Category: αλληλεγγύη

Aπεργιακή συλλογική κουζίνα-ρεφενέ στην κατάληψη Rosa Nera 20/11

Στις 20 Νοέμβρη, απεργουμε και δεν καταναλώνουμε!

Για λόγους ταξικής αλληλεγγύης στους συναδέλφους που δεν κατάφεραν να απεργησουν, διοργανώνουμε στην κατάληψη Rosa Nera απεργιακή συλλογική κουζίνα (ρεφενέ) και καλούμε τον κόσμο της πορείας να παρευρεθεί. Ευπροσδεκτα είναι επίσης και τα φαγητά που θα έρθουν μαγειρεμενα από το σπίτι.

Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΣΗΜΑΔΕΥΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ 7 Νοε. 2024 ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στο A.T. Kαβάλας για τις δολοφονίες μεταναστών στα Α.Τ. της Αθήνας , από Αλληλέγγυους/ες , το Αυτόνομο Στέκι & Αυτοοργανωμένο Σχήμα Φοιτητών-τριών Καβάλας

Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΣΗΜΑΔΕΥΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ
Στις 21 Σεπτεμβρίου 2024 o Μοχάμεντ Μακράν Ασίκ, μετανάστης από το Πακιστάν, αγνοούμενος για περίπου μια εβδομάδα, βρέθηκε νεκρός σε αίθουσα προσωρινής κράτησης στο Αστυνομικό Τμήμα Αγίου Παντελεήμονα με εμφανείς κακώσεις και τραυματισμούς σε όλο του το σώμα. Η επίσημη ανακοίνωση της Ελληνικής Αστυνομίας αποδίδει τους λόγους θανάτου του σε “παθολογικά αίτια”. Ωστόσο τα ευρήματα της δικηγόρου της οικογένειας και οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν από δημοσιογραφικά μέσα διαψεύδουν το αφήγημα της ΕΛ.ΑΣ. Ο Μοχάμεντ Καμράν έφερε σημάδια ξυλοδαρμού και βασανισμού σε όλο του το σώμα. Το πόρισμα του ιατροδικαστή αναφέρει «Απροσδιόριστη αιτία θανάτου-προηγηθείς ξυλοδαρμός». Μέσα σε 8 ημέρες, από τις 13/09 μέχρι και τις 20/09, μεταφέρθηκε σε πέντε διαφορετικά αστυνομικά τμήματα, χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας με την δικηγόρο ή την οικογένεια του, καθώς επίσης κλάπηκαν τα προσωπικά του αντικείμενα και τα χαρτιά διαμονής του. Στο Δελτίο Συμβάντων του Α.Τ Παντελεήμονα χαρακτηρίζουν τον Μοχάμεντ Μακράν ως ναρκομανή άστεγο, δίχως χαρτιά, που δεν μιλούσε καθόλου ελληνικά. Παρ΄όλα αυτά δεν έχουν βρεθεί στην κατοχή ή στον οργανισμό του ναρκωτικές ουσίες. Ο ίδιος ήταν εργαζόμενος, ζούσε στην Ελλάδα από το 2004, είχε άδεια παραμονής, άδεια εργασίας και μισθωτήριο κατοικίας.

Μόλις λίγες μέρες μετά από τα βασανιστήρια στο Α.Τ Αγίου Παντελεήμονα, ο Μια Χαριζούλ, μετανάστης από το Μπαγκλαντές βρέθηκε απαγχονισμένος μέσα σε κρατητήριο του γνωστού «αμαρτωλού» Α.Τ Ομόνοιας. Στο κρατητήριο βρισκόταν μαζί με άλλους έντεκα κρατούμενους. Λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα, ο διοικητής και ο υποδιοικητής του τμήματος «ξηλώθηκαν» από τις θέσεις τους.

Τα Αστυνομικά Τμήματα, όπως του Αγίου Παντελεήμονα και της Ομόνοιας έχουν μεγάλη ιστορία σε «ανεξήγητους» θανάτους μεταναστών υπό κράτηση, σε καταγγελίες βασανισμών κρατουμένων, μεταναστών και μη, σεξουαλικών κακοποιήσεων και βιασμών. Περιστατικά βασανισμών δεν έχουν συμβεί μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά και στην επαρχία, όπως και στην Καβάλα. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον πολυήμερο βασανισμό του Σίμου Π. τον Μάρτιο του ‘23, ο οποίος πέρα από τη βιαιότητα που έζησε στο Α.Τ. της Καβάλας, η βαναυσότητα και ο ξυλοδαρμός του συνεχίστηκε στην Θεσσαλονίκη και στον Κορυδαλλό.

Οι κρατικές δολοφονίες μεταναστών μέσα στα Α.Τ., στα σύνορα, στις θάλασσες αλλά και στους δρόμους δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, όπως παπαγαλίζουν και συγκαλύπτουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Είναι ο πραγματικός ρόλος των ένστολων μισθοφόρων που φροντίζουν για την διασφάλιση των σχέσεων εξουσίας. Είναι η συστημική ρατσιστική πολιτική κράτους και κεφαλαίου ενάντια σε όσους θεωρούν ευάλωτους και κοινωνικά περιθωριοποιημένους. Βλέπουμε διαρκώς τη δικαστική εξουσία, τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς προϊστάμενους των μπάτσων να παρέχουν κάθε μορφή ασυλίας, άλλοθι και συγκάλυψης στις πρακτικές βασανισμού. Από την άλλη, στόχος αυτής της νομιμοποίησης της κρατικής βιαιότητας είναι να φανεί ως πράξη παραδειγματισμού και εκφοβισμού σε όποιον επιχειρήσει να διαμαρτυρηθεί ή να αντισταθεί απέναντι στα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας. Δημιουργώντας ένα αφιλόξενο και επιθετικό περιβάλλον αβεβαιότητας, ακόμα και στο κομμάτι των μεταναστών και προσφύγων που έχουν ενσωματωθεί στην κοινωνία, η πολιτική των δολοφονιών μέσα στα αστυνομικά τμήματα πρόκειται να συντελέσει ένα από τα δυνατά χαρτιά του κατασταλτικού μηχανισμού για την πειθάρχηση όσων αντιστέκονται από τα κάτω.

