Category: καταστολή

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ/ΠΟΡΕΙΑ, ΚΑΒΑΛΑ, 06/12/2023

Την Τετάρτη, 6 Δεκέμβρη 2023, στον Δημοτικό Κήπο Καβάλας, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση-μικροφωνική μνήμης και οργής για τα 15 χρόνια από την δολοφονία του 16χρόνου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, από τους Κορκονέα και Σαραλιώτη. Παρά τις δυσκολίες, λόγω βροχής, η συγκέντρωση πλαισιώθηκε από 70-80 άτομα περίπου, έπειτα από δημόσια καλέσματα του Αυτόνομου Στεκιού Καβάλας και της Αντιφασιστικής – Αντιρατσιστικής Κίνησης Καβάλας. Μοιράστηκαν κείμενα και έγιναν συζητήσεις με ανθρώπους που πέρασαν από τον Κήπο. Με δυνατό παλμό και αποφασιστικότητα από τους/τις συγκεντρωμένους/ες ακολούθησε πορεία στο κέντρο της πόλης, περνώντας μπροστά από την Αστυνομική Διεύθυνση Καβάλας. Φυσικά δεν έλειψε η παρουσία των μπάτσων και των κατατρεγμένων της Κρατικής Ασφάλειας πριν και κατά την διάρκεια της παρουσίας μας στο κέντρο της πόλης.

Όταν οι μπάτσοι σκοτώσουν τα παιδιά σας, τότε θα βγείτε από τα κλουβιά σας.

Κανένας Δεκέμβρης δεν τελείωσε ποτέ. Όλα συνεχίζονται…

Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

 

15 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ Η ΕΛ.ΑΣ. ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ – ΤΡΙΤΗ : 5/12 στις 20:30 στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας προβολή του ντοκιμαντέρ ”Εξέγερση Δεκέμβρης 2008: Μόνος σου θα πας πιο γρήγορα, μαζί θα πάμε πιο μακριά” – ΤΕΤΑΡΤΗ 6/12 στις 18:00 στο Δημοτικό κήπο Καβάλας Συγκέντρωση – Μικροφωνική

Εξέγερση Δεκέμβρης 2008: Μόνος σου θα πας πιο γρήγορα, μαζί θα πάμε πιο μακριά

Το ντοκιμαντέρ αυτό το γύρισε η Κλεμ, μία Γαλλίδα συντρόφισσα που έμενε εκείνον τον καιρό στην Αθήνα, στην κατάληψη της Σκαραμαγκά. Δυστυχώς, η Κλεμ έφυγε ξαφνικά από τη ζωή το 2013, αφήνοντας την ταινία λίγο πριν από την τελική μορφή που θα ήθελε να της δώσει. Παρόλα αυτά, οι κοντινοί της άνθρωποι σε Ελλάδα και Γαλλία κρίναμε ότι η ταινία μπορεί να προβληθεί ως έχει, και πιστεύουμε ότι έχει ιδιαίτερη αξία, καθότι πρόκειται για πρωτότυπο υλικό που δεν υπάρχει αντίστοιχό του για τα γεγονότα του Δεκέμβρη, γυρισμένο από και για το κίνημα, το καλοκαίρι του 2010, όταν οι μνήμες της εξέγερσης του Δεκέμβρη ήταν ακόμα πολύ νωπές στο μυαλό και την ψυχή όλων μας. Μετά λοιπόν από αρκετό καιρό ολοκληρώσαμε τον υποτιτλισμό και προσθέσαμε ένα επεξηγηματικό σημείωμα στο τέλος για την Κλεμ και την πορεία αυτής της ταινίας. Ο τίτλος που αποφασίσαμε να δώσουμε στην ταινία είναι το σύνθημα “Μόνος σου θα πας πιο γρήγορα, μαζί θα πάμε πιο μακριά”, που ήταν από τις αγαπημένες φράσεις της Κλεμ.

Συντροφικά, κάποιοι φίλοι της Κλεμ…

15 χρόνια πριν, ένας αντεστραμμένος κόσμος.

