαρη και η στήριξη μας προς τον πολύμορφο αγώνα αδιαμφισβήτητη. Ως αναρχικές/οι έχουμε το χρέος απέναντι στους ίδιους μας τους αγώνες, απέναντι στην ίδια την πολιτική μας ύπαρξη να μην εγκαταλείπουμε ο ένας την άλλη ακόμη και όταν οι καιροί δυσκολεύουν. Οι ιδέες μας και οι δεσμοί μας θα είναι για πάντα ένα όπλο που δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε σε έναν άλλο κόσμο γιατί μόνο όταν θα περπατήσουμε όλοι και όλες μαζί πάνω στα συντρίμμια του γερασμένου αυτού κόσμου, πορευόμενοι/ες προς μια επαναστημένη κοινωνία με τις δικές μας αξίες και ιδανικά, θα είμαστε ελεύθεροι/ες.

Αλληλεγγύη στους 3 συντρόφους Θ. Χατζηαγγέλου, Γ. Βούλγαρη και Π. Καλαϊτζή

Οι μαχόμενες επαναστατικές δυνάμεις δεν κάμπτονται , δεν λυγίζουν

Η Αναρχική Δράση δεν δικάζεται

Πόλεμο στην κρατική τρομοκρατία

Πέμπτη 25/5, 9:30|Συγκέντρωση αλληλεγγύης, Δικαστήρια Λάρισας

Στις 4 Απρίλη ξεκίνησε η δίκη των 3ων συντρόφων μας Θ.Χατζηαγγέλου, Γ.Βούλγαρη και Π.Καλαϊτζή στη Λάρισα. Ο Θ.Χατζηαγγέλου και η Γ.Βούλγαρη είχαν συλληφθεί στις 8/2/2022, έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής σε σπίτι, με αφορμή την εμπρηστική επίθεση στο Ίδρυμα του Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού, στην Άνω Πόλη, ενώ το απόγευμα πραγματοποιείται η προσαγωγή του Π.Καλαϊτζή, η οποία αργότερα μετατρέπεται σε σύλληψη. Στις 12/2 περάσαν από την διαδικασία ανακριτή και εισαγγελέα και κρίθηκαν προφυλακιστέοι με τις κατηγορίες της συμμετοχής τους στην Οργάνωση “Αναρχική Δράση”(187Α), τον εμπρησμό στο «Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού» και άλλων κατηγοριών. Από την πρώτη στιγμή ο σύντροφος Θάνος Χατζηαγγέλου ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού και των ευρημάτων του σπιτιού και μετέπειτα στις 10 Μάρτη τη συμμετοχή του στην οργάνωση, η συντρόφισσα Γεωργία Βούλγαρη υπερασπίστηκε την επιλογή να έχει υποστηρικτικό ρόλο για την πραγματοποίηση της ενέργειας στο ΙΕΘΠ και ο σύντροφος Πάνος Καλαϊτζής αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες.

Για μία ακόμη φορά η κρατική εκδικητικότητα είναι φανερή. Η αντιτρομοκρατική για να “στήσει” ποινικά το άρθρο 187Α που αφορά τη σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης, ψάχνει μανιωδώς ένα τρίτο άτομο, για να παρουσιάσει μία ακόμη επιτυχία, με μόνα στοιχεία το συσχετισμό του Π.Καλαϊτζή με το σπίτι όπου συνελήφθησαν οι άλλοι δύο και λόγω των συντροφικών, φιλικών και συναδελφικών σχέσεων με τον Θ.Χατζηαγγέλου. Στο βούλευμα του 6μήνου όμως η συγκεκριμένη κατηγορία “έπεσε”. Πλέον ο Π.Καλαϊτζής είναι ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, η Γ.Βούλγαρη βρίσκεται σε κατ’οίκον περιορισμό με βραχιολάκι και ο Θ.Χατζαηγγέλου βρίσκεται ακόμη προφυλακισμένος στα μπουντρούμια της “Δημοκρατίας”.

Η δικαστική εξουσία θα καταδικάσει τις επαναστατικές πράξεις της Οργάνωσης Αναρχική Δράση, της οποίας οι επιθέσεις ήταν σε κρατικούς, εξουσιαστικούς, καπιταλιστικούς στόχους και σε αντίστοιχα πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν τους εχθρούς όσων αντιστέκονται και αγωνίζονται για την συνολική απελευθέρωση. Μία δικαστική εξουσία που δίνει ελαφρυντικά, χαμηλές ποινές και αναστολές σε όλους αυτούς που πρεσβεύουν την εκμετάλλευση και την υποτίμηση των ζωών μας, σε κακοποιητές, βιαστές και δολοφόνους, σε όλους αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν με τις ζωές του κοινωνικού συνόλου. Ούτως ή άλλως δεν περιμένουμε καμία επιείκεια, καμία δικαιοσύνη από τους εχθρούς της ελευθερίας, απλά κάθε φορά οφείλουμε να αναδεικνύουμε τους πραγματικούς ενόχους και τους πραγματικούς υπεύθυνους των καταστροφικών συνεπειών που επωμιζόμαστε.

