Στις 13 Γενάρη του 2025 η εφημερίδα Πατρίς δημοσιεύει κείμενο του συνεργάτη της Δημήτρη Σάββα με τίτλο «Η κλινική Ευαγγελισμός», σχετικό με την ιστορία του κτηρίου του Ευαγγελισμού και την πρόταση αξιοποίησης του. Το κείμενο αυτό είναι ένα ιδεοληπτικό γράφημα στο οποίο παρουσιάζεται μια επίπλαστη πραγματικότητα της πόλης στον τομέα της υγείας, και καταλήγει με την πρόταση να στεγαστεί μουσείο ιατρικής στο κτήριο. Αξίζει να αναφερθεί μεταξύ άλλων ότι ο Σάββας περιγράφει με υπερηφάνεια την μετατροπή του Ευαγγελισμού σε νοσοκομείο των ναζί, επί κατοχής, από σχολή καλογραιών που ήταν μέχρι τότε, χαρακτηρίζοντας το ως ενά «πραγματικά σημαντικό στρατιωτικό νοσοκομείο». Θεωρούμε την ανακίνηση της συζήτησης από μέρους της Πατρίς σχετικά με τον Ευαγγελισμό σαν μέρος του κρατικού σχεδιασμού για την καταστολή των καταλήψεων και ευρύτερα των κοινωνικών αντιστάσεων και για αυτό επιλέγουμε να απαντήσουμε.

Η ιδέα πέρι στέγασης του μουσείου ιατρικής στον Ευαγγελισμό δεν είναι καινούργια. Έρχεται να καλύψει την τεράστια έλλειψη κοινωνικής νομιμοποίησης στην καταστολή της Κατάληψης. Μετά την εκκένωση του Ευαγγελισμού και την ανακατάληψη του και μπροστά στην σημαντική πολιτική ήττα που υπέστη ο κρατικός μηχανισμός κρίθηκε απαραίτητο να απαντηθεί το ερώτημα, τι ακριβώς θέλει να κάνει το κράτος το κτήριο. Εκεί εμφανίστηκε αυτή η ιδέα και αυτός είναι ο ρόλος του Σάββα σε αυτή την περίπτωση. Επειδή όμως και αυτή η απάντηση εκ μέρους του κράτους γεννάει με την σειρά της την ερώτηση για το πόσο χρήσιμο μπορεί να είναι ένα μουσείο ιατρικής όταν οδηγείται σε κατάρρευση και σταδιακά κλείνει το Βενιζέλειο, ένα εκ των δύο νοσοκομείων της πόλης, ο Σάββας έχει ήδη φροντίσει να απαντήσει: «Έχουμε πολλές φορές αναφερθεί στο σύστημα υγείας, στις ατέλειές του, στα κατορθώματά του, στις επιτυχίες του, αλλά και στις προτάσεις πολλών που θέλουν την αναβάθμισή του. Η πόλη μας, το Ηράκλειο, ευτύχησε να έχει καλά κέντρα υγείας, κλινικές με ανθρώπους που κατέβαλλαν προσπάθειες για την υγεία και για τον συνάνθρωπο.»

Οι άνθρωποι της πόλης του Ηρακλείου, οι ασθενείς και οι εργαζόμενοι στις δομές υγείας, βιώνουν στο πετσί τους τις «ατέλειες» του συστήματος υγείας και την «αναβάθμιση» του και καταλαβαίνουν την αξία αυτού του γραφήματος και των επιχειρημάτων του. Εμείς θα υπενθυμίσουμε ότι σχεδόν ένα χρόνο πριν αυτές οι «ατέλειες» και αυτή «αναβάθμιση» οδήγησαν το 78χρονο ηρακλειώτη Γιάννη (Πέτρο) Τουρνά να δώσει τέλος στην ζωή του, ελλείψει φαρμάκων και περίθαλψης. Τότε η Πρωτοβουλία ενάντια στην κρατική δολοφονία του Γιάννη (Πέτρου) Τουρνά, μια δομή που προέκυψε και λειτούργησε εντός της Κατάληψης Ευαγγελισμού και που πραγματοποίησε μια σειρά δράσεων για την ανάδειξη του ζητήματος, έγραφε:

