Τέμπη, Πύλος, γυναικοκτονίες, βιασμοί, τροχαία, επαναπροωθήσεις. Το κράτος διαχρονικά συγκαλύπτει και δολοφονεί. Σχεδόν δύο χρόνια μετά το έγκλημα στα Τέμπη, δεν αφήνουμε να ξεχαστεί τίποτα. Η μνήμη μας και η οργή μας, όπλο απέναντι στην θανατοπολιτική κράτους-κεφαλαίου.

Καλούμε σε συγκέντρωση την Κυριακή στις 12:00, 26/1 στην πλ. Αγοράς.

Κατάληψη Rosa Nera.

Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο/bar

για την οικονομική

ενίσχυση της Κατάληψης Ευαγγελισμού.

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2025,

στις 22:00.

Κατάληψη Ευαγγελισμού –

Θεοτοκοπούλου 18,

Ηράκλειο Κρήτης

ΚΑΘΕ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Απέναντι στον κόσμο του κράτους, των αφεντικών και της φρικαλεότητας των πολέμων τους, στεκόμαστε αλληλέγγυα δίπλα στα καταδικασμένα συντρόφια του Επαναστατικού Αγώνα Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη. Μέσα από τις γραμμές και τη δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, αγωνίστηκαν σταθερά κι αδιάλλακτα στο πλευρό των ταξικά καταπιεζόμενων από τη βία και την τρομοκρατία της οικονομικής εκμετάλλευσης, της φτώχειας και της πολιτικής εξόντωσης στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς. Με συνέπεια κι αφοσίωση στον αγώνα για την κοινωνική επανάσταση, ο σύντροφος κι η συντρόφισσα ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στην οργάνωση, όπως αναλογεί στην αντάρτικη αξιοπρέπεια και την επαναστατική συνέπεια.

Στις 17 Νοέμβρη του 2023, η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους μέχρι το 2032. Έναν μήνα μετά, οι μηχανισμοί του κράτους-τρομοκράτη, με έφεση του αντιεισαγγελέα εφετών Χαλκίδας κατά της αποφυλάκισής της, προσπάθησαν να την κλείσουν ξανά στη φυλακή, κάτι που δεν κατάφεραν. Πέρυσι, στις 10 Γενάρη, η συντρόφισσα πέρασε από δικαστικό συμβούλιο στη Χαλκίδα με το κράτος να πιέζει για την επιστροφή της στην φυλακή κι έκτοτε, η απόφαση εκκρεμεί κι η ίδια παραμένει σε ομηρία.

Ακριβώς, έναν χρόνο μετά, στις 10 Γενάρη του 2025, η συντρόφισσα με νέα κλήτευση και με νέα θετική εισαγγελική πρόταση για την αποφυλάκισή της, θα βρεθεί ξανά μπροστά στον δικαστικό μηχανισμό, ώστε να αποφασίσει το δικαστικό συμβούλιο Χαλκίδας για την απελευθέρωση ή την επαναφυλάκισή της. Κι αυτό, την ίδια στιγμή που η συντρόφισσα καλείται ούτως ή άλλως να πληρώσει υπέρογκες χρηματικές ποινές οι οποίες επιδικάστηκαν για τη συμμετοχή της στη δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας κι οι οποίες συνθλίβουν την επιβίωσή της, εξωθώντας την ίδια και το παιδί της σε οικονομική εξόντωση, ενώ ο σύντροφός της παραμένει αιχμάλωτος του κράτους.

Από την πλευρά της αλληλεγγύης, με τη σειρά μας στεκόμαστε δίπλα στην αναρχική συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, στη νέα αυτή δικαστική δοκιμασία.

Μετά από 16 χρόνια (μικτά) στη φυλακή για τη δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας και με τη συμπλήρωση των 4/5 πραγματικής έκτισης της 20ετούς ποινής τον προηγούμενο μήνα, ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης θα περάσει το επόμενο χρονικό διάστημα από το δικαστικό συμβούλιο (στη Λαμία), καθώς κατέθεσε αίτηση αποφυλάκισης στις 25 Νοέμβρη 2024. Πρόκειται για την 7η υποβολή αιτήματος υφ’ όρων αποφυλάκισης, μετά από 6 συνεχόμενες απορριπτικές αποφάσεις. Στην περίπτωση νέας απόρριψης, ουσιαστικά τον εξωθούν σε αιχμαλωσία τουλάχιστον μέχρι και τον Μάρτη του 2027, με εκδικητική και καταχρηστική (ακόμη και με τους νόμους τους) έκτιση μέχρι και της τελευταίας ημέρας του συνόλου της ποινής. Κι αυτό παρότι έχει προ πολλού (από τον Γενάρη του 2022) συμπληρώσει τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις (καθεστώς εξαίρεσης) για την υφ’ όρων αποφυλάκιση του.