Όποιος πιστεύει ότι οι δολοφονίες αυτές και οι βασανισμοί γίνονται αποκλειστικά και μόνο στους πρόσφυγες, στους μετανάστες, στους Ρομά, στους αγωνιστές, τρέφει μεγάλες αυταπάτες. Ποτέ δεν είναι αργά να έρθει η δική σας σειρά ή των παιδιών σας. Πρόσφατο παράδειγμα ο αναίτιος βασανισμός οικογένειας στο πάρκο έξω από το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, στις 28/10.

Ως ανταγωνιστικό κίνημα έχουμε βιώσει εδώ και δεκαετίες τους βασανισμούς, τους εξευτελισμούς και τις κρατικές δολοφονίες των ένστολων καρτέλ, μέσα και έξω από τα αστυνομικά τμήματα. Ο συντονισμός και η επανακατάκτηση των δρόμων από τον κόσμο του αγώνα, είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Ανέκαθεν ανάχωμα απέναντι στην κρατική βία αποτελούσε ο αγωνιζόμενος λαός, όπως τότε στη δολοφονία του Καλτεζά (1985) και την δολοφονία του Γρηγορόπουλου (2008) από τους μπάτσους Μελίστα και Κορκονέα/ Σαραλιώτη αντίστοιχα. Είναι μέρος της πολιτικής μας στάσης να μην δώσουμε τόπο στην τρομοκρατία τους. Να βρισκόμαστε απέναντί τους και να αντιστεκόμαστε στην επιβολή της εξουσίας από το κράτος και τα τσιράκια του. Να καταστήσουμε ξεκάθαρο ότι καμιά κρατική δολοφονία δε θα μείνει αναπάντητη.

Να μην δεχτούμε ξανά κανένα μεμονωμένο περιστατικό, καμία κακιά στιγμή, κανέναν τυχαίο θάνατο, ούτε της Zackie, ούτε του Μανιουδάκη, ούτε του Μάγγου, ούτε του Σαμπάνη, ούτε του Φραγκούλη, ούτε του Μιχαλόπουλου, ούτε και κανενός.

Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΣΗΜΑΔΕΥΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ
ΜΠΑΤΣΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
Αυτόνομο Στέκι Καβάλας
https://youtu.be/G4onsZkQguk
https://youtu.be/c1bMda7paqg
https://youtu.be/YN3av6bizX0
https://soundcloud.com/user-10632740/o-ratsismos-simadeyei-to?si=7d4fb13fa9934e7f9508ca4848128e7f&utm_source=clipboard&utm_medium=text&utm_campaign=social_sharing

Either we stand against wars, or we will suffer their consequences!

Either we stand against wars, or we will suffer their consequences!
Rosa Nera Squat
A call for an anti-war and anti-military base march on Tuesday, October 15, at 19:00 in Agora Square.
Crete serves as a strategic hub in a region plagued by widespread crises—wars, civilian casualties, and refugee migrations—from South Africa to the Eastern Mediterranean, and from Palestine and Syria to Ukraine and the Dnieper. As a result, more functions in the city of Chania are becoming militarized to meet the growing demands of the NATO base. New aircraft carrier arrivals and base expansions are being announced, while military technology conferences in Souda are presented as high-society events, offering entertainment for the city’s military recruits. In line with the NATO parliamentary assembly, a visit by NATO parliamentarians to the Souda base is scheduled for October 15, alongside a discussion at the Centre for Mediterranean Architecture involving military and port authorities. The topic of this meeting is ‘maritime security,’ which seems to relate to NATO’s ongoing operations against refugee movements and its strategic interests in regions like the Red Sea.
It is particularly concerning that an event featuring military officers is being hosted at the Centre for Mediterranean Architecture under the auspices of the municipal authority—a venue meant for entirely different research purposes. The use of the CAM as a military dayroom and conference space for NATO personnel, who operate without any democratic oversight, reflects a disturbing environment where militarists and repressive institutions increasingly take on political roles that are not rightfully theirs. It is tragic that discussions on ‘security’ are being led by military institutions with a long history of repression and violence in the region, including major crimes such as deadly pushbacks and the refusal to rescue refugees, resulting in countless lives lost in the Aegean.
It is important to remember that one of the participants in these conferences, the Chania Port Authority, shares responsibility for the heinous crime of refusing to rescue a refugee boat during the Pylos incident. With an increasing number of refugee boats arriving in Crete amidst significant migration waves—reminiscent of those following Israel’s invasion of Lebanon—the demand for ‘Rescue, not Murder’ must once again take center stage.
As capitalist and nationalist antagonisms continue to manifest through war and profit-seeking by states and transnational arms industries, entire cities are reduced to rubble, civilians are systematically murdered, and ethnic cleansing operations create massive refugee crises.
Arms clients and armies indiscriminately deplete their war materials in populated areas, as recently seen in Ukraine, Palestine, Syria, Afghanistan, Libya, Lebanon, Ethiopia, Myanmar, Yemen, and Sudan. Today, nationalism fuels civil wars and expansionist conflicts—such as Israel’s current actions in Gaza—exploited by competing coalitions like NATO or the so-called ‘BRICS’ countries to impose their bourgeois interests through mass extermination. This is painfully exemplified by the ongoing atrocities in Gaza, where tens of thousands have been killed by the Israeli army, and over a million people are left deprived, without access to basic necessities.
The greatest responsibility for this human carnage lies primarily with Western war industries and developed nations in the so-called northern hemisphere, which view the Global South as a field for exploiting cheap labor and resources in collusion with local regimes.
Following devastating conflicts in Iraq, Afghanistan, Libya, Sudan, Yemen, and Syria—where various factions, including ISIS and international forces, have contributed to widespread bloodshed—the human slave trade is now resurging. Trafficking networks, stretching from North Africa to Yemen, often operate in collaboration with European authorities. Refugees fleeing war are either killed in the Mediterranean or exploited as cheap labor in Europe. These are the material interests that ‘security’ discussions among elites in Chania are designed to protect.
Crete—particularly Chania with its Souda base—has become a key geographical center serving NATO’s militaristic ambitions in tandem with Greek capitalism. Chania is increasingly being transformed into a logistical hub for military infrastructure, essentially a parking lot and recreational area for war operations. During quieter moments, one can hear the wail of sirens and the constant roar of warplanes overhead, evoking echoes of conflicts like Lebanon in ’82 or the more recent wars in Iraq and Libya. The city could become even more ‘entertaining’ should international nuclear exchanges erupt between bases and naval forces across the Aegean.
As our leaders force us to choose between alliances of oppressors, it is crucial to rethink how we can effectively resist wars and nationalism.
War-mongering murderers and their conferences are not welcome in Chania.
Freedom for Palestinians!
Withdraw Israeli forces from Gaza, the West Bank, and Lebanon.
Immediate ceasefire from all parties involved.
ANTI-WAR/ANTI-MILITARY BASE PROTEST
Agora Square on Tuesday, October 15 at 19:00.
Rosa Nera Squat |

