Εκδήλωση-συζήτηση:

«Εξευγενισμός, τουριστικοποίηση, επίθεση στους ελεύθερους δημόσιους χώρους- κινήματα και αντιστάσεις»

Παρασκευή 28 Ιούνη στις 20:00 στην κατάληψη Rosa Nera

Εισηγήσεις από:

Ανοιχτή συνέλευση «Όχι μετρό στην πλ. Εξαρχείων» (Αθήνα)
Αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο Ναυαρίνου (Αθήνα)
Κατάληψη Rosa Nera (Χανιά)
Πρωτοβουλία Χανιωτών για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου (Χανιά)

«Δημόσιος είναι ο χώρος ανοιχτής συνάντησης των ρευμάτων της πόλης. Είναι η δυνατότητα των ανθρώπων που την κατοικούν να διαμορφώσουν, σε πραγματικό χρόνο, τη γεωγραφία και τη συνθήκη της συναναστροφής τους, να πράξουν πολιτικά. Όταν παύει η δημόσια λειτουργία της πόλης, ο δημόσιος χώρος εξαφανίζεται μαζί της. Ο δημόσιος χώρος λοιπόν αντλεί το νόημά του από την έννοια των κοινών και της συνδιαμόρφωσης.»

Αναλυτικά το πρόγραμμα των γενεθλίων της κατάληψης: https://rosanera.squat.gr/2024/06/13/20-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac%ce%bb%ce%b7%cf%88%ce%b7-rosa-nera-%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%b3%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%bc%ce%b1-%ce%b3%ce%b5%ce%bd/

#ροζανερα #rosanera #Χανιά

Event: https://www.facebook.com/share/LLiPdgjJtQ7vcLgZ/

Στην ”””””””””””μαγική(!!!)”””””””””””” αυλή της κατάληψης έρχονται οι τσίρι ξανά για να μας πονέσουν το μυαλό μας(?) στα πλαίσια του εορτασμού των 20 χρόνων ύπαρξης και άλλων τόσων της Ρόζας.

Τι συμβαίνει; Τι είναι η ελευθερία; Τι αφυπνίζει το ναρκωμένο βερίκοκο; Τι είναι αυτό το περίεργο συναίσθημα πως ζούμε κάτι που έχουμε ξαναζήσει στο παρελθόν; Ποια είναι η ουσία του έργου του Ζαν Πολ Σαρτρ; Πώς καταστέλλεται μια κοινωνική εξέγερση κατά τη διάρκεια μιας δεξίωσης; Στο φετινό καμπαρέ μας θα έχετε το ανατριχιαστικό προνόμιο να βρείτε όλες τις απαντήσεις στα πιο βαθιά υπαρξιακά ζητήματα!

Για την παράσταση:
Το 2019 αποφασίσαμε να παντρέψουμε το πνεύμα του σπουδαίου Γερμανού κωμικού του μεσοπολέμου Καρλ Βάλεντιν, με αυτό των πρωτοπόρων της δεκαετίας του 1970, βρετανών Μόντυ Πάιθον. Συγκολλητική ουσία στάθηκαν κάποια διηγήματα του Άντον Τσέχοφ που μας εξέπληξαν με το πόσα κοινά χαρακτηριστικά μοιράζονταν με τα κείμενα των Βάλεντιν και Πάιθον. Έτσι προέκυψε το καμπαρέ «Πονάει το μυαλό μου». Ένα από τα ευτυχή προβλήματα που αντιμετωπίσαμε σ’ εκείνη τη δραματουργική σύνθεση, ήταν το ποια από τα κείμενα που είχαμε συλλέξει θα έπρεπε να «κοπούν», για να κρατήσουμε την παράσταση σε κάποια ανεκτά χρονικά πλαίσια. Το υλικό ήταν πολύ και υψηλής ποιότητας. Έτσι πέντε χρόνια μετά επιστρέφουμε με ένα νέο καμπαρέ πάνω στο ίδιο πνεύμα αξιοποιώντας κι άλλα κείμενα από αυτά που το ’19 είχαν μπει προσωρινά στο συρτάρι μας. Αυτή τη φορά στην ετερόκλητη παρέα των συγγραφέων, προσθέσαμε και τον αγαπημένο μας Δημήτριο Παπαρρηγόπουλο, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ένα δικό του κείμενο, μια σκηνή από το θεατρικό του έργο «Αγορά». Χτίζοντας την παράσταση με τα ίδια υλικά (τις τεχνικές του καμπαρέ, του αυτοσχεδιασμού και του κλόουν), η φετινή μας παράσταση αποτελεί σαφώς τη συνέχεια του «πονάει το μυαλό μου», στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε μια κωμωδία που καταρρίπτει τις φόρμες, ανατρεπτική, σχεδόν παράλογη, που είναι δυνατόν τόσο να σε απελευθερώσει και να φέρει την κάθαρση, όσο και να σου κάψει ολοκληρωτικά τον εγκέφαλο. Η συνέχεια επί σκηνής…

