Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο/bar οικονομικής ενίσχυσης της Κατάληψης | 1/11- ώρα:22:00

Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο/bar

για την οικονομική

ενίσχυση της Κατάληψης Ευαγγελισμού.

 

 Παρασκευή 1 Νοέμβρη στις 22:00

Κατάληψη Ευαγγελισμού –

Θεοτοκοπούλου 18,

Ηράκλειο Κρήτης

Live! Με Soul, Blues, retro R’n’B, με την Rhea στο ακουστικό μπάσο και στα Cajon & percussion τον Julius Naidu.

Αυτή την Παρασκευή 1η Νοέμβρη το βραδινό, φθινοπωρινό αντιεμπορευματικό, μουσικό καφενείο της Κατάληψης Rosa Nera εκτός από συναντήσεις, συζητήσεις, απρόβλεπτα έχει
Live! Με Soul, Blues, retro R’n’B, με την Rhea στο ακουστικό μπάσο και στα Cajon & percussion τον Julius Naidu.

Το καφενείο θα είναι ανοιχτό από τις 9 μ.μ. μέχρι τις 2 μ.μ. ενώ το live θα ξεκινήσει στις 10.30 μ.μ. Παράλληλα θα λειτουργεί το Χαριστικό Παζάρι και η Βιβλιοθήκη 451 της Rosa Nera.

Event: Live! Με Soul, Blues, retro R’n’B στο καφενείο της Παρασκευής στην Ρόζα με την Ρέα και τον Julius

#ροζανερα #rosanera #Χανιά

 

Ανοιχτή διαχειριστική συνέλευση

Κυριακή  03/11/2024 στις 18:30, θα πραγματοποιηθεί η ανοιχτή γενική  Συνέλευση της Κατάληψης Ελαία.

Η διαχειριστική συνέλευση, είναι ανοιχτή σε ατομικότητες όσο και σε συλλογικότητες.

Σας περιμένουμε

Για το τελεσίγραφο εκκένωσης των 3 καταλήψεων της Πολυτεχνειούπολης & Κάλεσμα σε μικροφωνική 30/10 12:00

Καλούμε σε μικροφωνική Τετάρτη 30/10 12:00 στην κεντρική πλατεία Πολυτεχνειούπολης και στηρίζουμε την καλεσμένη συγκέντρωση πορεία στις 31/10 12:00 στο ίδιο σημείο.

Τη Δευτέρα 21/10, η δοιήκηση του ΕΜΠ εξέδωσε τελεσίγραφο στις 3 καταλήψεις που βρίσκονται στο campus της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου, να εγκαταλείψουν του χώρους εντός 10 ημερών, μέχρι τις 31/10. Οι 3 καταλήψεις είναι το Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Μηχανολόγων, ο κατειλημμένος Παπασωτηρίου και το Γραμμικό. Στο Γραμμικό αυτήν την περίοδο στεγάζεται το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου.

Το τελεσίγραφο αυτό είναι μια ακόμα “πράξη πολέμου”, στη συνεχιζόμενη καταστολή μέσα στα πανεπιστήμια και την αναδιάρθρωσή τους. Μόλις τον προηγούμενο χρόνο, ο προκάτοχος του πρύτανη Χατζηγεωργίου, Α. Μπουντουβής είχε προχωρήσει σε μια σειρά εκκενώσεων του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου , συνεδοδευόμενη με αγωγές , συλλήψεις και διαρκείς παρακολουθήσεις συντροφιών της δομής και αλληλέγγυου κόσμου . Παίρνοντας τη σκυτάλη ο Χατζηγεωργίου και συνεχίζοντας το έργο αυτό μετά από μαχητικές απαντήσεις που δόθηκαν με επανακαταλήψεις σε όλες τις απόπειρες εκκένωσης, οδηγήθηκε στην τελειωτική κατεδάφιση γκρεμίζοντας τις αίθουσες 11 και 12 του στεκιού. Μέσα σε ένα χρόνο που έχει αναλάβει έχει ξεκινήσει απο τον “καθαρισμό” της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου από γκραφίτι και το κατέβασμα αφισών και πολτικού υλικού, έχει εκκενώσει τις τρεις καταλήψεις που στεγάζονταν στο κάτω Πολυτεχνείο, το Μηχανουργείο , το στέκι Αρχιτεκτονικής και το CARTHAGO. Με κάθε ευκαιρία που βρίσκει, φωνάζει τα “τσιράκια” του, τους μπάτσους εντός της σχολής για να καταστείλλουν ό,τι εναντιώνεται στο δόγμα “νόμος και τάξη” που προτάσει,με ανθρωποκυνηγητό εντός του campus, ξυλοδαρμούς, συλλήψεις ενώ ταυτόχρονα εξαπολείει μηνύσεις και απειλές για πειθαρχικές διώξεις σε κάθε αγωνιζόμενο υποκείμενο.Το πιο πρόσφατο παράδειγμα της αυταρχικής πολιτικής του είναι τα συμβάντα στη βραδιά του ερευνητή, η οποία πραγματοποιήθηκε με κάθε λογής μπάτσους, face control και προληπτικές συλλήψεις, ενώ αργότερα κατά τη διάρκεια της κεντρικής εκδήλωσης, που πραγματοποιήθηκε παρέμβαση από σωματείο ερευνητών,κόσμο του κινήματος και φοιτητά σε μια προσπάθεια να αποφύγει κάθε συνδιαλλαγή κάλεσε τους μπάτσους μέσα στο Αβέρωφ και μετά από την αντίσταση του κόσμου στην παρουσία τους και το θράσος του,πραγματοποιήθηκε σύλληψη δύο ερευνητών.

