Tag: Καταλήψεις

Καφενείο οικονομικής ενίσχυσης για τους διωκόμενους μετά την κατασταλτική επίθεση στην κοινότητα των κατειλημμένων προσφυγικών.

Η Κοινότητα Κατειλημμένων Προσφυγικών ζει και αναπνέει στο σπουδαίο ιστορικά και αρχιτεκτονικά κτιριακό συγκρότημα Προσφυγικών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, το οποίο στέγασε από το 1933 κυρίως πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Το συγκρότημα πέρασε στην ιστορία ως καταφύγιο των αντιφασιστών-αντιναζιστών ανταρτών κατά τα Δεκεμβριανά του 1944, με εμφανή στις προσόψεις του τα ανεξίτηλα σημάδια από τις σφαίρες και τους όλμους του αγγλικού κρατικού στρατού, με τον οποίο συνεργάστηκαν τότε οι ντόπιοι πρώην συνεργάτες των γερμανών. Φτάνοντας στο σήμερα, συνεχίζει και στεγάζει και πάλι κυρίως πρόσφυγες-μετανάστες από διάφορες γωνιές του κόσμου. Το αποτέλεσμα ήταν να διαμορφωθεί από τότε μέχρι και σήμερα μια ζωντανή εργατική γειτονιά και κοινότητα και ένας συλλογικός χώρος αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης και αγώνα για ζωή με αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Και μάλιστα σε έναν ιστορικά και γεωγραφικά ιδιαίτερα βεβαρυμένο χώρο, ανάμεσα στον άρειο πάγο, κατεξοχήν σύμβολο της άνομης και ξεπουλημένης αστικής-ταξικής-κρατικής δικαιοσύνης, στην τοποθεσία του οποίου έως το 1971 βρίσκονταν οι διαβόητες φυλακές Αβέρωφ, φυλακές πολιτικών κρατουμένων-αιχμαλώτων όλων των, αυταρχικών ανεξαιρέτως, καθεστώτων, και στη γαδα, κατεξοχήν σύμβολο της κρατικής-ταξικής βίας, καταστολής και επιβολής.

Στο πλαίσιο αυτό, η Κοινότητα διεξάγει έναν πολύμορφο αγώνα που δεν σταματά στην επίσημη κρατική βία· κεφάλαιο και κράτος έχουν εξαπολύσει εδώ και πολλά χρόνια κυνηγητό προκειμένου να υφαρπάξουν τον γεωγραφικό χώρο των Προσφυγικών, ώστε να τον καπηλευτούν και να τον εκμεταλλευτούν με σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος και παράλληλα να “εξευγενίσουν” και να αποστειρώσουν πολιτικά και πολιτισμικά την ιστορική γειτονιά.

Απέναντι σε αυτήν τη δυστοπία του κράτους και του κεφαλαίου, η Κοινότητα Κατειλημμένων Προσφυγικών συνιστά μια πλήρη και επιτυχημένη ευτοπία της αντιεξουσίας, καλύπτοντας με τις λειτουργούσες της δομές όλες τις εκφάνσεις του προσωπικού και κοινωνικού βίου: συνέλευση, δομή τροφίμων και ειδών προσωπικής υγιεινής, δομή υγείας, συλλογικός φούρνος, παιδικό στέκι, γυναικεία δομή, συλλογική κουζίνα, αυτοοργανωμένες δομές αυτομόρφωσης, βιβλιοθήκη, σινεμά, κοινωνικό κέντρο, τεχνική ομάδα κ.ά.

Τα Προσφυγικά με την Κοινότητά τους στέκουν στο σήμερα και θα στέκουν και στο μέλλον ως ζωντανός οργανισμός και ορμητήριο του κοινωνικού αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό, στη βία, στον φασισμό και απέναντι στα σχέδια του κράτους και του κεφαλαίου για πολιτική αποστείρωση, αριστοκρατικοποίηση και “εξευγενισμό” (gentrification), προτάσσοντας έμπρακτα αντίσταση με αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη, αυτοθέσμιση, αυτοοργάνωση και αγώνα για την ελευθερία.

