ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – πλάνετ

[:el]Αλληλεγγύη στα σώματα που αντιστέκονται στους καταπιεστές τους[:]

[:el]

Αλληλεγγύη στα σώματα που αντιστέκονται στους καταπιεστές τους

Στα μέσα προς τέλη Σεπτέμβρη του 2021 καθηγήτρια από τη Λάρισα υπέστη βιασμό από τον τότε προϊστάμενο της (έχει τεθεί σε αργία από το 2021) ανώτερου στελέχους της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Λάρισας. Η καταγγέλλουσα ανέφερε το συμβάν μετά από λίγο καιρό στο στενό της περιβάλλον και στην συνέχεια απευθύνθηκε στις δικαστικές αρχές. Η δίκη διακόπηκε στις 15 Ιουνίου. Η δίκη συνεχίζεται την Πέμπτη 29 Ιουνίου, κεκλεισμένων των θυρών, στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Τρικάλων

Το βίωμα της εκπαιδευτικού από το αφεντικό της δεν αποτελεί κάποιο μεμονωμένο περιστατικό, αλλά έρχεται να προστεθεί σε μια μεγάλη λίστα βιασμών, παραβιαστηκών συμπεριφορών και έμφυλης κακοποίησης, επιβεβαιώνοντας μας για ακόμα μία φορά τις συνέπειες τις πατριαρχίας πάνω στα σώματα των θηλυκοτήτων. Πιο συγκεκριμένα, δεν συναντάμε πρώτη φορά την χρήση της εξουσίας που απολαμβάνουν άτομα με υψηλά υφιστάμενες θέσεις όπως στην προκειμένη, ώστε να εκμεταλλευτούν την θέση ισχύος τους πάνω στα εργαζόμενα άτομα. Η παρότρυνση από την μεριά των εξουσιαστών είναι πάντα η ίδια, κράτα το στόμα σου κλειστό, κάνε ο,τι σου λέω εγώ και δεν θα αντιμετωπίσεις (περαιτέρω) αρνητικές συνέπειες, γι’ αυτό στον κύκλο αποσιώπησης, μετατόπισης ευθύνης, αμφισβήτησης της εγγενούς αξίας -μέχρι και του δικαιώματος στην ζωή- των γυναικών και λοιπών έμφυλα καταπιεσμένων ατόμων, έρχεται να παίξει κομβικό ρόλο μέρος της κοινωνίας και τα ΜΜΕ ώστε να κατευνάσουν τα πνεύματα μετά από κάθε δημοσιοποίηση περιστατικών έμφυλης βίας.

Σε μια βαθιά πατριαρχική κοινωνία κάθε καταγγελία τέτοιων περιστατικών αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο:

1. Αμφισβήτηση του βιώματος της από την κοινωνία και μέχρι τις δικαστικές αίθουσες, κάθε στιγμή που η νομική οδός αποτελεί μονοπάτι προς αναζήτηση δικαίωσης.

2. Μετατόπιση της ευθύνης από τον θύτη στο θύμα και σε αποδιοπομπαίους τράγους όπως την μέθη/επήρεια ουσιών, την πιο στενή σχέση που υπήρχε μεταξύ τους, την ψυχική κατάσταση/υγεία του θύτη.

3. Ηθική δολοφονία της καταγγέλουσας, έρχεται σε συνέχεια με τις προσπάθειες απ ενοχοποίησης του δράστη και απασχολείται με την «δολοφονία» του χαρακτήρα της καταγγέλουσας, βρίσκοντας κάθε «ψεγάδι» που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον της, ώστε να λάβει αυτή όλο το βάρος της ευθύνης για όσα συνέβησαν με χιλιοειπωμένες φράσεις όπως: τι έκανε τέτοια ώρα, τι ήθελε και πήγε μαζί του, γιατί ήταν έτσι ντυμένη, γιατί δεν κάλεσε για βοήθεια, γιατί δεν μίλησε νωρίτερα κλπ. Αρνούμαστε να βάλουμε ερωτηματικό στα παραπάνω «ερωτήματα» γιατί ξέρουμε πως απλά αποτελούν σημεία εκκίνησης μιας αισχρής συζήτησης που καταφέρνει, ασχέτως με τις επιμέρους τοποθετήσεις, να σκοτώσει ηθικά τα άτομα που καταγγέλλουν.

Εμείς λοιπόν γνωρίζοντας καλά όλα τα παραπάνω, έχουμε πάρει θέση. Στεκόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας και δεν αφήνουμε τις αφηγήσεις του κράτους και των μηχανισμών του (δικαστικό σύστημα, ΜΜΕ, αστυνομία κ.α.) και μέρους της κοινωνίας να σκοτώσουν ξανά και ξανά το άτομο που καταγγέλλει. Ξέρουμε ποια είναι η θέση μας σε αυτόν τον πατριαρχικά, ταξικά, φυλετικά, και ετεροκανονικά δομημένο κόσμο. Η θέση μας είναι δίπλα σε όσα άτομα αγωνίζονται ενάντια στους καταπιεστές τους με οποιονδήποτε τρόπο. Αφήνουμε χώρο στην ανάπτυξη ουσιαστικών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, αλλά δεν θα δώσουμε σπιθαμή γης σε όσους εκμεταλλεύονται τις θέσεις εξουσίας που κατέχουν. Δεν θα συμμετέχουμε στον κανιβαλισμό εντός της κοινωνίας-ανοχής και συγκάλυψης. Μέχρι η αντι-βία να είναι όντως περιττή, θα απαντάμε με κάθε μέσο στην βία που δεχόμαστε.

