Author: Rosa Nera

Βιβλιοπαρουσίαση – Συζήτηση με τις εκδόσεις των Ξένων: EZLN, 500, 40, 30 χρόνια μετά. Τα ανακοινωθέντα του Φθινοπώρου 2023.

Βιβλιοπαρουσίαση – Συζήτηση με τις εκδόσεις των Ξένων: EZLN, 500, 40, 30 χρόνια μετά. Τα ανακοινωθέντα του Φθινοπώρου 2023.
Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου, ώρα 7 μ.μ. (αυστηρά) στην Κατάληψη Rosa Nera.
Ο Σύνδεσμος για το βιβλίο EZLN, 500, 40, 30 χρόνια μέτα. Τα ανακοινωθέντα του Φθινοπώρου 2023:::
«Και τα παιδιά;»
Η έκπληξη μετατράπηκε τότε σε καταδικαστικό μουρμουρητό: «Ποια παιδιά; Τι
λέει αυτή η μικρή; Ποιος διάολος άφησε ένα θηλυκό να μπει σε αυτόν τον ιερό
χώρο; Και το χειρότερο, είναι ένα μικρό κορίτσι!».
Το κορίτσι κατέβηκε από την καρέκλα και κρατώντας πάντα το αρκουδάκι της με
ξεκάθαρα σημάδια παχυσαρκίας –ο αρκούδος εννοείται–, κατευθύνθηκε προς
την έξοδο λέγοντας:
«Τα παιδιά. Τα παιδιά του λύκου και τα παιδιά των βοσκών. Τα μικρούλια τους.
Ποιος σκέφτεται τα παιδιά; Με ποιον θα μιλάω; Και πού θα παίζουμε;»
Από τα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού.
Eξεγερμένος Καπετάνιος Μάρκος.5
Μεξικό, Οκτώβριος 2023.
40 χρόνια μετά την ίδρυσή του (στις 17 Νοεμβρίου 1983), 30 χρόνια μετά την εξέγερση της πρωτοχρονιάς του 1994 και την έναρξη του πολέμου ενάντια στη λήθη, 20 χρόνια μετά τη δημιουργία των καρακόλ και τη σπορά της αυτονομίας, ο EZLN επιμένει: Κοιτάζει πολύ πίσω στο χρόνο για να μπορέσει να δει πολύ μπροστά, μετά από εφτά γενιές, την ελευθερία ενός μικρού κοριτσιού. Συνεχίζει και συγχρόνως αλλάζει.
Στα είκοσι ανακοινωθέντα ξαναβρίσκουμε τα συστατικά αυτής της «χαρούμενης εξέγερσης», την επιμονή στην πράξη, την ευθύνη, τη διεισδυτική ανάλυση, την ποιητική γλώσσα, το ζαπατιστικό χιούμορ. Και ένα βλέμμα που αγκαλιάζει τον κόσμο γιατί «έχει τις διαστάσεις της καρδιάς» […] Τα ανακοινωθέντα αξίζει να διαβαστούν και να μελετηθούν, καθώς η επικαιρότητά τους δεν αφορά μόνο τη ζαπατιστική γεωγραφία αλλά και τη δική μας. Από τον πλούτο τους επισημαίνουμε ενδεικτικά:
– Την ανάλυση της «καταιγίδας» ως λεηλασίας της φύσης και του πλανήτη εξαιτίας του ληστρικού καπιταλισμού από τον οποίο κινδυνεύει η ανθρωπότητα, και η οποία θέτει επιτακτικά το ζήτημα της επιβίωσης των αποκάτω – και, κυρίως, της οργάνωσής τους.
– Τη συλλογική οργή που απαιτεί δικαιοσύνη.
– Τον αναστοχασμό και την αυτοκριτική ως απαραίτητα εργαλεία για το βάθεμα και την ενίσχυση της αυτονομίας. Η νέα δομή της ζαπατιστικής αυτονομίας που παρουσιάζεται στα ανακοινωθέντα προέκυψε ως αποτέλεσμα ενός συλλογικού διαλόγου τριών ετών στις κοινότητες και λειτουργούσε ήδη πριν ανακοινωθεί.
Σποραδικές αποτιμήσεις και στιγμιότυπα του Ταξιδιού για τη Ζωή – Κεφάλαιο Ευρώπη (που δεν έφτασε στην ελληνική γεωγραφία, αλλά το Ταξίδι θα έχει συνέχεια…)
– Μια νέα στρατηγική πρόταση με διεθνείς ορίζοντες: Τα Κοινά και η Μη Ιδιοκτησία.”

«Πως χάσαμε τον πόλεμο». Βιβλιοπαρουσίαση στην Κατάληψη Rosa Nera. Αναρχικές αφηγήσεις για τον Ισπανικό Εμφύλιο και την Επανάσταση.

«Πως χάσαμε τον πόλεμο»
Βιβλιοπαρουσίαση στην Κατάληψη Rosa Nera.

Αναρχικές αφηγήσεις για τον Ισπανικό Εμφύλιο και την Επανάσταση.
Μια κριτική μελέτη των μαρτυριών αγωνιστών και αγωνιστριών του αναρχοσυνδικαλιστικού κινήματος στην Ισπανία.
Συζήτηση με τον συγγραφέα Λουκή Χασιώτη και τις Εκδόσεις των Ξένων.
Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου, Ώρα 8 μ.μ., στην Κατάληψη Rosa Nera.