Το κράτος κατέχει το μονοπώλιο της «νόμιμης» βίας, καταστέλλοντας κάθε πράξη αντιβίας του ριζοσπαστικού πολύμορφου κινήματος, κάθε εστία αντίστασης, ανατρεπτικού λόγου και πράξης. Επεμβαίνει στις κοινωνικές σχέσεις, χρησιμοποιώντας την ωμή κρατική βία και τα μέσα αφομοίωσης, υποδουλώνει συνειδήσεις, επιδιώκει να αποσπάσει την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση απέναντι σε όποιες “μεταρρυθμίσεις”, χειραγωγόντας έτσι την κοινωνία ώστε να λειτουργεί για χάρη αυτού. Προωθούνται έτσι νόμοι που βασίζονται πάνω σε μία ολόκληρη βιομηχανία επιτήρησης, ελέγχου, πειθαρχίας και εγκλεισμού που όχι μόνο χλευάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά εκμεταλλεύονται και λεηλατούν όλο το φυσικό κόσμο. Κύριος στόχος της εκάστοτε κυβέρνησης, πόσο μάλλον της παρούσας, είναι η πάταξη της εγχώριας τρομοκρατίας ενώ στην ουσία ο πραγματικός τρομοκράτης ενσαρκώνεται στην ίδια μέσα από την κρατική αδιαφορία που οδηγεί σε τραγικά γεγονότα, με τελευταίο παράδειγμα το κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών με δεκάδες νεκρούς. Η μηδενική κρατική ευθύνη απέναντι στα χαμηλά ταξικά κοινωνικά στρώματα είναι μία τρανή απόδειξη της θανατοπολιτικής του ελληνικού κράτους.

Η στάση μας απέναντι σε κάθε λογής εξουσιαστές-κανίβαλους είναι ξεκάθαρη και η στήριξη μας προς τον πολύμορφο αγώνα αδιαμφισβήτητη. Ως αναρχικές/οι έχουμε το χρέος απέναντι στους ίδιους μας τους αγώνες, απέναντι στην ίδια την πολιτική μας ύπαρξη να μην εγκαταλείπουμε ο ένας την άλλη ακόμη και όταν οι καιροί δυσκολεύουν. Οι ιδέες μας και οι δεσμοί μας θα είναι για πάντα ένα όπλο που δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε σε έναν άλλο κόσμο γιατί μόνο όταν θα περπατήσουμε όλοι και όλες μαζί πάνω στα συντρίμμια του γερασμένου αυτού κόσμου, πορευόμενοι/ες προς μια επαναστημένη κοινωνία με τις δικές μας αξίες και ιδανικά, θα είμαστε ελεύθεροι/ες.

Αλληλεγγύη στους 3 συντρόφους Θ. Χατζηαγγέλου, Γ. Βούλγαρη και Π. Καλαϊτζή

Οι μαχόμενες επαναστατικές δυνάμεις δεν κάμπτονται , δεν λυγίζουν

Η Αναρχική Δράση δεν δικάζεται

Πόλεμο στην κρατική τρομοκρατία

Τετάρτη 17/5, 9:30|Συγκέντρωση αλληλεγγύης, Δικαστήρια Λάρισας

Πολιτικός φόρος τιμής του αιχμάλωτου μέλους της Αναρχικής Δράσης Θάνου Χατζηαγγέλου για τα 47 χρόνια απ’ τη δολοφονία της μαχήτριας της RAF Ulrike Meinhof.

“Διαμαρτυρία είναι όταν λέω πως αυτό κι αυτό δεν μου αρέσει. Αντίσταση είναι όταν φροντίζω αυτό που δεν μου αρέσει, να μην συνεχίζεται.”

Ulrike Meinhof

9 Μάη 1976

Στην απομόνωση του Stammheim βρίσκεται δολοφονημένη η μαχήτρια της RAF Ulrike Meinhof. Έχει προηγηθεί η δολοφονία του απεργού πείνας Holger Meins, που υποβαλλόταν διαρκώς σε αναγκαστική σίτιση, ενώ ένα χρόνο αργότερα θα δολοφονηθούν στα κελιά της απομόνωσης του Stammheim ο Andreas Baader , η Gudrun Ensslin και ο Jan-Carl Raspe και στο Stadelheim η Ingrid Schubert.