To δικαστικό επιτελείο της Λαμίας -ως μηχανισμός της κρατικής και οικονομικής κυριαρχίας- εφαρμόζει τακτικές πολιτικής εξόντωσης, εμπνευσμένες από την παράδοση των αντεπαναστατικών τρομοδικείων. Αποφυλακίζει και χορηγεί τακτικές άδειες σε δολοφόνους ναζιστές και βιαστές, σε αντίθεση με τη συνεχή άρνηση της υφ’ όρων αποφυλάκισης του αναρχικού Νίκου Μαζιώτη και το κόψιμο των αδειών αγωνιστών (Δ. Κουφοντίνα). Το δικαστικό επιτελείο της Λαμίας επιτάσσει την οριστική έξοδο από τη φυλακή μόνο με την επιβολή της αποκήρυξης των αξιακών και ηθικών αρχών.

Να ενδυναμώσουμε την αλληλεγγύη. Να σταθούμε στο πλευρό του αναρχικού συντρόφου Νίκου Μαζιώτη.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΜΗΡΙΑΣ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΗΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ

Ⓐ

[:en]Στηρίζουμε και αναδημοσιεύουμε την καταγγελία των συναδέλφων μας ενάντια στις πρακτικές της εργοδοτικής αυθαιρεσίας της ΜΚΟ ΜΕΤΑδραση στο Τμήμα Συνοδειών Ασυνόδευτων Ανηλίκων. Συγκεκριμένα, η METAδραση απέλυσε όλη την ομάδα των εργαζομένων επειδή αρνήθηκαν να δουλέψουν μετά από μήνες μη καταβολής της μισθοδοσίας τους.

Η συσπείρωση σε σωματεία βάσης είναι το όπλο μας ενάντια στις εκδικητικές απολύσεις, στις καθυστερήσεις πληρωμών και στην εργασιακή επισφάλεια!

“Σκοπός του παρόντος είναι να δημοσιευτούν τα γεγονότα που οδήγησαν 9 συνοδούς ασυνόδευτων ανηλίκων στην ανεργία με ευθύνη της ΜΚΟ ΜΕΤΑδρασης.

Τι είναι οι συνοδείες ασυνόδευτων ανηλίκων;

Το πρόγραμμα συνοδειών της ΜΚΟ ΜΕΤΑδρασης στοχεύει στην ασφαλή μετακίνηση ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων και μεταναστών από επισφαλή περιβάλλοντα σε κατάλληλες δομές φιλοξενίας. Οι συνοδοί διασφαλίζουν την προστασία, την κάλυψη βασικών αναγκών και καλλιεργούν την εμπιστοσύνη εντός της ομάδας, ταξιδεύοντας καθημερινά σε όλη την Ελλάδα, με κάθε πιθανό μέσο μεταφοράς και χωρίς σταθερό ωράριο.
Ωστόσο, οι συνοδοί είναι εξωτερικοί συνεργάτες, πληρώνονται με τιμολόγια παροχής υπηρεσιών και επιβαρύνονται με παρακράτηση φόρου 20%, ΦΠΑ 24% και ΕΦΚΑ. Πολλές φορές οι πληρωμές καθυστερούν για μήνες, ενόσω η οργάνωση επικαλείται την μη καταβολή της χρηματοδότησης από το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου. Αυτό καταδεικνύει τις επισφαλείς συνθήκες των εργαζομένων στο προσφυγικό, που οφείλονται στην οικονομική εξάρτηση των ΜΚΟ από διεθνή και ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά προγράμματα, τα οποία διαμοιράζονται μέσω του Υπουργείου, χωρίς καμία εγγύηση για την έγκαιρη καταβολή τους. Έτσι, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος επίρριψης ευθυνών που ζημιώνει αποκλειστικά εμάς τους εργαζόμενους και μειώνει συστηματικά την ποιότητα της εργασίας μας.