Κείμενο – Κάλεσμα της Κατάληψης Rosa Nera:

15 χρόνια πριν, ένας αντεστραμμένος κόσμος.

Όσοι και όσες έχουν μνήμες από την κοινωνική πραγματικότητα της εποχής της εξέγερσης του 2008, μπορούν εύκολα να διακρίνουν την καίρια διαφορά της συγκριτικά με την σημερινή: την κοινωνική κίνηση. Από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 η ελληνική κοινωνία βρισκόταν σε κίνηση, μετά από μια μακρά περίοδο βολεμένης αδράνειας και ιδεολογικής σύμπνοιας. Το πανεθνικό όραμα της Ισχυρής Ελλάδας του “εκσυγχρονισμού” και των Athens 2004, το οποίο προσέφερε στις εγχώριες ελίτ μία άνευ προηγουμένου ταξική ειρήνευση στα 90’s, με την ολοκληρωτική κατίσχυση ενός ψευδεπίγραφου δικομματισμού σε πλήρη ιδεολογική ταύτιση, είχε αρχίσει να ξεφτίζει ήδη από την επομένη των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο λογαριασμός της αδιανόητης κεφαλαιοκρατικής επέλασης και της παραλυτικής ανάθεσης εκ μέρους της κοινωνίας στο πολιτικό προσωπικό που την μεθόδευσε, είχε ήδη αρχίσει να πληρώνεται με την εκτίναξη της ανεργίας και τη ραγδαία υποτίμηση της εργασίας, κυριότατα των νέων.

Η ταξική συνειδητοποίηση της νέας “γενιάς των 700 ευρώ” φέρνει τον φοιτητικό κόσμο σε τροχιά μαζικής κι ολομέτωπης αντεπίθεσης, που μετά από δεκαετίες συμπεριφέρεται όντως ως κίνημα (ενάντια στο άρθρο 16), εισάγοντας ξανά στην καθημερινότητα τις μαζικές συγκρουσιακές διαδηλώσεις, και συμπαρασύρει μαζί του την ανάδυση μιας νέας αντιπολίτευσης του δρόμου, η οποία μέσα από κινήματα πόλης, εργατικές αντιστάσεις και φιλομεταναστευτικούς αγώνες, στέκεται φιλόδοξα και αισιόδοξα ως εναλλακτική στάση απέναντι στην απάθεια και ανάθεση.

Στο διάστημα της εξέγερσης ο αναρχικός/αντιεξουσιαστικός χώρος, την μπολιάζει με ολοένα και πιο ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά και εισάγει σε πλατύτερες μετωπικές συμμαχίες μια κουλτούρα αυτόνομης και αντι-ιεραρχικής οργάνωσης, βρισκόμενος πια συχνά-πυκνά ψηλά στην επικαιρότητα λόγω της δράσης του.

Παρόλα αυτά, κανείς -μα κανείς- στις 5 Δεκεμβρίου του 2008 δεν φανταζόταν τι θα γινόταν σε αυτή τη χώρα τον μήνα που θα ακολουθούσε. Κανείς δεν φανταζόταν ότι μια κρατική δολοφονία θα πυροδοτούσε μια αντικρατική εξέγερση. Και ότι η Κυριαρχία θα έχανε μια ολόκληρη γενιά, σε σημείο που θα έπρεπε να την εξορίσει τα αμέσως επόμενα χρόνια στην μετανάστευση, με μια τεχνητή δημοσιονομική κρίση, για να τη βγάλει από τα πόδια της. Κι όμως, ακόμα και τότε, μια μέρα πριν την 6η Δεκέμβρη του 2008, οι εξεγέρσεις φάνταζαν ουτοπικές ή αλλοτινές, βγαλμένες μέσα από βιβλία Ιστορίας ή ασπρόμαυρα φιλμάκια. Κι αν κάτι μας ωθεί να μιλάμε σήμερα για την Εξέγερση του Δεκέμβρη, είναι για να θυμίσουμε -και στους εαυτούς μας- ότι αυτή δεν έγινε πριν 50 και 100 χρόνια κάπου/κάποτε, αλλά εδώ και μόλις πριν από 15 χρόνια. Και ό,τι έγινε, μπορεί να ξαναγίνει.