Η μαχήτρια Ulrike Meinhof ήταν μια επαναστάτρια, σάρκα από τη σάρκα του ένοπλου αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, που γεννήθηκε και πέθανε στα μονοπάτια της συμβολής στην πάλη για την ατομική και συλλογική απελευθέρωση. Εγκατέλειψε τη νομιμότητα κατά τη διάρκεια ενέργειας απελευθέρωσης του φυλακισμένου επαναστάτη Andreas Baader και αποτέλεσε οργανωτικό στέλεχος της πρώτης γενιάς της Φράξιας Κόκκινος Στρατός.

Υπήρξε ένας χαρισματικός άνθρωπος που ισορροπούσε τη θεωρία μέσα από την πράξη, έχοντας ιθύνοντα ρόλο τόσο στη θεωρητική αποτύπωση της ιδεολογικοπολιτικής γραμμής της RAF, χωρίς ποτέ της να εγκαταλείψει το επιχειρησιακό πεδίο της ένοπλης μητροπολιτικής αντίστασης. Αποτέλεσε νευραλγικό κομμάτι εκείνων των πρωτοβουλιών που σήκωσαν στις πλάτες τους την κληρονομιά των λατινοαμερικάνικων αντάρτικων, οικοδομώντας το ένοπλο μητροπολιτικό μέτωπο στα ευρωπαϊκά κέντρα. Που μετέφεραν τις εχθροπραξίες στην “καρδιά του κτήνους”, κάνοντας πράξη την αλληλεγγύη στους λαούς του Βιετνάμ, της Παλαιστίνης και των χωρών του τρίτου κόσμου που βάλλονταν από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ.

Μέσα σε μία εποχή όπου η γερμανική καγκελαρία του Schmidt αποτελούσε ιμπεριαλιστικό κέντρο λήψης αποφάσεων και επιχειρήσεων, κουβαλώντας στους μηχανισμούς εξουσίας τα ναζιστικά σταγονίδια, η άνθιση του αντάρτικου πόλης έθεσε σε έμπρακτη αμφισβήτηση και ακύρωση τόσο την καθεστωτική παντοδυναμία όσο και την αντιπολιτευτική ανοχή στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα από τη ρεφορμιστική αριστερά. Η ιστορία της εξέγερσης και της αντίστασης γράφτηκε με το αίμα όσων βασανίστηκαν στα κολαστήρια του εγκλεισμού, όσων δολοφονήθηκαν σε ενέδρες και αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις του ειδικού τμήματος SoKo B/M της Ομοσπονδιακής Εγκληματολογικής Υπηρεσίας – ΒΚΑ και όσων εκτελέστηκαν στις νεκρές πτέρυγες αισθητηριακής απομόνωσης.

Η συντρόφισσα Ulrike ήταν αυτό ακριβώς το ανυπότακτο άστρο. Η θεωρητική και πρακτική της συμβολή στη γέννηση της ένοπλης πάλης στη Γερμανία και την ενοποίηση των αντιστάσεων σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή την κατηγοριοποίησαν ως κεντρικό στόχο προς εξουδετέρωση στα κατάστιχα της ΒΚΑ. Από τις συκοφαντίες για την πολιτική της ακεραιότητα και υπόσταση, τη διασπορά ψευδών ειδήσεων για το θάνατό της ενόσω η ίδια αγωνιζόταν σε καθεστώς παρανομίας μέχρι την εξοντωτική της μεταχείριση στον απομονωτισμό της νεκρής πτέρυγας, η σοσιαλδημοκρατική καγκελαρία δρομολόγησε την εκτέλεση της Ulrike στο κολαστήριο του Stammheim, επικαλούμενη τη φαιδρότητα της αυτοκτονίας. Μάλιστα, ο κρατικός ρεβανσισμός δεν αρκέστηκε στο θάνατο της Ulrike, βεβηλώνοντας το νεκρό της σώμα όταν και αφαίρεσε τον εγκέφαλό της υπό ρητή μυστικότητα για να πραγματοποιήσει έρευνες.

Η επαναστατική ιστορία γράφεται με αίμα και μπαρούτι. Σε αυτήν την ιστορία, προσωπικότητες σαν την Ulrike και τους υπόλοιπους συντρόφους της RAF είναι βγαλμένες από τη μήτρα της ταξικής πάλης για την κοινωνική απελευθέρωση. Στέκουν αλώβητες, υπέρλαμπρες μέσα στο χρόνο σαν τα πιο ολόφωτα άστρα, με την ίδια ακεραιότητα που αμφισβητεί και απαξιώνει το μονοπώλιο της τυραννίας. Η ζωή και ο θάνατος συντρόφων και συντροφισσών σαν την Ulrike αποτελούν ιαχή στις εξεγερμένες καρδιές που αποζητούν τη διαρκή επαναστατική αναγκαιότητα, δηλώνοντας εκκωφαντικά στους διώκτες τους: Ήμουν, είμαι και θα είμαι.

Τιμή στους συντρόφους Ulrike Meinhof, Gudrun Ensslin, Holger Meins, Andreas Baader, Ingrid Schubert που δολοφονήθηκαν στις νεκρές πτέρυγες αισθητηριακής απομόνωσης από το γερμανικό κράτος.

