Category: εκδηλώσεις

ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΑΦΡΑΤΗ

Στις 19 Μαρτίου του 2020, σε έναν επαρχιακό δρόμο στο Αμάρι Ρεθύμνου, φορτηγό της εταιρίας “Γαλακτοκομική Αμαρίου ΑΕ”, εξετράπη της πορείας του και τουμπάρισε, παρασύροντας στον θάνατο τον οδηγό του φορτηγού και υπάλληλου της εταιρίας Μανώλη Αφράτη, 38 χρονών. Από την πρώτη στιγμή, εργοδοσία, τροχαία και εισαγγελία Ρεθύμνου προσπαθούν να κουκουλώσουν την εξόφθαλμη αυτή περίπτωση εργατικού δυστυχήματος, που όπως αποδείχτηκε -και δικαστικά -στην συνέχεια, οφείλονταν στην ελλιπέστατη συντήρηση του φορτηγού. Συγκεκριμένα, κατά την διάρκεια της οδήγησης έσπασαν τα φρένα του οχήματος.
Φαίνεται ,πως για τα αφεντικά, τα κόστη συντήρησης μετράνε παραπάνω από τις ανθρώπινες ζωές.
Η οικογένεια του Μανώλη Αφράτη και το ταξικό κίνημα αλληλεγγύης, έβγαλαν την υπόθεση στην επιφάνεια και πέτυχαν μια πρώτη καταδίκη του αφεντικού της εταιρίας, ο οποίος υπέβαλλε έφεση στην απόφαση. Η έφεση αυτή εκδικάζεται στα Χανιά στις 19/11 και το αστικό κομμάτι της υπόθεσης στα δικαστήρια Ρεθύμνου στις 15/11. Η αλληλεγγύη μας στον αγώνα της οικογένειας για την δικαίωση του Μανώλη είναι αδιαπραγμάτευτη, σε μια περίοδο που κράτος και αφεντικά έχουν εξαπολύσει μια ολομέτωπη επίθεση απέναντι στον κόσμο της εργασίας.

Παρασκευή 15/11 στις 09:00 Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στο Δικαστικό Μέγαρο Ρεθύμνου για την υπόθεση της εργοδοτικής δολοφονίας του Μιχάλη Αφράτη

 

Σάββατο 16/11 στις 19:00 Ενημέρωση-Συζήτηση για την υπόθεση της εργοδοτικής δολοφονίας του Μιχάλη Αφράτη | Κατάληψη Rosa Nera.

Θα ακολουθήσει ρεμπέτικη βραδιά οικονομικής στήριξης με ζωντανή μουσική για τα δικαστικά έξοδα της οικογένειας

 

Τρίτη 19/11 στις 09:00 Συγκέντρωση στο Εφετείο Χανίων

Κινηματογραφικές Τρίτες στην κατάληψη Rosa Nera

Κινηματογραφικές Τρίτες στην κατάληψη Rosa Nera
ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
στις 20:00 στην αίθουσα προβολών
  • 12/11
“120 χτύποι το λεπτό”
Robin Campillo (2017).
Η ταινία περιγράφει περιγράφει τη δράση της οργάνωσης Act Up του Παρισιού για την καταπολέμηση του AIDIS.
  • 19/11
“Δουλεύοντας με το πάσο μας”
Guido Chiesa, συγγραφική ομάδα WU MING (2017)
Ταινία ντοκιμαντέρ που αφορά την δημιουργία ενός κινηματικού ραδιοφωνικού σταθμού στην Μπολόνια στην ενδιαφέρουσα ιταλική δεκαετία του ’70.
  • 26/11
“Η στρατηγική του σαλιγκαριού”
Sergio Cabrera (1993)
Οι κάτοικοι αντιστέκονται ενάντια στην επικείμενη έξωσή τους από ένα παλιό σπίτι στο κέντρο της Μπογκοτά της Κολομβίας

Βραδιές εξωτερικο-Ποίησης στην αυλή του Μαύρου Ρόδου

Η ποίηση είναι ένα ταξίδι
Σ’ άγνωστη χώρα.
Η ποίηση είναι ταυτόσημη
Με την παραγωγή ραδίου.
Για μια και μόνο λέξη
Λιώνεις χιλιάδες τόνους
Γλωσσικό μετάλλευμα.
 
                           Άτιτλο, Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι
Παντελώς ασύδοτα, δίχως τύψεις κι αναστολές
λιώνουμε γλωσσικό μετάλλευμα λες και δεν θα τελειώσει ποτέ
με επικίνδυνα δημιουργικές συνέπειες
 
που να φανταστείτε, την Τετάρτη 21 Αυγούστου στην αυλή του Μαύρου Ρόδου,
διαβάζουμε, συζητάμε και παρ-ερμηνεύουμε και πάλι μ α ζ ί ποιήματα που ε μ ε ί ς έχουμε παράξει

“Αναγνωστήριο Όλων” στη πρώην πρυτανεία – “Βιβλιοθήκη 451” της κατάληψης Rosa Nera

Αυγουστιάτικο Open Jam

­Αυγουστιάτικο Open Jam την Κυριακή στα σκαλάκια του ΚΑΜ.