Θα ακολουθήσει το καθιερωμένο αντιεμπορευματικό καφενείο.

Déclaration sonnelle de soutien à Rosa Sera-
Aνοικτή δήλωση υποστήριξης της Βιβλιοθήκης 451
(Ακολουθεί η μετάφραση στα ελληνικά)

En avril dernier a eu lieu une nouvelle tentative d’expulsion de Rosa Nera, lieu collectif occupé rayonnant avec une belle et rare ténacité sur le Vieux-Port de Chania depuis le sommet de la colline Kasteli.
Certains, ne se lassant décidément pas de la dégradation du monde, voudraient voir cet épicentre de la combativité, de la solidarité et de la créativité libertaires en Crète remplacé par un énième hôtel. Les bâtiments ont été réoccupés par le mouvement après le départ de la police. Le squat célèbre ses 20 ans en juin de cette année.
Nous, auteurs et éditeurs, donateurs d’ouvrages, tableaux ou documents, ombres du passé ou visages lumineux du présent, nous qui sommes constitutifs de la section francophone et internationale de la bibliothèque 451 — section inaugurée le 15 juin 2022 dans les bâtiments de Rosa Nera sous le nom « Marc Tomsin – Ringolevio », en mémoire de notre ami tombé en ces lieux et pour contribuer à la recréation de la bibliothèque mise à sac par les forces de l’ordre lors de l’expulsion de 2020 –, appuyons sans réserves toutes les initiatives en cours et à venir pour empêcher, freiner, contrer la récupération de ce lieu par les forces délétères de la touristification et de la marchandisation.

Solidarité totale avec Rosa Nera. Vive les occupations et les réoccupations !

(Τον Απρίλιο έγινε άλλη μία προσπάθεια εκκένωσης της Rosa Nera, ενός κατειλημμένου συλλογικού χώρου που διεκδικεί με σπάνιο πείσμα τη συνέχιση της όμορφης παρουσίας του στην κορυφή του λόφου Καστέλι πάνω από το παλιό λιμάνι των Χανίων.

Κάποιοι που δεν χορταίνουν με το ρήμαγμα αυτού του κόσμου, θα ήθελαν να δουν στη θέση αυτής της ξεχωριστής εστίας αγωνιστικού πνεύματος, αλληλεγγύης και ελευθεριακής δημιουργικότητας στην Κρήτη να σηκώνεται ένα ακόμη ξενοδοχείο. Όμως είκοσι μέρες αργότερα πραγματοποιήθηκε ανακατάληψη του χώρου. Η κατάληψη γιορτάζει την 20ή της επέτειο φέτος τον Ιούνιο.
Εμείς, συγγραφείς και εκδότες, δωρητές βιβλίων, έργων ζωγραφικής και κειμένων, σκιές του παρελθόντος ή λαμπερά πρόσωπα του παρόντος, όλοι εμείς που αποτελούμε το γαλλόφωνο και διεθνές τμήμα της Βιβλιοθήκης 451 −το οποίο εγκαινιάστηκε στις 15 Ιουνίου 2022 στη Rosa Nera με την ονομασία “Marc Tomsin – Ringolevio” στη μνήμη του φίλου μας που έπεσε σε αυτόν τον όμορφο χώρο, και για να συμβάλουμε στην αναδημιουργία της βιβλιοθήκης που λεηλατήθηκε από την αστυνομία κατά τη διάρκεια της εκκένωσης το 2020− υποστηρίζουμε ανεπιφύλακτα όλες τις τρέχουσες και μελλοντικές πρωτοβουλίες για την αποτροπή της αρπαγής αυτού του χώρου από τις τοξικές δυνάμεις της εμπορευματοποίησης και της τουριστικοποίησης.