Τιμή στους συντρόφους Petra Schelm, Georg Von Rauch, Thomas Weissbecker, Katharina Hammerschmidt, Ulrich Wessel, Siegfried Hausner, Werner Sauber, Brigitte Kuhlmann, Wilfriend Böse, Willi-Peter Stoll, Michael Knoll, Elisabeth Von Dyck, Juliane Plambeck, Wolfgang Beer, Sigurd Debus, Johannes Thimme, Jϋrgen Peemoller, Ina Zipman, Gert Albartus, Wolfgang Grams που αφιέρωσαν τη ζωή τους στον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα για την απελευθέρωση μέσα από τις γραμμές του γερμανικού αντάρτικου πόλης.

“Πίσω απ’ όλους μας βρίσκεται μια κοινή ιστορία – θα ανταμώσουμε ξανά στα άγνωστα και περίπλοκα μονοπάτια της απελευθέρωσης”.

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση

Γ’ Πτέρυγα, Φυλακές Λάρισας

9/5/2023

Στις 4 Απρίλη ξεκίνησε η δίκη των 3ων συντρόφων μας Θ.Χατζηαγγέλου, Γ.Βούλγαρη και Π.Καλαϊτζή στη Λάρισα. Ο Θ.Χατζηαγγέλου και η Γ.Βούλγαρη είχαν συλληφθεί στις 8/2/2022, έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής σε σπίτι, με αφορμή την εμπρηστική επίθεση στο Ίδρυμα του Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού, στην Άνω Πόλη, ενώ το απόγευμα πραγματοποιείται η προσαγωγή του Π.Καλαϊτζή, η οποία αργότερα μετατρέπεται σε σύλληψη. Στις 12/2 περάσαν από την διαδικασία ανακριτή και εισαγγελέα και κρίθηκαν προφυλακιστέοι με τις κατηγορίες της συμμετοχής τους στην Οργάνωση “Αναρχική Δράση”(187Α), τον εμπρησμό στο «Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού» και άλλων κατηγοριών. Από την πρώτη στιγμή ο σύντροφος Θάνος Χατζηαγγέλου ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού και των ευρημάτων του σπιτιού και μετέπειτα στις 10 Μάρτη τη συμμετοχή του στην οργάνωση, η συντρόφισσα Γεωργία Βούλγαρη υπερασπίστηκε την επιλογή να έχει υποστηρικτικό ρόλο για την πραγματοποίηση της ενέργειας στο ΙΕΘΠ και ο σύντροφος Πάνος Καλαϊτζής αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες.

Για μία ακόμη φορά η κρατική εκδικητικότητα είναι φανερή. Η αντιτρομοκρατική για να “στήσει” ποινικά το άρθρο 187Α που αφορά τη σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης, ψάχνει μανιωδώς ένα τρίτο άτομο, για να παρουσιάσει μία ακόμη επιτυχία, με μόνα στοιχεία το συσχετισμό του Π.Καλαϊτζή με το σπίτι όπου συνελήφθησαν οι άλλοι δύο και λόγω των συντροφικών, φιλικών και συναδελφικών σχέσεων με τον Θ.Χατζηαγγέλου. Στο βούλευμα του 6μήνου όμως η συγκεκριμένη κατηγορία “έπεσε”. Πλέον ο Π.Καλαϊτζής είναι ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, η Γ.Βούλγαρη βρίσκεται σε κατ’οίκον περιορισμό με βραχιολάκι και ο Θ.Χατζαηγγέλου βρίσκεται ακόμη προφυλακισμένος στα μπουντρούμια της “Δημοκρατίας”.

Στις 4 Απρίλη η δικαστική εξουσία θα καταδικάσει τις επαναστατικές πράξεις της Οργάνωσης Αναρχική Δράση, της οποίας οι επιθέσεις ήταν σε κρατικούς, εξουσιαστικούς, καπιταλιστικούς στόχους και σε αντίστοιχα πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν τους εχθρούς όσων αντιστέκονται και αγωνίζονται για την συνολική απελευθέρωση. Μία δικαστική εξουσία που δίνει ελαφρυντικά, χαμηλές ποινές και αναστολές σε όλους αυτούς που πρεσβεύουν την εκμετάλλευση και την υποτίμηση των ζωών μας, σε κακοποιητές, βιαστές και δολοφόνους, σε όλους αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν με τις ζωές του κοινωνικού συνόλου. Ούτως ή άλλως δεν περιμένουμε καμία επιείκεια, καμία δικαιοσύνη από τους εχθρούς της ελευθερίας, απλά κάθε φορά οφείλουμε να αναδεικνύουμε τους πραγματικούς ενόχους και τους πραγματικούς υπεύθυνους των καταστροφικών συνεπειών που επωμιζόμαστε.