Σήμερα, 15 χρόνια μετά, θυμόμαστε ακόμα την κρατική δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, λόγω της εξέγερσης που πυροδότησε. Στον αντεστραμμένο όμως κόσμο του 2012-2023, με μια κοινωνία σε αδράνεια, παραιτημένη από κάθε ανατρεπτικό όραμα, με κάθε αντίσταση της στο υπάρχον, να ηττάται, το κράτος δεν ανησυχεί και άρχισε πάλι εν ψυχρώ να σκοτώνει. Η νομιμοποίησή του εξαντλείται μέσα από την κοινωνική αποδοχή της πιο απροσχημάτιστης του εκδοχής, αυτής του μπάτσου με άδεια να σκοτώνει. Τι κι αν ολιγωρεί δολοφονικά σε όλες τις υπόλοιπες υποτιθέμενες υποχρεώσεις του απέναντι στην ζωή (την συλλογική ευημερία και την ελευθερία); Τι κι αν μετράμε νεκρούς σε εκατοντάδες από πλημμύρες, πυρκαγιές, ναυάγια, σιδηροδρομικά δυστυχήματα, υγειονομικές κρίσεις; Φαίνεται πλέον ότι εμπεδώνεται η χρησιμότητα του κράτους μονάχα στο πεδίο της εσκεμμένης εξολόθρευσης των εσωτερικών εχθρών που έχει ήδη το ίδιο υποδείξει.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι τσιγγάνοι σε αυτή τη χώρα έχουν υποδειχθεί ως πληθυσμός που δεν δικαιούται ζωής άξιας να βιωθεί – διαχρονικά πλάι στον “χωρίς χαρτιά” μεταναστευτικό πληθυσμό. Η συχνότητα με την οποία διεστραμμένοι μπάτσοι δολοφονούν νεαρούς ρομά “διά ασήμαντον αφορμή” ή και χωρίς, το τεκμηριώνει. Μέσα σε μόλις 3 χρόνια, ο Νίκος Σαμπάνης, ο Κώστας Φραγκούλης και ο Χρήστος Μιχαλόπουλος εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από την συμμορία της ΕΛ.ΑΣ., στο πλαίσιο ενός δομικού θεσμικού ρατσισμού που φροντίζει να γίνονται ανεκτές. Καλλιεργώντας μεθοδικά τα πιο μισαλλόδοξα και μισάνθρωπα αντανακλαστικά στο κοινωνικό σώμα μέσω των μηχανισμών προπαγάνδας (ΜΜΕ), ο θεσμικός αντιτσιγγανισμός συντονίζεται με το δόγμα της μηδενικής ανοχής και εξασφαλίζει ασυλία στους δολοφόνους μπάτσους, προετοιμάζοντας έτσι την επόμενη κρατική δολοφονία.

Όμως, οι πολιτικές της μηδενικής ανοχής δεν στοχεύουν μονάχα τον εκάστοτε “άλλον”. Ο απώτερος στόχος της πλήρους πειθάρχησης ποτέ δεν αφορά μονάχα τον διακηρυγμένο εσωτερικό εχθρό, αλλά τις υποτελείς τάξεις στο σύνολό τους. Κι αν την μερίδα του λέοντος στους δολοφονημένους σήμερα έχει η “αλλογενής” απείθαρχη νεολαία, αυτό συμβαίνει μονάχα για λόγους νομιμοποίησης των πολιτικών αυτών. Σύντομα -ήδη, για την ακρίβεια- η επόμενη κρατική δολοφονία θα έχει θύμα τον καθένα. Η δολοφονία του Κωστή Μανουδάκη στα καθ’ ημάς, δεν αφήνει περιθώρια αφέλειας. Η ατιμώρητη βάρβαρη δολοφονία του 58χρονου Κωστή Μανουδάκη σε αστυνομικό έλεγχο από τα ΤΑΕ Σούδας, δείχνει καθαρά τον ορίζοντα της αστυνομικής φονικής βίας.