Το Χρονικό

Στα τέλη Οκτωβρίου του 2024, όταν για πολλοστή φορά είχε καθυστερήσει η πληρωμή μας για το μήνα Σεπτέμβριο, ανακοινώσαμε την ομόφωνη αναστολή της διαθεσιμότητάς μας από τη Δευτέρα 4 Νοεμβρίου, με αίτημα την άμεση καταβολή της μισθοδοσίας μας.
Η οργάνωση μας ζήτησε να την αναβάλουμε για μια εβδομάδα, χωρίς καμία διαβεβαίωση εξόφλησης των δεδουλευμένων, με πρόσχημα την «έκτακτη» ανάγκη συνοδείας παιδιών με αυξημένη ευαλωτότητα. Αρνηθήκαμε ομόφωνα, δεδομένου ότι η απληρωσιά είχε ήδη γίνει καθεστώς, οι συναισθηματικοί εκβιασμοί αποτελούσαν πάγια τακτική της οργάνωσης και οι συνθήκες εργασίας μας υποβαθμίζονταν συνεχώς.

Τις επόμενες μέρες, προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με το τμήμα Συνοδειών της οργάνωσης ώστε να ενημερωθούμε σχετικά με το αίτημά μας, χωρίς να λάβουμε καμία απάντηση, ούτε γραπτά, ούτε καν προφορικά. Μάλιστα, την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου, η ΜΕΤΑδραση προχώρησε στις αποπληρωμές όλων των εργαζομένων, εκτός από εμάς!

Παρόλα αυτά, ανακοινώσαμε εκ νέου την πλήρη διαθεσιμότητά μας από τη Δευτέρα 11 Νοεμβρίου καθώς θεωρήσαμε ότι θα πληρωνόμασταν και εμείς με τη σειρά μας.
Η ΜΕΤΑδραση όμως είχε άλλα σχέδια…

Η απάντηση που δεχτήκαμε από το HR ήταν ουσιαστικά η απόλυσή μας! Μέσω ενός τυποποιημένου mail μας ζήτησαν την άμεση τακτοποίηση των οικονομικών μας εκκρεμοτήτων εντός των συνοδειών (διατροφή ανηλίκων, έξοδα μετακίνησης κ.α.) -μια διαδικασία που γίνεται στη λήξη του μήνα και όχι στην αρχή του, όπως μας ζητήθηκε στην προκειμένη περίπτωση- και την επιστροφή του εξοπλισμού μας προκειμένου να καταβληθεί η μισθοδοσία μας.

Έχοντας ζητήσει πολλές φορές μια γραπτή εξήγηση, η οποία δεν ήρθε ποτέ, προχωρήσαμε σε μια απροειδοποίητη επίσκεψη στα γραφεία της οργάνωσης. Στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε, αντιμετωπίσαμε κατηγορίες όπως η «έλλειψη ανθρωπισμού» επειδή αρνηθήκαμε να δουλέψουμε απλήρωτοι, ενώ ταυτόχρονα μας παρουσίαζαν τα γεγονότα διαστρεβλωμένα, πάγια πρακτική των HR για να συγκαλύψουν τα κακώς κείμενα της εργοδοσίας. Η οργάνωση συνειδητά συγχέει τα εργασιακά δικαιώματα με τον ανθρωπισμό, τακτική που παρατηρείται συχνά στο χώρο του προσφυγικού. Στο όνομα του ανθρωπιστικού έργου, εξαντλεί τους εργαζόμενους, αφήνοντάς τους απλήρωτους και απαιτώντας να συνεχίσουν να εργάζονται σε άθλιες συνθήκες.

Λίγες μέρες μετά, μας ανακοίνωσαν τηλεφωνικά και επίσημα τη μη ανανέωση των συμβάσεών μας. Σαν να μην έφτανε αυτό, επέμεναν στην επιστροφή του εξοπλισμού ως προϋπόθεση για την καταβολή των δεδουλευμένων μας, μια απαίτηση στα όρια του εκβιασμού.

Το αποκορύφωμα αυτής της “ατυχούς” ιστορίας είναι ότι καθόλη τη διάρκεια του Νοεμβρίου, οι συνοδείες συνέχισαν να πραγματοποιούνται με την εθελοντική συμμετοχή των υπόλοιπων εργαζομένων της ΜΕΤΑδρασης -ανεξαρτήτως από το αν έχουν παρακολουθήσει τη σχετική εκπαίδευση- ενώ η σύμβαση των συνοδών ήταν σε ισχύ μέχρι τις 30 Νοεμβρίου.