Το χρονικό της υπόθεσης:

Στις 30/1/2025 είναι προγραμματισμένη να ξεκινήσει η δίκη για την υπόθεση των δύο συντρόφων της Κοινότητας Κατειλημμένων Προσφυγικών, οι οποίοι απήχθησαν από ομάδα ΟΠΚΕ στις 20/6/2024 από δρόμο των Προσφυγικών. Η κατασταλτική επιχείρηση εκείνης της μέρας είναι συνδεδεμένη με τη δυναμική απάντηση της κοινότητας στις 18/6/2024, όταν άντρες της ομάδας ΔΡΑΣΗ πραγματοποίησαν προληπτικές προσαγωγές σε 4 μέλη της κοινότητας, εντός κι εκτός γειτονιάς. Δύο μέρες μετά, στις 20/6/2024 στις 22:30, σε μια επίδειξη δύναμης, διερχόμενη ομάδα ΟΠΚΕ αποτελούμενη από 3 οχήματα, σταμάτησε προκλητικά εντός των Προσφυγικών και επιτέθηκε στους δύο συντρόφους που περπατούσαν στο δρόμο, χτυπώντας τους, δένοντάς τους πισθάγκωνα και βάζοντάς τους μέσα στα επιχειρησιακά οχήματα. Ακολούθησε ρίψη κροτίδων λάμψης και δακρυγόνων, μια ώρα που η γειτονιά έσφυζε από κίνηση, με παιδιά και ενήλικες, τόσο κατοίκους όσο και επισκέπτες, να πηγαινοέρχονται. Η επίθεση κλιμακώθηκε λίγα λεπτά μετά όταν και άντρες της ομάδας ΔΡΑΣΗ επέδραμαν στα προσφυγικά, αναβαθμίζοντας τη βία και προσπαθώντας –μάταια– να απαγάγουν κι άλλο κόσμο της γειτονιάς. Κι ενώ στο κατηγορητήριο αναφερόταν ένα αόριστο πλήθος 70 ατόμων το οποίο διέφυγε τη σύλληψη και αναζητούνταν, την επόμενη ημέρα, στις 21/6/2025, η σκευωρία συνεχίστηκε με την απαγωγή ενός 15χρονου μαθητή και μέλους της Κοινότητας, ο οποίος πήγε με το ποδήλατό του στο περίπτερο σε παράλληλο δρόμο των Προσφυγικών. Από εκεί, απήχθη από άντρες της ομάδας ΔΡΑΣΗ, οι οποίοι τον οδήγησαν στη ΓΑΔΑ από την πλαϊνή είσοδο, τον χτύπησαν και τον απείλησαν ακόμα και με βιασμό. Τα βασανιστήρια συνεχίστηκαν και πάνω στη ΓΑΔΑ, με τους μπάτσους να του κάνουν 3 φορές σωματικό έλεγχο, να τον γδύνουν, να απειλούν με απέλαση για τον ίδιο και την οικογένειά του και να προσπαθούν να του αποσπάσουν ομολογία, μετά από δήθεν αναγνώρισή του την προηγούμενη μέρα την ώρα της επίθεσης. Παράλληλα του πήραν το κινητό, το οποίο έλεγχαν για ώρα, δεν του επέτρεψαν για ώρες καμία επικοινωνία με την μητέρα του παρά τις επανειλημμένες κλήσεις, που η ίδια επιχείρησε, αλλά και τις αλλεπάλληλες φορές που ο ίδιος ζήτησε από τους μπάτσους να επικοινωνήσει μαζί της, καθώς επίσης δεν του επετράπη και του αρνήθηκαν την επικοινωνία με την δικηγόρο του.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ

ΑΘΩΩΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ 20/6/2024

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΝ 15ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ

Συναυλία στην κατάληψη Apertus.

23 ΝΟΕΜΒΡΗ 2024: ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΜΕΡΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ LIBERTATIA ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ ΑΓΩΝΑ

 

Τσακίζω τις λιανές ελιές και συλλογίζομαι

όσά ΄τανε να γίνουν κι απομείναν

σύννεφα, όπου δεν ρίξαν τη βροχή

παρά τα σκόρπισεν ενάντιος άνεμος.