Και τώρα λίγα λόγια για την αστική δικαιοσύνη…

Γνωρίζουμε πως η καταφυγή στην αστική δικαιοσύνη αποτελεί έναν δρόμο για πολλές θηλυκότητες. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι το δικαστικό σύστημα όπως είναι δομημένο όχι μόνο δεν δικαιώνει τις θηλυκότητες αλλά τις βάζει σε μία διαδικασία επανατραυματισμού, θυματοποίησης και πολύ συχνά εξευτελισμό της αξιοπρέπειάς τους. Οι χρονοβόρες και κοστοβόρες δίκες σε περιπτώσεις βιασμών, αναγκάζουν το θύμα να έρχεται αντιμέτωπο με τον ίδιο της το βιαστή αλλά και να αναβιώνει συνέχεια το συμβάν σε συνδυασμό με την κοινωνική κατακραυγή και τον στιγματισμό που δέχεται. Το δικαστικό σύστημα με αυτό τον τρόπο καταφέρνει να αποτρέψει πολλές θηλυκότητες από το να γνωστοποιήσουν περιστατικά βιασμού αντιλαμβανόμενες και τη ψυχοφθόρα διαδικασία, την οποία θα υποστούν, αλλά εξηγεί και πληθώρα των περιστατικών που βγαίνουν στην επιφάνεια μήνες ή ακόμη και χρόνια αφότου συνέβησαν.

Καταλήγουμε, λοιπόν, στο ότι γνωρίζουμε πως η αστική δικαιοσύνη είναι ταξική, βαθιά σεξιστική, πατριαρχική – ετεροκανονική και ρατσιστική και καμία εμπιστοσύνη δεν μπορούμε να έχουμε σε αυτή. Παρόλα αυτά, αντιλαμβανόμαστε δυστυχώς πολλές φορές την καταφυγή στην αστική δικαιοσύνη ως μονόδρομο, και λόγω της έλλειψης – ανεπάρκειας δικών μας δομών διαχείρισης τέτοιων περιστατικών. Γι΄ αυτό στεκόμαστε και θα στεκόμαστε αλληλέγγυα σε όποια θηλυκότητα επιλέγει – αναγκάζεται να αντισταθεί στον καταπιεστή της μέσω αυτής της οδού.

Κατάληψη Ντουγρού

[:]

[:el]Παρέμβαση στο φεστιβάλ Πηνειού.[:]

[:el]

Παρέμβαση πραγματοποιήθηκε στο φεστιβάλ Πηνειού, όπου μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα και έπειτα διαβάστηκε το κείμενο στην Α’ και Β’ σκηνή, πριν τη συναυλία του Φοίβου Δεληβοριά και κατά την διάρκεια της συναυλίας από τους Κοινούς Θνητούς. Την παρέμβαση πραγματοποίησαν η κατάληψη Ντουγρού και η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Λάρισας, με αφορμή τη μαζική δολοφονία προσφύγων στο ναυάγιο της Πύλου.

Ακολουθεί το κείμενο:

Να αντισταθούμε στην θανατοπολιτική Ελληνικού κράτους και Ε.Ε.

Να μην συνηθίσουμε τον θάνατο

Το πολύνεκρο ναυάγιο έξω από την Πύλο δεν μπορεί να νοείται μόνο ως μια συγκλονιστική τραγωδία. Βάσει των στοιχείων που έρχονται συνεχώς στο φως, αποδεικνύεται πως είναι κρατική δολοφονία.

Οι αποφάσεις του λιμενικού να μη βοηθήσουν το πλοίο, ενώ ώρες πριν γνώριζαν πως ήταν σε κίνδυνο, η εσκεμμένη ρυμούλκηση του πλοίου για να το απομακρύνουν από την ελληνική ζώνη ευθύνης, η συγκάλυψη που επιχειρήθηκε και θα επιχειρηθεί, ο εγκλεισμός των διασωθέντων πίσω από τα περίφραχτα κάγκελα, συνηγορούν στο ότι αυτή η δολοφονία έχει έναν αυτουργό: το ελληνικό κράτος.

Το ίδιο είχε συμβεί και το 2014 στο Φαρμακονήσι με το πολύνεκρο ναυάγιο, εξαιτίας πάλι ρυμούλκησης του πλοιαρίου στο πλαίσιο επιχείρησης επαναπροώθησης προς την Τουρκία, οδηγώντας σε καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Η πρακτική των βίαιων επαναπροωθήσεων, είναι πάγια τακτική των τελευταίων χρόνων, που παραβιάζει κατάφωρα κάθε διεθνή συνθήκη, με αποτέλεσμα ανυπολόγιστους νεκρούς. Το πλήθος των καταγγελιών, με αδιάσειστα στοιχεία, από πρόσφυγες και από δεκάδες οργανώσεις, ο διεθνής αντίκτυπος, η καταδίκη το 2022 της FRONTEX για παραβιάσεις δικαιωμάτων είναι γεγονότα που αποσιωπούνται συστηματικά εξαιτίας του μαύρου της ενημέρωσης.