Το κράτος κατέχει το μονοπώλιο της «νόμιμης» βίας, καταστέλλοντας κάθε πράξη αντιβίας του ριζοσπαστικού πολύμορφου κινήματος, κάθε εστία αντίστασης, ανατρεπτικού λόγου και πράξης. Επεμβαίνει στις κοινωνικές σχέσεις, χρησιμοποιώντας την ωμή κρατική βία και τα μέσα αφομοίωσης, υποδουλώνει συνειδήσεις, επιδιώκει να αποσπάσει την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση απέναντι σε όποιες “μεταρρυθμίσεις”, χειραγωγόντας έτσι την κοινωνία ώστε να λειτουργεί για χάρη αυτού. Προωθούνται έτσι νόμοι που βασίζονται πάνω σε μία ολόκληρη βιομηχανία επιτήρησης, ελέγχου, πειθαρχίας και εγκλεισμού που όχι μόνο χλευάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά εκμεταλλεύονται και λεηλατούν όλο το φυσικό κόσμο. Κύριος στόχος της εκάστοτε κυβέρνησης, πόσο μάλλον της παρούσας, είναι η πάταξη της εγχώριας τρομοκρατίας ενώ στην ουσία ο πραγματικός τρομοκράτης ενσαρκώνεται στην ίδια μέσα από την κρατική αδιαφορία που οδηγεί σε τραγικά γεγονότα, με τελευταίο παράδειγμα το κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών με δεκάδες νεκρούς. Η μηδενική κρατική ευθύνη απέναντι στα χαμηλά ταξικά κοινωνικά στρώματα είναι μία τρανή απόδειξη της θανατοπολιτικής του ελληνικού κράτους.

Η στάση μας απέναντι σε κάθε λογής εξουσιαστές-κανίβαλους είναι ξεκάθαρη και η στήριξη μας προς τον πολύμορφο αγώνα αδιαμφισβήτητη. Ως αναρχικές/οι έχουμε το χρέος απέναντι στους ίδιους μας τους αγώνες, απέναντι στην ίδια την πολιτική μας ύπαρξη να μην εγκαταλείπουμε ο ένας την άλλη ακόμη και όταν οι καιροί δυσκολεύουν. Οι ιδέες μας και οι δεσμοί μας θα είναι για πάντα ένα όπλο που δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε σε έναν άλλο κόσμο γιατί μόνο όταν θα περπατήσουμε όλοι και όλες μαζί πάνω στα συντρίμμια του γερασμένου αυτού κόσμου, πορευόμενοι/ες προς μια επαναστημένη κοινωνία με τις δικές μας αξίες και ιδανικά, θα είμαστε ελεύθεροι/ες.

Αλληλεγγύη στους 3 συντρόφους Θ. Χατζηαγγέλου, Γ. Βούλγαρη και Π. Καλαϊτζή

Οι μαχόμενες επαναστατικές δυνάμεις δεν κάμπτονται, δεν λυγίζουν

Η Αναρχική Δράση δεν δικάζεται

Πόλεμο στην κρατική τρομοκρατία

Τρίτη 2 & Παρασκευή 5 Μαίου, 9:30|Συγκέντρωση αλληλεγγύης, Δικαστήρια Λάρισας

Γράμμα του αιχμάλωτου μέλους της Αναρχικής Δράσης Θ. Χατζηαγγέλου στους χιλιανούς φυλακισμένους συντρόφους Monica Caballero και Francisco Solar εν όψει της δίκης τους στις 19 Μάη.

…δίχως ίχνος μεταμέλειας

Η αναρχία δεν λυγίζει. Στέκει περήφανη και αλώβητη. Ταξιδεύει σαν τα κύματα στις πιο ταραγμένες θάλασσες κρύβοντας τη θέληση και την οργή. Δεν λοξοδρομεί, δεν υπεκφεύγει. Βαδίζει ολόισια στη φωτιά και φλέγεται για να εξαγνίσει τον κατακερματισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Βρίσκει προσωρινό καταφύγιο σε κάθε μάχη για την απόλυτη ελευθερία. Ματώνει, τσακίζεται, πεθαίνει και αναγεννάται ξανά και ξανά χαρίζοντας έναν ατέρμονο εφιάλτη στους τυράννους της.

Η αναρχία δεν προσκυνάει. Στέκει ανυπότακτη μπροστά στους δήμιους της ελευθερίας. Υπερασπίζεται την οντότητά της κάτω από τη λεπίδα της πολιτικοϊδεολογικής λαιμητόμου ακόμα και στο πιο ασφυκτικό περιβάλλον. Αφοσιωμένη στο ιστορικό της φορτίο αφήνει το στίγμα της ανεξίτηλα στο χρόνο για να οπλίσει νέες ανεξέλεγκτες στρατιές ανυπότακτων μειοψηφιών. Δεν παραιτείται, δεν μετανοεί. Δεν λιγοψυχεί και δεν σιωπά μπροστά στην υποταγή και την εκμετάλλευση. Εξεγείρεται.