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ. Κάλεσμα απο την Κατάληψη Rosa Nera & την Συνέλευση του 18ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Χανίων

Κάλεσμα από την Κατάληψη Rosa Nera & την Συνέλευση του 18ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Χανίων:

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

Ο μετανάστης εργάτης Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ, 38 χρονών, δολοφονήθηκε από την ελληνική αστυνομία στο “αμαρτωλό” Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα, στο κέντρο της Αθήνας. Το μωλωπισμένο, από τον ξυλοδαρμό, σώμα του Μοχάμεντ έρχεται να μας υπενθυμίσει την για μια ακόμη φορά φονική βία της ελληνικής αστυνομίας, του κράτους και των πολιτικών τους.

Μια βία η οποία στρέφεται για μια ακόμη φορά απέναντι στους αδύναμους, τους μετανάστες, τις μειονότητες και όσους και όσες δεν χωράνε στην κανονικότητα του ρατσιστικού και κατασταλτικού θεσμικού πλαισίου του κόσμου των αφεντικών, των ακροδεξιών πολιτικών και της αστυνομικής διαχείρισης του δόγματος “νόμος και τάξη”.

Μια κανονικότητα η οποία εκφράζεται με πυροβολισμούς σε 18χρονους έπειτα από καταδίωξη, με πνιγμούς στο Αιγαίο και καθημερινή εργασιακή ανασφάλεια και τρομοκρατία. Σ’ αυτήν την κανονικότητα που πάει να μας επιβληθεί, εμείς δεν πρόκειται να αφήσουμε να ξεχαστεί τίποτα. Γιατί η αντίσταση απέναντι στην βαρβαρότητα, περνάει μέσα από τους αγώνες μας για τη δικαίωση των θυμάτων. τους κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών και για μια κοινωνία απαλλαγμένη από τα δολοφονικά καθάρματα της ΕΛ.ΑΣ.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΕΡΓΑΤΗ ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΜΡΑΝ ΑΣΙΚ

28/9, στις 12:00, στην Πλ. Αγοράς

Κατάληψη Rosa Nera | Συνέλευση 18ου Αντιρατσιστικού φεστιβάλ Χανίων.

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, 27/09/2024

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA

Το μεσημέρι της Τετάρτης 28/8/2024, αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν στον χώρο της κατάληψης Libertatia (Θεσσαλονίκη) με πρόφαση τον έλεγχο για την πραγματοποίηση παράνομων εργασιών μετά από καταγγελία και στη συνέχεια προχώρησαν στην προσαγωγή 13 ατόμων, με τις 11 απ’ αυτές να μετατρέπονται σε συλλήψεις. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που ήταν μέσα ενημέρωσαν άμεσα τους ανθρώπους της γειτονιάς και αλληλέγγυο κόσμο, ο οποίος κινητοποιήθηκε τάχιστα και πραγματοποίησε συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το κτίριο, ενώ το ίδιο απόγευμα πραγματοποιήθηκε πορεία γειτονιάς με περισσότερα από 200 άτομα. Οι κατηγορίες που εντέλει αποδόθηκαν στους συντρόφους και τις συντρόφισσες ήταν αυτές της παράνομης επέμβασης σε διατηρητέο κτίριο και της απείθειας λόγω της άρνησής τους να δακτυλοσκοπηθούν.