Ο βιαστικός και πρόχειρος τρόπος που διεξήχθησαν οι συνοδείες εν τη απουσία του αρμόδιου και κατάλληλα εκπαιδευμένου προσωπικού, αφενός καταδεικνύει την αδιαφορία της ΜΕΤΑδρασης για το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών και αφετέρου, φανερώνει την αναλωσιμότητα των εργαζομένων στο πεδίο του προσφυγικού. Η πίεση για αύξηση των αριθμών στα στατιστικά του Υπουργείου φαίνεται πως υπερτερεί έναντι των εργασιακών συνθηκών και της ποιότητας των παροχών.

Όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που οι παράνομες επαναπροωθήσεις αυξάνονται με πιο βίαιες πρακτικές και άνθρωποι συνεχίζουν να πνίγονται στη Μεσόγειο. Το κράτος και το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου όχι μόνο γνωρίζουν, αλλά ενισχύουν τις επισφαλείς συνθήκες, διαχειριζόμενοι τις χρηματοδοτήσεις με τρόπο που οδηγεί σε καθυστερήσεις, επισφάλεια και υποβάθμιση των δικαιωμάτων εργαζομένων και προσφύγων.

Να σταματήσει η κατ’ επίφαση «ανθρωπιστική» εκμετάλλευση των εργαζομένων από το κράτος και τις ΜΚΟ και να εξασφαλιστεί αξιοπρέπεια και ασφάλεια για όλους.

Αναδημοσίευση από το Σωματείο Βάσης στον χώρο της ψυχικής υγείας & κοινωνικής πρόνοιας https://www.facebook.com/profile.php?id=100057488387098

[:]

Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο/bar

για την οικονομική

ενίσχυση της Κατάληψης Ευαγγελισμού.

Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2025,

στις 22:00.

Κατάληψη Ευαγγελισμού –

Θεοτοκοπούλου 18,

Ηράκλειο Κρήτης

[:en]ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΖΗΤΟΥΝ ΔΙΕΡΜΗΝΕΙΑ – ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΑΝΤΑ ΜΕ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΔΙΧΩΣ ΔΙΕΡΜΗΝΕΙΣ ΟΙ ΔΟΜΕΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ-ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η κυβέρνηση θέτει νέες «προκλήσεις» στους απανταχού πρόσφυγ(ισσ)ες με κάθε ευκαιρία. Πρόσφατα δημοσιεύματα κατήγγειλαν την καθυστέρηση καταβολής της πενιχρής οικονομικής στήριξης των αιτούντων άσυλο για τουλάχιστον τέσσερις μήνες. Γνωστά είναι ακόμα τα δρακόντεια μέτρα ελέγχου της εισόδου και εξόδου των προσφύγων από τις υποτιθέμενες «δομές φιλοξενίας» μέσω των τουρνικέ, αλλά και οι απάνθρωπες και ανθυγιεινές συνθήκες διαβίωσης με τις οποίες έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι/ες. Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η στέρηση διερμηνείας, με ολέθριες συνέπειες στην παροχή των απαραίτητων υπηρεσιών.

Η παντελής έλλειψη διερμηνείας στα camps είναι η τρέχουσα κατάσταση που αντιμετωπίζει ένα άτομο, όσο η κυβέρνηση αμελεί συστηματικά, από κοινού με τις εμπλεκόμενες Μ.Κ.Ο., την πρόσληψη διερμηνέων. Μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου απολύθηκαν όλοι οι διερμηνείς από όλες τις δομές φιλοξενίας όλης της χώρας.

Είναι σημαντικό να αντιληφθεί κανείς τι σημαίνει ουσιαστικά η έλλειψη διερμηνείας και πώς προκαλεί πολλαπλά προβλήματα σε καίρια ζητήματα, δημιουργώντας κοινωνίες δυο ταχυτήτων.