Η αναρχία δεν σκύβει το κεφάλι μπροστά στους ιεροεξεταστές του κοινωνικού πολέμου. Κοιτάει κατάματα τους διώκτες της μέχρι τέλους με το κεφάλι ψηλά και το βλέμμα της δεν έχει πια λευκό. Δικάζει, δεν δικάζεται, για να διασώσει την αλήθεια απ’ τον θάνατό της, να τσακίσει την έγκλειστη αβεβαιότητα. Δεν συγχωρεί παρά αναμένει. Σιγοκαίει και με την ίδια αταλάντευτη θέληση και στέκει ορκισμένη στην ίδια αφοσίωση.

Αυτή είναι η αναρχία κι αυτοί είμαστε εμείς μέσα της. Σάρκα από τη σάρκα της. Σταγόνες από το αίμα των μαύρων φρουρών. Φλόγες αδιαλλαξίας σε έναν κόσμο που του είναι γραμμένο να καεί ολάκερος. Ιαχές πολέμου ακανόνιστα διασκορπισμένες στο έγκλειστο σύμπαν. Σιωπές, λυγμοί, δάκρυα, εκκωφαντικά αναφιλητά. Περιφερόμενα λάφυρα πολέμου σε κολαστήρια, τρομοπάνελ και ιερατεία του δημοκρατικού δικαίου της υποταγής.

Όσα πράττουμε είναι όσα είμαστε. Μπροστά στους διώκτες μας σηκώνουμε τα δεσμά μας συντονίζοντας το πιο γνώριμο κροτάλισμα -αυτό των αλυσίδων της περήφανης αιχμαλωσίας. Σύντροφοι Monica και Francisco, με τα χέρια μας δεμένα μα τις καρδιές παντοτινά ελεύθερες παραμένουμε αλύγιστοι, αδιάλλακτοι, αμετανόητοι μέχρι τέλους.

Από την Ελλάδα ως την Χιλή, στο εδώλιο της ιεράς εξέτασης βασιλεύει μία και μόνο αλήθεια που τσακίζει τον αφοπλισμό, την παρακμή και την πολιτική απαξία: χίλιες και μία έγκλειστες ανάσες προσμονής χωρίς δεύτερη σκέψη, μέχρι την απόλυτη ελευθερία.

Δύναμη στον αδερφό μας Alfredo Cospito που υπερασπίζεται ακλόνητος την αναρχία στη πράξη.

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση
Ειδική Πτέρυγα, Νοσοκομείο κρατουμένων Κορυδαλλού
18/4/2023

Στις 4 Απρίλη ξεκινάει η δίκη των 3ων συντρόφων μας Θ.Χατζηαγγέλου, Γ.Βούλγαρη και Π.Καλαϊτζή στη Λάρισα. Ο Θ.Χατζηαγγέλου και η Γ.Βούλγαρη είχαν συλληφθεί στις 8/2/2022, έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής σε σπίτι, με αφορμή την εμπρηστική επίθεση στο Ίδρυμα του Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού, στην Άνω Πόλη, ενώ το απόγευμα πραγματοποιείται η προσαγωγή του Π.Καλαϊτζή, η οποία αργότερα μετατρέπεται σε σύλληψη. Στις 12/2 περάσαν από την διαδικασία ανακριτή και εισαγγελέα και κρίθηκαν προφυλακιστέοι με τις κατηγορίες της συμμετοχής τους στην Οργάνωση “Αναρχική Δράση”(187Α), τον εμπρησμό στο «Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού» και άλλων κατηγοριών. Από την πρώτη στιγμή ο σύντροφος Θάνος Χατζηαγγέλου ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού και των ευρημάτων του σπιτιού και μετέπειτα στις 10 Μάρτη τη συμμετοχή του στην οργάνωση, η συντρόφισσα Γεωργία Βούλγαρη υπερασπίστηκε την επιλογή να έχει υποστηρικτικό ρόλο για την πραγματοποίηση της ενέργειας στο ΙΕΘΠ και ο σύντροφος Πάνος Καλαϊτζής αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες.

Για μία ακόμη φορά η κρατική εκδικητικότητα είναι φανερή. Η αντιτρομοκρατική για να “στήσει” ποινικά το άρθρο 187Α που αφορά τη σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης, ψάχνει μανιωδώς ένα τρίτο άτομο, για να παρουσιάσει μία ακόμη επιτυχία, με μόνα στοιχεία το συσχετισμό του Π.Καλαϊτζή με το σπίτι όπου συνελήφθησαν οι άλλοι δύο και λόγω των συντροφικών, φιλικών και συναδελφικών σχέσεων με τον Θ.Χατζηαγγέλου. Στο βούλευμα του 6μήνου όμως η συγκεκριμένη κατηγορία “έπεσε”. Πλέον ο Π.Καλαϊτζής είναι ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, η Γ.Βούλγαρη βρίσκεται σε κατ’οίκον περιορισμό με βραχιολάκι και ο Θ.Χατζαηγγέλου βρίσκεται ακόμη προφυλακισμένος στα μπουντρούμια της “Δημοκρατίας”.