Κυριακή 18 Αυγούστου, από τις 9 μ.μ. ώς τις 1 το βράδυ.

Από το αυτο/οργανωμένο STUDIO, τις βραδιές (συλλογικο)ποίησης, το Αναγνωστήριο Όλων και το εργαστήρ απτικής.

Τα έσοδα θα διατεθούν για τις ανάγκες των δομών.

Οι δομές του αυτοοργανωμένου studio, το εργαστήρ απτικής και το αναγνωστήριο όλων σας προσκαλούν σε μια βραδιά μουσικού αυτοσχεδιασμού. Στο χώρο θα βρίσκονται πάντα με ελεύθερη συνεισφορά ρούχα που έχουν μεταποιηθεί στο εργαστήριο ραπτικής όπως και πάγκος με όσα ποιήματα έχουν διαβαστεί και συζητηθεί ως τώρα στις βραδιές συλλογικο-ποίησης.

οι βραδιές ποίησης πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη ενώ το εργαστήρ απτικής θα συνεχίσει την λειτουργία του ξανά το φθινόπωρο.

φέρτε τα μουσικά όργανά σας, την δημιουργική σας διάθεση, ενεργοποιείστε την ακοή και το σώμα σας και ελάτε την κυριακή στα σκαλάκια του ΚΑΜ

Τα έσοδα του μπαρ θα διατεθούν για τις ανάγκες των δομών.

Οι Τσιριτσάντσουλες παρουσιάζουν τη θεατρική παράσταση ΠΟΝΑΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ II (η εκδίκηση του άνθρακα), στο παρκάκι της κατάληψης Βύρωνος 3, την Κυριακή 21/7/2024 στις 21:30

Πονάει το μυαλό μου II

(Η εκδίκηση του άνθρακα)
Μία παράσταση καμπαρέ βασισμένη σε κείμενα των
Μόντυ Πάιθον, Καρλ Βάλεντιν, Άντον Τσέχοφ και Δημήτριου Παπαρρηγόπουλου
Συντελεστές
Παίζουν: Ντίνα Μαυρίδου, Νίκος Γλυκόπουλος, Μαρίνος Μουζάκης
Πρωτότυπη μουσική: Μαρίνος Μουζάκης
Αφίσα: Δημήτρης Καρλαφτόπουλος
Δραματουργία, σκηνοθεσία, μουσικές επιλογές, σκηνικά, κοστούμια, παραγωγή: Τσιριτσάντσουλες 2024
Ευχαριστούμε το αντιεξουσιαστικό, αναρχικό στέκι Αντίπνοια για τη φιλοξενία των προβών μας κι όλες τις τσιριτσάντσουλες που βοήθησαν στην παραγωγή αυτής της παράστασης.
Υπόθεση
Τι συμβαίνει; Τι είναι η ελευθερία; Τι αφυπνίζει το ναρκωμένο βερίκοκο; Τι είναι αυτό το περίεργο συναίσθημα πως ζούμε κάτι που έχουμε ξαναζήσει στο παρελθόν; Ποια είναι η ουσία του έργου του Ζαν Πολ Σαρτρ; Πώς καταστέλλεται μια κοινωνική εξέγερση κατά τη διάρκεια μιας δεξίωσης; Στο φετινό καμπαρέ μας θα έχετε το ανατριχιαστικό προνόμιο να βρείτε όλες τις απαντήσεις στα πιο βαθιά υπαρξιακά ζητήματα.
Για την παράσταση
Το 2019 αποφασίσαμε να παντρέψουμε το πνεύμα του σπουδαίου Γερμανού κωμικού του μεσοπολέμου Καρλ Βάλεντιν, με αυτό των πρωτοπόρων της δεκαετίας του 1970, βρετανών Μόντυ Πάιθον. Συγκολλητική ουσία στάθηκαν κάποια διηγήματα του Άντον Τσέχοφ που μας εξέπληξαν με το πόσα κοινά χαρακτηριστικά μοιράζονταν με τα κείμενα των Βάλεντιν και Πάιθον. Έτσι προέκυψε το καμπαρέ «Πονάει το μυαλό μου». Ένα από τα ευτυχή προβλήματα που αντιμετωπίσαμε σ’ εκείνη τη δραματουργική σύνθεση, ήταν το ποια από τα κείμενα που είχαμε συλλέξει θα έπρεπε να «κοπούν», για να κρατήσουμε την παράσταση σε κάποια ανεκτά χρονικά πλαίσια. Το υλικό ήταν πολύ και υψηλής ποιότητας. Έτσι πέντε χρόνια μετά επιστρέφουμε με ένα νέο καμπαρέ πάνω στο ίδιο πνεύμα, αξιοποιώντας κι άλλα κείμενα από αυτά που το ’19 είχαν μπει προσωρινά στο συρτάρι μας. Αυτή τη φορά στην ετερόκλητη παρέα των συγγραφέων, προσθέσαμε και τον αγαπημένο μας Δημήτριο Παπαρρηγόπουλο, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ένα δικό του κείμενο, μια σκηνή από το θεατρικό του έργο «Αγορά».
Χτίζοντας την παράσταση με τα ίδια υλικά (τις τεχνικές του καμπαρέ, του αυτοσχεδιασμού και του κλόουν), η φετινή μας παράσταση αποτελεί σαφώς τη συνέχεια του «πονάει το μυαλό μου», στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε μια κωμωδία που καταρρίπτει τις φόρμες, ανατρεπτική, σχεδόν παράλογη, που είναι δυνατόν τόσο να σε απελευθερώσει και να φέρει την κάθαρση, όσο και να σου κάψει ολοκληρωτικά τον εγκέφαλο. Η συνέχεια επί σκηνής…

Βραδιές Ποίησης κάθε Τετάρτη στην Αυλή της Ρόζας.

Κάθε Τετάρτη στις 8.30 μ.μ. στην Αυλή της Rosa Nera: βραδιές Ποίησης:>>>διαβάζουμε, συζητάμε, ερμηνεύουμε, προτείνουμε.

Από το Αναγνωστήριο Όλων και την Βιβλιοθήκη 451

#rosanera #ροζανερα #Χανιά

 

Κινηματογραφική Ομάδα της Κατάληψης Rosa Nera: Χάος (1984) των Αδερφών Ταβιάνι, 16/7, 9 μ.μ. στην αυλή της Ρόζας

H Κινηματογραφίκη Ομάδα της Κατάληψης Rosa Nera προβάλλει στην Αυλή των Ρόδων, την ταινία ΧΑΟΣ (1984) των Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι.

Μια σπονδυλωτή ταινία για το χάος και το άπειρο των ανθρώπινων παθών στην (μακρινή αλλά οικεία) Σικελία στις αρχές του περασμένου αιώνα. Η μετανάστευση, ο διωκόμενος έρωτας, το μίσος, η συλλογική εξέγερση των κοινοτήτων ενάντια στο άδικο, οι μεταβάσεις της ιστορίας μέσα στις αγροτικές κοινωνίες, η τρέλα και η Σελήνη της, η επιστροφή, η φυγή και η αναμέτρηση με τον θάνατο μέσα από μία ποιητική διαλεκτική κινηματογραφική μεταφορά πέντε διηγημάτων και νουβελών του Λουίτζι Πιραντέλλο.

Την Τρίτη στις 9 μ.μ. (αυστηρά) στην Αυλή.

 

 

Από την γιορτή αλληλεγγύης στις Καταλήψεις

Τα μαύρα ρόδα θα ανθίζουν μια ζωή,
Ρόζα ξανά για όλα τα παιδιά!

Αυτή ήταν η συλλογική επιθυμία στην μεγάλη λαϊκή γιορτή Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις με τα Κανάρια και τους Γιαρ Αμάν,.
Στο Γιαλί Τζαμισί τα δημοτικά για την ζωή και τον έρωτα, τα βάσανα και τις χαρές των τόπων που ζούμε αλλά και μουσικές κάποιων τόπων μακρινών, αντήχησαν στο παλιό λιμάνι.

Η μουσική της ελευθεριακής γιορτής σκαρφάλωσε στα περιφραγμένα από τους πραιτωριανούς των εκμεταλλευτών βυζαντινά τείχη και τραγούδησε στην αυλή των Χανίων δίνοντας την υπόσχεση της σύντομης απελευθέρωσης της.

Εικόνες από μια όμορφη νύχτα, μια γιορτή του αυτο/οργανωμένου και αντιεμπορευματικού πολιτισμού που ανθίζει στην συμμετοχή των πολιτιστικών ομάδων των εργαζόμενων μέσα στις Καταλήψεις και τα Στέκια του τοπικού κινήματος.

Η χθεσινή γιορτή (με μοναδική παραφωνία μια κολητική ταινία) είναι άλλο ένα παράδειγμα των αγώνων για τον δημόσιο χώρο, για το δικαίωμα στην πόλη , την δυανατότητα για πόλη ανοιχτή σε κοινωνικές και εργατικές χρήσεις, σε αξίες και νοήματα που συνθέτουν συλλογικά οι ίδιοι οι κάτοικοι των γειτονιών της.