«Η εξώθηση σε αυτοκτονία του Γιάννη (Πέτρου) Τουρνά είναι κρατική δολοφονία.  Ήδη αυτά συμβαίνουν ενώ η λειτουργία νοσοκομείων όπως των περιφερειακών της Κρήτης αλλά και του Βενιζελείου κρίνεται βδομάδα παρά βδομάδα. Ολόκληρες κλινικές βάζουν λουκέτο και έμπειροι γιατροί παραιτούνται μην αντέχοντας την πίεση και τον φόρτο με ένα κοινωνικό αγαθό όπως η υγεία να έχει γίνει πανάκριβο και δυσεύρετο εμπόρευμα.  Μιλάμε για το σύστημα υγείας ενός κράτους στον στενό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οποίο οι παπαγάλοι δημοσιογράφοι μας πιπιλίζουν το μυαλό ότι καλπάζει αναπτυξιακά και ότι την κρίση την έχουμε αφήσει πίσω μας οριστικά. Κόρακας κοράκου μάτι όμως δεν βγάζει…»

 Απο μεριάς μας δεν θα αναφερθούμε άλλη μια φορά στην ιστορία της Κατάληψης. Η κοινωνία του Ηρακλείου ξέρει πολύ καλά το έαν είναι σημαντική η Κατάληψη Ευαγγελισμού και τι θα συμβεί εάν δώσει τη θέση της σε ακόμα ένα, καθόλου απαραίτητο, αποστειρωμένο μουσείο προκειμένου να βρεθεί η, απολύτως απαραίτητη, αιτιολόγηση για την καταστολή της. Αυτό που θα παραθέσουμε όμως είναι το ποια είναι η κατάσταση στο κτήριο μετά την εκκένωση, την ανακατάληψη του και τις καταστροφές που προξένησαν οι μπάτσοι και οι πρυτάνεις, αφού επισκευάσαμε όσες από τις ζημιές ήταν αναστρέψιμες.

Αυτή την στιγμή στην Κατάληψη Ευαγγελισμού συμμετέχουν ή φιλοξενούνται σταθερά, εκτός της συνέλευσης που διαχειρίζεται το κτήριο, οι εξής ομάδες και δομές του κοινωνικού κινήματος:

• Η Συνέλευση Αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους, τις φυλακισμένες αγωνίστριες και τα έγκλειστα συντρόφια από την Κατάληψη Ευαγγελισμού
• Η Συνέλευση Αγώνα για την Υγεία
• Η Συνέλευση αναρχικών / αντιεξουσιαστριών εκπαιδευτικών
• Η Πρωτοβουλία για την Ιστορική Καταγραφή και την Επαναστατική Μνήμη από την Κατάληψη Ευαγγελισμού
• Η αυτοοργανωμένη αγροτική κολλεκτίβα ‘‘Be Collective’’
• Το Κιτάπι, ομάδα βιβλίου / αρχείου από την Κατάληψη Ευαγγελισμού
• Η Api Nere / Αντιεξουσιαστική Πρωτοβουλία Φοιτητριών-των Πανεπιστημίου Κρήτης
• Η Συνέλευση για την Αστεγία στο Ηράκλειο
• Η Ανοιχτή Συνέλευση για την υπόθεση των Αμπελοκήπων
• Η Δυσαρμονία / Μουσική ομάδα από την Κατάληψη Ευαγγελισμού

Κανονικά θα έπρεπε η απάντηση μας να ολοκληρωθεί εδώ ωστόσο αξίζει ακόμα μια μικρή αναφορά στο κείμενο του Σάββα και στα ψέμματα που φιλοξενούνται στην Πατρίς. Στο τέλος του κειμένου γράφει: «Η κλινική του Ευαγγελισμού λειτούργησε ως κλινική μέχρι το 1985 και στη συνέχεια περιήλθε στην Ιατρική Σχολή το 2002. Σήμερα τελεί υπό κατάληψη…»