Είναι η πολιτική των κλειστών συνόρων της Ευρώπης Φρούριο και όχι οι διακινητές, που προκαλεί τα πολύνεκρα ναυάγια, γιατί οδηγεί τους πρόσφυγες σε επικίνδυνες διαδρομές, αφού έχουν ανακοπεί όλα τα περάσματα με φράχτες και παράνομες επαναπροωθήσεις.

Αυτή η δολοφονία δεν ξεπλένεται με τα κροκοδείλια δάκρυα της ΠτΔ Σακελλαροπούλου, η οποία πριν από λίγο καιρό φωτογραφιζόταν στον φράχτη του Έβρου, και την υποκριτική κήρυξη εθνικού πένθους.

Οι πρόσφυγες και οι μετανάστριες, από τον Μάρτιο του 2020, χαρακτηρίζονται ως ασύμμετρη απειλή και εισβολείς, ώστε να απανθρωποποιηθούν και να δικαιολογηθούν οι κατάφωρες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και οι εγκληματικές πολιτικές του κράτους. Αυτή την τακτική εφάρμοσε ο ναζισμός. Η απανθρωποποίηση νομιμοποιεί, στα μάτια όσων πιστεύουν ότι όλα αυτά αφορούν τους «άλλους», την κατάσταση εξαίρεσης, την κόλαση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, τον θρίαμβο της κτηνωδίας. Καλλιεργεί συστηματικά τον φόβο ώστε να εκφασίσει την κοινωνία.

Οι μετανάστριες δεν είναι εισβολείς, δεν έρχονται στα σύνορα με όπλα αλλά με τα παιδιά τους.

Εισβολείς είναι τα ιμπεριαλιστικά κράτη και η ΕΕ που ξεχειλίζουν από υποκρισία. Τάχα συμπονούν τους κατατρεγμένους και θρηνούν τους νεκρούς, ενώ την ίδια ώρα με τις καπιταλιστικές/αποικιοκρατικές πολιτικές τους προκαλούν αιματηρές πολεμικές συγκρούσεις, λεηλατούν φυσικούς πόρους, καταστρέφουν τη φύση, καταπιέζουν αυτόχθονες, παραβιάζουν ανθρώπινα δικαιώματα, τροφοδοτούν αυταρχικά καθεστώτα, φτωχοποιούν πληθυσμούς, και εν τέλει εξαναγκάζουν ανθρώπους να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς.

Ο δυτικός πολιτισμός, ενώ ορκίζεται στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εξαιρεί από αυτά τα «σκέτα ανθρώπινα όντα»: την ίδια την ανθρώπινη ζωή και την πολύτιμη αξία της, χωρίς νομικούς τίτλους και διαβατήρια, όπως έγραφε η Χάνα Άρεντ εν μέσω της ναζιστικής κτηνωδίας. Ζωές δηλαδή χωρίς αξία.

Αν όμως ήταν δισεκατομμυριούχοι που από ματαιοδοξία έκαναν επικίνδυνο τουρισμό θα κινητοποιούταν όλα τα μέσα για να τους σώσουν. Εκεί δεν θα υπήρχε καμία κόκκινη γραμμή για το κόστος.

Τα σύνορα που χάραξαν τα έθνη κράτη με πολέμους και εθνοκαθάρσεις, αποτελούν και τα όρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και αυτά πρέπει να διαρραγούν και θα διαρραγούν.

Να μη συνηθίσουμε τον θάνατο και τη βία που εγκαθιδρύουν η καπιταλιστική συνθήκη, οι σχέσεις εξουσίας και οι νόρμες που ορίζουν ποιες ζωές είναι άξιες να βιωθούν και ποιες όχι.

Τα δάκρυά μας στέρεψαν. Θρηνήσαμε πολλούς νεκρούς τελευταία. Τους νεκρούς στα Τέμπη, τους χιλιάδες νεκρούς της πανδημίας, αλλά και καθημερινά πλέον νεκρούς από ελλιπείς υποδομές υγείας, νεκρούς από εργατικά ατυχήματα, νεκρές θηλυκότητες εξαιτίας της πατριαρχίας.

Να αντισταθούμε στον εκφασισμό και στη κρατική θανατοπολιτική με κοινούς αγώνες των «από κάτω» για ζωή, αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Γιατί μετά το Άουσβιτς, αυθεντικό προϊόν του δυτικού πολιτισμού, δεν μπορούμε να λέμε ότι δεν ξέραμε.

Ο 24χρονος Αγιάντ από τη Συρία, επιζών του ναυαγίου, διηγήθηκε με λυγμούς στους Times, πως όταν έπεσε στη θάλασσα, χέρια μικρών παιδιών τον αγκάλιαζαν για να σωθούν και αυτός τα απομάκρυνε για να σωθεί. Αυτό τον Αγιάντ θα τον στοιχειώνει σε όλη του τη ζωή.

Εμάς;

Αντιρατσιστική πρωτοβουλία Λάρισας- Κατάληψη Ντουγρού

[:]

[:el]υπόθεση “αναρχική δράση”[:]

[:el]

Η τελευταία συνεδρίαση ολοκληρώθηκε με την αγόρευση του εισαγγελέα ο οποίος πρότεινε την ενοχή των Θ. Χατζηαγγέλου και Γ. Βούλγαρη και την απαλλαγή όλων των κατηγοριών από τον Π. Καλαϊτζή. Πιο συγκεκριμένα για την συντρόφισσα Γεωργία πρότεινε το κακούργημα να μετατραπεί σε πλημμέλημα καθώς δεν υπήρχε ο κίνδυνος για ανθρώπινη ζωή.