Αλληλεγγύη στη Rosa Nera. Ζήτω οι καταλήψεις και οι ανακαταλήψεις!)

Soutiens de la première heure, par la présence de leurs écrits dans la section « Marc Tomsin – Ringolevio » de la bibliothèque 451 :
(Τάσονται αλληλέγγυοι, με την παρουσία τον γραπτών τους από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του τμήματος Marc Tomsin – Ringolevio” της Βιβλιοθήκης 451) :

Lautréamont, Emma Goldman, John Coltrane, Georges Bataille,Pierre Kropotkine, Claude McKay, Georges Darien, Guy Debord, Albert Cossery, Gail Holst, Hakim Bey, Rosa Luxembourg, Hunderwasser, Stig Dagerman, Maximilien Rubel, Emmet Grogan, Raoul Vaneigem, Yves Le Manach, Georges Henein, Gustav Landauer, Fedor Mikhaïlovitch Dostoïevski, Sous-commandant Marcos, Faulkner, Pierre Mabille, Julien Graco, Boris Vian, Martin Buber, Steinbeck, Panait Istrati, Daniel Lang, Vari@s autor@s, Paul Lafargue, Jules Michelet, Tomas Münzer, J. & J. Dennis, Louis Martin, Ronald Craigh, Anatole Turales, Manifeste des chômeurs heureux, Les spartakistes, Claire Auzias, J. P. Duteuil, Josep Subirats, Francis Blaise, Paxti Beltaiz & Traba
Kristin Ross, Ch. Desloi, Sergi Roses Cadavilla
T. Aritza & Fr. Coudray, J. C Dushourcq & A. Madriagal, Georges Lapierre, Julius Van Daal, Cahiers libres Maspéro, Telesforo Tajuelo, Asalto a la fabrica, Tomás Ibañez, Eduardo Colombo,Omar Ardila, Emilio Passetti, João da Mata & José Maria, Carvalho Ferreira, Oxent Miesserof, Brady Udall, Comité invisible, Hazan & Kamo, Guillermo Rosales, George R. R. Martin, François Hegwein, Guillaume Chérel, J. Safran Foer, Ph. Djian, Marguerite Yourcenar, J.C Kerbourc’h, Yannis Karakos, J.L. Brau, Restif de la bretonne, Malcolm Menziès, Collectif Mur par Mur, Jean Malaquais, Manuel Rojas, Mauvaise troupe, Giorgio Colli, James Horrox, Derek Jarman, Benjamin Gros, Jan Lukasiewicz,Michaël Löwy, Alfred Korzybski, p.m, Bruno Snell, Patricia Farazzi, Mario Tronti, Herman Broch, Nanni Belestrini & Primo Moroni, Yona Friedman, Léon Chestov, P. Farazzi & R., Valensi, Raphaël Imbert, L. Cahn, C. Deligne, N. Pons-Rotbardt, N. Prignot, A. Zimmer & B. Zitouni, Benjamin Fondane, À contretemps, H. Finet, D. Doillon, M. Delhom & P. Domingo, La Voz de la Mujer, CIRA Lausanne, André Bernard & Pierre, Sommermeyer, Didier Harpagès, Jean-Marie Muller, Cosma Salé, Christopher Stone, Voltairine de Cleyre, Saul Alinsky, Fabrice Riceputi, Mark D. Forbes, Serge Latouche, Mack Reynolds, Olivier Favier, Joani Hocquenguem, Jérôme Peignot, Adrien Dax, Alèssi Dell’Umbria, Métie Navajo, Christian Ferrer, Guiomar Rovira,Georg K. Glaser, Freddy Gomez, Abel Paz, Erica Lagalisse, Tomas Münzer, Ettore Cinnella, Anton Pannekoek, Kalimocio Clarita, Leslie Kaplan, Miguel Bonasso & Laura Restrepo
Betto Frei, Roberto Fontanarrosa, Pino Cacucci, Nanni Balestrini, David Cayley, Vanina

