Αυτό το μήνυμα ταξιδεύει μέσα απο τα τείχη της αιχμαλωσίας για να ζεστάνει κάθε αλύγιστη καρδιά που επιμένει στο δίκιο της αντίστασης. Πριν απ΄όλα δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ σε τέσσερις υπέροχους ανθρώπους, που μοιάζει επιφανειακά σαν να λείπουν, όμως με το παράδειγμά τους φρόντισαν να στέκουν παντοτινά ανάμεσα μας, απλώνοντας το χέρι στον καθέναν ξεχωριστά για το συλλογικό πέρασμα προς την Επανάσταση. Δεν υπάρχουν λόγια για να αποτυπώσουν τον πολιτικό πλούτο της ανθρωπιάς των συντρόφων Harika Kizilkaya, Burak Agarmis, Erdogan Cakir, Ozkan Guzel που έπεσαν μαχόμενοι στις 30 Οκτώβρη στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Μόνο οι πράξεις μας και η ευθύνη που τις διέπει, θα δικαιώσουν το ανυπολόγιστο κόστος του χαμού τεσσάρων επαναστατών που αγωνίστηκαν μέχρι τέλους, με το πιστόλι στο χέρι. Όπως στη ζωή, έτσι και στο θάνατο, φρόντισαν οι ίδιοι να μας συντροφεύουν με το ζεστό τους χαμόγελο και το ακλόνητο βλέμμα προς την ανατροπή. Οι σύντροφοι Harika Kizilkaya, Burak Agarmis, Erdogan Cakir, Ozkan Guzel δεν θα ξεχαστούν γιατί είναι το έτερος εγώ του καθενός μας, στον κοινό βηματισμό προς τη συνολική απελευθέρωση και την Επανάσταση.

Σήμερα, το ελληνικό αστικό δίκαιο εξαργυρώνει τις υπηρεσίες του προς την Τουρκική ιμπεριαλιστική δικτατορία, στήνοντας εκ νέου στο απόσπασμα τους μαχόμενους συντρόφους του Λαϊκού Μετώπου. Όσοι δεν δολοφονήθηκαν από τα συμβόλαια θανάτου του τουρκικού φασισμού, πρέπει να αιχμαλωτιστούν εκ νέου στα κολαστήρια της ελληνικής δημοκρατίας. Τα διπλωματικά διαπιστευτήρια της κυβέρνησης Μητσοτάκη προς τον φασίστα Ερντογάν, θεσμοθετούνται από τα σπλάχνα του ιμπεριαλιστικού σώματος, για να υπηρετήσουν το δίκιο που σφαγιάζει λαούς και αφήνει πίσω του καμένη γη και ανθρώπινη τέφρα.

Η πραγματική Δικαιοσύνη, που υπηρετεί την αρετή της πανανθρώπινης ισότητας και της αβίαστης απελευθέρωσης δεν κατοικεί στους ναούς της αστικής νομιμότητας και τα έδρανα του φασισμού. Η πραγματική Δικαιοσύνη είναι η διαρκής αναμέτρηση της Ανθρωπιάς με τη βρωμιά των εγκλημάτων των αξιωματούχων της Τυραννίας. Δίκαιη δίκη ήταν αυτή του αμερικανού αξιωματούχου Dan Mitrione που ανακρίθηκε και καταδικάστηκε απο τα ένοπλα συμβούλια των Τουπαμάρος για τη συμμετοχή του στα επιμορφωτικά σεμινάρια βασανιστηρίων της τοπικής αστυνομίας στην Ουρουγουάη. Δίκαιη δίκη ήταν η ανάκριση του Ιταλού διευθυντή της Sit-Siemens, Idalgo Macchiarini, για το ρόλο του στην ταξική αναδιάρθρωση και τις συνθήκες εκμετάλλευσης του ιταλικού προλεταριάτου, δίκη που πραγματοποιήθηκε, όπως τόσες ακόμα, στη φυλακή του λαού από τους ένοπλους πυρήνες των Ερυθρών Ταξιαρχιών. Αυτό που η δική μας ιστορία ονομάζει δίκαιη δίκη, είναι το σύνολο των στιγμών που οι δυνάστες της εξαθλίωσης και του προλεταριακού θανάτου, βρέθηκαν προ των ευθυνών τους απέναντι σε ένα κλείστρο που αντηχούσε μέσα απο κρότους, τις οργισμένες κραυγές όσων κακοποιήθηκαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν για τα συμφέροντα της έννομης αστικής τάξης και των λακέδων της. Κρότους εκκωφαντικούς που βάζαν τέλος στη σιωπή της υποταγής και την ανεκτικότητα, θέτοντας τη μάχη σε πρώτο πρόσωπο. Εκεί μιλούσε η ίδια η ιστορία. Εκεί μιλούσε η Επανάσταση.

Σήμερα, βιώνοντας καιρούς απιστίας και οπισθοχώρησης, η αντίσταση στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό είναι καθήκον. Είναι ένστικτο ζωής, πολιτικής και ηθικής ζωντάνιας. Η αντιμπεριαλιστική πάλη που εκφράζεται μέσα απο τις γραμμές των μαχόμενων συντρόφων του Λαϊκού Μετώπου είναι πανανθρώπινη υπόθεση. Οικοδομείται με επαναστατικές πράξεις και αλληλέγγυες σχέσεις, τσακίζοντας τα άνευρα λόγια των συνθηκολόγων και των υποταγμένων. Ούτε οι σφαίρες τους, ούτε οι φυλακές τους θα μας χωρίσουν. Στον δρόμο για την Επανάσταση, θα προχωράμε μαζί και αυτό δεν μπορεί να μας το πάρει κανένας.

Δεν υπάρχει προοπτική δίχως αλληλεγγύη

Δεν υπάρχει Δικαιοσύνη δίχως Επανάσταση

Η κοινή μας Ιστορία, συνεχίζεται…

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση

Γ’ Πτέρυγα, Φυλακές Λάρισας

1/2/2024