Για τον σύνροφο Θάνο επέρριψε κατηγορίες για 5 πράξεις από τις οποίες στις 3 προκύπτει το κακούργημα. Στη μία ενέργεια το κακούργημα βασίζεται γιατί υπήρξε κίνδυνος για ανθρώπινη ζωή και στις άλλες δύο γιατί ήταν εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας. Σύμφωνα με την αγόρευσή του συντρέχουν οι προϋποθέσεις οι κατηγορίες οι συγκεκριμένες να μείνουν υπό το καθεστώς του άρθρου 187α (αντιτρομοκρατικός).

Η συνεδρίαση διακόπηκε για την Τετάρτη 14 Ιούνη στις 09:30, με τις αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης και την απόφαση.

[:]

[:el]Ανάρτηση πανό αλληλεγγύης έξω από το δημοτικό ωδείο Λάρισας.[:]

[:el]Κρεμάσαμε το παρακάτω πανί που γράφει:

ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΔ 8522
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΑ ΘΕΑΤΡΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΣ
ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στον κόσμο που αγωνίζεται ενάντια στην υποβάθμιση της καλλιτεχνικής παιδείας από το Ελληνικό κράτος μέσω του προεδρικού διατάγματος 8522.

Κατάληψη Ντουγρού

[:]

[:el]Συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης για τους σεισμόπληκτους [:]

[:el]

Τετάρτη 8/2 19:00-21:00

Πέμπτη 9/2 15:00-18:00

Στον κοινωνικό χώρο Paratod@s (Φαρμακίδου 4)

-Κουβέρτες/Sleeping bags -Ρούχα χειμερινά ενηλίκων & μωρουδιακά -Παπούτσια -Γάλα σκόνη -Φάρμακα -Πάνες (ενηλ. &μωρών) -Σκηνές -Σερβιέτες -Power bank -Είδη ατομικής υγιεινής

Η αλληλεγγύη το όπλο μας

Διεθνιστική αλληλεγγύη

Κατάληψη Ντουγρού[:]

[:el]Παρέμβαση αλληλεγγύης έξω από τα γραφεία της ΝΔ[:]

[:el]Την Παρασκευή 13/1 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση αλληλεγγύης στον σύντροφο που δικάζεται εκείνη την ημέρα για επίθεση στα γραφεία της ΝΔ στην Πάτρα. Έμεις επιλέξαμε να αναρτήσουμε πανό απέναντι από τα γραφεία και να πετάξουμε τρικάκια εξώ και μέσα στην είσοδο της πολυκατοικίας, δείχντοντας με αυτό το τρόπο από μεριάς μας, λίγη από την αλληλεγγύη που μας έδειξε η δράση για την οποία δικάζεται.

[:]

[:el]Κάλεσμα για Συγκέντρωση – Πορεία 6 Δεκέμβρη[:en]Calling for a rally – march on 6th Decemeber[:]

[:el]

14 χρόνια μετά, οι μπάτσοι ακόμα βασανίζουν και δολοφονούν. Να μην συνηθίσουμε τον θάνατο και την καταστολή.

Όλες /όλοι στην συγκέντρωση-πορεία την Τρίτη 6 Δεκέμβρη στην πλατεία Ταχυδρομείου στις 18:00.

[:en]14 years after the murder of Alexis Grigoropoulos by a cop, they still torture and kill.

We should not become accustomed to death and supression.

Everyone at the rally – march, on Tuesday December 6th, at Taxydromeiou Square, 18:00.

[:]

[:el]Ανάρτηση πανό αλληλεγγύης στην κατάληψη Mundo Nuevo[:]

[:el]Αλληλεγγύη στην Κατάληψη Mundo Nuevo που εκκενώθηκε αυτή τη Δευτέρα 28/11 και στα συλληφθέντα της.

Το πανό γράφει:

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Η MUNDO NUEVO ΖΟΥΣΕ ΚΑΙ ΘΑ ΖΕΙ

Μικροφωνική αλληλεγγύης στις καταλήψεις 3/12 13:00 Κεντρική Πλατεία

Κατάληψη Ντουγρού

[:]

[:el]Ανάρτηση πανό στα εκκενωμένα κτίρια της πόλης[:]

[:el]

Το τελευταίο διάστημα πραγματοποίησαμε ποικίλες δράσεις αλληλεγγύης προς τις καταλήψεις. Μέσα σε αυτές τις δράσεις, κρεμάστηκαν πανιά σε όλα τα εκκενωμένα σπίτια της πόλης. Οι λόγοι των εκκενώσεων περί αξιοποίησης του χώρου, μας αφήνει παγερά αδιάφορους διότι τα βλέπουμε να σαπίζουν στον ιστό της πόλης.