Οι κινήσεις αυτές αποκαλύπτουν την αλαζονεία και τον αυταρχισμό του πρύτανη Χατζηγεωργίου. Ευθυγραμμισμένος με τις κυβενητικές επιταγές , κάνει ότι περναέι από το χέρι του για την προώθηση της εκπαιδευτικής αναδιάρθωσης. Στόχος του, είναι η εξαφάνιση κάθε αγωνιζόμενου κομματιού στο πανεπιστήμιο κι ο αφανισμός όλων των φωνών που αντιστέκονται, έτσι ώστε να μπορεί πλέον ανενόχλητος από αντιδράσεις, να επεκτείνει τις “βρωμοδουλειές” του. Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει κάποια πρόθεση αξιοποίησης των χώρων που δέχονται επίθεση αλλά η αποσιώπηση των ιδεών που πρεσβεύουν και της πολιτικής τους δράσης. Όλοι οι χώροι που τάχα πάρθηκαν πίσω από την σχολή , στέκουν αναξιωποίητοι , γκρεμισμένοι ή με ανοιχτές πόρτες. Δεν είναι τυχαίο ότι με κάθε ευκαιρία πραγματοποιεί εκδηλώσεις “κεκλεισμένων των θυρών”, με τους εκλεκτούς επενδυτές του και κανένα άμεσα εμπλεκόμενο (φοιτητά, ερευνητές, διδακτορικοί και καθηγητές) δεν έχει δυνατότητα πρόσβασης. Η τελευταία κίνηση για την επιχείρηση εκκένωσης των κατειλημμένων δομών του Πολυτεχνείου, γίνεται με πρόφαση εργασιών συντήρησης και αποκατάστασης των χώρων από το ίδρυμα. Σε αυτό, αντιλαμβανόμαστε την εμφανή αντίφαση καθώς στην αρχή της χρονιάς ο ίδιος είχε βγάλει εκτενή ανακοίνωση για όλα τα έργα που έχει σκοπό να πραγματοποιήσει φέτος. Σε αυτήν, προφανώς, δεν γίνεται λόγος για εργασίες εντώς των συγκριμενένων χώρων, όπως επίσης δεν υπάρχουν βλέψεις ούτε για την επισκευή των γκρεμισμέων τοίχων των αιθουσών 11 και 12 στη σχολή των χημικών μηχανικών. Αντίστοιχα, δεν αναφέρονται οι γνωστές σε όλα μας πλέον βλέψεις για την αξιποίηση του κτηρίου Γκίνη και του μουσειοποίησή του. Όλα αυτά επικυρώνουν για ακόμα μία φορά ότι σκοπός του είναι, με αυταρχικό τρόπο να παίρνει αποφάσεις για κάθε πτυχή της καθημερινότητας του ιδρύματος, και να τις επιβάλλει δίχως καμία διαβούλευση με τους άμεσα εμπλεκόμενους.

