Καλούμε σε μικροφωνική Τετάρτη 30/10 12:00 στην κεντρική πλατεία Πολυτεχνειούπολης και στηρίζουμε την καλεσμένη συγκέντρωση πορεία στις 31/10 12:00 στο ίδιο σημείο.
Τη Δευτέρα 21/10, η δοιήκηση του ΕΜΠ εξέδωσε τελεσίγραφο στις 3 καταλήψεις που βρίσκονται στο campus της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου, να εγκαταλείψουν του χώρους εντός 10 ημερών, μέχρι τις 31/10. Οι 3 καταλήψεις είναι το Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Μηχανολόγων, ο κατειλημμένος Παπασωτηρίου και το Γραμμικό. Στο Γραμμικό αυτήν την περίοδο στεγάζεται το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου.
Το τελεσίγραφο αυτό είναι μια ακόμα “πράξη πολέμου”, στη συνεχιζόμενη καταστολή μέσα στα πανεπιστήμια και την αναδιάρθρωσή τους. Μόλις τον προηγούμενο χρόνο, ο προκάτοχος του πρύτανη Χατζηγεωργίου, Α. Μπουντουβής είχε προχωρήσει σε μια σειρά εκκενώσεων του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου , συνεδοδευόμενη με αγωγές , συλλήψεις και διαρκείς παρακολουθήσεις συντροφιών της δομής και αλληλέγγυου κόσμου . Παίρνοντας τη σκυτάλη ο Χατζηγεωργίου και συνεχίζοντας το έργο αυτό μετά από μαχητικές απαντήσεις που δόθηκαν με επανακαταλήψεις σε όλες τις απόπειρες εκκένωσης, οδηγήθηκε στην τελειωτική κατεδάφιση γκρεμίζοντας τις αίθουσες 11 και 12 του στεκιού. Μέσα σε ένα χρόνο που έχει αναλάβει έχει ξεκινήσει απο τον “καθαρισμό” της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου από γκραφίτι και το κατέβασμα αφισών και πολτικού υλικού, έχει εκκενώσει τις τρεις καταλήψεις που στεγάζονταν στο κάτω Πολυτεχνείο, το Μηχανουργείο , το στέκι Αρχιτεκτονικής και το CARTHAGO. Με κάθε ευκαιρία που βρίσκει, φωνάζει τα “τσιράκια” του, τους μπάτσους εντός της σχολής για να καταστείλλουν ό,τι εναντιώνεται στο δόγμα “νόμος και τάξη” που προτάσει,με ανθρωποκυνηγητό εντός του campus, ξυλοδαρμούς, συλλήψεις ενώ ταυτόχρονα εξαπολείει μηνύσεις και απειλές για πειθαρχικές διώξεις σε κάθε αγωνιζόμενο υποκείμενο.Το πιο πρόσφατο παράδειγμα της αυταρχικής πολιτικής του είναι τα συμβάντα στη βραδιά του ερευνητή, η οποία πραγματοποιήθηκε με κάθε λογής μπάτσους, face control και προληπτικές συλλήψεις, ενώ αργότερα κατά τη διάρκεια της κεντρικής εκδήλωσης, που πραγματοποιήθηκε παρέμβαση από σωματείο ερευνητών,κόσμο του κινήματος και φοιτητά σε μια προσπάθεια να αποφύγει κάθε συνδιαλλαγή κάλεσε τους μπάτσους μέσα στο Αβέρωφ και μετά από την αντίσταση του κόσμου στην παρουσία τους και το θράσος του,πραγματοποιήθηκε σύλληψη δύο ερευνητών.
Οι κινήσεις αυτές αποκαλύπτουν την αλαζονεία και τον αυταρχισμό του πρύτανη Χατζηγεωργίου. Ευθυγραμμισμένος με τις κυβενητικές επιταγές , κάνει ότι περναέι από το χέρι του για την προώθηση της εκπαιδευτικής αναδιάρθωσης. Στόχος του, είναι η εξαφάνιση κάθε αγωνιζόμενου κομματιού στο πανεπιστήμιο κι ο αφανισμός όλων των φωνών που αντιστέκονται, έτσι ώστε να μπορεί πλέον ανενόχλητος από αντιδράσεις, να επεκτείνει τις “βρωμοδουλειές” του. Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει κάποια πρόθεση αξιοποίησης των χώρων που δέχονται επίθεση αλλά η αποσιώπηση των ιδεών που πρεσβεύουν και της πολιτικής τους δράσης. Όλοι οι χώροι που τάχα πάρθηκαν πίσω από την σχολή , στέκουν αναξιωποίητοι , γκρεμισμένοι ή με ανοιχτές πόρτες. Δεν είναι τυχαίο ότι με κάθε ευκαιρία πραγματοποιεί εκδηλώσεις “κεκλεισμένων των θυρών”, με τους εκλεκτούς επενδυτές του και κανένα άμεσα εμπλεκόμενο (φοιτητά, ερευνητές, διδακτορικοί και καθηγητές) δεν έχει δυνατότητα πρόσβασης. Η τελευταία κίνηση για την επιχείρηση εκκένωσης των κατειλημμένων δομών του Πολυτεχνείου, γίνεται με πρόφαση εργασιών συντήρησης και αποκατάστασης των χώρων από το ίδρυμα. Σε αυτό, αντιλαμβανόμαστε την εμφανή αντίφαση καθώς στην αρχή της χρονιάς ο ίδιος είχε βγάλει εκτενή ανακοίνωση για όλα τα έργα που έχει σκοπό να πραγματοποιήσει φέτος. Σε αυτήν, προφανώς, δεν γίνεται λόγος για εργασίες εντώς των συγκριμενένων χώρων, όπως επίσης δεν υπάρχουν βλέψεις ούτε για την επισκευή των γκρεμισμέων τοίχων των αιθουσών 11 και 12 στη σχολή των χημικών μηχανικών. Αντίστοιχα, δεν αναφέρονται οι γνωστές σε όλα μας πλέον βλέψεις για την αξιποίηση του κτηρίου Γκίνη και του μουσειοποίησή του. Όλα αυτά επικυρώνουν για ακόμα μία φορά ότι σκοπός του είναι, με αυταρχικό τρόπο να παίρνει αποφάσεις για κάθε πτυχή της καθημερινότητας του ιδρύματος, και να τις επιβάλλει δίχως καμία διαβούλευση με τους άμεσα εμπλεκόμενους.