(πληροφορίες στις λεζάντες των φωτογραφιών)

ΡΑΝΤΕΒΟΎ ΣΤΑ ΆΔΕΙΑ ΣΠΊΤΙΑ

ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΉΨΕΙΣ ΕΊΜΑΣΤΕ ΜΑΖΊ

ΤΟΣΤΙΈΡΑ ΣΤΟ ΚΕΦΆΛΙ ΤΟΥ ΚΆΘΕ ΜΑΤΑΤΖΉ

Συνέλευση υπεράσπισης της Κατάληψης Ντουγρού

Γκρεμισμένο οικόπεδο όπου ήταν παλιά η κατάληψη ΙΚΑ
Εκκενώθηκε το 2011

Κτήριο Ασκληπιού με οικ. Εξ. Οικονομων (1η Ντουγρού) εκκενώθηκε το 2015

Κατάληψη στέγης Barricada
Εκκενώθηκε το 2016

Αναρχική Κατάληψη Palmares
Εκκενώθηκε το 2019

[:]

[:el]Σάββατο 3/12 στις 13:00. Συγκέντρωση, μικροφωνική αλληλεγγύης στις Καταλήψεις[:en]Saturday December 3rd at 13:00. Solidarity rally for the Squats[:]

[:el]Αυτό το Σάββατο στις 13:00 καλούμε σε Συγκέντρωση, μικροφωνική αλληλεγγύης στις Καταλήψεις, στην κεντρική πλατεία.

10, 100 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ, ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ Σ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

[:en]This Saturday at 13:00 we call to a rally in solidarity with the Squats, at the central square of Larissa.

10, 100 ARE NOT ENOUGH

COMMUNITIES OF STRUGGLE IN EVERY NEIGHBORHOOD

[:]

[:el]Τρίτη στις 18:00 Ανοιχτή συνέλευση υπεράσπισης της Κατάληψης Ντουγρού[:en]Tuesday at 18:00 Open assembly for the support of Ntougrou Squat[:]

[:el]

Τρίτη 29/11 στις 18:00 Ανοιχτή συνέλευση υπεράσπισης της Κατάληψης Ντουγρού στο στέκι paratod@s (Φαρμακίδου 4).

[:en]

Tuesday 29/11 at 18:00 Open assembly for the support of Nrougrou Squat at Paratod@s social center (Farmakidou 4)

[:]

[:el]Στήριξη της φεμινιστικής συγκέντρωσης και ανάρτηση πανό στο αρχαίο θέατρο[:en]Support of the feminist rally and placement of banner on the main ancient theater in Larissa[:]

[:el]Σήμερα 25/11 στηρίξαμε την φεμινιστική συγκέντρωση, μουσική παρέμβαση και πορεία. Αναρτήσαμε πανό στο αρχαίο θέατρο Λάρισας με αφορμή την παγκόσμια ημέρα τρανς μνήμης στις 20/11. Ακολουθεί το κείμενο της κατάληψης που αναρτήθηκε, σε ελληνικά και αγγλικά.

Τρανς ημέρα αντί – μνήμης

Ενώ αναγνωρίζουμε την σημασία του πένθους, δεν επιλέγουμε να επικεντρωθούμε αυτή τη μέρα σε μια λίστα με ονόματα των δολοφονημένων. Αν κάποιες συνθήκες δολοφονούν άμεσα υπάρχουν άλλες τόσες και περισσότερες που κάνουν την ζωή αβιωτη. Όπως και σε κάθε άλλη κοινωνική μερίδα, συνεκτικός παράγοντας είναι η ταξική θέση των υποκειμένων. Βλέπουμε τρανς άτομα με προνόμια που δεν αντιμετωπίζουν ή αντιμετωπίζουν πολύ λιγότερα εμπόδια στην καθημερινή τους ζωή, στην πρόσβαση στις σχεδόν ανύπαρκτες(για όλη την κοινωνία) κρατικές υποδομές, στον βιοπορισμό, στην κοινωνική αλληλεπίδραση κ.λπ. Παράλληλα, το κράτος χτυπάει τις πλέον ευάλωτες από την τρανς κοινότητα, τις τρανς γυναίκες σεξ-εργατριες που είτε για να επιβιώσουν είτε από απλή επιλογή, επέλεξαν αυτή τη δουλειά. Αυτό το είδαμε χαρακτηριστικά στις «σκούπες» που έκανε η αστυνομία της Θεσσαλονίκης το 2013 σε τρανς σεξ-εργατριες.

Η αντιβία συχνά, αν όχι πάντα, είναι ο μόνος τρόπος για να «δικαιωθούν» τα δολοφονημένα αδέρφια μας, και έτσι προτάσσουμε αυτήν ως μέσο διοχέτευσης της οργής μας. Αναγνωρίζουμε κάθε αγώνα ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση σαν κοινό πεδίο πάλης και έχουμε σαν εργαλείο μας την διαθεματικότητα, δηλαδή την προσέγγιση που αναγνωρίζει την διαπλοκή των εξουσιών και την συνάθροιση της καταπίεσης (π.χ οι μαύρες τρανς γυναίκες αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό τρανς δολοφονιών).

Στην βια που δεχόμαστε καθημερινά και αμετάκλητα από κράτος, πατριαρχία και κάθε λογής εξουσιαστική δομή και συσχετισμό, επιλέγουμε να απαντάμε με αντιβία, να σταθούμε αλληλέγγυα το ένα στο άλλο και να χτίσουμε πρακτικές και σχέσεις αλληλοπροστασίας. Όλα αυτά απαιτούν συνέπεια, προσπάθεια και πολλά λάθη στο ενδιάμεσο. Όμως είναι προτιμότερα τα ατελή δίκτυα και οι εννίοτε τεταμένες σχέσεις, από τον ατομικισμό και την απομόνωση. Προσπαθούμε να χτίσουμε κάτι ανεπίτρεπτο από το υπάρχον, μέσα σε αυτό και παρά αυτού. Καλούμε όσα άτομα δεν επαναπάυονται στο «έτσι είναι τα πράγματα και τι να κάνουμε;» και όσα (έχουν καταλάβει ότι)δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν, να έρθουν να οικοδομήσουμε μαζί, το σπίτι που θα μας χωράει όλα (και μέσα του όλα τα υπόλοιπα σπίτια).