Το κτήριο του Ευαγγελισμού δεν πέρασε στην κατοχή του πανεπιστημίου το 2002 αλλά αρκετά χρόνια νωρίτερα. Η εσκεμμένη ψευδής αναφορά αυτή, είναι γραμμένη ώστε να δίνει την εντύπωση ότι το κτήριο μόλις περιήλθε στο πανεπιστήμιο και ενώ ήταν έτοιμο να αξιοποιηθεί καταλαμβάνεται. Η αλήθεια είναι όμως ότι ρήμαζε εγκαταλλελειμένο 20 χρόνια και το πανεπιστήμιο ποτέ δεν είχε ούτε και έχει ακόμα καμία πρόθεση για την αξιοποίηση του. Το πανεπιστήμιο κρήτης και το Ε.Μ.Π. (ανάδοχος του έργου της ανάπλασης) απλά συμμετέχουν, με αδιαφανείς διαδικασίες που εμπεριέχουν την μοιρασιά εκατοντάδων χιλιάδων ευρω, στην πολιτική καταστολή του κεντρικού κράτους και ο Σάββας εδώ δεν κάνει απλά ένα λάθος. Αυτή η αθλιότητα είναι εσκεμμένη για να καλύψει τα κένα της κρατικής αφήγησης.

Για μας η συζήτηση περί αξιοποίησης του Ευαγγελισμού τελειώνει εδώ, ο Ευαγγελισμός αξιοποιείται ήδη από την αγωνιζόμενη κοινωνία του Ηρακλείου και το αναρχικό/ αντιξουσιαστικό κίνημα. Αποτελεί σημαντικό κοινωνικό οδόφραγμα ενάντια στον καπιταλισμό, το κράτος και την πατριαρχία. Και αυτό θα συνεχίσει να είναι.

Την απόφαση αυτή δεν την πήραμε μόνοι/ες/α μας. Είχαμε μαζί μας 2500 διαδηλωτές στις 8 Οκτώβρη του 2023, μια βδομάδα μετά την εκκένωση, είχαμε μαζί το πλήθος των συντρόφων και των συντροφισσών που ανακατέλαβε το κτήριο την 1η Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου και είχαμε μαζί μας όσους/ες/α μαχητικά απέτρεψαν την προγραμματισμένη εκκένωση στις 18 Νοέμβρη φέτος.

Αν κάνετε το λάθος θα είμαστε ακόμα περισσότεροι, ακόμα πιο μαχητικά και ακόμα πιο οργανωμένες.

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Τέμπη, Πύλος, γυναικοκτονίες, βιασμοί, τροχαία, επαναπροωθήσεις. Το κράτος διαχρονικά συγκαλύπτει και δολοφονεί. Σχεδόν δύο χρόνια μετά το έγκλημα στα Τέμπη, δεν αφήνουμε να ξεχαστεί τίποτα. Η μνήμη μας και η οργή μας, όπλο απέναντι στην θανατοπολιτική κράτους-κεφαλαίου.

Καλούμε σε συγκέντρωση την Κυριακή στις 12:00, 26/1 στην πλ. Αγοράς.

Κατάληψη Rosa Nera.

Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο/bar

για την οικονομική

ενίσχυση της Κατάληψης Ευαγγελισμού.

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2025,

στις 22:00.

Κατάληψη Ευαγγελισμού –

Θεοτοκοπούλου 18,

Ηράκλειο Κρήτης

ΚΑΘΕ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Απέναντι στον κόσμο του κράτους, των αφεντικών και της φρικαλεότητας των πολέμων τους, στεκόμαστε αλληλέγγυα δίπλα στα καταδικασμένα συντρόφια του Επαναστατικού Αγώνα Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη. Μέσα από τις γραμμές και τη δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας, αγωνίστηκαν σταθερά κι αδιάλλακτα στο πλευρό των ταξικά καταπιεζόμενων από τη βία και την τρομοκρατία της οικονομικής εκμετάλλευσης, της φτώχειας και της πολιτικής εξόντωσης στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς. Με συνέπεια κι αφοσίωση στον αγώνα για την κοινωνική επανάσταση, ο σύντροφος κι η συντρόφισσα ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στην οργάνωση, όπως αναλογεί στην αντάρτικη αξιοπρέπεια και την επαναστατική συνέπεια.