Στην πραγματικότητα οι αλλεπάλληλες επιθέσεις που δέχεται ο κόσμος του κινήματος εντός του Πολυτεχνείου δεν αφορούν μια μεμονωμένη “κόντρα” με την συγκεκριμένη διοίκηση.Η εφαρμογή του δόγματος «νόμος και τάξη» εντός των πανεπιστημιακών χώρων αποτελεί κομμάτι ενός ευρύτερου κρατικού σχεδιασμού για τα πανεπιστήμια. Το κράτος επιχειρεί την ολοένα και μεγαλύτερη αυστηροποίηση του πλαισίου λειτουργίας της εκπαιδευτικής διαδικασίας, την αποστείρωση της και την απόλυτη ταύτισή της με τις επιταγές του κεφαλαίου. Για να το πετύχει αυτό, έχει προχωρήσει σε μία σείρα μεταρρυθμίσεων, όπως να επιβάλλει πειθαρχικά μέσα στις σχολές, να καταργήσει, πλέον και θεσμικά, το πανεπιστημιακό άσυλο και να κανονικοποιήσει την παρουσία των μπάτσων εντός τους. Ενώ με την παράκαμψη του άρθρου 16 ανοίγει τον δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, σε συνδιασμό με την θεσμοθέτηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής, διογκώνονται ακόμα παραπάνω οι ταξικοί φραγμοί γύρω από της πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Βασική προτεραιότητα που έχει τεθεί είναι ο “καθαρισμός” των σχολών από τις καταλήψεις και την δράση του ανταγωνιστικού κινήματος. Γι’άυτο στην ίδια γραμμή κινούνται και οι διοικήσεις άλλων ιδρυμάτων όπως στην Θεσσαλονίκη, την Κρήτη, την Κομοτηνή και την Πάτρα. Τον τελευταίο χρόνο εχουν δεχτεί επίθεση καταλήψεις, στέκια και χώροι αγώνα- όπως το Utopia A.D., το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης, η κατάληψη Rosa Nera, ο Ευαγγελισμός, η κατειλημμένη πρυτανεία στα Χανιά και στέκια σε σχολές στο ΑΠΘ. Τα συντροφιά απαντάνε δυναμικά με ανακαταλήψεις, επιμονή και πείσμα, δείχνοντας έμπρακτα ότι οι μεγαλεπίβολες βλέψεις κράτους, κεφαλαίου και πρυτανικών αρχών, θα παραμείνουν μονάχα ως τέτοιες.

Όσο και να καλοβλέπουν κράτος, μπάτσοι και πρυτανικές αρχές την εξάλειψη των χώρων αγώνα, τον εκφοβισμό και την εξόντωση των συντροφιών, τις πολύμορφες δράσεις και τον αγώνα που συμπυκνώνουν και προτάσσουν, η απάντηση μας παραμένει η ίδια.Οι ιδέες δεν εκκενώνονται.Γιατί σε μια αναντίρρητα απαιτητική για τα κινήματα εποχή καλούμαστε να διατηρήσουμε τα “εδάφη” που έχουν κερδιθεί με αγώνες και να τα επεκτείνουμε, να βάλουμε φωτιά στα σχέδια τους και να συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε στους εξουσιαστές μέσα και έξω από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, καθώς μόνιμα θα αποτελούμε έναν αστάθμητο παράγοντα και η κάθε κίνηση τους θα μας βρίσκει απέναντί τους. Στήνουμε αναχώματα, οργανωνόμαστε και απαντάμε συλλογικά. Για τη συνέχιση των αγώνων μας και την αδιάλειπτη παρουσία μας στους δρόμους μέχρι την καταστροφή της πατριαρχίας, του κράτους και του κεφαλαίου. Μέχρι το γκρέμισμα του υπάρχοντος κόσμου που μας καταπιέζει και μας εκμεταλλεύεται.

ΤΑ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΑ ΔΕ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ, ΜΑΧΟΝΤΑΙ

ΚΡΑΤΟΣ, TV, ΠΡΥΤΑΝΙΚΗ ΑΡΧΗ, ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ

Αφίσσα για την Στέγη στα Χανιά και Κείμενο – Κάλεσμα της Κατάληψης Rosa Nera.

 

 

 

Αφίσσα και Κείμενο – Κάλεσμα της Κατάληψης Rosa Nera.

Συγκέντρωση για την Στέγη, στις 2 Νοέμβρη, ημέρα έναρξης του συνεδρίου “Short Stay Conference” για την βραχυχρόνια μίσθωση.
Ώρα 10 π.μ. – έξω από το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης».

Δεν υπάρχει στέγη στα Χανιά.