Το ζήτημα της αστυνομικής φονικής βίας οφείλει να απαντηθεί με πλατιά κοινωνικά αντανακλαστικά. Η εξέγερση του Δεκέμβρη μας θυμίζει όχι μόνο τη δολοφονία του Αλέξη, αλλά και όλες τις κρατικές δολοφονίες πριν και μετά από αυτήν.

Η εξέγερση του Δεκέμβρη εγκαινίασε μια περίοδο κοινωνικών αντιστάσεων και αγώνων από τα κάτω, μια περίοδο όπου οι αγώνες ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας λάμβαναν πρωτοφανή, για τα μέχρι τότε δεδομένα, οριζόντια χαρακτηριστικά και επιτίθονταν στο κράτος, το κεφάλαιο και τις πολιτικές του. Καταλήψεις δημόσιων -και μη- κτηρίων, απεργίες, συγκρούσεις με την αστυνομία, λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών, αυτοοργανωμένες δομές και ένα πνεύμα πειραματισμού και αλληλεγγύης, έδιναν το στίγμα της αντίθεσης των υποτελών τάξεων σε ό,τι τους επιφύλασσαν τα αφεντικά. Με αυτήν ακριβώς την εποχή θέλει να ξεμπερδέψει μια και καλή το κράτος , προσπαθώντας να σβήσει από την ιστορική μνήμη την εξέγερση του Δεκέμβρη. Μια μνήμη που για εμάς είναι και θα μας φανεί χρήσιμη απέναντι στην τωρινή επέλαση του κεφαλαίου και στην κατασταλτική μανία του κράτους.

Κατεβαίνουμε στην επέτειο της 6ης Δεκέμβρης του 2008 με το μυαλό μας σε όλους τους αδικαίωτους νεκρούς μας.

Καλούμε κάθε προοδευτικό άνθρωπο στις 6/12/2023, σε πορεία μνήμης και δικαίωσης των δολοφονημένων από αστυνομική βία.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 6/12/2023 ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ 18:00Κατάληψη Rosa Nera