Στις 17 Νοέμβρη του 2023, η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους μέχρι το 2032. Έναν μήνα μετά, οι μηχανισμοί του κράτους-τρομοκράτη, με έφεση του αντιεισαγγελέα εφετών Χαλκίδας κατά της αποφυλάκισής της, προσπάθησαν να την κλείσουν ξανά στη φυλακή, κάτι που δεν κατάφεραν. Πέρυσι, στις 10 Γενάρη, η συντρόφισσα πέρασε από δικαστικό συμβούλιο στη Χαλκίδα με το κράτος να πιέζει για την επιστροφή της στην φυλακή κι έκτοτε, η απόφαση εκκρεμεί κι η ίδια παραμένει σε ομηρία.

Ακριβώς, έναν χρόνο μετά, στις 10 Γενάρη του 2025, η συντρόφισσα με νέα κλήτευση και με νέα θετική εισαγγελική πρόταση για την αποφυλάκισή της, θα βρεθεί ξανά μπροστά στον δικαστικό μηχανισμό, ώστε να αποφασίσει το δικαστικό συμβούλιο Χαλκίδας για την απελευθέρωση ή την επαναφυλάκισή της. Κι αυτό, την ίδια στιγμή που η συντρόφισσα καλείται ούτως ή άλλως να πληρώσει υπέρογκες χρηματικές ποινές οι οποίες επιδικάστηκαν για τη συμμετοχή της στη δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας κι οι οποίες συνθλίβουν την επιβίωσή της, εξωθώντας την ίδια και το παιδί της σε οικονομική εξόντωση, ενώ ο σύντροφός της παραμένει αιχμάλωτος του κράτους.

Από την πλευρά της αλληλεγγύης, με τη σειρά μας στεκόμαστε δίπλα στην αναρχική συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, στη νέα αυτή δικαστική δοκιμασία.

Μετά από 16 χρόνια (μικτά) στη φυλακή για τη δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας και με τη συμπλήρωση των 4/5 πραγματικής έκτισης της 20ετούς ποινής τον προηγούμενο μήνα, ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης θα περάσει το επόμενο χρονικό διάστημα από το δικαστικό συμβούλιο (στη Λαμία), καθώς κατέθεσε αίτηση αποφυλάκισης στις 25 Νοέμβρη 2024. Πρόκειται για την 7η υποβολή αιτήματος υφ’ όρων αποφυλάκισης, μετά από 6 συνεχόμενες απορριπτικές αποφάσεις. Στην περίπτωση νέας απόρριψης, ουσιαστικά τον εξωθούν σε αιχμαλωσία τουλάχιστον μέχρι και τον Μάρτη του 2027, με εκδικητική και καταχρηστική (ακόμη και με τους νόμους τους) έκτιση μέχρι και της τελευταίας ημέρας του συνόλου της ποινής. Κι αυτό παρότι έχει προ πολλού (από τον Γενάρη του 2022) συμπληρώσει τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις (καθεστώς εξαίρεσης) για την υφ’ όρων αποφυλάκιση του.

To δικαστικό επιτελείο της Λαμίας -ως μηχανισμός της κρατικής και οικονομικής κυριαρχίας- εφαρμόζει τακτικές πολιτικής εξόντωσης, εμπνευσμένες από την παράδοση των αντεπαναστατικών τρομοδικείων. Αποφυλακίζει και χορηγεί τακτικές άδειες σε δολοφόνους ναζιστές και βιαστές, σε αντίθεση με τη συνεχή άρνηση της υφ’ όρων αποφυλάκισης του αναρχικού Νίκου Μαζιώτη και το κόψιμο των αδειών αγωνιστών (Δ. Κουφοντίνα). Το δικαστικό επιτελείο της Λαμίας επιτάσσει την οριστική έξοδο από τη φυλακή μόνο με την επιβολή της αποκήρυξης των αξιακών και ηθικών αρχών.

Να ενδυναμώσουμε την αλληλεγγύη. Να σταθούμε στο πλευρό του αναρχικού συντρόφου Νίκου Μαζιώτη.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΜΗΡΙΑΣ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΗΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ

Ⓐ