Στις 2 Νοέμβρη στο Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» θα πραγματοποιηθεί διεθνές συνέδριο οργανωμένο από φίρμες και αφεντικά του τουρισμού πολυτελείας, του Real Estate και της βραχυχρόνιας μίσθωσης, με τίτλο Short Stay Conference. Πρόκειται για ένα συνέδριο ταξικού πολέμου μέσω της υπονόμευσης της ζωής των κατοίκων – κυρίως της εργατικής τάξης της πόλης – που υποφέρουν από τα απλησίαστα ενοίκια και την έλλειψη στέγης.

Ζούμε σε μια πόλη που το στεγαστικό αποτελεί το «νούμερο ένα» κοινωνικό πρόβλημα για χιλιάδες ανθρώπους. Είναι πλέον σαφές πως η διόγκωση της βραχυχρόνιας μίσθωσης και των μπουτίκ χοτέλ έχει καταστροφικές επιπτώσεις στον αστικό ιστό, στις συνθήκες εργασίας, στους όρους κατοικίας, στο φυσικό περιβάλλον, στην ποιότητα της ζωής των ανθρώπων στα Χανιά. Η εξαφάνιση της κατοικίας σε ολόκληρες γειτονιές που άλλοτε έσφυζαν από ζωή και η αντικατάσταση τους από ζώνες τουριστικής κατανάλωσης, επιχειρεί να διαλύσει τα όποια επιβιώματα κοινωνικής συνοχής έχουν απομείνει.

Στόχος του συνεδρίου Short Stay Conference είναι η ενίσχυση της βραχυχρόνιας μίσθωσης μέσω της ολοένα και μεγαλύτερης εμπλοκής των εταιρειών διαχείρισης του στεγαστικού αποθέματος, ώστε το εν λόγω «προϊόν» να γίνει πιο ανταγωνιστικό. Στόχος, επίσης, του συνεδρίου είναι η εμπέδωση της προοπτικής να μετατραπούν τα Χανιά σε ένα τουριστικό «μεγα-κατάλυμα» που θα συνθλίβει το δικαίωμα στην πόλη και στην στέγη. Οι εργαζόμενες/οι που δεν έχουν το απαραίτητο «λίπος» σε εισοδήματα ή σε κάποια στεγαστική κληρονομιά, ήδη νιώθουν πως η πόλη δεν τους χωράει. Ακόμα και οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στην δημόσια υγεία, όπως και οι φοιτητές/τριες βιώνουν την έλλειψη στέγης και τα απλησίαστα ενοίκια ως το βασικότερο τους πρόβλημα στα Χανιά. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει και στην μεταναστευτική στέγη. Λόγω των ρατσιστικών πολιτικών και της μακροχρόνιας υποτίμησης της μεταναστευτικής εργασίας, η μεταναστευτική πρόσβαση στην στέγη είναι ακόμα πιο επισφαλής ως αποτέλεσμα ταξικών και κοινωνικών αποκλεισμών. Στην πόλη, επίσης, υπάρχουν χρόνια ζητήματα αστεγίας/στεγαστικής επισφάλειας που αντιμετωπίζονται κυρίως από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης. Τέλος, ενδεικτικό του γενικευμένου χαρακτήρα της στεγαστικής κρίσης είναι και το εξής: Διαφορετικοί ερευνητικοί θεσμοί τεκμηριώνουν πως σε περιοχές που η παρουσία της βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι υψηλή (όπως π.χ. στην Αθήνα) το κόστος του ενοικίου μπορεί να «τρώει» ακόμα και τα ¾ του μισθού των ενοικιαστών.

Το φαινόμενο της έλλειψης στέγης δεν είναι τοπικό αλλά διεθνές. Ακούμε πλέον όλο και περισσότερο για τις συνέπειες σε – κορεσμένες από την τουριστική βιομηχανία – περιοχές της Μεσογείου: Λειψυδρία, αδυναμία διαχείρισης των αποβλήτων, «διάχυση» της υποτίμησης και της απορρύθμισης της εργασίας και σε άλλους κλάδους που συσχετίζονται με τον τουρισμό όπως ο κατασκευαστικός και η εστίαση, ανορθολογική διαχείριση φυσικών πόρων, αλλαγή χρήσεων γης προς όφελος των καταπατητών και αλλοτρίωση της ιστορικής μνήμης και του αστικού ιστού από την τουριστική υπερδόμηση.