Λόφος Καστέλι| Παλιό λιμάνι| Χανιά| Δεκέμβρης 2023

https://rosanera.squat.gr/

ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ/ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ, ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΙΣ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ 2023, ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ 
Το βράδυ της 11ης Νοεμβρίου 2023, αστυνομικός της Ομάδας Πρόληψης και Καταστολής Εγκλήματος (ΟΠΚΕ) δολοφονεί εν ψυχρώ τον 17χρόνο Ρομ, Χρήστο Μιχαλόπουλο, μπροστά στον αδελφό του και δύο ακόμα συνεπιβάτες που βρίσκονταν μέσα στο αυτοκίνητο σε περιοχή της Βοιωτίας. Συγκεκριμένα, ο αστυνομικός έβγαλε το όπλο του από την θήκη και το χρησιμοποίησε για να χτυπήσει το παράθυρο του οδηγού (ενάντια στους κανόνες εμπλοκής, οι οποίοι προβλέπουν μεταξύ άλλων πως πρέπει να κρατηθεί απόσταση ασφαλείας από το ακινητοποιημένο αυτοκίνητο) έπειτα άνοιξε την πόρτα του οδηγού και τράβηξε με βία τον 17χρόνο έξω από το αυτοκίνητο και τον εκτέλεσε.
Ήδη από τις πρώτες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση της δολοφονίας πραγματοποιήθηκαν πορείες διαμαρτυρίας, συγκεντρώσεις και παρεμβάσεις σε όλη την χώρα. Την Κυριακή 12 Νοεμβρίου, σύντροφοι και συντρόφισσες στην Ξάνθη πραγματοποίησαν με δημόσιο κάλεσμα μικροφωνική συγκέντρωση και έπειτα πορεία γειτονίας και παρέμβαση πέριξ του ΑΤ Ξάνθης με αφορμή την δολοφονία του 17χρόνου Χρήστου. Οι μπάτσοι επιτέθηκαν με μανία στους συγκεντρωμένους προχωρώντας σε 7 προσαγωγές, από τις οποίες οι 2 μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Και οι εφτά αφέθηκαν ελεύθεροι με τους δύο να περιμένουν να οριστεί τακτική δικάσιμος. Ένα από τα συλληφθέντα άτομα τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι με αποτέλεσμα να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο. Το περιστατικό της 12ης Νοεμβρίου δεν αποτελεί την πρώτη επίθεση των μπάτσων στους συντρόφους / στις συντρόφισσες στην Ξάνθη. Τρία χρόνια πριν και συγκεκριμένα στις 17 Νοέμβρη 2020, οι μπάτσοι κατά τη διάρκεια πορείας για την εξέγερση του πολυτεχνείου επιτέθηκαν στους συντρόφους με απειλές, ξύλο, πρόστιμα και προσαγωγές προφασιζόμενοι λόγους δημόσιας υγείας.
Έχουμε εμπεδώσει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η εξουσία μέσω της ΕΛ.ΑΣ και της Κρατικής Ασφάλειας: με καταστολή, κατασκευασμένα κατηγορητήρια, παρακολουθήσεις και απειλές είτε προς εμάς είτε προς το προσωπικό και εργασιακό μας περιβάλλον. Για να το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή: ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ. Σκοτώνετε ανήλικα παιδιά (Μιχάλης Καλτεζάς – 17/11/85, Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος – 06/12/2008, Νίκος Σαμπάνης – 22/10/2021 Κώστας Φραγκούλης – 13/12/2022, Χρίστος Μιχαλόπουλος – 11/11/2023), τα στέλνετε στα επείγοντα, τα συλλαμβάνετε με ψευδείς κατηγορίες για να καλύψετε την συμμορία σας (16χρονη Αντιφασίστρια) και τα βασανίζετε στα αστυνομικά τμήματα (17χρονος στο Α.Τ Μήλου). Στέλνετε τα ΜΑΤ να δείρουν και να σπάσουν κάθε μορφή διαμαρτυρίας και αντίστασης στο δρόμο και μέσα στα πανεπιστήμια.
Όσα χημικά και να ρίξετε, όσους μπάτσους και να στείλετε η αλληλεγγύη και ο αγώνας ενάντια στον κόσμο της εξουσίας δεν καταστέλλονται. Η αλληλεγγύη δεν είναι απλώς ένα σύνθημα που γράφεται σε τοίχους και φωνάζεται σε πορείες. Αντίθετα είναι ένα δυνατό συναίσθημα για ζωή, για το δίκαιο, για την ελευθερία. Είναι οι σχέσεις και η στήριξη που έχουμε μεταξύ μας, είναι κάτι που κανένας ρουφιάνος ένστολος ή με πολιτικά δεν θα μπορέσει ποτέ να καταλάβει. Οι τραμπουκισμοί, οι ξυλοδαρμοί, και οι συλλήψεις δεν πρόκειται να μας σταματήσουν από το να ενώνουμε τις φωνές μας με αυτές των από τα κάτω και να παλεύουμε στον δρόμο ενάντια στην κρατική βαρβαρότητα. Η αλληλεγγύη δείχνεται στην πράξη. Ο ένας δίπλα στην άλλη.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΤΩΝ 2 ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ/ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΩΝ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ/ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΜΑΣ
Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ, 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2023

ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. ΑΡΚΕΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΛΑΙΣΙΩΣΑΝ ΤΟ ΜΠΛΟΚ ΤΩΝ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ/ΣΤΡΙΩΝ. ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΑΜΕΣΑ ΑΤΟΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΠΛΟΚ ΤΟΥΣ ΑΠΩΘΗΣΑΝ. Ο ΠΑΛΜΟΣ ΗΤΑΝ ΔΥΝΑΤΟΣ, ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑ! ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΣΥΝΕΧΙΣΑΝ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ! ΕΚΑΝΑΝ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΗΣ! ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ, ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΕ:

Αφίσσα για την αστυνομική δολοφονία του 17χρονου Ρομ Χρήστου Μιχαλόπουλου.