ΟΥΤΕ ΤΡΑΝΣΦΟΒΙΑ, ΟΥΤΕ ΣΕΞΙΣΜΟΣ
SPRAY ΓΙΑ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΡΑΝΣΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ.
ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΤΡΑΝΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΡΑΚΤΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΑΝΤΙΒΙΑ, ΑΛΛΗΛΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ.

Κατάληψη Ντουγρού

[:en]

The banner reads:

FOR EVERY TRANS MURDER THE ANSWER IS GIVEN IN ACTION

SOLIDARITY, ANTI-VIOLENCE, PROTECTING EACH OTHER

Ntougrou Squat

Today 25th of November we supported the feminist rally, musical intervention and march in Larissa. We put up a banner on the fencing of the main ancient theater in Larissa, in relation to the internation trans day of rememberance at the 20th of November. Bellow is the announcement of the squat that has been posted in Greek and now in English.

Trans day of counter-memory

The 20th of November is established to be the international trans day of rememberance, this day is dedicated to the murderered trans and gender non-conforming people, every year. Gendered violence is imprinted upon our bodies in the most violent of ways, because, as trans people, we embody the fundamental disputation of gender paradigms and cis-hetero-patriarchal normality.
While we recognise the value of mourning, we don’t choose to focus on this day on a list of the names of the murdered. If some conditions murder directly there are so many more that make life not worth living. Like in every other social category, a cohesive factor is the class standing of each person. We see trans folk with priviledges that don’t face at all or don’t face nearly as many obstacles in their daily lives, access to the almost non existent(for the whole of society) state infastructure, in making ends meet, in social interaction and more. At the same time, the state strikes the most vulnerable of the trans community, trans women sex workers who either by simple choice, or out of need to survive have chosen this type of work. We have seen this characteristically in the operations that the police of Thessaloniki did in 2013, arresting trans sex workers in mass.
Anti-violence (or counter-violence) often, if not always is the only way for our murdered siblings to be “vindicated”, and so we propose it as a mean to channel our rage. We recognise every struggle against oppression and exploitation as a common battlefield and we have intersectionality as our tool, meaning the approach that recognises the entanglement of authority and the “stacking” of oppression (for instance , black trans women are the biggest percentage of trans murders).
In the face of the violence we receive daily and irrevocably by the state, patriarchy and every type of authoritative structure and relation we choose to answer with anti-violence, to stand in solidarity with each other, to build practices and relations that help us protect each other. All this requires consistency, effort and many mistakes that will be made along the way. But, unfinished networks and occasionaly tense relationships are better than individualism and isolation. We try to build something forbiden by what exists, inside it and despite it. We call every person that is not ok with “this is the way things are so what are we to do?” and those (that have understood) that have nothing else to lose, to come and build together, the home that will fit us all inside (and all other possible homes as well)

NEITHER TRANSPHOBIA, NOR SEXISM
SPRAY FOR SELF DEFENSE AND TRANSFEMINISM.
FOR EVERY TRANS MURDER THE ANSWER IS GIVEN IN ACTION
SOLIDARITY, ANTI-VIOLENCE, PROTECTING EACH OTHER.

Ntougrou Squat

[:]

[:el]Ανάρτηση πανό και κείμενο αλληλεγγύης στα Κατειλημμένα Προσφυγικά[:]

[:el]

Σήμερα, Τετάρτη 23/11 αναρτήσαμε πανό αλληλεγγύης με τα Κατειλημμένα Προσφυγικά, στην γέφυρα Αλκαζάρ στην Λάρισα.

Αλληλεγγύη στα Προσφυγικά, στα συλληφθέντα τους και σε όσα τα υπερασπίζονται.

Την Τρίτη 22/11 ξεκινάει μια αστυνομική επιχείρηση στην περιοχή της κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών στην Αθήνα που βρίσκονται στην λεωφόρο Αλεξάνδρας. Αρχικά συλλαμβάνεται ένας σύντροφος και κατηγορείτε για τον εμπρησμό των γραφείων της “RealNews” που ήταν και ο σκοπός της επιχείρησης σύμφωνα με το κράτος. Η επιχείρηση συνεχίζεται όμως και την υπόλοιπη μέρα, με ελέγχους στα σπίτια, τραμπουκισμούς και τον ασφυκτικό κλοιό των μπάτσων στην περιοχή να προσπαθεί να τρομάξει τα συντρόφια και τον αλληλέγγυο κόσμο που είχε συγκεντρωθεί σε κοντινό σημείο.

Τα συντρόφια των Κατειλημμένων Προσφυγικών αντεπιτέθηκαν μαχητικά στην εισβολή του κράτους στην κοινότητα τους και τους επέστρεψαν λίγη από την βία που άσκησαν εκείνη την ημέρα στα ίδια (μεταξύ τους και μια έγκυος γυναίκα που της αρνήθηκε ιατρική βοήθεια) αλλά ασκεί καθημερινά και σε όλη την κοινωνία, πραγματώνοντας τα σχέδια των ισχυρών όπως είδαμε, για παράδειγμα, με την βίαιη απόπειρα έξωσης της χαμηλοσυνταξιούχου στην Αθήνα.

Οι δυνάμεις καταστολής του κράτους που αποτελούνταν από διμοιρίες ΜΑΤ, την ομάδα Δέλτα, Ο.Π.Κ.Ε, ΕΚΑΜ και ασφάλεια, προχώρησαν στην βίαιη προσαγωγή 79 ατόμων, τα οποία την επόμενη μέρα περνάνε αυτόφωρο για την μαχητική τους υπεράσπιση της κατειλημμένης κοινότητας στην οποία ζουν, ασχέτως εάν μένουν εκεί. Στεκόμαστε αλληλέγγυα με τις καταλήψεις που δέχονται την βίαιη καταστολή του κράτους και απαντάνε με αντιβία και συλλογικές αρνήσεις. Υπερασπιζόμαστε τις καταλήψεις με όποιο μέσο επιλέξουμε και με κάθε τρόπο που μπορούμε.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ, ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΘΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

10, 100, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

Συνέλευση υπεράσπισης της Κατάληψης Ντουγρού

[:]

[:el]Κείμενο: Τρανς ημέρα αντί-μνήμης[:]

[:el]

Τρανς ημέρα αντί – μνήμης

Στις 20 Νοέμβρη είναι καθιερωμένη η διεθνής ημέρα τρανς μνήμης, αυτή η μέρα είναι αφιερωμένη στα δολοφονημένα τρανς και gender non-conforming («φυλοδιαφορετικά») άτομα, σε ολόκληρη την γη, κάθε χρόνο. Η έμφυλη βια αποτυπώνεται στα σώματα μας με τον πιο βίαιο τρόπο γιατί, ως τρανς και queer υποκείμενα, αποτελούμε την ουσιαστική αμφισβήτηση των έμφυλων προτύπων και της cis-έτερο-πατριαρχικής κανονικότητας.
Ενώ αναγνωρίζουμε την σημασία του πένθους, δεν επιλέγουμε να επικεντρωθούμε αυτή τη μέρα σε μια λίστα με ονόματα των δολοφονημένων. Αν κάποιες συνθήκες δολοφονούν άμεσα υπάρχουν άλλες τόσες και περισσότερες που κάνουν την ζωή αβιωτη. Όπως και σε κάθε άλλη κοινωνική μερίδα, συνεκτικός παράγοντας είναι η ταξική θέση των υποκειμένων. Βλέπουμε τρανς άτομα με προνόμια που δεν αντιμετωπίζουν ή αντιμετωπίζουν πολύ λιγότερα εμπόδια στην καθημερινή τους ζωή, στην πρόσβαση στις σχεδόν ανύπαρκτες(για όλη την κοινωνία) κρατικές υποδομές, στον βιοπορισμό, στην κοινωνική αλληλεπίδραση κ.λπ. Παράλληλα, το κράτος χτυπάει τις πλέον ευάλωτες από την τρανς κοινότητα, τις τρανς γυναίκες σεξ-εργατριες που είτε για να επιβιώσουν είτε από απλή επιλογή, επέλεξαν αυτή τη δουλειά. Αυτό το είδαμε χαρακτηριστικά στις «σκούπες» που έκανε η αστυνομία της Θεσσαλονίκης το 2013 σε τρανς σεξ-εργατριες.
Η αντιβία συχνά, αν όχι πάντα, είναι ο μόνος τρόπος για να «δικαιωθούν» τα δολοφονημένα αδέρφια μας, και έτσι προτάσσουμε αυτήν ως μέσο διοχέτευσης της οργής μας. Αναγνωρίζουμε κάθε αγώνα ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση σαν κοινό πεδίο πάλης και έχουμε σαν εργαλείο μας την διαθεματικότητα, δηλαδή την προσέγγιση που αναγνωρίζει την διαπλοκή των εξουσιών και την συνάθροιση της καταπίεσης (π.χ οι μαύρες τρανς γυναίκες αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό τρανς δολοφονιών).
Στην βια που δεχόμαστε καθημερινά και αμετάκλητα από κράτος, πατριαρχία και κάθε λογής εξουσιαστική δομή και συσχετισμό, επιλέγουμε να απαντάμε με αντιβία, να σταθούμε αλληλέγγυα το ένα στο άλλο και να χτίσουμε πρακτικές και σχέσεις αλληλοπροστασίας. Όλα αυτά απαιτούν συνέπεια, προσπάθεια και πολλά λάθη στο ενδιάμεσο. Όμως είναι προτιμότερα τα ατελή δίκτυα και οι εννίοτε τεταμένες σχέσεις, από τον ατομικισμό και την απομόνωση. Προσπαθούμε να χτίσουμε κάτι ανεπίτρεπτο από το υπάρχον, μέσα σε αυτό και παρά αυτού. Καλούμε όσα άτομα δεν επαναπάυονται στο «έτσι είναι τα πράγματα και τι να κάνουμε;» και όσα (έχουν καταλάβει ότι)δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν, να έρθουν να οικοδομήσουμε μαζί, το σπίτι που θα μας χωράει όλα (και μέσα του όλα τα υπόλοιπα σπίτια).
ΟΥΤΕ ΤΡΑΝΣΦΟΒΙΑ, ΟΥΤΕ ΣΕΞΙΣΜΟΣ
SPRAY ΓΙΑ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΡΑΝΣΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ.
ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΤΡΑΝΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΡΑΚΤΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΑΝΤΙΒΙΑ, ΑΛΛΗΛΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ.