Πρόκειται για την 4η κατά σειρά επίθεση του κράτους στην κατάληψη Libertatia μέσα σε 6 χρόνια, μετρώντας συνολικά 27 συλλήψεις. Φυσικά αυτή η καταστολή δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία πόσω μάλλον όταν η εκκένωση γίνεται μερικές μόνο ημέρες πριν την έναρξη της ΔΕΘ, στο πλαίσιο του επικοινωνιακού σόου που είχε στήσει η κυβέρνηση ώστε η προσοχή να στραφεί οπουδήποτε αλλού πέραν των ανεπαρκών εξαγγελιών της και ελπίζοντας να χαϊδέψει τα αυτιά του ακροδεξιού ακροατηρίου της Θεσσαλονίκης ώστε να ξαναγυρίσουν στο κομματικό μαντρί τυχόν ψήφοι που διέρρευσαν προς τα δεξιά της (ας μην ξεχνάμε τα υψηλά ποσοστά της Νίκης και του Βελόπουλου στην πόλη ). Φυσικά η εκκένωση αυτή αποτελεί συνέχεια της επίθεσης που δέχτηκε η κατάληψη και τον Γενάρη του 2018 από φασίστες στα πλαίσια των συλλαλητηρίων περί του “Μακεδονικού” ζητήματος. Έκτοτε, οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες, με πληθώρα αλληλέγγυου κόσμου στο πλευρό τους ανοικοδομούν -με τα δικά τους μέσα και τους προσωπικούς τους κόπους- την κατάληψη.

Στις 24/9/24 έγινε ανακατάληψη της Libertatia, με τη συμβολή δεκάδων συντρόφων/ισσών και αλληλέγγυων. Στη συνέχεια αστυνομικές δυνάμεις όλων των ειδών περικυκλώνουν την περιοχή και επιχειρούν να εκκενώσουν εκ νέου την κατάληψη κάτι το οποίο δεν κατάφεραν να κάνουν λόγω της μαζικότητας του αλληλέγγυου κόσμου. Την επόμενη μέρα, στις 25/6 στις 5.00 τα ξημερώματα αστυνομικές δυνάμεις πραγματοποιούν εκ νέου επιχείρηση εκκένωσης, συλλαμβάνοντας 3 συντρόφισσες/ους που βρισκόταν μέσα στο κτίριο της κατάληψης με τις κατηγορίες της διατάραξη κοινής ειρήνης, και νόμο περί αρχαιοτήτων, ενώ πραγματοποίησαν και 2 προσαγωγές αλληλέγγυων που φτάσανε στο σημείο με τη μια να μετατρέπεται σε σύλληψη. Με το πέρας της τελευταίας αστυνομικής επιχείρησης ο χώρος σφραγίστηκε και αστυνομικές δυνάμεις παραμένουν μέχρι και σήμερα έξω απ’ αυτόν, επιτηρώντας τον.

Το όργιο της κρατικής καταστολής απέναντι σε ομάδες, σχήματα, άτομα, καταλήψεις και συλλογικότητες αγωνιζόμενων ανθρώπων δε σταματά εδώ: συλλήψεις, φυλακίσεις, δίκες, έρευνες σε στέκια και σπίτια, επιθέσεις σε πορείες, εκκενώσεις καταλήψεων, ασφυκτική παρουσία μπάτσων κάθε είδους και παρενοχλήσεις σε πλατείες και πολιτικούς χώρους, επιθέσεις στην πρώτη κατοικία και εξώσεις, συνδικαλιστικές διώξεις και επιθέσεις σε σωματεία, εργαζόμενους και απεργούς. Από τη μία βλέπουμε εκδικητικές απορρίψεις αποφυλάκισης πολιτικών κρατουμένων και άρνηση στη χρήση αδειών (Μαζιώτης, Κουφοντίνας), εκδικητικές μεταγωγές και ολοένα και πιο σκληρά μέτρα σε κρατούμενους με κοινωνικοπολιτική συνείδηση (Θ,Πικάσης), επιθέσεις σε μέσα αντιπληροφόρησης (Άπατρις) και στην ίδια την ελευθερία του λόγου (δίωξη Γ. Καλαϊτζίδη) και από την άλλη η αστική δικαιοσύνη αφήνει ελεύθερους παιδοβιαστές και κακοποιητές (Λιγνάδης, Λύτρας) Επιχειρείται με λίγα λόγια η δαιμονοποίηση της πολιτικής δράσης ομάδων και προβλέπονται σκληρότερα μέτρα για τους αγωνιζόμενους/ες ειδικότερα μετά την ψήφιση του Νέου Ποινικού Κώδικα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις δύο εβδομάδες μετά την εκκένωση της Libertatia χτυπιέται και δεύτερη κατάληψη, το Παπουτσάδικο στο Χαϊδάρι. Η κατάληψη εκκενώθηκε στις 10/09 με σκοπό προφανώς να αποδοθεί στον επιχειρηματία Λολοσίδη ωστέ να την εκμεταλλευτεί εμπορικά . Το κτήριο ήταν παρατημένο από τον ιδιοκτήτη Λολοσίδη για πάνω από 20 χρόνια , ενώ από το 2011 οι σύντροφοι συντηρούσαν το εγκαταλελειμμένο κτήριο δίνοντας του ζωή μέσα από τις εκδηλώσεις , τις συναυλίες και τις συνελεύσεις τους . Στο πλαίσιο του ίδιου δόγματος καταστολής που έχει βάλει στο στόχαστρο κάθε καταληψιακό εγχείρημα εκκενώθηκε και η κατάληψη Ya Basta που στεγαζόταν σε χώρο εντός του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τα ξημερώματα της 23ης Σεπτεμβρίου η τεχνική υπηρεσία εισέβαλε στον χώρο της κατάληψης , άδειασε το χώρο , άλλαξε κλειδαριές και έχτισε την πόρτα από μέσα.