Θα τις γλυκάνω με το βρυσικό νερό

με τ΄άλλαγμα η πικράδα τους θα φύγει

μάραθο και λεμόνι θα τους βάλλω να ευωδιάσουνε

Μα η πίκρα η δικιά μου πως γλυκαίνει;

Ωσάν την πράσινην ελιά να με τσακίζανε

δεν θα ΄φευγα με τους προσκυνημένους

Βικτώρια Θεοδώρου

Στις 28-8-2024 η συμμορία της ΕΛΑΣ εισέβαλε για τέταρτη φορά στην κατάληψη Libertatia στη Θεσσαλονίκη. Στις 24-9 με τη συμβολή δεκάδων συντρόφων, συντροφισσών και αλληλέγγυου κόσμου έγινε ανακατάληψη, κάτι που προκάλεσε την άμεση αντίδραση της ΕΛΑΣ η οποία μπροστά στην αυταπάρνηση των καταληψιών και του αλληλέγγυου κόσμου υποχώρησε, για να επιστρέψει υπεράριθμη στις 5 το επόμενο πρωί, προχωρόντας εκ νέου στην εκκένωση της κατάληψης.Το ιστορικό των επιθέσεων στην κατάληψη Libertatia αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα σύμπραξης κράτους και φασιστοειδών. Οι παρακρατικοί επιτέθηκαν στην κατάληψη το Γενάρη του 2018 κι έκτοτε έχουν πραγματοποιηθεί 5 κατασταλτικές επιχειρήσεις της αστυνομίας ενάντια στον αγώνα της ανοικοδόμησης με συνολικά 30 συλλήψεις. Την Τετάρτη 27-11-2024 στις 09.00 εκδικάζεται η υπόθεση της τρίτης κατά σειρά εισβολής της αστυνομίας ενάντια στον αγώνα της ανοικοδόμησης τον Αύγουστο του 2020, που είχε σαν αποτέλεσμα 12 συλλήψεις για το αδίκημα της παράνομης επέμβασης σε διατηρητέο κτίριο και της αντίστασης κατά της αρχής.

Στις 19-7-2024, στο πλαίσιο πανελλαδικής ημέρας υπεράσπισης των καταλήψεων και των κοινοτήτων αγώνα, είχε καλεστεί στην πλατεία Βικτωρίας πορεία αλληλεγγύης από διάφορες καταλήψεις, στέκια και συλλογικότητες της Αθήνας. Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν πάνω από 300 άτομα, τα οποία συγκεντρώθηκαν στην πλ. Βικτωρίας με σκοπό την πραγματοποίηση της πορείας. Ο σχεδιασμός του κρατικού μηχανισμού μέσω μεγάλου πλήθους αστυνομικών δυνάμεων δεν ήταν άλλος από την καταστολή. Ενώ η πορεία με παλμό και συνθήματα είχε καταφέρει να προχωρήσει κάποιες εκατοντάδες μέτρα, σπάζοντας στη πράξη το κλίμα φόβου και τρομοκρατίας που προσπαθούσαν να επιβάλλουν οι μπάτσοι και ενώ η κεφαλή της είχε στρίψει στην οδό Δεριγνύ, οι αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν στην πορεία κατ’ επανάληψη με εμφανή σκοπό τη διάλυσή της και συλλήψεις στο σωρό.. Το αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης ήταν 32 συλλήψεις, οι οποίες οδήγησαν σε πενταήμερη κράτηση μέσω παράτασης με εφαρμογή του νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, χρησιμοποιώντας το σύνολο των κατηγοριών που συνηθίζουν να κατασκευάζουν και να απαγγέλουν σε τέτοιες περιπτώσεις (απείθεια, οπλοκατοχή/οπλοχρησία, βία κατά υπαλλήλων, απόπειρα σωματικής βλάβης, φθορά ξένης ιδιοκτησίας κ.α.). Στις 7-11-2024 ήταν προγραμματισμένη να ξεκινήσει η δίκη των 32 συλληφθέντων.