Ενάντια στην τουριστικοποίηση της καθημερινότητας εμφανίζονται διεθνώς κινήματα, στην Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Τσεχία και αλλού όπου οι κάτοικοι διεκδικούν να πάρουν τις πόλεις και την ζωή τους πίσω. Κινήματα ξεπηδούν και οργανώνουν συλλογικούς αγώνες προστασίας της στέγης, είτε με κινήσεις αυτομειώσεων των ενοικίων, είτε με μπλοκαρίσματα εξώσεων, είτε αξιοποιώντας τα άδεια κτήρια. Παράλληλα τα κινήματα ενοικιαστών πιέζουν τους θεσμούς και πετυχαίνουν, όλο και πιο συχνά, την απαγόρευση της βραχυχρόνιας μίσθωσης σε ζώνες κατοικίας.

Μέσα από όλους αυτούς τους σημαντικούς κοινωνικούς αγώνες για την στέγη δημιουργείται ένας άλλος κοινωνικός ιστός που καλύπτει ανθρώπινες, κοινωνικές και εργατικές, ανάγκες.

Καλούμε σε συγκέντρωση έξω από το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης», το Σάββατο 2 Νοέμβρη, ημέρα διεξαγωγής του «διεθνούς συνεδρίου Short Stay Conference», στις 10 π.μ. το πρωί

Κατάληψη Rosa Nera.

#ροζανερα #rosanera #Χανιά

https://rosanera.squat.gr/

Δεν υπάρχει στέγη στα Χανιά. Κάλεσμα σε συγκέντρωση στις 2 Νοέμβρη, ημέρα έναρξης του συνεδρίου για την βραχυχρόνια μίσθωση. Ώρα 10 π.μ. έξω από το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης».

Κατάληψη Rosa Nera

 

Δεν υπάρχει στέγη στα Χανιά.

 

Κάλεσμα σε συγκέντρωση, 2 Νοέμβρη,

ημέρα έναρξης του συνεδρίου

για την βραχυχρόνια μίσθωση

Ώρα 10 π.μ.

Έξω από το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης»

 

 

Στις 2 Νοέμβρη στο Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» θα πραγματοποιηθεί διεθνές συνέδριο οργανωμένο από φίρμες και αφεντικά του τουρισμού πολυτελείας, του Real Estate και της βραχυχρόνιας μίσθωσης, με τίτλο Short Stay Conference. Πρόκειται για ένα συνέδριο ταξικού πολέμου μέσω της υπονόμευσης της ζωής των κατοίκων – κυρίως της εργατικής τάξης της πόλης – που υποφέρουν από τα απλησίαστα ενοίκια και την έλλειψη στέγης.

Ζούμε σε μια πόλη που το στεγαστικό αποτελεί το «νούμερο ένα» κοινωνικό πρόβλημα για χιλιάδες ανθρώπους. Είναι πλέον σαφές πως η διόγκωση της βραχυχρόνιας μίσθωσης και των μπουτίκ χοτέλ έχει καταστροφικές επιπτώσεις στον αστικό ιστό, στις συνθήκες εργασίας, στους όρους κατοικίας, στο φυσικό περιβάλλον, στην ποιότητα της ζωής των ανθρώπων στα Χανιά. Η εξαφάνιση της κατοικίας σε ολόκληρες γειτονιές που άλλοτε έσφυζαν από ζωή και η αντικατάσταση τους από ζώνες τουριστικής κατανάλωσης, επιχειρεί να διαλύσει τα όποια επιβιώματα κοινωνικής συνοχής έχουν απομείνει.

Στόχος του συνεδρίου Short Stay Conference είναι η ενίσχυση της βραχυχρόνιας μίσθωσης μέσω της ολοένα και μεγαλύτερης εμπλοκής των εταιρειών διαχείρισης του στεγαστικού αποθέματος, ώστε το εν λόγω «προϊόν» να γίνει πιο ανταγωνιστικό. Στόχος, επίσης, του συνεδρίου είναι η εμπέδωση της προοπτικής να μετατραπούν τα Χανιά σε ένα τουριστικό «μεγα-κατάλυμα» που θα συνθλίβει το δικαίωμα στην πόλη και στην στέγη. Οι εργαζόμενες/οι που δεν έχουν το απαραίτητο «λίπος» σε εισοδήματα ή σε κάποια στεγαστική κληρονομιά, ήδη νιώθουν πως η πόλη δεν τους χωράει. Ακόμα και οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στην δημόσια υγεία, όπως και οι φοιτητές/τριες βιώνουν την έλλειψη στέγης και τα απλησίαστα ενοίκια ως το βασικότερο τους πρόβλημα στα Χανιά. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει και στην μεταναστευτική στέγη. Λόγω των ρατσιστικών πολιτικών και της μακροχρόνιας υποτίμησης της μεταναστευτικής εργασίας, η μεταναστευτική πρόσβαση στην στέγη είναι ακόμα πιο επισφαλής ως αποτέλεσμα ταξικών και κοινωνικών αποκλεισμών. Στην πόλη, επίσης, υπάρχουν χρόνια ζητήματα αστεγίας/στεγαστικής επισφάλειας που αντιμετωπίζονται κυρίως από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης. Τέλος, ενδεικτικό του γενικευμένου χαρακτήρα της στεγαστικής κρίσης είναι και το εξής: Διαφορετικοί ερευνητικοί θεσμοί τεκμηριώνουν πως σε περιοχές που η παρουσία της βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι υψηλή (όπως π.χ. στην Αθήνα) το κόστος του ενοικίου  μπορεί να «τρώει» ακόμα και τα ¾ του μισθού των ενοικιαστών.