«Η εμπειρία της κοινωνικής επανάστασης και της ήττας στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο (1936-1939) υπήρξε κρίσιμη διεθνώς τόσο για τον αναρχικό χώρο, διαμορφώνοντας σε σημαντικό βαθμό την πολιτική του κουλτούρα, όσο και για όλα σχεδόν τα ρεύματα της αριστεράς.
Το βιβλίο εξετάζει κριτικά τις μαρτυρίες αγωνιστών και αγωνιστριών του ισπανικού αναρχοσυνδικαλιστικού κινήματος (της CNT/FAI) και επικεντρώνεται σε τέσσερα σημεία, κομβικά για την κατανόηση της εξέλιξης και της έκβασης του εμφυλίου: στο ζήτημα της πολιτικής εξουσίας, στον ρόλο του διεθνούς παράγοντα, στον στρατιωτικό και στρατηγικό παράγοντα, και στην εμπειρία της κολεκτιβοποίησης και τη συμβολή της στην πολεμική προσπάθεια.
Με αυτόν τον τρόπο επιχειρεί να ανανεώσει τη σχετική συζήτηση, υπό το πρίσμα των σύγχρονων ιστοριογραφικών προσεγγίσεων αλλά και των συλλογικών και προσωπικών αναζητήσεων που απασχολούν από τη δεκαετία του 1930 μέχρι τις μέρες μας το αντικαπιταλιστικό κοινωνικό κίνημα και όσες/ους έχουν ως αναφορά τον αγώνα ενάντια στον φασισμό.»
Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου, Ώρα 8 μ.μ., στην Κατάληψη Rosa Nera.
https://rosanera.squat.gr/
#ροζανερα #rosanera #Χανιά

Ζακ Κωστόπουλος, Ζάκι – Ο. Το όνομα του δεν θα χαθεί στην λήθη. Κάλεσμα από την Κατάληψη Rosa Nera. Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου
συγκέντρωση μνήμης και συνείδησης
ώρα 7 μ.μ.
στην Πλατεία Αγοράς Χανίων.

Ζακ Κωστόπουλος, Ζάκι – Ο.
Το όνομα του δεν θα χαθεί στην λήθη.

Κάλεσμα από την Κατάληψη Rosa Nera.

21 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται 6 χρόνια από την μέρα της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου/Ζάκι-Ο.
6 χρόνια από την μέρα που ένας μαγαζάτορας και ένας μεσίτης στην οδό Γλάδστωνος μαζί με αστυνομικούς λίντσαραν με ρατσιστικά κίνητρα τη Ζακι και την δολοφόνησαν με θανάσιμα χτυπήματα. Χτυπήματα ακόμα και όταν ήταν στο έδαφος χειροδεμένη από άνδρες της αστυνομίας.

Λίγες μόνο ώρες μετά την δολοφονία μεγάλα δίκτυα των Μ.Μ.Ε. επιχείρησαν με ρατσιστικά και ομοφοβικά επιχειρήματα και ψεύδη να συγκαλύψουν τους δράστες και τους αστυνομικούς.

Όμως, παρά τις όποιες προσπάθειες συγκάλυψης και δικαιολόγησης μιας εν ψυχρώ δολοφονίας και χάρη στην κινητοποίηση αλληλεγγύης χιλιάδων ανθρώπων, έχει γίνει ξεκάθαρο το ποιες ήταν οι ενέργειες του μαγαζάτορα, του φασίστα μεσίτη, των μηχανοκίνητων μπάτσων, κάποιων ανήθικων υποκειμένων μέσα από το ΕΚΑΒ, όλων όσων προσπαθούσαν – αρκετή ώρα και με διαφορετικά μέσα – να αποτελειώσουν βιολογικά και ηθικά έναν άνθρωπο επειδή απλά τους φάνηκε εύκολο και χωρίς συνέπειες.

Και πώς να μην τους φανεί εύκολος ο φόνος, όταν μπροστά στη σκηνή υπήρχε ένα κοινό δεκάδων ανθρώπων που (πλην μίας ελάχιστης εξαίρεσης) δεν έκανε τίποτα για να εμποδίσει τη δολοφονία. Είτε γιατί το κοινό συμφωνούσε με τη δολοφονία, είτε γιατί φοβήθηκε, είτε γιατί δεν είχε στοιχειώδη ανθρώπινη συνείδηση. Το κοινό αυτό, όποιος και αν ήταν ο λόγος που δεν αντέδρασε, είναι σημαντικός συνεργός των δολοφόνων. Τις φονικές προθέσεις κάποιων ρατσιστικών κομματιών της κοινωνίας που δρουν με την κρατική και μηντιακή υποστήριξη την έχουμε δει πρόσφατα και στην κρατική δολοφονία 500 περίπου ψυχών στην Πύλο, στη δολοφονία του Αντώνη στο λιμάνι του Πειραιά, στην κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη στο νομό μας, στην επιχείρηση συγκάλυψης στη δολοφονία της Έφης Τσιχλάκη.

Όμως, αντίθετα απ’ ότι ίσως φαντάζονται οι φονιάδες και οι υποστηρικτές τους, η κοινωνία είναι κάτι πολύ πιο περίπλοκο από ένα μονοδιάστατο υποκείμενο: Η δολοφονία της Ζάκι δεν θα μείνει αναπάντητη. Ένα κίνημα αλληλεγγύης και δικαιοσύνης καθιστά την υπόθεση σε μία από τις σημαντικότερες της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας για τους αγώνες των ΛΟΑΤΚΙ κοινοτήτων και όχι μόνο.