Οι καταλήψεις είναι χώροι έκφρασης των ιδεών μας ενάντια στο σάπιο σύστημα τους, που τροφοδοτούν τους αγώνες μας ενάντια σε κράτος καπιταλισμό και πατριαρχία. Υπερασπιζόμαστε τις δομές του κινήματος, τα κέντρα αγώνα, διεκδικούμε την ελευθερία και τα δικαιώματά μας και προσπαθούμε να στηρίξουμε, να προετοιμάσουμε και να περιφρουρήσουμε τους αγώνες μας. Απαντάμε με ταξική αλληλεγγύη και οργανώνουμε την αντεπίθεση μας για την δημιουργία ενός κόσμου απαλλαγμένου από κάθε σύστημα εξουσίας.

Μένουμε συνεπείς στην πολιτική μας στάση και ηθική, αρνούμαστε να συνδιαλαγούμε με το κράτος σε κάθε ιδιοκτησιακή σκέψη και δηλώνουμε παρόντες/ουσες στη μάχη για την κοινωνική ισότητα και την ταξική χειραφέτηση, μέσα από τους κοινωνικούς και τους εργατικούς αγώνες. Οι καταλήψεις και τα κέντρα αγώνα είμαστε εμείς.

ΝΑ ΜΟΛΥΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙΛΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ, ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΥΡΩΝΟΣ 3

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Κάλεσμα σε Πορεία: ΣΤΗΝ TOURISTLAND ΤΗΣ ΜΠΙΖΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ AIRBNB Η ΜΟΝΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ 

ΣΤΗΝ TOURISTLAND ΤΗΣ ΜΠΙΖΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ AIRBNB Η ΜΟΝΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ 

Σε αυτήν την εργασιακή, οικονομική και αισθητική αθλιότητα που υπομένουμε ως εργαζόμενοι/ες και κάτοικοι μιας πόλης πλήρως παραδομένης στις επιταγές της τουριστικής βιομηχανίας

Παραμένουμε εδώ

Μαζί μας νιώθουμε κάθε άνθρωπο που ασφυκτιά μέσα στην εργασιακή και στεγαστική ανασφάλεια, την ακρίβεια και την περιβαλλοντική καταστροφή.

Παραμένουμε εδώ 

στους αγώνες για τους δημόσιους και ανοιχτούς χώρους που τόσο έχουμε όλοι κι όλες ανάγκη

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΚΑΣΤΕΛΙ

ΠΡΟΑΣΠΙΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΖΩΗ 

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ Η ROSA ΠΟΤΕ ΤΗΣ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ

Συγκέντρωση- Πορεία Τετάρτη 25/09 στις 19:00 στην πλ. Αγοράς 

 

Ούτε να το σκέφτεστε! Κείμενο Κάλεσμα της Κατάληψης Rosa Nera.

Ούτε να το σκέφτεστε!

 

Δεν πέρασε καλά καλά το καλοκαίρι και από φθινόπωρο μπάτσοι, υπουργεία και Belvedere είναι έτοιμοι να πιάσουν αμέσως δουλειά. Αυτό προκύπτει από το έγγραφο που δημοσιεύθηκε στο “Διαύγεια”, το οποίο προβλέπει δειγματοληπτικές εργασίες στο βυζαντινό τείχος επί της οδού Αφεντούλιεφ με εργολάβο τον Χιώνη, τον εκλεκτό εργολάβο της εταιρείας.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δηλαδή με τη λαμπρή συνεργασία κράτους και τουριστικού κεφαλαίου, πέρα από τη σύντομη εκκένωση του Απρίλη και τις απαραίτητες εργασίες – καταστροφές για την ξενοδοχοποίηση της κατάληψης Rosa Nera, συνέβησαν και δύο εισβολές αστυνομικών δυνάμεων στην αυλή, με σκοπό την αρπαγή δυο γιγαντοπανό από τα τείχη. Πράγμα το οποίο μας κάνει τουλάχιστον καχύποπτες για τους σκοπούς των συγκεκριμένων εργασιών. Κατά πόσο δηλαδή οι αρμόδιες υπηρεσίες μεριμνούν για τη στατικότητα των βυζαντινών τειχών από επιστημονικό ενδιαφέρον ή κάνουν τις πλάτες στην εταιρεία για να ολοκληρώσει τις απαραίτητες μελέτες που θα της εξασφαλίσουν την πολυπόθητη άδεια για να προχωρήσει στην ξενοδοχοποίηση του λόφου Καστέλι. Δεν χρειάζεται και πολλή σκέψη για να συμπεράνει κανείς από όλα τα παραπάνω ότι προωθείται, έμμεσα ή άμεσα, μια εκ νέου εκκένωση της κατάληψης.

Σε μια πόλη όπως τα Χανιά, πόλη τουριστική ατραξιόν, τίποτα δεν πρέπει να ενοχλεί την ομαλή κυκλοφορία του εμπορεύματος και τη γενικευμένη καταναλωτική μανία. Η κατάληψη Rosa Nera, για πολλά χρόνια αποτελεί την παραφωνία σε όλες αυτές τις “αξίες” του κεφαλαίου. Κι αυτό γιατί αντιστέκεται στην υποτίμηση της ζωής μας. Αρθρώνει λόγο για το υπέρογκο κόστος διαβίωσης σ’ αυτή την πόλη, δηλαδή τα υψηλά ενοίκια, την ακρίβεια, τη χαμηλόμισθη και εντατικοποιημένη εργασία στα κάτεργα της τουριστικής σεζόν, την περιβαλλοντική καταστροφή·  για όλα αυτά που αποτελούν συνέπειες της συστηματικής τουριστικοποίησης κάθε σπιθαμής αυτού του τόπου.