Ούτε ένα χρόνο μετά την δολοφονία του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη, Ρομά, που πυροβολήθηκε στο κεφάλι από αστυνομικό, μέλος της ομάδας Διάς, κατά τη διάρκεια “καταδίωξης” γιατί ο νεαρός έφυγε από ένα πρατήριο καυσίμων χωρίς να πληρώσει αντίτιμο βενζίνης αξίας 20 ευρώ. Μόλις δυόμιση μήνες μετά την δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη στον επαρχιακό δρόμο Φρε-Βρυσσών στα Χανιά από αστυνομικούς των ΤΑΕ-Σούδας κατά τη διάρκεια “τυχαίου ελέγχου”.

Στις 11 Νοεμβρίου, λίγο πρίν τα μεσάνυχτα, στην ευρύτερη περιοχή της Αλιάρτου στη Βοιωτία, αστυνομικοί καταδίωξαν αυτοκίνητο που  επέβαιναν τέσσερις νεαροί Ρομά.

Ο αδερφός του 17χρονου νεκρού και αυτόπτης μάρτυρας υποστηρίζει ότι «ο αστυνομικός κατέβηκε από το αμάξι με νεύρα, πλησίασε, χτύπησε με το όπλο το τζαμί, από την μεριά του αδερφού μου με δύναμη. Άνοιξε την πόρτα ο αδερφός μου, δεν πρόλαβε να κατέβει και ο αστυνομικός του έριξε δύο κλωτσιές στα πλευρά, μια στα πόδια, στο καλάμι, τον άρπαξε από την μπλούζα και τον πυροβόλησε. Γέμισε η άσφαλτος αίματα του αδερφού μου. Χωρίς να κάνει τίποτα. Υπάρχουν μαρτυρίες. Ούτε καταδίωξη, ούτε τίποτα. Εκείνη την στιγμή δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εγώ και τα δύο κορίτσια».

Σύμφωνα με τον 16χρονο «μετά ο αστυνομικός που έριξε στον αδελφό μου, έκλαιγε. Μετά ένας άλλος αστυνομικός πήρε τον αδερφό μου και τον πήγε στο νοσοκομείο της Θήβας. Έφυγα και εγώ με το αμάξι για το νοσοκομείο. Τα κορίτσια έμειναν στο χωριό. Αργά το βράδυ ήρθαν αστυνομικοί στο νοσοκομείο και πήγα να καταθέσω”

Μέσα σε 3 χρόνια, 3 νεκρά Ρομά παιδιά. Νίκος Σαμπάνης, Κώστας Φραγκούλη, Χρήστος Μιχαλόπουλος.

Η κρατική συμμορία της ΕΛ.ΑΣ. δείχνει για άλλη μια φορά τι είναι ικανή να κάνει μέσα σε ένα πλαίσιο δομικής ρατσιστικής βίας. Η χρόνια υποστήριξη των ένστολων δολοφόνων περνά μέσα από δηλώσεις στήριξης υπουργών και συνδικαλιστών μπάτσων, από ένα δικαστικό σύστημα που εθελοτυφλεί αφήνοντας ατιμώρητους τους δράστες, από την προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. που επιμελώς τους (συγ)καλύπτει και συγχρόνως φροντίζει να αναπαράγονται ρατσιστικά και μισάνθρωπα αντανακλαστικά.

Τον δολοφόνησαν γιατί ήτανε Ρομά.