Όταν μάλιστα γίνει γνωστό ποιος είναι ο άνθρωπος που δολοφονήθηκε, όπως και η ιδιότητα του ως ένα ενεργό μέλος των ΛΟΑΤΚΙ+ κινημάτων για τη ζωή, χιλιάδες άνθρωποι θα βγουν στο δρόμο, θα γράψουν, θα ζητήσουν το λόγο από τα ρατσιστικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας, θα κινηθούν ενάντια στην ομοφοβία, ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό.

Στην δίκη των δολοφόνων, αναδείχτηκε πως ο Ζακ αναζητούσε καταφύγιο στο κοσμηματοπωλείο μετά από τραμπουκισμό που δέχτηκε από άτομα τα οποία ακόμα δεν έχουν γίνει γνωστά, αν και υπάρχει πλέον σχετικό βίντεο.

Αναδείχθηκαν επίσης τα ψεύδη περί δήθεν θανάτου από ουσίες, καθώς οι δύο τοξικολογικές εξετάσεις βγήκαν καθαρές. Η Ζάκι δολοφονήθηκε από δύο αφεντικά και από μπάτσους, οι οποίοι σκότωσαν έναν αιμόφυρτο και ανήμπορο να αντιδράσει άνθρωπο. Η πατριαρχία και η ομοφοβία ήταν οι κυρίαρχες αξίες όσων επιδίωξαν κοινωνικά και θεσμικά να υπερασπιστούν τους δολοφόνους.

Από τους δολοφόνους, στην πρώτη δίκη: οι μπάτσοι αθωώθηκαν, παρά τα στοιχεία για τα φονικά χτυπήματα. Ο φονιάς μαγαζάτορας Δημόπουλος κρίθηκε ένοχος αλλά σήμερα βρίσκεται στο σπίτι του λόγω ηλικίας. Ο φονιάς μεσίτης Χορταριάς κρίθηκε επίσης ένοχος αλλά αργότερα αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους.
Στο Εφετείο, το δικαστήριο επέβαλε ποινή καθειρξης 5 ετών στον Σπυρίδωνα Δημόπουλο και 6 ετών στον Αθανάσιο Χορταριά, μικρότερες από αυτές της πρώτης δίκης. Ο πρώτος πήγε με περιπολικό στην οικία όπου εκτίει την ποινή του ήδη από το πρωτόδικο δικαστήριο. Ο Χορταριάς οδηγήθηκε εκ νέου στη φυλακή, ενώ είχε κάνει αίτηση για αναστολή έκτισης της ποινής, η οποία είχε γίνει δεκτή.

Ακόμα και σήμερα, για κάποια καθάρματα αυτής της κοινωνίας, στην υπόθεση της Ζάκι ο φταίχτης είναι ο φτωχός, ο χρήστης, η τρανς, η οροθετικιά, ο αδύναμος.

Δεν θα τους κάνουμε την χάρη.

Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε την ασυδοσία των αφεντικών, τον ρατσισμό, την πατριαρχία και την ομοφοβία, μαζί με τις καταπιεσμένες και τους εκμεταλλευόμενους αυτού του κόσμου. Όπως έκανε και ο Ζακ Κωστόπουλος στη ζωντανή και μαρτυρική πολιτική του βιογραφία.

Αγωνιζόμαστε ώστε κάποτε να μην μείνουν αναπάντητες οι δολοφονίες όλων των ανώνυμων αποκλεισμένων, των χωρίς χαρτιά, των απόκληρων και όσων δεν περιορίζονται σε έναν κόσμο απονεκρωμένων σχέσεων, εκμετάλλευσης, καταπίεσης και κανονικότητας.

Αλληλεγγύη και κοινοί αγώνες με τις ΛΟΑΤΚΙ+ συλλογικότητες, καμία ανοχή στο ρατσισμό, καμία ειρήνη με όσους σηκώνουν χέρι στις μειονότητες, στους απόκληρους και στις κοινότητες των μεταναστών.

Καλούμε σε συγκέντρωση,
Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου, ώρα 7 μ.μ. στην Πλατεία Αγοράς.
Κατάληψη Rosa Nera

* εικόνες:
Ζακ, ένα ματωμένο πρόσωπο από τον Δημήτρη Αστερίου. παλαιότερες αφίσες και πανό της Κατάληψης Rosa Nera για την Ζάκι.

Κατάληψη Rosa Nera.

https://rosanera.squat.gr

 

Κάλεσμα σε Πορεία: ΣΤΗΝ TOURISTLAND ΤΗΣ ΜΠΙΖΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ AIRBNB Η ΜΟΝΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ 

ΣΤΗΝ TOURISTLAND ΤΗΣ ΜΠΙΖΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ AIRBNB Η ΜΟΝΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ 

Σε αυτήν την εργασιακή, οικονομική και αισθητική αθλιότητα που υπομένουμε ως εργαζόμενοι/ες και κάτοικοι μιας πόλης πλήρως παραδομένης στις επιταγές της τουριστικής βιομηχανίας

Παραμένουμε εδώ

Μαζί μας νιώθουμε κάθε άνθρωπο που ασφυκτιά μέσα στην εργασιακή και στεγαστική ανασφάλεια, την ακρίβεια και την περιβαλλοντική καταστροφή.

Παραμένουμε εδώ 

στους αγώνες για τους δημόσιους και ανοιχτούς χώρους που τόσο έχουμε όλοι κι όλες ανάγκη

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΚΑΣΤΕΛΙ

ΠΡΟΑΣΠΙΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΖΩΗ 

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ Η ROSA ΠΟΤΕ ΤΗΣ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ

Συγκέντρωση- Πορεία Τετάρτη 25/09 στις 19:00 στην πλ. Αγοράς 

 

Αντιφασιστική Πορεία, Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου, ώρα 7 μ.μ. στην Πλατεία Αγοράς Χανίων

Κατάληψη Rosa Nera: Αντιφασιστική Πορεία, Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου, ώρα 7 μ.μ. στην Πλατεία Αγοράς.