Κατάληψη Ντουγρού

[:]

[:el][Ενημέρωση] Παρέμβαση – μοίρασμα κειμένου στην Πυροσβεστική[:]

[:el]

Σήμερα Παρασκευή 18/11 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση – μοίρασμα στον πυροσβεστικό σταθμό της Λάρισας σχετικά με την συμμετοχή πυροσβεστικού οχήματος και πληρώματος στην εκκένωση της Κατάληψης Ντουγρού την Δευτέρα 31/10. Αναρτήθηκε πανί έξω από τον σταθμό που βρίσκεται πάνω σε κεντρικό δρόμο της πόλης με μεγάλη κίνηση. Μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:

Σβήστε τις φωτιές στα δάση και όχι αυτές της κοινωνικής ανυπακοής

Στις 31 Οκτωβρίου 2022 τα ξημερώματα, ξεκίνησε η επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης Ντουγρού από αστυνομικές δυνάμεις τόσο της Λάρισας, όσο και από άλλες πόλεις της Θεσσαλίας. Αναμενόμενο ήταν το τετράγωνο της Τζαβέλα 52, να είχε περικυκλωθεί από κάθε είδους μπάτσο. Αυτό όμως που δεν περιμέναμε ήταν να συνδράμει και η Πυροσβεστική σε αυτήν την κατασταλτική επιχείρηση.
Ειδικά από τη στιγμή που συνάδελφοί σας , ενδεχομένως και εσείς, έχετε γίνει στόχος της αστυνομικής καταστολής. Τέτοιες μέρες πέρυσι τον Νοέμβρη του 2021 μπάτσοι διέλυαν τη συγκέντρωση των εποχιακών πυροσβεστών, πετώντας σας χημικά, χτυπώντας σας με την αύρα και με αποκορύφωμα τον τραυματισμό ενός εποχιακού συναδέλφου σας από κροτίδα κρότου λάμψης.
Μετά από όλα αυτά πόσο εύκολα περνάτε στην άλλη πλευρά; Όχι απλά να παρακολουθείτε την εκκένωση, αλλά να συμμετέχετε ενεργά είτε με τη χρήση αλυσοπρίονου για να παραβιάσετε την πόρτα, είτε με το να παραχωρείτε τις μάνικες στους μπάτσους προκείμενου να καταβρέξουν τους καταληψίες.
Δεν θεωρούσαμε την Πυροσβεστική Υπηρεσία ως άλλο ένα κατασταλτικό σώμα στη φαρέτρα του κράτους για αυτό και η επιλογή μας σε αυτό το κείμενο να σας αποκαλούμε ως υπηρεσία και όχι ως σώμα. Σε αυτήν την κατεύθυνση πολλά άτομα και ομάδες του ευρύτερου πολιτικού μας χώρου συνέδραμαν, ως εθελοντές δίπλα σας, στην κατάσβεση φωτιών στα δάση τα καλοκαίρια. Την ίδια ώρα που οι μπάτσοι έκαναν τους τροχονόμους ή έπαιρναν τα ποτιστήρια για τις κάμερες.
Ακόμη και το ίδιο το κράτος δεν σας θεωρεί ισάξιους με τους μπάτσους . Αυτό φαίνεται από τις μηδαμινές προσλήψεις που γίνονται στην Πυροσβεστική, από τον εξοπλισμό και τα οχήματα σας, ειδικά για τους εποχιακούς και τους πενταετείς που πολλές φορές αναγκάζονται να προμηθευτούν μόνοι τους τα απαραίτητα (μπότες, στολές, κτλ).
Η δικαιολογία “εντολές εκτελούσαμε” είναι πιο κενή και από του μπάτσου το κεφάλι. Έχετε κρίση και μπορείτε μέσα από τα συνδικαλιστικά σας όργανα να απαιτήσετε να μην λαμβάνετε μέρος σε κατασταλτικές επιχειρήσεις, όπως πχ σε πορείες, εκκενώσεις είτε κατειλημμένων χώρων, είτε σπιτιών από πλειστηριασμούς.
Από εδώ και πέρα, το πως θα σας αντιμετωπίζουμε είναι ξεκάθαρα στο δικό σας χέρι. Εμείς έχουμε κάνει την επιλογή να παλεύουμε και να προσπαθούμε για μια άλλη κοινωνία όπου δεν θα ισχύει το δίκιο του ισχυρού. Επιθυμούμε συλλογικά και από τα κάτω: Τη σύνδεση και την κυκλοφορία των αγώνων, την έμπρακτη αλληλεγγύη, την δημιουργία νέων δομών αυτοοργάνωσης και θα συνεχίζουμε να σχηματίζουμε τέτοια σημεία αλληλεπίδρασης. Σημεία για κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών, αγώνες ενάντια στην καταστροφή της φύσης, την έμφυλη καταπίεση, την επιβολή πατριαρχικών προτύπων, αγώνες ενάντια σε κάθε φυλακή και στην ίδια την κοινωνία-φυλακή.
Εσείς;
Συνέλευση υπεράσπισης της κατάληψης Ντουγρού

[:]