Το φαινόμενο της έλλειψης στέγης δεν είναι τοπικό αλλά διεθνές. Ακούμε πλέον όλο και περισσότερο για τις συνέπειες σε – κορεσμένες από την τουριστική βιομηχανία – περιοχές της Μεσογείου: Λειψυδρία, αδυναμία διαχείρισης των αποβλήτων, «διάχυση» της υποτίμησης και της απορρύθμισης της εργασίας και σε άλλους κλάδους που συσχετίζονται με τον τουρισμό όπως ο κατασκευαστικός και η εστίαση, ανορθολογική διαχείριση φυσικών πόρων, αλλαγή χρήσεων γης προς όφελος των καταπατητών και αλλοτρίωση της ιστορικής μνήμης και του αστικού ιστού από την τουριστική υπερδόμηση.

Ενάντια στην τουριστικοποίηση της καθημερινότητας εμφανίζονται διεθνώς κινήματα, στην Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Τσεχία και αλλού όπου οι κάτοικοι διεκδικούν να πάρουν τις πόλεις και την ζωή τους πίσω. Κινήματα ξεπηδούν και οργανώνουν συλλογικούς αγώνες προστασίας της στέγης, είτε με κινήσεις αυτομειώσεων των ενοικίων, είτε με μπλοκαρίσματα εξώσεων, είτε αξιοποιώντας τα άδεια κτήρια. Παράλληλα τα κινήματα ενοικιαστών πιέζουν τους θεσμούς και πετυχαίνουν, όλο και πιο συχνά, την απαγόρευση της βραχυχρόνιας μίσθωσης σε ζώνες κατοικίας.

Μέσα από όλους αυτούς τους σημαντικούς κοινωνικούς αγώνες για την στέγη δημιουργείται ένας άλλος κοινωνικός ιστός που καλύπτει ανθρώπινες, κοινωνικές και εργατικές, ανάγκες.

Καλούμε σε συγκέντρωση έξω από το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης», το Σάββατο 2 Νοέμβρη, ημέρα διεξαγωγής του «διεθνούς συνεδρίου Short Stay Conference», στις 10 π.μ. το πρωί

 

Κατάληψη Rosa Nera.

Αλληλεγγύη στα διωκόμενα συντρόφια από την ανακατάληψη της Ματρόζου 45

Πανό αλληλεγγύης στα διωκόμενα συντρόφια από την ανακατάληψη της Ματρόζου 45
Πανό αλληλεγγύης στα διωκόμενα συντρόφια από την ανακατάληψη της Ματρόζου 45

Αλληλεγγύη στα διωκόμενα συντρόφια από την ανακατάληψη της Ματρόζου 45.