11 χρόνια μετά.

Ποτέ δε θα ξεχαστεί η αντίσταση του Παύλου Φύσσα απέναντι σε μια ολόκληρη τοπική οργάνωση των ναζί που δρούσε με τις πλάτες της αστυνομίας.

Ποτέ δε θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στον φασισμό στους δρόμους, στις γειτονιές μας, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας και σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής

Η μνήμη και η αντιφασιστική συνείδηση βρίσκεται μέσα στους αγώνες του σήμερα. Στην ταξική πάλη, την οργάνωση στην βάση, στους αγώνες για την ισότητα και την αλληλεγγύη.

Με την προπαγάνδα και τα ακροδεξιά κόμματα τους, μέσα από βλακώδεις ρατσιστικές και ανιστόρητες ψευδο-ερμηνείες που όμως έχουν πέραση στον ρατσιστικό όχλο, οι φασίστες – οι κολαούζοι των εκμεταλλευτών – προσπαθούν διαρκώς να σηκώσουν κεφάλι. Θα τους το κόβουμε πάντα μαζί με όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους.

Όχι μόνο για την αντίσταση στην βαρβαρότητα αλλά και για την προοπτική των πολλών ελεύθερων κόσμων που κουβαλάμε μέσα στην περιπέτεια της συλλογικής μας δράσης.

Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί.

Αντιφασιστική Πορεία, Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου, ώρα 7 μ.μ. στην Πλατεία Αγοράς Χανίων

 

Τετάρτη 25/ 9: Συγκέντρωση – Πορεία, ώρα 7 μ.μ. στην Πλατεία Αγοράς Χανίων

Κείμενο Κάλεσμα της Κατάληψης Rosa Nera.

Τετάρτη 25/ 9: Συγκέντρωση – Πορεία, ώρα 7 μ.μ. στην Πλατεία Αγοράς Χανίων

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ,
ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ROSA NERA

Ούτε να το σκέφτονται!

Δεν πέρασε καλά καλά το καλοκαίρι και από φθινόπωρο μπάτσοι, υπουργεία και Belvedere είναι έτοιμοι να πιάσουν αμέσως δουλειά. Αυτό προκύπτει από το έγγραφο που δημοσιεύθηκε στο “Διαύγεια”, το οποίο προβλέπει δειγματοληπτικές εργασίες στο βυζαντινό τείχος επί της οδού Αφεντούλιεφ με εργολάβο τον Χιώνη, τον εκλεκτό εργολάβο της εταιρείας.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δηλαδή με τη λαμπρή συνεργασία κράτους και τουριστικού κεφαλαίου, πέρα από τη σύντομη εκκένωση του Απρίλη και τις απαραίτητες εργασίες – καταστροφές για την ξενοδοχοποίηση της κατάληψης Rosa Nera, συνέβησαν και δύο εισβολές αστυνομικών δυνάμεων στην αυλή, με σκοπό την αρπαγή δυο γιγαντοπανό από τα τείχη.

Πράγμα το οποίο μας κάνει τουλάχιστον καχύποπτες για τους σκοπούς των συγκεκριμένων εργασιών. Κατά πόσο δηλαδή οι αρμόδιες υπηρεσίες μεριμνούν για τη στατικότητα των βυζαντινών τειχών από επιστημονικό ενδιαφέρον ή κάνουν τις πλάτες στην εταιρεία για να ολοκληρώσει τις απαραίτητες μελέτες που θα της εξασφαλίσουν την πολυπόθητη άδεια για να προχωρήσει στην ξενοδοχοποίηση του λόφου Καστέλι.

Δεν χρειάζεται και πολλή σκέψη για να συμπεράνει κανείς από όλα τα παραπάνω ότι προωθείται, έμμεσα ή άμεσα, μια εκ νέου εκκένωση της κατάληψης.

Σε μια πόλη όπως τα Χανιά, πόλη τουριστική ατραξιόν, τίποτα δεν πρέπει να ενοχλεί την ομαλή κυκλοφορία του εμπορεύματος και τη γενικευμένη καταναλωτική μανία. Η κατάληψη Rosa Nera, για πολλά χρόνια αποτελεί την παραφωνία σε όλες αυτές τις “αξίες” του κεφαλαίου.

Κι αυτό γιατί αντιστέκεται στην υποτίμηση της ζωής μας. Αρθρώνει λόγο για το υπέρογκο κόστος διαβίωσης σ’ αυτή την πόλη, δηλαδή τα υψηλά ενοίκια, την ακρίβεια, τη χαμηλόμισθη και εντατικοποιημένη εργασία στα κάτεργα της τουριστικής σεζόν, την περιβαλλοντική καταστροφή· για όλα αυτά που αποτελούν συνέπειες της συστηματικής τουριστικοποίησης κάθε σπιθαμής αυτού του τόπου.

Η κατάληψη αποτελεί παραφωνία στον κόσμο των αφεντικών, επειδή με τις δυνάμεις της στηρίζει έμπρακτα μετανάστες και κατατρεγμένους, συμμετέχει σε εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, δεν δίνει χώρο σε φασίστες και εναντιώνεται στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ελληνικού κράτους.

Συμμετέχει στα τοπικά κινήματα και προτείνει την αυτοοργάνωση των αγώνων που δίνονται. Όσοι κι όσες στηρίζουν και αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα της κατάληψης 20 χρόνια τώρα, δεν θα σταματήσουν να εργάζονται και να αγωνίζονται ενάντια σε αυτούς που τόσα χρόνια εποφθαλμιούν την ιδιωτικοποίηση και την εξαφάνιση αυτού του πολιτικού χώρου.

Η επέλαση του κεφαλαίου με την επίθεση στις χαμηλές κοινωνικές τάξεις και στις κατακτήσεις τους, πραγματοποιείται πλάι στο αστυνομικό δόγμα “νόμος και τάξη”, το οποίο εξασφαλίζει υπερκέρδη για τα αφεντικά και καταστολή των αντίθετων φωνών. Οι κοινωνικές αντιστάσεις φιμώνονται, πολιτικοί χώροι και καταλήψεις εκκενώνονται. Για το κράτος και τα αφεντικά πρέπει να εξασφαλιστεί η δυνατότητα της περαιτέρω φτωχοποίησης των υποτελών τάξεων, χωρίς πολλές αντιδράσεις.

Το κράτος είναι αδίστακτο όταν πρόκειται να πετύχει τους σκοπούς του. Με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με την καταστολή και τους μπάτσους, επιχειρείται για μια ακόμη φορά η εκκένωση της κατάληψης παρά την επί χρόνια εκφρασμένη αντίθεση πλήθους κοινωνικών και εργατικών φορέων ενάντια στην ξενοδοχοποίηση και περίφραξη του λόφου Καστέλι.

Εμείς από την πλευρά μας καλούμε τον κόσμο του κινήματος σε αγωνιστική εγρήγορση απέναντι στα σχέδια της εταιρείας, του κράτους και της αστυνομίας. Για να παραμείνει ο λόφος Καστέλι ελεύθερος από ιδιώτες και εμπορευματικές χρήσεις, προσβάσιμος για όλη την κοινωνία. Και αυτό μόνο η ύπαρξη της κατάληψης το διασφαλίζει.

Σάββατο 14/ 9 : Μικροφωνική, ώρα 11 π.μ. στην Sabionaria *(Πύλη της Άμμου)

Τετάρτη 25/ 9 : Συγκέντρωση – Πορεία, ώρα 7 μ.μ. στην Πλατεία Αγοράς.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ROSA NERA

Κατάληψη Rosa Nera
Λόφος Καστέλι, Παλιό Λιμάνι, Σεπτέμβρης 2024

Κινηματογραφικές Τρίτες: Το Πάρτυ (1968)

Η Κινηματογραφική Ομάδα της Rosa Nera Προβάλλει: Το Πάρτυ (1968) του Blake Edwards.
Στις Κινηματογραφικές Τρίτες στην Αυλή της Ρόζας, αυτή την εβδομάδα προβάλλεται μια αριστουργηματική, αμφιλεγόμενη, πειραματική και cult κωμωδία του 1968.
Τεχνικά, στην ταινία αναενώνονται κάποια από τα πιο γοητευτικά και δύσκολα εργαλεία του βωβού κινηματογράφου, ενώ παράλληλα έχουμε έναν απολαυστικό και διαρκή διάλογο της ταινίας με την κινηματογραφική κριτική του Ζακ Τατί στον αυτοματισμό και την εντατικοποίηση της απώλειας νοήματος στην δυτική αρχιτεκτονική.
Παρά την αρχική της εμπορική αποτυχία και την δίκαιη κριτική στην στερεοτυπική επιλογή του Πήτερ Σέλλερς να υποδυθεί με προφορά και βαμένο πρόσωπο τον ρόλο του Ινδού κομπάρσου, σήμερα το Πάρτυ θεωρείται από τις πιο σημαντικές, ουσιαστικά αστείες και αριστοτεχνικές κωμωδίες στην ιστορία του σινεμά.
Με έναν πολύ βαθιά δουλεμένο – ιδιαίτερο και πολύπλοκο – ανθρώπινο χαρακτήρα (και καθόλου, εν τέλει, μια στερεοτυπική καρικατούρα) από τον Πήτερ Σέλλερς στον ρόλο ενός κομπάρσου που γίνεται ο πρωταγωνιστής της ιστορίας: Όταν, παγιδευμένος σε ένα φαιδρό αστικό πάρτυ, δεν διστάζει να τινάξει στον αέρα (ή μάλλον στο… νερό και την χαρά) την υποκρισία μέσα στο αυτοματοποιημένο κάστρο μεγιστάνων του θεάματος.
Παρά την δίκαιη κριτική της εποχής, ενδεικτικό ίσως της δύναμης που είχει κάποτε ο κινηματογράφος ως μαζικό φαινόμενο, με τις εκτροπές και τις αντινομίες του, είναι πως το ‘Πάρτυ’ επέδρασε και στον ινδικό κινηματογράφο και αγαπήθηκε από το ινδικό κοινό.
Μάλιστα ο παρακάτω διάλογος (από τους λίγους στην ταινία) αξιοποιήθηκε (παραδόξως) τόσο από λαϊκά στόματα όσο και από αυτά της κεντρικής πολιτικής σκηνής της Ινδίας (όπως η Ίντιρα Γκάντι) ως φράση ενδυνάμωσης αλλά και συνοχής των ετεροτήτων της ινδικής ταυτότητας:
– Πραγματικά, ποιος νομίζεις ότι είσαι ρε φίλε;

– Στην Ινδία δεν νομίζουμε ότι είμαστε κάποιοι, Κύριε, ξέρουμε ποιοι είμαστε.
Την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου, στην Αυλή της Κατάληψης ROSA NERA, ώρα 21: 30 (αυστηρά).

Αλέξανδρος Νίκος Θοδωρής: 15 ώρες δουλειά, μια στιγμή θάνατος, Αφίσσα της Rosa Nera.

Αλέξανδρος Νίκος Θοδωρής.

15 ώρες δουλειά, μια.στιγμή θάνατος.

15 ΩΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑΝΑΤΟΣ

Αυτό που εντέχνως αποκρύπτεται σχετικά με το τραγικό δυστύχημα που έλαβε
χώρα στο ΒΟΑΚ και κόστισε την ζωή σε τρεις νέους ανθρώπους, αφήνοντας
σοβαρά τραυματισμένη μια κοπέλα, είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτό
συνέβη.

Πολλά τα δάκρυα και οι νεκρολογίες από τον τοπικό τύπο και τους
ντόπιους αυτοδιοικητικούς, αλλά ούτε λέξη για το γεγονός πως τα παιδιά αυτά
ήταν εργαζόμενοι που επέστρεφαν από 15ωρη εργασία σε κέντρο δεξιώσεων,
σερβίροντας αυτούς που ευθύνονται για το χάλι στο οποίο έχουν φτάσει οι
εργασιακές συνθήκες στην εποχή μας.

Ούτε λέξη για το γεγονός πως τα παιδιά
αυτά- στην κυριολεξία παιδιά από 15 έως 20 χρονών- δούλευαν
εντατικοποιημένα και ανασφάλιστα, εκτός ωραρίου, έτσι όπως συμβαίνει
συνήθως σε τέτοιου είδους κέντρα-εργασιακές γαλέρες, στα οποία επικρατεί η
πλήρης ασυδοσία των αφεντικών.

Με την ανοχή και στήριξη του κράτους η Επιθεώρηση Εργασίας έχει καταντήσει
όργανο της εργοδοσίας, με αποτέλεσμα οι έλεγχοι να είναι ανύπαρκτοι και οι
επιχειρήσεις αυτές να συνιστούν ένα περιβάλλον εχθρικό για οποιαδήποτε
συλλογική αντίσταση και διεκδίκηση.

Σε αυτό το πλαίσιο ένα μεροκάματο
καταλήγει να είναι ένα μεροκάματο θανάτου.

Η συμπερίληψη του δυστυχήματος αυτού στην μακάβρια στατιστική των τροχαίων ατυχημάτων στο
ΒΟΑΚ αποκρύπτει την κρίσιμη διάστασή του: αυτήν ενός ακόμη ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ
ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΟΣ.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΙ/ΕΣ ΓΙΑ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

*πανό στα βυζαντινά τείχη από την κατάληψη Rosa Nera μετά το εργατικό
δυστύχημα που κόστισε τη ζωή σε 3 παιδιά

Να αντισταθούμε στην βαρβαρότητα, για να μην γίνουμε αναλώσιμοι/ες για κράτος και αφεντικά.

Ούτε να το σκέφτεστε! Κείμενο Κάλεσμα της Κατάληψης Rosa Nera.

Ούτε να το σκέφτεστε!

 

Δεν πέρασε καλά καλά το καλοκαίρι και από φθινόπωρο μπάτσοι, υπουργεία και Belvedere είναι έτοιμοι να πιάσουν αμέσως δουλειά. Αυτό προκύπτει από το έγγραφο που δημοσιεύθηκε στο “Διαύγεια”, το οποίο προβλέπει δειγματοληπτικές εργασίες στο βυζαντινό τείχος επί της οδού Αφεντούλιεφ με εργολάβο τον Χιώνη, τον εκλεκτό εργολάβο της εταιρείας.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δηλαδή με τη λαμπρή συνεργασία κράτους και τουριστικού κεφαλαίου, πέρα από τη σύντομη εκκένωση του Απρίλη και τις απαραίτητες εργασίες – καταστροφές για την ξενοδοχοποίηση της κατάληψης Rosa Nera, συνέβησαν και δύο εισβολές αστυνομικών δυνάμεων στην αυλή, με σκοπό την αρπαγή δυο γιγαντοπανό από τα τείχη. Πράγμα το οποίο μας κάνει τουλάχιστον καχύποπτες για τους σκοπούς των συγκεκριμένων εργασιών. Κατά πόσο δηλαδή οι αρμόδιες υπηρεσίες μεριμνούν για τη στατικότητα των βυζαντινών τειχών από επιστημονικό ενδιαφέρον ή κάνουν τις πλάτες στην εταιρεία για να ολοκληρώσει τις απαραίτητες μελέτες που θα της εξασφαλίσουν την πολυπόθητη άδεια για να προχωρήσει στην ξενοδοχοποίηση του λόφου Καστέλι. Δεν χρειάζεται και πολλή σκέψη για να συμπεράνει κανείς από όλα τα παραπάνω ότι προωθείται, έμμεσα ή άμεσα, μια εκ νέου εκκένωση της κατάληψης.

Σε μια πόλη όπως τα Χανιά, πόλη τουριστική ατραξιόν, τίποτα δεν πρέπει να ενοχλεί την ομαλή κυκλοφορία του εμπορεύματος και τη γενικευμένη καταναλωτική μανία. Η κατάληψη Rosa Nera, για πολλά χρόνια αποτελεί την παραφωνία σε όλες αυτές τις “αξίες” του κεφαλαίου. Κι αυτό γιατί αντιστέκεται στην υποτίμηση της ζωής μας. Αρθρώνει λόγο για το υπέρογκο κόστος διαβίωσης σ’ αυτή την πόλη, δηλαδή τα υψηλά ενοίκια, την ακρίβεια, τη χαμηλόμισθη και εντατικοποιημένη εργασία στα κάτεργα της τουριστικής σεζόν, την περιβαλλοντική καταστροφή·  για όλα αυτά που αποτελούν συνέπειες της συστηματικής τουριστικοποίησης κάθε σπιθαμής αυτού του τόπου.

Η κατάληψη αποτελεί παραφωνία στον κόσμο των αφεντικών, επειδή με τις δυνάμεις της στηρίζει έμπρακτα μετανάστες και κατατρεγμένους, συμμετέχει σε εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, δεν δίνει χώρο σε φασίστες και εναντιώνεται στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ελληνικού κράτους. Συμμετέχει στα τοπικά κινήματα και προτείνει την αυτοοργάνωση των αγώνων που δίνονται. Όσοι κι όσες στηρίζουν και αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα της κατάληψης 20 χρόνια τώρα, δεν θα σταματήσουν να εργάζονται και να αγωνίζονται ενάντια σε αυτούς που τόσα χρόνια εποφθαλμιούν την ιδιωτικοποίηση και την εξαφάνιση αυτού του πολιτικού χώρου.

Η επέλαση του κεφαλαίου με την επίθεση στις χαμηλές κοινωνικές τάξεις και στις κατακτήσεις τους, πραγματοποιείται πλάι στο αστυνομικό δόγμα “νόμος και τάξη”, το οποίο εξασφαλίζει υπερκέρδη για τα αφεντικά και καταστολή των αντίθετων φωνών. Οι κοινωνικές αντιστάσεις φιμώνονται, πολιτικοί χώροι και καταλήψεις εκκενώνονται. Για το κράτος και τα αφεντικά πρέπει να εξασφαλιστεί η δυνατότητα της περαιτέρω φτωχοποίησης των υποτελών τάξεων, χωρίς πολλές αντιδράσεις.

Το κράτος είναι αδίστακτο όταν πρόκειται να πετύχει τους σκοπούς του. Με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με την καταστολή και τους μπάτσους, επιχειρείται για μια ακόμη φορά η εκκένωση της κατάληψης παρά την επί χρόνια εκφρασμένη αντίθεση πλήθους κοινωνικών και εργατικών φορέων ενάντια στην ξενοδοχοποίηση και περίφραξη του λόφου Καστέλι. Εμείς από την πλευρά μας καλούμε τον κόσμο του κινήματος σε αγωνιστική εγρήγορση απέναντι στα σχέδια της εταιρείας, του κράτους και της αστυνομίας. Για να παραμείνει ο λόφος Καστέλι ελεύθερος από ιδιώτες και εμπορευματικές χρήσεις, προσβάσιμος για όλη την κοινωνία. Και αυτό μόνο η ύπαρξη της κατάληψης το διασφαλίζει.

 

Ο, ΤΙ ΞΕΡΑΜΕ ΚΑΙ ΞΕΡΑΤΕ ΙΣΧΥΕΙ. Η ROSA NERA ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

 

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 11/9 ΣΤΙΣ 20:00 ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ

 

Κατάληψη Rosa Nera

Λόφος Καστέλι, Παλιό Λιμάνι, Σεπτέμβρης 2024

Η Κινηματογραφική Ομάδα της Rosa Nera Προβάλλει: Monsieur Klein (1976), του J.Losey

«Ο Μπήμποβ δεν ήταν άγριο θηρίο∙ δεν ενδιαφερόταν να υποβάλει σε άσκοπες ταλαιπωρίες ούτε να βασανίσει τους Εβραίους επειδή είχαν γεννηθεί Εβραίοι, αλλά να πλουτίσει από τις προμήθειες με νόμιμα ή άλλα μέσα. Το μαρτύριο του γκέτο τον άγγιζε, αλλά μόνο έμμεσα∙ επιθυμούσε να δουλεύουν οι σκλάβοι και για αυτό δεν ήθελε να πεθάνουν από την πείνα∙ το αίσθημα ηθικής για αυτόν σταματούσε εδώ. Με το Ρουμκόβσκι τον συνέδεε μια σχέση εργολάβου-προμηθευτή, η οποία συχνά οδηγεί σε μια τραχιά φιλία.

Ο Μπήμποβ , μικρό τσακάλι, αρκετά κυνικός ώστε να πάρει στα σοβαρά τη δαιμονολογία περί φυλής, θα επιθυμούσε να αναβληθεί η διάλυση του γκέτο – μια εξαιρετική επιχείρηση για αυτόν – και να σώσει από την εκτόπιση τον Ρουμκόβσκι, του οποίου τη συνενοχή εμπιστευόταν∙ στο σημείο αυτό βλέπουμε πως συχνά ένας ρεαλιστής υπερέχει αντικειμενικά ενός θεωρητικού.

Αλλά οι θεωρητικοί των Ες-Ες ήταν αντίθετης γνώμης και υπερίσχυσαν. Ήταν gründlich, ριζοσπάστες…»

Primo Levi, απόσπασμα από την “Γκρίζα Ζώνη”.

Την Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου, η Κινηματογραφική Ομάδα της Κατάληψης Rosa Nera, προβάλλει την ταινία Monsieur Klein, του 1976, σε σκηνοθεσία του Joseph Losey. Σε σενάριο αρχικά του Κ. Γαβρά, που ολοκληρώνουν αργότερα οι F. Morandi και F. Solinas. Η κλασσική αυτή ταινία – με αναφορές στους εφιάλτες του Κάφκα και στον νουάρ κινηματογράφο –  προκαλεί την συνείδηση και την συζήτηση γύρω από καθεστώτα των δοσίλογων και των πρόθυμων συνεργατών των Ναζί στην Ευρώπη του 1942, προσεγγίζει κάποια από τα οικουμενικά  ερωτήματα που αναδύθηκαν γύρω από την ανθρώπινη κατάσταση μετά το Ολοκαύτωμα, την εξόντωση και τον εκτοπισμό των Εβραίων της Ευρώπης, ζητήματα για την ατομική ταυτότητα – τον “Άλλο” απέναντι και μέσα μας – όπως και την ατομική ή την συλλογική ενοχή απέναντι στις γραφειοκρατικά οργανωμένες τελετουργικές σφαγές απάνθρωπων καθεστώτων.

Με τις σπουδαίες ερμηνείες από τους/τις Αλαίν Ντελόν, Ζαν Μορώ, M.Lonsdale κ.α.

 

 

 

ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ, 15 ΩΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑΝΑΤΟΣ. ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΤΕΙΧΗ

Γιγαντοπανό στα βυζαντινά τείχη, απο την Κατάληψη Rosa Nera, για τον θάνατο των τριών νέων εργαζόμενων και τον βαρύ τραυματισμό μιας νέας, μετά από υπερεργασία σε γνωστό κέντρο δεξιώσεων – δυστύχημα που εντάσσεται στο καθεστώς ανασφάλιστης και χωρίς συλλογικές συμβάσεις, εντατικοποιημένης εργασίας ανηλίκων και νέων εργατών στις εργασιακές γαλέρες των κέντρων διασκέδασης των αφεντικών.

Να βάλουμε τις ζωές μας πάνω από τα κέρδη των εκμεταλλευτών.

 

Γιορτή ενίσχυσης του Αντιρατσιστικού

Μεθαύριο, Για την ενίσχυση του 18ου Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ – Γιορτή Κοινωνικής Αλληλεγγύης Χανίων:

Την Παρασκευή 30/08 στις 21:00, στη Ρόζα Νέρα, στην αυλή στον λόφο Καστέλι, το καραβάνι για το 18ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ – Γιορτή Κοινωνικής Αλληλεγγύης Χανίων θα σημάνει την έναρξη του και μας καλεί όλες και όλους να σμίξουμε ξανά, να χορέψουμε και συντονιστούμε από κοινού για τη διοργάνωση του 18ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ των Χανίων.
Στην αντιφατική και δυσοίωνη περίοδο που βιώνουμε, καλούμε σε μια γιορτή αλληλεγγύης για να πλατύνουμε τα χαμόγελα στις ζώες μας, και να κερδίσει η αξιοπρέπεια!

* Το 18ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ – Γιορτή Κοινωνικής Αλληλεγγύης Χανίων θα γίνει στις 04 & 05 Οκτωβρίου 2024 στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών
** Οι συνελεύσεις διοργάνωσης του Φεστιβάλ γίνονται κάθε Τρίτη στις 20:30 στο Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών (Χατζημιχάλη Νταλιάνη 5). Κάθε νέο άτομο ευπρόσδεκτο.

https://www.facebook.com/events/863044511956778

Κάλεσμα σε πορεία, Σάββατο, 6 μ.μ. Πλατεία 1866

Η Κατάληψη Rosa Nera καλεί στην πορεία το Σάββατο, στις 18:00, στην πλ. 1866, για τον ένα χρόνο από την δολοφονία του Κ. Μανιουδάκη από τα ΤΑΕ Σούδας.

Ένα χρόνο μετά την κρατική δολοφονία και έπειτα από επίμονο δικαστικό και πολιτικό αγώνα από την πλευρά της οικογένειας και του αλληλέγγυου κόσμου του κινήματος, οι υπαίτιοι της δολοφονίας καλούνται να απολογηθούν με τα ονόματα τους. Ένα χρόνο μετά, η απαίτηση για πλήρη δικαίωση της οικογένειας και η καταδίκη των μπάτσων-δολοφόνων είναι ακόμα επίκαιρη, καθώς τίποτα δεν έχει τελειώσει. Ενάντια στην κρατική βία και στην αστυνομική ασυδοσία. Για να μην υπάρξει ποτέ ξανά άλλος νεκρός από τους πραιτοριανούς της εξουσιας.

Κωστής Μανιουδάκης, Νίκος Σαμπάνης, Κώστας Φραγκούλης, Χρήστος Μιχαλόπουλος, Αλέξης Γρηγορόπουλος.

Κατάληψη Rosa Nera

Στήριξη του καλέσματος των εργατικών σωματείων στην Περιφέρεια Χανίων

Η Κατάληψη Rosa Nera στηρίζει το κάλεσμα των εργατικών σωματείων Τετάρτη 28/8, στις 10 : 30 π.μ. στην Περιφέρεια Χανίων.
Ο θάνατος των τριών νέων εργαζόμενων και ο βαρύς τραυματισμός μιας νέας, μετά από υπερεργασία σε  κέντρο δεξιώσεων, δεν ήταν μόνο ένα τροχαίο στο τοπικό  οδικό δίκτυο – καρμανιόλα.
Είναι σαφές πλέον πως το δυστύχημα εντάσσεται σε ένα καθεστώς – ανασφάλιστης και χωρίς συλλογικές συμβάσεις, – εντατικοποιημένης εργασίας ανηλίκων και νέων εργατών στις γαλέρες των κέντρων διασκέδασης των αφεντικών.
Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους.
 Όλες και όλοι Τετάρτη 28/8  στις 10.30 στην Περιφέρεια Χανίων.
Κατάληψη Rosa Nera.