Στις 4 Απρίλη η δικαστική εξουσία θα καταδικάσει τις επαναστατικές πράξεις της Οργάνωσης Αναρχική Δράση, της οποίας οι επιθέσεις ήταν σε κρατικούς, εξουσιαστικούς, καπιταλιστικούς στόχους και σε αντίστοιχα πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν τους εχθρούς όσων αντιστέκονται και αγωνίζονται για την συνολική απελευθέρωση. Μία δικαστική εξουσία που δίνει ελαφρυντικά, χαμηλές ποινές και αναστολές σε όλους αυτούς που πρεσβεύουν την εκμετάλλευση και την υποτίμηση των ζωών μας, σε κακοποιητές, βιαστές και δολοφόνους, σε όλους αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν με τις ζωές του κοινωνικού συνόλου. Ούτως ή άλλως δεν περιμένουμε καμία επιείκεια, καμία δικαιοσύνη από τους εχθρούς της ελευθερίας, απλά κάθε φορά οφείλουμε να αναδεικνύουμε τους πραγματικούς ενόχους και τους πραγματικούς υπεύθυνους των καταστροφικών συνεπειών που επωμιζόμαστε.

Το κράτος κατέχει το μονοπώλιο της «νόμιμης» βίας, καταστέλλοντας κάθε πράξη αντιβίας του ριζοσπαστικού πολύμορφου κινήματος, κάθε εστία αντίστασης, ανατρεπτικού λόγου και πράξης. Επεμβαίνει στις κοινωνικές σχέσεις, χρησιμοποιώντας την ωμή κρατική βία και τα μέσα αφομοίωσης, υποδουλώνει συνειδήσεις, επιδιώκει να αποσπάσει την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση απέναντι σε όποιες “μεταρρυθμίσεις”, χειραγωγόντας έτσι την κοινωνία ώστε να λειτουργεί για χάρη αυτού. Προωθούνται έτσι νόμοι που βασίζονται πάνω σε μία ολόκληρη βιομηχανία επιτήρησης, ελέγχου, πειθαρχίας και εγκλεισμού που όχι μόνο χλευάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά εκμεταλλεύονται και λεηλατούν όλο το φυσικό κόσμο. Κύριος στόχος της εκάστοτε κυβέρνησης, πόσο μάλλον της παρούσας, είναι η πάταξη της εγχώριας τρομοκρατίας ενώ στην ουσία ο πραγματικός τρομοκράτης ενσαρκώνεται στην ίδια μέσα από την κρατική αδιαφορία που οδηγεί σε τραγικά γεγονότα, με τελευταίο παράδειγμα το κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών με δεκάδες νεκρούς. Η μηδενική κρατική ευθύνη απέναντι στα χαμηλά ταξικά κοινωνικά στρώματα είναι μία τρανή απόδειξη της θανατοπολιτικής του ελληνικού κράτους.

Η στάση μας απέναντι σε κάθε λογής εξουσιαστές-κανίβαλους είναι ξεκάθαρη και η στήριξη μας προς τον πολύμορφο αγώνα αδιαμφισβήτητη. Ως αναρχικές/οι έχουμε το χρέος απέναντι στους ίδιους μας τους αγώνες, απέναντι στην ίδια την πολιτική μας ύπαρξη να μην εγκαταλείπουμε ο ένας την άλλη ακόμη και όταν οι καιροί δυσκολεύουν. Οι ιδέες μας και οι δεσμοί μας θα είναι για πάντα ένα όπλο που δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε σε έναν άλλο κόσμο γιατί μόνο όταν θα περπατήσουμε όλοι και όλες μαζί πάνω στα συντρίμμια του γερασμένου αυτού κόσμου, πορευόμενοι/ες προς μια επαναστημένη κοινωνία με τις δικές μας αξίες και ιδανικά, θα είμαστε ελεύθεροι/ες.