Αρχικά οι πρόσφυγ(ισσ)ες που διαμένουν στα camps αδυνατούν να επικοινωνήσουν τις ανάγκες τους στα εργαζόμενα άτομα, έτσι ώστε αυτές να γίνονται πλήρως κατανοητές και να γίνονται έγκαιρες ενέργειες για την άμεση κάλυψη αυτών. Αντίστοιχα, οι εργαζόμενοι/ες/α δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τα ωφελούμενα άτομα και να πραγματοποιήσουν καθημερινές λειτουργίες (π.χ. οδηγίες για μετακίνηση, κλείσιμο ιατρικών ραντεβού, παροχή πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας, λήψη κοινωνικού και ιατρικού ιστορικού, ψυχοκοινωνική υποστήριξη), αφήνοντας πολλά περιθώρια σοβαρών λαθών.

Οι πρόσφυγ(ισσ)ες όχι μόνο δεν ενημερώνονται κατάλληλα για τα δικαιώματά τους και δεν έχουν ουσιαστική πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, αλλά παραβιάζεται και το δικαίωμα συναίνεσης στις αποφάσεις που λαμβάνονται για αυτούς, χωρίς αυτούς.

Πέρα από τις δυσκολίες εντός των camps, οι πρόσφυγ(ισσ)ες καλούνται να μετακινηθούν σε απομακρυσμένες τοποθεσίες στα αστικά κέντρα, για να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν για νομικά ή ιατρικά ζητήματα. Ακόμη, υπηρεσίες διερμηνείας στα νοσοκομεία πλέον δεν υπάρχουν, καθώς το σχετικό κλιμάκιο διερμηνέων που υπήρχε έχει προ πολλού σταματήσει να λειτουργεί. Ενώ, οι συνοδείες διερμηνείας που μπορεί να κάνουν οργανώσεις όπως ο «Ερυθρός Σταυρός» είναι περιορισμένες, σε συγκεκριμένες αποστάσεις και δεν αφορούν τα έκτακτα περιστατικά και τις νοσηλείες. Υπό αυτές τις συνθήκες, χρειάζεται να επικοινωνήσουν το αίτημα τους σε μια γλώσσα που δεν γνωρίζουν, περιμένοντας για την λύση του εκάστοτε ζητήματος από κάθε εργαζόμενο που προσπαθεί να αντιληφθεί τι ακριβώς ζητά το κάθε άτομο.

Δεν χρειάζεται να γνωρίζει κανείς τον μύθο της Βαβέλ για να καταλάβει πως είναι αδύνατον χωρίς διερμηνεία να λάβουν οι πρόσφυγ(ισσ)ες τις υπηρεσίες που δικαιούνται, έγκαιρα και χωρίς διακρίσεις. Ας μας απαντήσει το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου εάν το Google Translate ή η χρήση της γλώσσας του σώματος θεωρούνται δόκιμα εργαλεία επικοινωνίας!

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της διαρκούς αντιμεταναστευτικής και ρατσιστικής πολιτικής. Αυτή είναι η γλώσσα που συνομιλεί το κράτος και Ε.Ε., η γλώσσα του ρατσισμού και της απομόνωσης του «ξένου», η σιωπηλή γλώσσα καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η απόλυση τόσων συναδέλφων-ισσων από τις «δομές φιλοξενίας», αφήνει παγερά αδιάφορη την κυβέρνηση που φροντίζει ευλαβικά να κάνει την ζωή των προσφύγων όλο και πιο δύσκολη. Τηρώντας τις ευρωπαϊκές οδηγίες, περισσότεροι άνθρωποι οδηγούνται στο θάνατο στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα, ενώ όσοι τα διασχίσουν δεν προμηνύεται να έχουν «καλύτερη» μοίρα στην ενδοχώρα.

Στεκόμαστε στο πλευρό των απολυμένων συναδέλφων μας

Συντασσόμαστε με τους πρόσφυγ(ισσ)ες και τα αυτονόητα αιτήματά τους

Απαιτούμε ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης

Να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης- ανθρώπινες φυλακές

Οι ζωές των προσφύγων μετράνε!

Πρωτοβουλία εργαζομένων στα camps

25/10/2024

Αναδημοσίευση από το blog του ΣΒΕΜΚΟ: https://svemko.espivblogs.net/?p=1869
[:]

Πολλά ακούγονται χρόνια τώρα για τον εξευτελιστικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα εργαζόμεν@, και για τις αναγκαστικές παραιτήσεις στις οποίες οδηγούνται τα ανυπάκουα στις εξοντωτικές εντολές των νεοφιλελεύθερων πατριαρχικών αρπαχτικών, που είναι τα αφεντικά των πιο κάτω οργανισμών.