Joignent leur voix à cette déclaration solennelle de soutien :
(Ενώνουν τη φωνή τους σε αυτήν την επίσημη δήλωση υποστήριξης οι ) :

Adriana Luna, Natalie Barsacq, Métie Navajo, Jérôme Baschet, Caroline Troin, Claire Auzias, Pierre-Jean Bourgeat, Chantal Lermyte, M’am Claudine, Lulu, Raoul Vaneigem, Eleni Konstantinidou, Loulou, Réfractions, recherches et expressions anarchistes, CQFD, mensuel de critique et d’expérimentation sociales, ένας παλλιος ταβερνιάρης, François Séguret, Yvon Le Bot, Michel Antony, Martin Éden, Hellène Labadie, Tata Gene, Le hamac révolté, Isabelle Bourgueil, Sergio Ghirardi Sauvageon, Iannis Ioannidis, Ισμήνη Καρυωτάκη, Bruno Le Dantec, Geneviève Michel, Collectif du café-librairie chez Josette, Hélène Roux, Gaël Cheptou, Martine Plata, Samuel Autexier, Rémy Comment, 李黑米 (Li Hei Mi), Guillaume Paoli, Mohamed El Khebir, Tomás Ibañez, Mylène Sauloy, Georges Lapierre, Anita, La bande du sombrero penché, Paxti, Dominique Gouguenheim, Bonita, Jacques Istres, Les amis de Rue des cascades, Kaina, P’tits loup des steppes, Sabrina Melenotte, Claudio Albertani, Rocio Baschet, Fred Giacomoni, Annette Marseille, Eva Namschur, Denis Nemo
Eric Premel, L’ire de la bruine, Christian Mahieux, Keruschka, Sylvie Guillet, Janie et Jean-Noël, Luz Belirsiz, La grève du jour, Nikos, Eva, Café-steki-librairie La zone, Nada éditions, Quim, Sirera, Sara Manchado, Jean-Marc Matallana, Céline Bagault, Miquel Amorós

Βιωματικό εργαστήριο για παιδιά: «Μια φανταστική πόλη»

Πέμπτη 27/06 & Παρασκευή 28/06, 5.30-7.30 μ.μ.

Σάββατο 29/06, 10.30-12.00 το πρωί: Σύντομη παρουσίαση του εργαστηρίου

Στο θεατράκι της κατάληψης Rosa Nera

Διοργάνωση: Ομάδα Πύραυλος

Κάπου μακριά – ή ίσως όχι και τόσο – βρίσκεται, λένε, μια ιδανική πόλη. Μέσα από κινητικά και θεατρικά εργαλεία που ενεργοποιούν τη φαντασία θα ταξιδέψουμε στην πόλη αυτή και θα την εξερευνήσουμε…. για να ανακαλύψουμε τα μυστικά της. Κρυμμένα καλά, πίσω από τις πολύχρωμες όψεις και τη χαρούμενη μουσική… μήπως αυτή η πόλη δεν είναι και τόσο ιδανική τελικά;
Ένα βιωματικό εργαστήριο που προσεγγίζει τα θέματα της διαφορετικότητας, της αναμέτρησης με το άδικο και της δύναμης του συλλογικού.

Το εργαστήριο απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 8-12 ετών. Να φοράτε άνετα ρούχα και να έχετε μαζί σας ένα μπουκάλι νερό!

Αναλυτικά το πρόγραμμα των γενεθλίων της κατάληψης:

20 χρόνια κατάληψη Rosa Nera >>> Πρόγραμμα γενεθλίων 20-30 Ιούνη

Η βιβλιοθήκη 451 της Κατάληψης Rosa Nera στήνεται ξανά και ξανά και ξανά…

* Εικόνες από την αποκατάσταση της Βιβλιοθήκης της Ρόζας,

* Ανάμεσα τους και μία (ως υπενθύμιση) από την κατάσταση στην οποία την βρηκαμε μετά την δεύτερη ανακατάληψη και τα αίσχη που έγιναν στο κτήριο από την αστυνομία.

Φέτος η Κατάληψη Rosa Nera γίνεται 20 χρονών.