Στις 18/12/2019 εκκενώνονται τα σπίτια της κοινότητας του Κουκακίου, μετά την λήξη του “τελεσιγράφου” που είχε ανακοινώσει προς όλους τους καταληψίες ο υπουργός Προ.Πο. Μ. Χρυσοχοίδης της τότε νεοεκλεγείσας κυβέρνησης της ΝΔ. Ούτε ένα μήνα αργότερα στις 11/1/2020 πραγματοποιείται ταυτόχρονη μαζική ανακατάληψη σε Παναιτωλίου και Ματρόζου. Δυνάμεις των ΜΑΤ χτυπούν την συγκέντρωση αλληλεγγύης ώστε να διώξουν τον κόσμο από το σημείο και πνίγουν την γειτονιά στα χημικά αδιαφορώντας για τις διαμαρτυρίες των γειτόνων-ισσων. Παρά την πολύωρη μάχη που δόθηκε, τα ΕΚΑΜ καταφέρνουν να μπουν στα κτήρια και να συλλάβουν όσα άτομα ήταν εντός τους και είχαν επιλέξει να υπερασπιστούν μαχητικά τα σπίτια της κοινότητας τους. Στις 22/10 εκδικάζεται η υπόθεση για την ανακατάληψη της Ματρόζου 45. Στεκόμαστε δίπλα στους συντρόφους και τις συντρόφισσες που διώκονται επειδή έπραξαν το αυτονόητο. Στεκόμαστε δίπλα σε αυτούς και αυτές που αποτέλεσαν παράδειγμα μαχητικής υπεράσπισης των καταλήψεων και των κοινοτήτων αγώνα. Στεκόμαστε δίπλα σε αυτούς και αυτές που είναι σάρκα από τη σάρκα μας, που η παρακαταθήκη τους έδωσε ώθηση τόσο σε εμάς όσο και σε άλλες κοινότητες (και είμαστε σίγουροι-ες γιαυτό) να προχωρήσουμε σε ανακαταλήψεις με παρόμοια χαρακτηριστικά.

Στο Κουκάκι μια χούφτα αναρχικοί ξεφτίλισαν το κράτος και την καταστολή

10,100,1000αδες (ανα)καταλήψεις

Ούτε βήμα πίσω !

Κατάληψη Ευαγγελισμού
Ηράκλειο Κρήτης
Οκτώβρης 2024

[ΕΚΤΑΚΤΟ] Τελεσίγραφο εκκένωσης 3 καταλήψεων στην Πολυτεχνειούπολη

ΈΚΤΑΚΤΗ ΕΝΗΜΈΡΩΣΗ

Σήμερα το πρωί 21/10, η διοίκηση του ΕΜΠ εξέδωσε τελεσίγραφο σε 3 καταλήψεις που βρίσκονται στο campus της Πολυτεχνειούπολης ζωγράφου, να εγκαταλείψουν τους χώρους εως της 31/10. Οι 3 καταλήψεις είναι το Αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο Μηχανολόγων, ο παπασωτηριου και το γραμμικό. Στο γραμμικό αυτή τη περίοδο στεγάζεται το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου . Το τελεσίγραφο αυτό είναι ακόμα μια “πράξη πολέμου”, στη συνεχιζόμενη καταστολή μέσα στα πανεπιστήμια και την αναδιάρθρωση τους. Η διοίκηση του ΕΜΠ, έναν ολόκληρο χρόνο τώρα ακολουθώντας την λογική της καμένης Γης καταστρέφει-αχρηστεύει πολιτικούς χώρους χωρίς καν κάποια επίφαση να τους αξιοποιήσει, διεξάγει πολλές ποινικές διώξεις και μηνύσεις κατά αγωνιστών, δρά αυταρχικά και χωρίς καμία διαβούλευση με τους φοιτητές και εργαζόμενους (όποιος ισχυρίζεται η ίδια). Νωπές είναι ακόμα οι μνήμες, από τα γεγονότα της “βραδιάς του ερευνητή”, κατά την οποία πραγματοποιήθηκε βίαιη αστυνομική επιχείρηση στον χώρο του κάτω Πολυτεχνείου, για να αποτραπεί παρέμβαση φοιτητών και ερευνητών με αποτέλεσμα συλλήψεις και ξυλοδαρμούς αγωνιστών/ριών. Κανένα τελεσίγραφο δεν μας τρομοκρατεί. Οι καταλήψεις είναι ανάσες ελευθερίας στην δυστοπία της κανονικότητας, και δεν παραδίνονται.

Κάλεσμα αλληλεγγύης στην ευελπίδων για την ανακατάληψη της Ματρόζου 45

Στηρίζουμε και στεκόμαστε αλληλέγγυα στα διωκόμενα συντρόφια από την ανακατάληψη της Ματρόζου 45.Η μαχητική υπεράσπιση και οι ανακαταλήψεις από τον κόσμο του κινήματος έβαλαν αναχώματα και γελοιοποίησαν τα σαρωτικά σχέδια του κράτους σε μια συγκυρία ολομέτωπης επίθεσης απέναντι στους κατειλημμένους χώρους με εκτεταμένη καταστολή και τελεσίγραφα που έπεσαν στο κενό. Η στάση που κράτησαν τα συντρόφια άφησε παρακαταθήκη ως και σήμερα αποδεικνύοντας οτι οι καταλήψεις δεν παραδίδονται αλλά μάχονται.