Στην πραγματικότητα οι αλλεπάλληλες επιθέσεις που δέχεται ο κόσμος του κινήματος εντός του Πολυτεχνείου δεν αφορούν μια μεμονωμένη “κόντρα” με την συγκεκριμένη διοίκηση.Η εφαρμογή του δόγματος «νόμος και τάξη» εντός των πανεπιστημιακών χώρων αποτελεί κομμάτι ενός ευρύτερου κρατικού σχεδιασμού για τα πανεπιστήμια. Το κράτος επιχειρεί την ολοένα και μεγαλύτερη αυστηροποίηση του πλαισίου λειτουργίας της εκπαιδευτικής διαδικασίας, την αποστείρωση της και την απόλυτη ταύτισή της με τις επιταγές του κεφαλαίου. Για να το πετύχει αυτό, έχει προχωρήσει σε μία σείρα μεταρρυθμίσεων, όπως να επιβάλλει πειθαρχικά μέσα στις σχολές, να καταργήσει, πλέον και θεσμικά, το πανεπιστημιακό άσυλο και να κανονικοποιήσει την παρουσία των μπάτσων εντός τους. Ενώ με την παράκαμψη του άρθρου 16 ανοίγει τον δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, σε συνδιασμό με την θεσμοθέτηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής, διογκώνονται ακόμα παραπάνω οι ταξικοί φραγμοί γύρω από της πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Βασική προτεραιότητα που έχει τεθεί είναι ο “καθαρισμός” των σχολών από τις καταλήψεις και την δράση του ανταγωνιστικού κινήματος. Γι’άυτο στην ίδια γραμμή κινούνται και οι διοικήσεις άλλων ιδρυμάτων όπως στην Θεσσαλονίκη, την Κρήτη, την Κομοτηνή και την Πάτρα. Τον τελευταίο χρόνο εχουν δεχτεί επίθεση καταλήψεις, στέκια και χώροι αγώνα- όπως το Utopia A.D., το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης, η κατάληψη Rosa Nera, ο Ευαγγελισμός, η κατειλημμένη πρυτανεία στα Χανιά και στέκια σε σχολές στο ΑΠΘ. Τα συντροφιά απαντάνε δυναμικά με ανακαταλήψεις, επιμονή και πείσμα, δείχνοντας έμπρακτα ότι οι μεγαλεπίβολες βλέψεις κράτους, κεφαλαίου και πρυτανικών αρχών, θα παραμείνουν μονάχα ως τέτοιες.
Όσο και να καλοβλέπουν κράτος, μπάτσοι και πρυτανικές αρχές την εξάλειψη των χώρων αγώνα, τον εκφοβισμό και την εξόντωση των συντροφιών, τις πολύμορφες δράσεις και τον αγώνα που συμπυκνώνουν και προτάσσουν, η απάντηση μας παραμένει η ίδια.Οι ιδέες δεν εκκενώνονται.Γιατί σε μια αναντίρρητα απαιτητική για τα κινήματα εποχή καλούμαστε να διατηρήσουμε τα “εδάφη” που έχουν κερδιθεί με αγώνες και να τα επεκτείνουμε, να βάλουμε φωτιά στα σχέδια τους και να συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε στους εξουσιαστές μέσα και έξω από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, καθώς μόνιμα θα αποτελούμε έναν αστάθμητο παράγοντα και η κάθε κίνηση τους θα μας βρίσκει απέναντί τους. Στήνουμε αναχώματα, οργανωνόμαστε και απαντάμε συλλογικά. Για τη συνέχιση των αγώνων μας και την αδιάλειπτη παρουσία μας στους δρόμους μέχρι την καταστροφή της πατριαρχίας, του κράτους και του κεφαλαίου. Μέχρι το γκρέμισμα του υπάρχοντος κόσμου που μας καταπιέζει και μας εκμεταλλεύεται.
ΤΑ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΑ ΔΕ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ
ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ, ΜΑΧΟΝΤΑΙ
ΚΡΑΤΟΣ, TV, ΠΡΥΤΑΝΙΚΗ ΑΡΧΗ, ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ
