To μεσημέρι της 31ης Οκτωβρίου στους Αμπελόκηπους της Αττικής, ο αναρχικός επαναστάτης Κυριάκος Ξυμητήρης χάνει την ζωή του μετά από έκρηξη. Η αναρχική συντρόφισσα Μαριάννα Μ. που βρίσκονταν στο διπλανό δωμάτιο τραυματίζεται σοβαρά και στην συνέχεια συλλαμβάνεται ενώ είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Τις επόμενες μέρες συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται οι σύντροφοι και φίλοι τους, Δημήτρης και Δήμητρα Ζ. Είκοσι μέρες αργότερα ο αναρχικός Νίκος Ρωμανός προστίθεται στους εμπλεκόμενους στην υπόθεση, και παρά το γεγονός ότι το μοναδικό στοιχείο που παρουσιάζει η αντιτρομοκρατική είναι ένα αποτύπωμα σε σακούλα, δηλαδή σε κινητό αντικείμενο, προφυλακίζεται και αυτός. Στις 26/11 ένα ακόμα άτομο περνάει την πόρτα του ανακριτή με τα ίδια ακρίβως έωλα στοιχεία με τον Νίκο Ρωμανό.

Από τις πρώτες ώρες την υπόθεση ανέλαβε η αντιτρομοκρατική και έκανε αυτό που ξέρει να κάνει: παρακολουθήσεις αγωνιστών, φίλων και συντρόφων των συλληφθέντων, φύτεμα καμερών έξω από τα σπίτια τους, διαρροές προσωπικών στοιχείων ή και εντελώς φανταστικών σεναρίων για να καλύψει τις τεράστιες τρύπες της αφήγησης που η ίδια έφτιαχνε. Ο κατασταλτικός αυτός μηχανισμός δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια συμμορία κυνηγών κεφαλών των κοινωνικών επαναστατών, των εξεγερμένων και των ανταρτών πόλης. Η νομική υπόσταση του αντιτρομοκρατικού νόμου, και συνεπώς και της ίδιας της ύπαρξης της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, βασίζεται στην λογική ότι το πολιτικό έγκλημα διώκεται πολύ αυστηρότερα από το ποινικό – με απλά λόγια για τις ίδιες ακριβως πράξεις εάν κριθεί ότι ο στόχος σου είναι το κράτος και οι μηχανισμοί του και όχι ο διπλανός σου, εάν κριθεί ότι δεν είναι σκοπός σου ο πλουτισμός, το προσωπικό όφελος, ή ο κοινωνικός κανιβαλισμός αλλά η επίθεση στην εξουσία τότε διώκεσαι με πολύ αυστηρότερα κριτήρια και μπαίνεις σε ένα ιδιότυπο γκρίζο νομικό καθεστώς όπου επιτρέπονται, ακόμα και, άτυπες διαδικασίες. Στην έτσι και αλλιώς ταξική αστική δικαιοσύνη που διώκει μόνο τους ξυπόλητους προστίθεται έτσι ένας ακόμα διαχωρισμός: οι εχθροί του καθεστώτος πρέπει να πληρώσουν πολύ βαρύτερο τίμημα εάν πρόκειται να παραβούν τον νόμο. Η αντιτρομοκρατική έχει βαριά ιστορία βασανισμών, ακόμα και δολοφονιών αγωνιστών. Βαριά ιστορία όμως έχει και το κοινωνικό κίνημα στην ελλάδα και ο ένοπλος αγώνας σαν κομμάτι του αδειάλειπτα από την δεκαετία του ‘60 εώς σήμερα.

Από την πρώτη μέρα μετά την έκρηξη, δημοσιογράφοι και μπάτσοι, έχουν επειδωθεί σε μια σειρά ανακοινώσεων, διαρροών και ρεπορτάζ με πολλαπλή στόχευση. Φρικιαστικές λεπτομέρειες για τον θάνατο του συντρόφου γέμισαν τις οθόνες των υπολογιστών, για να τις καταναλώσουν μικροαστοί τηλεθεατές διψασμένοι για αίμα. Aπειλές προς τον αναρχικό χώρο και την αγωνιζόμενη κοινωνία από ένστολους δολοφόνους και τηλεοπτικούς μπάτσους καραγκιόζηδες που βρήκαν την ευκαιρία να ανέβουν στην ιεραρχία ενός μηχανισμού που τρέφεται με τις ζωές και την ελευθερία όλων μας. Πληροφορίες για την προσωπική ζωή των συλληφθέντων και των συλληφθεισσών που έρχονται να καλύψουν με λάσπη το κενό της ανυπαρξίας οποιονδήποτε ουσιαστικών στοιχείων σχετικά με την εμπλοκή του Δημήτρη και της Δήμητρας. Και πάνω από όλα η κεντρική κραυγή σύσσωμου του εξουσιαστικού μηχανισμού: αυτοί είναι επικίνδυνοι εχθροί της κοινωνίας.

Αυτά είναι τα γεγονότα μέχρι τις ώρες που γράφεται αυτό το κείμενο. Αυτή η ιστορία αφορά συντρόφους και συντρόφισσες που όπως και εμείς ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο και που όπως και εμείς μάχονται ενάντια στο κράτος, τον καπιταλισμό και την πατριαρχία. Μπορεί να μην έχουμε γνωρίσει ακόμα την Μαριάννα, ωστόσο βαδίζουμε μαζί στο μονοπάτι του αγώνα. Ενός αγώνα που συνεχίζεται όπως είπε και η ίδια ήδη από τις πρώτες μέρες, όταν ακόμα βρίσκονταν, πολυτραυματίας στο νοσοκομείο, φρουρούμενη με τα ένστολα σκουπίδια της αντιτρομοκρατικής μέσα στο δωμάτιο – κελί. Ακόμα και εάν δεν προλάβαμε να γνωρίσουμε τον σύντροφο Κυριάκο, αναγνωρίζουμε στη μικρή σε διάρκεια ζωή του, την ζωή ενός ανθρώπου που βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή όταν έπρεπε να υπερασπιστεί ανθρώπους και δομές του κινήματος απέναντι στην ανθρωποφαγική εξουσία, που σκοτώθηκε μαχόμενος στην πρώτη γραμμή απέναντι στους υπεύθυνους για την καθημερινή μιζέρια και δυστυχία στην οποία βυθίζεται η κοινωνία όλο και περισσότερο.

Αυτό το κείμενο γράφεται από την σκοπιά αυτών που μοιράζονται αξίες, όνειρα, σχέδια και συναισθήματα στην ίδια κατεύθυνση με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες της υπόθεσης των Αμπελοκήπων. Από άλλη πόλη και ακόμα και αν δεν έχουμε γνωριστεί, γνωριζόμαστε γιατί είμαστε δίπλα τους και θα είμαστε δίπλα τους στον ίδιο αγώνα. Μια δική μας πρώτη απάντηση είναι ότι εχθροί της κοινωνίας είναι η εξουσία και όσοι την υπηρετούν, όσοι και όσες τρέφονται από αυτήν, όσοι και όσες την υπερασπίζονται μαζί με τα προνόμια τους για να συνεχίσουν την άθλια ύπαρξη τους πατώντας επί πτωμάτων. Το κείμενο αυτό γράφεται όμως και από μια άλλη σκοπιά: σαν αναρχικός χώρος του Ηρακλείου και σαν Κατάληψη Ευαγγελισμού έχουμε σταθεί τα τελευταία εικοσιδύο χρόνια πάντα με όλες μας τις δυνάμεις δίπλα στους πολιτικούς κρατούμενους, τιςφυλακισμένες αγωνίστριες και τα διωκώμενα συντρόφια. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε με την ίδια στράτευση που το κάναμε και πριν. Ένας τέτοιος πολιτικός κρατούμενος ήταν τα προηγούμενα χρόνια και ο Νίκος Ρωμανός. Τον γνωρίζουμε πολύ καλά, είναι ο άνθρωπος που στα χέρια του πέθανε, δολοφονημένος από τους μπάτσους, ο αναρχικός μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, είναι αυτός που η αντιτρομοκρατική δημοσίευσε φωτογραφίες του, στις οποίες και αυτός και οι σύντροφοι του ήταν σακατεμένοι στο ξύλο, μετά από απαλλοτριώση στο Βελβεντό Κοζάνης, είναι αυτός που, το 2014, μετά από 31 μέρες απεργία πείνας κέρδισε το δικαιώμα του στις άδειες και την, έστω μερική, ελευθερία του. Από την εξέγερση του 2008 μέχρι σήμερα είμαστε και θα είμαστε δίπλα του.

Σαν Κατάληψη Ευαγγελισμού συμμετέχουμε στο πολύμορφο αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα και σε όλες τις διεργασίες του, στις μάχες του δίπλα στην αγωνιζόμενη κοινωνία, στην προοπτική του για την εξέγερση, στο όραμά του για την κοινωνική επανάσταση. Διατηρούμε την θέση μας στον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο που μαίνεται και προχωράμε μπροστά. Από το κοινωνικό οδόφραγμα της Κατάληψης Ευαγγελισμού στέλνουμε ένα σινιάλο αλληλεγγύης και αντίστασης στην Μαριάννα Μ. και φωνάζουμαι ξανά μαζί της ότι ο αγώνας συνεχίζεται.

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΚΥΡΙΑΚΟ ΞΥΜΗΤΗΡΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΜΑΡΙΑΝΝΑ Μ.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΔΗΜΗΤΡΑ Ζ. ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΔΗΜΗΤΡΗ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΚΑΙ ΠΑΥΣΗ ΚΑΘΕ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ

Κατάληψη Ευαγγελισμού