Η κατάληψη αποτελεί παραφωνία στον κόσμο των αφεντικών, επειδή με τις δυνάμεις της στηρίζει έμπρακτα μετανάστες και κατατρεγμένους, συμμετέχει σε εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, δεν δίνει χώρο σε φασίστες και εναντιώνεται στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ελληνικού κράτους. Συμμετέχει στα τοπικά κινήματα και προτείνει την αυτοοργάνωση των αγώνων που δίνονται. Όσοι κι όσες στηρίζουν και αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα της κατάληψης 20 χρόνια τώρα, δεν θα σταματήσουν να εργάζονται και να αγωνίζονται ενάντια σε αυτούς που τόσα χρόνια εποφθαλμιούν την ιδιωτικοποίηση και την εξαφάνιση αυτού του πολιτικού χώρου.

Η επέλαση του κεφαλαίου με την επίθεση στις χαμηλές κοινωνικές τάξεις και στις κατακτήσεις τους, πραγματοποιείται πλάι στο αστυνομικό δόγμα “νόμος και τάξη”, το οποίο εξασφαλίζει υπερκέρδη για τα αφεντικά και καταστολή των αντίθετων φωνών. Οι κοινωνικές αντιστάσεις φιμώνονται, πολιτικοί χώροι και καταλήψεις εκκενώνονται. Για το κράτος και τα αφεντικά πρέπει να εξασφαλιστεί η δυνατότητα της περαιτέρω φτωχοποίησης των υποτελών τάξεων, χωρίς πολλές αντιδράσεις.

Το κράτος είναι αδίστακτο όταν πρόκειται να πετύχει τους σκοπούς του. Με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με την καταστολή και τους μπάτσους, επιχειρείται για μια ακόμη φορά η εκκένωση της κατάληψης παρά την επί χρόνια εκφρασμένη αντίθεση πλήθους κοινωνικών και εργατικών φορέων ενάντια στην ξενοδοχοποίηση και περίφραξη του λόφου Καστέλι. Εμείς από την πλευρά μας καλούμε τον κόσμο του κινήματος σε αγωνιστική εγρήγορση απέναντι στα σχέδια της εταιρείας, του κράτους και της αστυνομίας. Για να παραμείνει ο λόφος Καστέλι ελεύθερος από ιδιώτες και εμπορευματικές χρήσεις, προσβάσιμος για όλη την κοινωνία. Και αυτό μόνο η ύπαρξη της κατάληψης το διασφαλίζει.

 

Ο, ΤΙ ΞΕΡΑΜΕ ΚΑΙ ΞΕΡΑΤΕ ΙΣΧΥΕΙ. Η ROSA NERA ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

 

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 11/9 ΣΤΙΣ 20:00 ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ

 

Κατάληψη Rosa Nera

Λόφος Καστέλι, Παλιό Λιμάνι, Σεπτέμβρης 2024

ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ, 15 ΩΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑΝΑΤΟΣ. ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΤΕΙΧΗ

Γιγαντοπανό στα βυζαντινά τείχη, απο την Κατάληψη Rosa Nera, για τον θάνατο των τριών νέων εργαζόμενων και τον βαρύ τραυματισμό μιας νέας, μετά από υπερεργασία σε γνωστό κέντρο δεξιώσεων – δυστύχημα που εντάσσεται στο καθεστώς ανασφάλιστης και χωρίς συλλογικές συμβάσεις, εντατικοποιημένης εργασίας ανηλίκων και νέων εργατών στις εργασιακές γαλέρες των κέντρων διασκέδασης των αφεντικών.

Να βάλουμε τις ζωές μας πάνω από τα κέρδη των εκμεταλλευτών.

 

Κάλεσμα σε πορεία, Σάββατο, 6 μ.μ. Πλατεία 1866

Η Κατάληψη Rosa Nera καλεί στην πορεία το Σάββατο, στις 18:00, στην πλ. 1866, για τον ένα χρόνο από την δολοφονία του Κ. Μανιουδάκη από τα ΤΑΕ Σούδας.

Ένα χρόνο μετά την κρατική δολοφονία και έπειτα από επίμονο δικαστικό και πολιτικό αγώνα από την πλευρά της οικογένειας και του αλληλέγγυου κόσμου του κινήματος, οι υπαίτιοι της δολοφονίας καλούνται να απολογηθούν με τα ονόματα τους. Ένα χρόνο μετά, η απαίτηση για πλήρη δικαίωση της οικογένειας και η καταδίκη των μπάτσων-δολοφόνων είναι ακόμα επίκαιρη, καθώς τίποτα δεν έχει τελειώσει. Ενάντια στην κρατική βία και στην αστυνομική ασυδοσία. Για να μην υπάρξει ποτέ ξανά άλλος νεκρός από τους πραιτοριανούς της εξουσιας.

Κωστής Μανιουδάκης, Νίκος Σαμπάνης, Κώστας Φραγκούλης, Χρήστος Μιχαλόπουλος, Αλέξης Γρηγορόπουλος.

Κατάληψη Rosa Nera

Αυγουστιάτικο Open Jam

­Αυγουστιάτικο Open Jam την Κυριακή στα σκαλάκια του ΚΑΜ.

Κυριακή 18 Αυγούστου, από τις 9 μ.μ. ώς τις 1 το βράδυ.

Από το αυτο/οργανωμένο STUDIO, τις βραδιές (συλλογικο)ποίησης, το Αναγνωστήριο Όλων και το εργαστήρ απτικής.

Τα έσοδα θα διατεθούν για τις ανάγκες των δομών.

Οι δομές του αυτοοργανωμένου studio, το εργαστήρ απτικής και το αναγνωστήριο όλων σας προσκαλούν σε μια βραδιά μουσικού αυτοσχεδιασμού. Στο χώρο θα βρίσκονται πάντα με ελεύθερη συνεισφορά ρούχα που έχουν μεταποιηθεί στο εργαστήριο ραπτικής όπως και πάγκος με όσα ποιήματα έχουν διαβαστεί και συζητηθεί ως τώρα στις βραδιές συλλογικο-ποίησης.

οι βραδιές ποίησης πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη ενώ το εργαστήρ απτικής θα συνεχίσει την λειτουργία του ξανά το φθινόπωρο.

φέρτε τα μουσικά όργανά σας, την δημιουργική σας διάθεση, ενεργοποιείστε την ακοή και το σώμα σας και ελάτε την κυριακή στα σκαλάκια του ΚΑΜ

Τα έσοδα του μπαρ θα διατεθούν για τις ανάγκες των δομών.

Στην Touristland απαγορεύεται η διαμαρτυρία… διότι ενοχλεί.

Κείμενο της Κατάληψης Rosa Nera:

– Στην Touristland απαγορεύεται η διαμαρτυρία… διότι ενοχλεί.

“Ελληνικό καλοκαίρι”: το πιο σύντομο ανέκδοτο! Εδώ και κάμποσα χρόνια, στο περιθώριο πάντα της δημόσιας συζήτησης, ο κόσμος του μεροκάματου βιώνει οδυνηρά την απώλεια της αλλοτινής ψευδαίσθησης ξεγνοιασιάς και ανάτασης που πρόσφερε και μόνο η προσμονή του. Σαν μην έφτανε η διαχρονική συνθήκη των πιο κακοπληρωμένων της Ευρώπης (και επίσημα πια: τελευταίοι σε αγοραστική δύναμη μέσα στην Ε.Ε.), μονάχα τρόμο μας φέρνει η έλευσή του, με την ακρίβεια να μας τσακίζει και το στεγαστικό πρόβλημα πλέον να λαμβάνει διαστάσεις κοινωνικής μάστιγας. Σε μια χώρα όπου μεθοδικά ο παραγωγικός ιστός αντικαθίσταται από την μονοκαλλιέργεια της τουριστικής ανάπτυξης, το “ελληνικό καλοκαίρι” έχει μετατραπεί στην πιο επαχθή εποχή για τα πληβειακά στρώματα.

Η “σεζονοποίηση” της εργασίας σε ολοένα και πλατύτερα εργατικά στρώματα, όχι μόνο καθιστά τις διακοπές κακόγουστο αστείο, αλλά τα υποχρεώνει στον πιο εξοντωτικό ζυγό και στην πιο ψυχοφθόρα αλλοτρίωση: να λιώνουν εκεί και τότε που άλλοι διασκεδάζουν, καταναλώνουν, ξεδίδουν. Κι όχι μονάχα στα παραδοσιακά τουριστικά θέρετρα, αλλά πλέον και μέσα στις πόλεις, στις ίδιες τους γειτονιές, που μετατρέπονται σε θεματικά πάρκα κατανάλωσης, τα οποία σταδιακά τα εξορίζουν και τα βυθίζουν στην στεγαστική ανασφάλεια.

Εδώ στα Χανιά, σε μία από τις ατμομηχανές της εγχώριας τουριστικής βιομηχανίας, βλέπουμε πια καθαρά τις κατακλυσμιαίες επιπτώσεις που έχει επιφέρει ο υπερτουρισμός σε όλα τα επίπεδα: εργασιακό, στεγαστικό, περιβαλλοντολογικό και ψυχοκοινωνικό. Η βόρεια ακτογραμμή έχει σχεδόν καταστραφεί από το τσιμέντο και την μόλυνση, και έπονται η δυτική και η νότια, σε σημείο που κάνει πραγματικά εντύπωση το πως δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτό το πριόνισμα του κλαδιού που η τουριστική βιομηχανία κάθεται. Σαν να μην έφτανε αυτό, φέτος έσκασε και το προδιαγεγραμμένο από καιρό πρόβλημα της λειψυδρίας, το οποίο έχει προκαλέσει η προνομιακή διοχέτευση των υδάτινων πόρων στις ανάγκες του τουρισμού, στερώντας το πιο πολύτιμο αγαθό από τον πιο κρίσιμο για τη ζωή παραγωγικό τομέα, αυτόν της αγροτιάς, αλλά και ξεδιάντροπα από τα νοικοκυριά ολόκληρων περιοχών.

Η πιο ύπουλη όμως καταστροφή που εκτυλίσσεται μπροστά μας είναι αυτή της ψυχοκοινωνικής αλλοτρίωσης. Στην ουσία πρόκειται για την βιτρίνα που κρύβει από πίσω της όλη την εργασιακή γαλέρα και την υποτίμηση της εργασίας. Είναι η βαριά αλλοτρίωση των συνειδήσεων που έχει επιφέρει το γρήγορο και άκοπο κέρδος των αφεντικών του τουρισμού, η οποία ορίζει και την κυρίαρχη κουλτούρα μέσα στην πόλη. Καθώς τα αφεντικά ελέγχουν μηχανισμούς πολιτικής εκπροσώπησης και δημόσιας προπαγάνδας, και μέσω αυτών κρατικούς και αυτοδιοικητικούς υπηρεσιακούς παράγοντες, έχουν καταστήσει την ασχήμια για ομορφιά, την κακογουστιά για εξευγενισμό, την δουλοπρέπεια για τιμή, την ατιμία για εξυπνάδα.

Σε μια πόλη-γιουσουρούμ, με τα ατελείωτα τραπεζοκαθίσματα και ομπρελοσκαιάδια, τσουμπλέκια και μπιρμπιτσόλια, για 2-3 μήνες κάθε χρόνο η αυθαιρεσία κάθε λογής γίνεται νόμος. Μπροστά σε αυτόν τον νόμο του ισχυρού, οι υποτιθέμενοι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί στραβώνονται, οι δημοτικοί άρχοντες κουφαίνονται, οι δημόσιες γραφίδες ξεμένουν από μελάνι. Αλλά πάλι, όχι ακριβώς…

Για την ακρίβεια, τότε και εκεί που η αυθαιρεσία γίνεται νόμος, είναι που όλοι οι παραπάνω παίζουν τα ρέστα τους προασπίζοντάς τον απέναντι και στην παραμικρή ένσταση, παραφωνία, διαμαρτυρία. Τότε είναι μόνο που ενοχλούνται και ξεσπαθώνουν, εμπεδώνοντας και νομιμοποιώντας την αυθαιρεσία. Στην Touristland απαγορεύεται η διαμαρτυρία… διότι ενοχλεί.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η πλέον καθ’ύλην αρμόδια κρατική υπηρεσία, η Εφορεία Αρχαιοτήτων. Παρά το ότι διοικητικά η ΕΦ.Α. Χανίων ανήκει στο πιο αμαρτωλό υπουργείο της τρέχουσας διακυβέρνησης, με τα δεκάδες σκάνδαλα που αγγίζουν την ίδια την ανεκδιήγητη Μενδώνη (με πιο πρόσφατο το μαφιόζικο κύκλωμα εκβιαστών αξιωματούχων του ΥΠ.ΠΟ), θα περίμενε κανείς έστω και τυπικούς λόγους να έχει μια κάποια ευχέρεια κινήσεων – τουλάχιστον πάνω σε ζητήματα που δεν άπτονται της κεντρικής κυβερνητικής πολιτικής (βλ. ξενοδοχοποίηση του λόφου Καστέλι). Κι όμως, από όλο αυτό το όργιο επιχειρηματικής αυθαιρεσίας που εκτυλίσσεται και φέτος στο ενετικό λιμάνι και στην παλιά πόλη, με τι βρήκε να ασχοληθεί; Με τίποτα. Πέραν τούτου, με τι βρήκε να ενοχληθεί; Με ένα πανό. Για ένα πανό λοιπόν, η διευθύντρια της υπηρεσίας κάλεσε εγγράφως την αστυνομία να επιληφθεί, δίνοντας το άλλοθι (ξανά) στις ειδικές δυνάμεις της να εισβάλουν στην αυλή της κατάληψης Rosa Nera δύο φορές μέσα στον Ιούλιο, συλλαμβάνοντας τη δεύτερη και μια συντρόφισσά μας που προσπάθησε να τις εμποδίσει.

Κι αν η ΕΦΑ κατέστη υπόλογη στα μάτια όλης της πόλης για την νομιμοποίηση της ξενοδοχοποίησης του λόφου Καστέλι, μπαίνοντας στο ίδιο κάδρο με τις πρυτανικές αρχές του Πολυτεχνείου Κρήτης, όταν κατά την εκκένωση της κατάληψης τον περασμένο Απρίλιο επέτρεψε εργασίες από την εταιρία, τώρα εμπεδώνει το ρόλο της ως όργανο της Μενδώνη και της ξενοδοχειακής μαφίας. Με τις δικές της ευλογίες και προς τέρψιν όλων όσων απεργάζονται την ξενοδοχοποίηση, τα ΟΠΚΕ της αστυνομίας επιδόθηκαν πάλι σε μια επίδειξη αυταρχισμού (και αισχρού σεξισμού απέναντι στην συλληφθείσα), παραβιάζοντας ανοιχτές θύρες σε μια πλατεία που κρατιέται δημόσια και ανοιχτή τόσα χρόνια χάρις την ύπαρξη της κατάληψης.

Την κατηγορία της “οπτικής όχλησης” που η αστυνομία φόρτωσε σε δύο ανθρώπους μας – καθώς συνέλαβε και δεύτερο σύντροφό μας κατά την συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το αστυνομικό μέγαρο – την αποδεχόμαστε με χαρά. Σε αυτήν την εργασιακή, οικονομική και αισθητική αθλιότητα που υπομένουμε ως εργαζόμενοι και κάτοικοι μιας πόλης πλήρως παραδομένης στις ορέξεις της τουριστικής βιομηχανίας, περιποιεί τιμή για εμάς να ενοχλούμε.

Μαζί μας νιώθουμε κάθε άνθρωπο που στενάζει κάτω από αυτήν την αθλιότητα και ευελπιστούμε να συναντηθούν οι “οχλήσεις” μας. Παραμένουμε εδώ, στους αγώνες για τους δημόσιους και ανοιχτούς χώρους που τόσο έχουμε όλοι κι όλες ανάγκη, μακριά από την αποικιοκρατία του κεφαλαίου.

Παραμένουμε εδώ, ενάντια στην ξενοδοχοποίηση του λόφου Καστέλι και υπερασπίζοντας μιαν άλλη συλλογική και αυτοοργανωμένη ζωή.

Αύγουστος 2024
Κατάληψη Rosa Nera

https://rosanera.squat.gr/

#ροζανερα #rosanera #Χανιά