Η Κατάληψη Rosa Nera γίνεται 20 ετών…

Τα Χανιά κατατάσσονται στους πιο αναπτυγμένους τουριστικούς προορισμούς στην Ελλάδα. Η Παλιά Πόλη των Χανιών, όπως και το παλιό της Λιμάνι, χαρακτηρίζεται από το αρχαιολογικό παλίμψηστο, την ενετική αρχιτεκτονική και πλήθος κτισμάτων της οθωμανικής περιόδου.

Η άγρια τουριστικοποιηση με την παράλληλη εξαφάνιση της μόνιμης κατοικίας αποσκοπούν στο να γίνει η παλιά πόλη ένα θεματικό πάρκο τουριστικών καταστημάτων όπου κυριαρχεί η φτηνή και πολύ συχνά ανασφάλιστη εργασία για τα κέρδη των αφεντικών του τουρισμού και του κατασκευαστικού κλάδου των κιτς ξενοδοχειακών αναπλάσεων.

Από την άλλη, οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι εφευρίσκονται από την ανθρώπινη δημιουργικότητα και από τα κινήματα της πόλης. Έτσι πεδίο διεκδίκησης είναι οι δρόμοι, οι πλατείες, τα κοινωνικά στέκια, οι χώροι πρασίνου αλλά και η ίδια η κατάληψη Rosa Nera.

Πέρα από την συμμετοχή της σε δράσεις αλληλεγγύης, κοινωνικούς αγώνες μέσα στο πεδίο της ταξικής πάλης, η Rosa Nera ως κατάληψη διεκδικήθηκε και συνεχίζει να λειτουργει τόσο ως χώρος πολιτικής οργάνωσης και αντιεμπορευματικής πολιτιστικής δραστηριότητας, αλλά και ως ένας πνεύμονας ελεύθερου δημοσίου χώρου και αδιαμεσολάβητης κοινωνικοποίησης.

Με την σαφή διάκριση ανάμεσα στο κρατικό που εξυπηρετεί ιδιωτικά συμφέροντα και το δημόσιο: όπου ο χώρος είναι ελεύθερος στην πρόσβαση χωρίς κοινωνικές και ταξικές διακρίσεις, προς μια ανοιχτή συνδιαμόρφωση…

* Από κείμενα της Κατάληψης Rosa Nera.

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 20 χρόνια της Κατάληψης Rosa Nera, “..οι ΔεςΠολλες παρουσιάζουν στο θεατράκι της κατάληψης Rosa Nera την εξαιρετική ματιά τους πάνω στο έργο του Μαρκ Τουέιν “Ο Κλεμμένος Λευκός Ελέφαντας”. Έξι παραστάσεις 23,24,26/6 και 1,2,3/7 στις 21:00 (η φωτογραφία είναι από την αποψινη πρόβα τζενεραλε)…”

* φωτογραφία από το ΚΡαΧ radio

Η Κρήτη αντιμετωπίζει μια έντονη επίθεση από μεγάλες επιχειρήσεις που τη βλέπουν ως επενδυτική ευκαιρία, μετατρέποντάς τη σε ένα τεράστιο εργοτάξιο. Αυτός ο μετασχηματισμός επηρεάζει την παραγωγική βάση του νησιού, την φυσική του ομορφιά, την τοπική οικονομία και τις χρήσεις γης.

Η προσπάθεια να μετατραπεί η Κρήτη σε ενεργειακό κέντρο δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του νησιού. Το μέλλον προβλέπει πολλές διεθνείς ενεργειακές συνδέσεις και τοπικά έργα, όπως ανεμογεννήτριες στα βουνά και εξορύξεις στη θάλασσα, φωτοβολταϊκά πάρκα σε αγροτικές εκτάσεις, εγκαταστάσεις αποθήκευσης ενέργειας και νέο δίκτυο υψηλής τάσης.

Οφείλουμε να αντισταθούμε σε αυτή την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη, καθώς γνωρίζουμε ότι τα περιβαλλοντικά ζητήματα είναι και κοινωνικά ζητήματα. Οργανωνόμαστε σε όλα τα μέτωπα αφού η χωρίς όρια ανάπτυξη θα καταστρέψει την Κρήτη.