Τον δολοφόνησαν γιατί οι κρατικές πολιτικές μηδενικής ανοχής της παραβατικότητας (ακόμα και αν είναι μια βόλτα με το αμάξι) στοχεύουν στην περαιτέρω πειθάρχηση και έλεγχο κάθε συμπεριφοράς που μπορεί να χαρακτηριστεί ως επικίνδυνη για το δόγμα «νόμος και τάξη». Η νεολαία της πολυεθνικής εργατικής τάξης αντιστέκεται μέσα στα κέντρα κράτησης μεταναστ(ρι)ών, στους αφιλόξενους δρόμους αυτής της χώρας, στην αλητεία της καθημερινής ζωής, στη συνεχή και κλιμακούμενη υποτίμηση των ζωών μας. Διεκδικώντας συνεχώς περισσότερη ζωή, ακόμα και αν την δολοφονούν.

 

 

Κάλεσμα στα δικαστήρια Ρεθύμνου

Η κατάληψη Rosa Nera στηρίζει και συμμετέχει στα καλέσματα για την Παρασκευή 10/11 στις 10:30, όπου συνδέθηκε συνεχίζεται η δίκη των 4 που δέχτηκαν σεξιστική- ρατσιστική επίθεση από ομάδα ακροδεξιών στο Ρέθυμνο τον Μάρτιο του 2020.

 ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

Ακολουθεί το κείμενο τους.
«Δεν είμαστε η ντροπή της χώρας»: Μέρος 5ο
Είμαστε οι Ε. Α., Η. Γ., Ε. Π., Ο. Σ. και στις 2/11/2023 καλούμαστε για τέταρτη φορά να παραστούμε στα δικαστήρια Ρεθύμνης ως μάρτυρες στην εκδίκαση της σεξιστικής – ρατσιστικής επίθεσης που δεχτήκαμε από ομάδα ακροδεξιών ανδρών στο Ρέθυμνο τον Μάρτιο του 2020 κατευθυνόμενες σε προγραμματισμένη πορεία αλληλεγγύης υπέρ των προσφύγων.
Τριάμισι χρόνια μετά την απαράδεκτη αυτή επίθεση καταλήγουμε στη θλιβερή συνειδητοποίηση ότι η απόφασή μας τότε να καταφύγουμε στην ελληνική δικαιοσύνη αντί –όπως εύλογα θα περίμενε κανείς– να μας αποζημιώσει ηθικά για την ψυχική οδύνη που υποστήκαμε με την άμεση τιμωρία των ενόχων, έχει έως τώρα το εκ διαμέτρου αντίθετο αποτέλεσμα με τις συνεχείς αναβολές όχι μόνο να παρατείνουν την ατιμωρησία των δραστών αλλά επιπλέον να μας υποβάλουν σε περαιτέρω ψυχική ταλαιπωρία και δικαστικά έξοδα.
Αγανακτούμε στη σκέψη ότι η ατιμωρησία γεννά την ασυδοσία. Στην Ελλάδα του 2023, στην Ελλάδα των πολλαπλών κρίσεων, με την ανησυχητική άνοδο του εθνικισμού και του λαϊκισμού και μέσα σ’ ένα γενικότερο κλίμα κοινωνικής σήψης και διαφθοράς, η ατιμωρησία προστατεύει τους ισχυρούς που βρίσκουν ασυλία παρά τα εγκλήματα που διαπράττουν, οι θύτες έχουν τη βεβαιότητα πως κανένας δεν πρόκειται να τους ενοχλήσει και ο πολίτης-θύμα μοιάζει να είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Κι όμως η προάσπιση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας αποτελεί πρωταρχικό καθήκον όλων μας. Όχι μόνο σε κρατικό και συλλογικό επίπεδο, αλλά και σε ατομικό οφείλουμε όλες και όλοι να συμβάλουμε με κάθε τρόπο στην διαφύλαξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όταν αυτά διαρκώς υπονομεύονται. Στη δική μας περίπτωση, ο τρόπος είναι η επιμονή μας στην τέλεση αυτής της δίκης με την παραδειγματική τιμωρία των ακροδεξιών δραστών που υποτίμησαν, καταπάτησαν και παραβίασαν το θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα στην ελεύθερη σκέψη και έκφραση των ιδανικών μας. Επιθυμία μας είναι ο αγώνας μας ν’ αποτελέσει πρώτα απ’ όλα παράδειγμα πως η διεκδίκηση του δίκιου είναι ο μόνος τρόπος για να μπει ένα φρένο στη διαφθορά αλλά και να δώσει ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι ο τραμπουκισμός, η λογοκρισία και ο φόβος δεν έχουν θέση στις δημοκρατικές κοινωνίες.
Ζητάμε επιτέλους την απονομή δικαιοσύνης θεωρώντας επιτακτική ανάγκη την τέλεση της δίκης ώστε να αποτελέσει ένα παράδειγμα περιορισμού της ασύδοτης βίας. Διεκδικούμε το αυτονόητο. Δεν κλείνουμε τα μάτια σ’ αυτό που συμβαίνει γύρω μας.
Επιμένουμε, δε σωπαίνουμε.
Προηγούμενα κείμενα υπόθεσης:

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΑΝΟ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ, ΚΑΒΑΛΑ, 05/11/2023

Κυριακή 5/11 τοποθετήθηκαν πανό (πάρκο Φαλήρου Καβάλα ) σε ένδειξη αλληλεγγύης της 16χρονης αντιφασίστριας που τραυματίστηκε από τους μπάτσους την ημέρα της μεγάλης αντιφασιστικής συναυλίας στην Αθήνα

“ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 16ΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΡΙΑ, ΚΑΝΕΝΑΣ/ΜΙΑ ΜΟΝΟΣ/Η ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ”

και του επερχόμενου δικαστηρίου των συντρόφων/ισσων για την υπόθεση της κατάληψης Terra Incognita, που θα λάβει χώρα στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης την Δευτέρα 6/11/23

“ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ/ΙΣΣΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ TERRA INCOGNITA , ΔΙΚΗ 6/11/23 ΘΕΣΣ/ΝΙΚΗ

ΑΦΙΣΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΥΡΩΝΟΣ 3 – ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

From the ashes of Evros, central Greece and Rhodes to the mud of the valley.

Last summer, we experienced the destructive fires and floods of the political choices of the New Democracy government, with thousands of acres of land and lifelong struggles getting lost within the mud and the ashes. Political choices that led to the death of dozens of refugees and local citizens and thousands of animals that were found dead, burnt or drowned waiting for the 112 of the eviction of their souls.

The free social spaces and squats, the only barricade against the insufficiency of the state mechanisms.

The general antagonistic movement and the self-organized spaces build the defence of the people against the destruction, the inexistence and the neglectfulness of the state. Solidarity networks are established and groups of action dive into the fires and floods. Squats and self-organized spaces function as centers of coordination, setting up cooking places and organizing the fulfillment of the immediate needs of the afflicted.

Resistance against barbarity.

The state mechanism, in an effort to disorient the common consensus from its responsibilities, puts the blame on the afflicted while hitting the squats with the aid of the deep state.

Uprising now and always.

While we are drowning on mud, while we are fighting the fires, the state does not waste any opportunity to attack self-organized structures. Self-organization is the way of society we desire, of the elimination of oppresion and the exploitation of humans on other humans, animals and the environment. Our lives are constantly in danger of being lost in the fires and floods, in the trains and ships, at the borders and by the uniformed murderers and the useless government funded people within our villages and our cities. By defending the squats, we defend the movement against the rotten world of authority.

By defending the squats, we defend the movement against the rotten world of authority.

Solidarity with all those stuggling within or outside the walls against the system that gives birth and upbrings poverty, fascism, war and death.

Get your hands off of the squats

See you on the streets

autonomous centre of kavala & squat vyronos 3

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΑΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΩΣΤΑ ΔΗΜΑΛΕΞΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΜΑΖΙΩΤΗ, ΦΑΛΗΡΟ ΚΑΙ ΙΚΑ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΙΚΑ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΩΣΤΑ ΔΗΜΑΛΕΞΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ  ΜΑΖΙΩΤΗ

ΠΑΡΚΟ ΦΑΛΗΡΟΥ ΚΑΒΑΛΑ