Χαιρετίζουμε την επιστολή που μας έστειλε η Φεμινιστική Πρωτοβουλία Εργαζομένων σε ΜΚΟ και Διεθνείς Οργανισμούς, για τη δημιουργία της, τους στόχους και τη δράση της!!!
“Η συνέλευσή μας αποτελείται αποκλειστικά από νυν και πρώην εργαζόμενες που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στον χώρο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και των Διεθνών Οργανισμών. Μέσα από τις διαδικασίες των κλειστών συνελεύσεων μας, προσπαθούμε να μην αφήσουμε καμία μόνη απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία των αφεντικών.

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχουν να αντιπαλέψουν οι εργαζόμενες αδελφές μας στις ΜΚΟ και στους Διεθνείς Οργανισμούς, ανεξάρτητα αν είναι αναγνωρισμένες προσφύγισσες, μετανάστριες ή ντόπιες, είναι οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, οι ολιγόμηνες συμβάσεις εργασίας, οι απλήρωτες υπερωρίες, το εξοντωτικό πρόγραμμα εργασίας και οι εκδικητικές απολύσεις σε όσες αντιδρούν.

Τέλος, αρκετές από τις αδελφές μας αδυνατούν να ορίσουν τη ζωή τους και να ανταποκριθούν στις κοινωνικές και στις οικογενειακές τους υποχρεώσεις εξαιτίας των μεγάλων καθυστερήσεων στην καταβολή των μισθών τους.

Πρόσφατα τέσσερις αδελφές μας, θέλοντας να μοιραστούν το βίωμα τους, ήρθαν στη συνέλευσή μας και μας μίλησαν για τις κακοποιητικές πατριαρχικές συμπεριφορές που ασκεί η διοίκηση της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ απέναντι σε εργαζόμενες που αρνούνται να συμμορφωθούν με το φιλελεύθερο μοντέλο εργασίας.

Παράλληλα, μας μίλησαν για τις τοξικές εργασιακές σχέσεις και
την κουτσαβάκικη πατριαρχική συμπεριφορά διάφορων μεγαλοστελεχών της, που περιλαμβάνει ακόμα και λεκτική βία, για την εργασιακή αβεβαιότητα που εξανάγκασε σε παραίτηση πολλές από τις πιο αξιόλογες αδελφές μας, για τη συνεχή εντατικοποίηση της εργασίας, για τον διαχωρισμό των
εργαζομένων σε «προνομιούχ@» και μη, και για τον νέο κύκλο απληρωσιάς που λαμβάνει χώρα για μια ακόμα φορά μέσα στα χρόνια.

Τέλος, μας ενημέρωσαν για τη μετακύλιση των ευθυνών της Διοίκησης προς τα εργαζόμεν@ ως μια συνήθη πρακτική της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ προκειμένου να αποποιηθεί της υποχρεώσεις της, καθώς και για εκείνες τις αδελφές μας που στοχοποιήθηκαν και έχασαν τη δουλειά τους λόγω της αγωνιστικής τους στάσης.

Όλες μαζί πήραμε την πρωτοβουλία και γράψαμε κάποια συνθήματα στην οδό Τσαμαδού και στην οδό Οικονόμου στα Εξάρχεια, έξω από το Κέντρο Υποστήριξης Νέων (ΚΥΝ) καθώς και έξω από το σπίτι της προέδρου της οργάνωσης Κατερίνας Πούτου στην περιοχή της Κυψέλης.
Οι απολύσεις, η απληρωσιά και η εντατικοποίηση της εργασίας δεν θα περάσουν, ούτε στη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ ούτε σε καμία άλλη ΜΚΟ ή Διεθνή Οργανισμό.
Καμία μόνη απέναντι στην τρομοκρατία των αφεντικών!
Εργαζόμενες ενωμένες ποτέ νικημένες!”

Φεμινιστική Πρωτοβουλία Εργαζομένων σε ΜΚΟ και Διεθνείς Οργανισμούς
Για επικοινωνία: femprot@riseup.net

Αναδημοσίευση από το Σπίτι, για την Ενδυνάμωση & τη Χειραφέτηση

https://www.facebook.com/100064516670362/posts/2944853855824696/