Όλα τα έργα αποτελούν μέρος ενός μεγαλύτερου συνόλου και δεν τα βλέπουμε αποσπασματικά, όμως σήμερα επιλέγουμε να ξεκινήσουμε από την εγκατάσταση βαπε στη Κρήτη η οποία είναι και προπομπός των επόμενων έργων (καλώδια υψηλής τάσης , ενεργειακή εκμετάλλευση νερών, εξορύξεις).

Το να ζούμε σε ένα όμορφο και υγιές περιβάλλον (φυσικό και κοινωνικό) δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα των κυβερνώντων. Από την κρίση οι μάσκες έχουν πέσει. Εφαρμόζεται άγρια καταστολή σε όσους και όσες υπερασπίζονται τα αυτονόητα: τη φύση, την κοινωνική ευημερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ακόμα μια φορά στο όνομα της ανάπτυξης (της κυριαρχίας!), γίνονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα σε βάρος της κοινωνίας. Η μόνη αξία που διέπει την καταστροφή της σφακιανής μαδάρας, της θάλασσας πέριξ της γαύδου και πόσων άλλων τόπων που δεν χωράνε σε μια κόλα χαρτί, δεν είναι η αναβάθμιση της ζωής μας. Είναι η αναβάθμιση των τραπεζικών λογαριασμών των διεθνών χρηματοπιστωτικών οργανισμών και των ντόπιων εργολάβων-καναλαρχών.

Απέναντι σε αυτή τη λεηλασία, προτάσσουμε την αγωνιστικότητα και την αντίσταση. Απέναντι στην καταστολή και το φόβο, προτάσσουμε τη συνεργασία και την αλληλεγγύη. Καλούμε όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια του νησιού να έρθουν ώστε να συναντηθούμε, να ενημερωθούμε και να οργανώσουμε την συνέχεια των αγώνων από κοινού.

Αύριο, Τρίτη 25/6 στα πλαίσια των 20 χρόνων ύπαρξης της κατάληψης Rosa Nera

Θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση-συζήτηση :

«Οι αγώνες ενάντια στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα βουνά της Κρήτης»

Σας περιμένουμε από τις 20:00

Κατάληψη Rosa Nera

Ευχαριστούμε τις συντρόφισσες και τους συντρόφους της Κατάληψης Φάμπρικα Υφανέτ!

* Για την φιλοξενία, την συντροφικότητα και την φροντίδα στην πρόσκληση (και) προς την Κατάληψη Rosa Nera στις εκδηλώσεις της ‘Φάμπρικας’.

* Για την οργάνωση ώστε να γίνει εφικτή η μεγάλη συμμετοχή ανθρώπων από συλλογικότητες, καταλήψεις και άλλα εγχειρήματα: εκδοτικά, τέχνης και πολιτικής, στο πλαίσιο των γενεθλίων της Υφανέτ.

* Για τις πολύωρες, επίμονες και συγκροτημένες, συζητήσεις με τις υπόλοιπες Καταλήψεις που βρέθηκαν να συζητάνε την διαφορετική συλλογική τους εμπειρία, τις αγωνίες και τις δυνατότητες τους, ερχόμενες στην Θεσσαλονίκη από διαφορετικούς κοινωνικούς κόσμους, πόλεις και γειτονιές.

Η Υφανέτ, ένα πρώην εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο, ιστορικής σημασίας για την εργατική ιστορία της Τούμπας, έχει πλέον μεταμορφωθεί από την ανθρώπινη συλλογική εργασία δύο ολόκληρων δεκαετιών. Μέσα στα σπλάχνα του βιομηχανικού κήτους δημιουργήθηκε ένα αυτο/οργανωμένο κοινωνικό κέντρο αγώνων αλληλεγγύης, αντιεμπορευματικών σχέσεων και συναντήσεων πολιτικής, τέχνης, παραγωγής αξιών χρήσης και νοήματος ενάντια στον καπιταλισμό, την πατριαρχία και τον εθνικισμό.

Φέτος η Υφανέτ γίνεται 20 χρονών.
Όπως και η Ρόζα Νέρα. Της ευχόμαστε χρόνια πολλά αγωνιστικά και ασυμβίβαστα! Άλλωστε, τα πρώτα 20 χρόνια είναι μόνο η αρχή…

https://rosanera.squat.gr/