Αλληλεγγύη στους 3 συντρόφους Θ. Χατζηαγγέλου, Γ. Βούλγαρη και Π. Καλαϊτζή

Οι μαχόμενες επαναστατικές δυνάμεις δεν κάμπτονται, δεν λυγίζουν

Η Αναρχική Δράση δεν δικάζεται

Πόλεμο στην κρατική τρομοκρατία

Τρίτη 4/4, 9:00|Συγκέντρωση αλληλεγγύης, Δικαστήρια Λάρισας

Στις 4 Απριλίου, όπως ενημερώθηκα πρώτα από τα ειδησεογραφικά της Λάρισας και μετά από τις επίσημες αρχές, καλούμαι να παραστώ στα δικαστήρια της πόλης για να δικαστώ. «Θα πρέπει να ετοιμάσουμε την απολογία σου» με ενημέρωσε ο δικηγόρος μου. Αλλά για ποια ακριβώς απολογία μιλάμε εδώ;

Αν με κατηγορούσαν γιατί δάνεισα το σπίτι μου σε έναν φίλο, που μάλιστα νοσούσε με covid-19 εκείνη την περίοδο, θα μπορούσα να το συζητήσω. Αλλά για τις κατηγορίες που μου προσάπτουν (συνέργεια σε κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών και οπλοκατοχή) δεν έχω να πω τίποτα άλλο, εκτός από αυτό που λέω από την πρώτη στιγμή, ότι δηλαδή δεν έχω την παραμικρή σχέση με αυτά. Πόσο μάλλον, όταν από την πρώτη στιγμή ο φίλος μου Θάνος Χατζηαγγέλου ανέλαβε πλήρως την ευθύνη για όλα τα πράγματα που βρέθηκαν στο διαμέρισμά μου, λέγοντας επίσης πως δεν έχω την παραμικρή σχέση. Τον ισχυρισμό αυτό επιβεβαιώνει επιπλέον και η επίσημη έρευνα της αντιτρομοκρατικής, στην οποία προφανώς δεν βρεθήκαν ούτε τα δαχτυλικά μου αποτυπώματα, ούτε και DNA μου στα ευρήματα. Και παρόλο που τα αποτελέσματα της έρευνας προέκυψαν αφότου ήμουν ήδη έγκλειστος σε ένα κελί για έξι μήνες, γνώριζαν ήδη από την πρώτη στιγμή πως για δύο εβδομάδες πριν τη σύλληψή μου δεν είχα πάει καν από το σπίτι μου, όπως φάνηκε και από τις παρακολουθήσεις της αντιτρομοκρατικής.

Οπότε, όχι κύριοι. Εγώ δεν έχω να απολογηθώ για τίποτα από όσα μου προσάπτετε. Ίσως θα έπρεπε να απολογηθεί η αντιτρομοκρατική και κυρίως ο υπεύθυνος αυτής της έρευνας, ο οποίος πήρε αύξηση και προαγωγή για την επιτυχία των συλλήψεών μας, ακόμα και αν μετά από εφτά μήνες οι δύο από τους τρεις «τρομοκράτες» αποφυλακίστηκαν με απόφαση του δικαστικού συμβουλίου, καθώς δεν υπήρχε απολύτως κανένα στοιχείο που να στοιχειοθετεί την συμμετοχή τους στην οργάνωση «Αναρχική Δράση». Ίσως επίσης θα έπρεπε να απολογηθούν οι ανακριτικές αρχές της υπόθεσης, που με προφυλάκισαν, χωρίς να δώσουν βάση ούτε στα μέχρι τότε στοιχεία, και φυσικά, ούτε καν στις καταθέσεις των δύο συγκατηγορούμενών μου, οι οποίοι ξεκάθαρα ισχυρίστηκαν από την αρχή, πως δεν έχω απολύτως καμία σχέση με την υπόθεση. Τέλος, ίσως θα έπρεπε να απολογηθεί η εισαγγελική αρχή της υπόθεσης, που ακόμα και όταν τα επίσημα αποτελέσματα της έρευνας ήρθαν στο φως έξι μήνες μετά από την ημέρα της προφυλάκισής μου και επιτέλους έκλεισε η δικογραφία, πρότεινε την παραμονή μου στη φυλακή, χωρίς να έχει κανένα στοιχείο στα χέρια της.

Όλοι αυτοί εργάζονται για το σύστημα, προστατεύουν το κράτος και πληρώνονται από τους φόρους των πολιτών αυτής της χώρας. Ας απολογηθούν λοιπόν όλοι αυτοί, οι οποίοι στηρίζουν ένα κράτος που το μόνο που προσφέρει είναι διαπλοκή, καταστολή και θάνατο. Εγώ έτσι κι αλλιώς έχω από καιρό διαλέξει πλευρά, στο πλάι των από τα κάτω, που για αυτούς η πόρτα του σπιτιού μου θα είναι πάντα ανοιχτή όταν υπάρχει ανάγκη. Και αν έννοιες όπως η αλληλεγγύη φαντάζουν ξένες σε κάποιους, να τους πληροφορήσω πως ούτε δικάζονται σε δικαστήρια, ούτε φυλακίζονται από κάγκελα και σύνορα.

Δύναμη σε όσους αγωνίζονται για το δίκαιο.

Παναγιώτης Καλαϊτζής Θεσσαλονίκη