Στηρίζουμε το κάλεσμα αλληλεγγύης Τριτη 22/10 9:00 κτήριο 12 αιθ. 4

Party οικονομικής ενίσχυσης για την κάλυψη δικαστικών εξόδων | 25/10-ώρα:23:00

Trash Party
οικονομικής ενίσχυσης

για την κάλυψη δικαστικών εξόδων.

Παρασκευή 25 Οκτώβρη 2024,

-ώρα:23:00 ,στην Κατάληψη Ευαγγελισμού.

–

Κατάληψη Ευαγγελισμού –

Θεοτοκοπούλου 18,Ηράκλειο Κρήτης

DIY LIVE 26/10 [OPIUM CURS|BACCHUS PRIEST|ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΜΟΥ|SAKAT]

Χειμωνιάζει! και η αλήθεια είναι πως ένα Live με σκληρό ήχο ίσως μας βοηθήσει να το χωνέψουμε, γι’ αυτό η ομάδα του Studio from the Down δεν μπορούσε παρά να κάνει αυτή τη σκέψη πραγματικότητα! Με προσκεκλημένους τους Bacchus Priest ( https://bacchuspriest.bandcamp.com/album/pater-peccavi ) και Opium Curs ( https://opiumcurs.bandcamp.com/album/yells ) από την πρωτεύουσα, τους Πάνω απ’ το Πτώμα μου από τα βόρεια και τους ντόπιους Sakat, για ένα χειμωνιάτικο live του οποίου τα έσοδα θα διατεθούν για δικαστικά έξοδα συντρόφων. Τα λέμε στις 26/10 στην κατάληψη Αντιβίωση.

Υ.Γ. Φτάνουμε στον χώρο στην ώρα μας και σεβόμαστε ο ένας την άλλη για να περάσουμε όλοι καλά!

Βιβλιοπαρουσίαση “Ο ήλιος της Αναρχίας ανέτειλε”Για μια ιστορία του αναρχικού κινήματος στον “ελλαδικό” χώρο | 18/10-ώρα:20:00,θα ακολουθήσει καφενείο οικονομικής ενίσχυσης της Κατάληψης.

Βιβλιοπαρουσίαση “Ο ήλιος της Αναρχίας ανέτειλε”Για μια ιστορία του αναρχικού κινήματος στον “ελλαδικό” χώρο του Δημήτρη Τρωαδίτη από τις εκδόσεις Κουρσάλ, με ομιλητή τον συγγραφέα του βιβλίου.

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2024,ώρα:20:00 στην Κατάληψη Ευαγγελισμού,Θεοτοκοπούλου 18 ,Ηράκλειο Κρήτης.*Θα ακολουθήσει καφενείο οικονομικής ενίσχυσης της Κατάληψης.

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια πρώτη απόπειρα καταγραφής και παρουσίασης όσο το δυνατόν περισσότερων στοιχείων που συνθέτουν τον πολύχρωμο γαλαξία των πρώτων αναρχικών ή αναρχιζόντων σχημάτων, αλλά και των προσπαθειών συγκρότησης ενός αντίστοιχου κινήματος στον “ελλαδικό” χώρο κατά τη διάρκεια του τελευταίου τέταρτου του 19ου και των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα.

Μέσα από πληθώρα ιστορικών πληροφοριών για τη ζωή και τη δράση συγκεκριμένων ατόμων όσο και συλλογικών σχημάτων, αλλά και την επιμελή παράθεση πρωτότυπων κειμένων και άλλων ντοκουμέντων, ο στόχος αυτού του έργου είναι διττός: α) να καλύψει το κενό που υπήρχε στο χώρο της αναρχικής ιστοριογραφίας, και β) να δώσει το έναυσμα για περαιτέρω έρευνα και σχετική μελέτη.

Επειδή η ενδελεχής έρευνα, τεκμηρίωση και ανάδειξη της επαναστατικής ιστορίας μπορεί -και οφείλει- να αποτελέσει έργο του παρόντος και του μελλοντικού αναρχικού κινήματος. Επειδή ο αγώνας ενάντια στη λήθη αποτελεί απαραίτητο συστατικό παράγοντα για την ανάπτυξη δυναμικού και καταλυτικού αναρχικού λόγου και δράσης, για τον αγώνα ενάντια στην εξουσία.

Συνεργατικές Εκδόσεις Κουρσάλ

Κατάληψη Ευαγγελισμού