Στις 16-3-2024, κατά τη διάρκεια δράσεων επανοικειοποίησης της ΣΘΕ από τον Σ.Φ. Φυσικού, η αστυνομία εισέβαλε στο ΑΠΘ. Απέκλεισε τις παρακείμενες εισόδους και εκκένωσε την ΣΘΕ, η οποία τελούσε υπό κατάληψη από τους Συλλόγους Φοιτητ(ρι)ών Φυσικού, Γεωλογίας και Βιολογικού, συλλαμβάνοντας 49 άτομα, φοιτητές/ριες και αλληλέγγυο κόσμο. Στις 26 Νοεμβρίου 2024 θα πραγματοποιηθεί η δίκη των 49 συλληφθέντων της ΣΘΕ, από την εκκένωση της κατάληψης. Το κράτος έχει πάρει την πολιτική επιλογή να δικάσει τους 49 για δίμηνη κατάληψη κατά συναυτουργία, επιχειρώντας έτσι να ανεβάσει στο εδώλιο ένα πανελλαδικό φοιτητικό κίνημα αφορμώμενο από τον νόμο Πιερρακάκη, ο οποίος προέβλεπε την ίδρυση ιδιωτικών/μη κρατικών πανεπιστημίων.

Στις 11-1-2020, μετά την ανακατάληψη της Παναιτωλίου και της Ματρόζου στην Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου, τα ΜΑΤ αφού επιτέθηκαν στον αλληλέγγυο συγκεντρωμένο κόσμο πετώντας δακρυγόνα και χτυπώντας, επιχείρησαν με τροχό στη Ματρόζου 45, μια κίνηση που απαντήθηκε με ρίψη αντικειμένων, μπογιές και πυροσβεστήρες, αναγκάζοντας τους εισβολείς να επιχειρήσουν από την πίσω πόρτα. Μετά από ώρες συγκρούσεων τόσο στη Ματρόζου όσο και στην Παναιτωλίου, οι καταλήψεις εκκενώθηκαν και οι μπάτσοι βασάνισαν εκδικητικά καταληψίες και αλληλέγγυους/ες. Στις 22-10-2024 ξεκίνησε η πολιτική δίκη με κατήγορους 7 μπάτσους και με την ακροδεξιά δικηγόρο Εβίτα Βαρελά-υποψήφια βουλεύτρια της ΝΔ να είναι μεταξύ των δικηγόρων της πολιτικής αγωγής. Το δικαστήριο ολοκληρώθηκε στις 29-10-2024 κρίνοντας τους συλληφθέντες συντρόφους πρωτόδικα ένοχους με συνολική ποινή 77 μηνών η οποία έχει ανασταλτικό χαρακτήρα μέχρι το εφετείο. Σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας υπήρχε πλήθος αλληλέγγυου κόσμου.

Στις 22-11-2022 με πρόφαση μια σκευωρία που στήθηκε κατά του συντρόφου Κώστα Δημαλέξη, η οποία τον οδήγησε για ένα χρόνο στη φυλακή μέχρι την αθώωση κι απελευθέρωση του, η Κοινότητα των Κατειλημμένων Προσφυγικών χτυπήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής. Τα ένστολα καθάρματα συνέλαβαν με βιαιότητα 79 άτομα που όλοι μαζί αντιστάθηκαν με αξιοπρέπεια στο κρατικό πογκρόμ. Στις 24-10-2024 στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων ξεκίνησε η δίκη της μαχητικής αυτής υπεράσπισης με έντονη τη συνεχή προσπάθεια καταστολής των πολιτικών θέσεων των μαρτύρων υπεράσπισης.

Στις 10-9-2024, η Κατάληψη Παπουτσάδικο στο Χαϊδάρι εκκενώθηκε από τους μπάτσους που ενήργησαν με βάση τις επιδιώξεις των επιχειρηματιών Λολοσίδη, ιδιοκτητών του κτηρίου. Από τις 5.00 τα ξημερώματα, πλήθος αστυνομικών δυνάμεων (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΕΛΤΑ, ΔΙΑΣ, ασφαλίτες και μια κλούβα) ήταν συγκεντρωμένες έξω από την κατάληψη μαζί με ιδιοκτήτριες του κτηρίου οπότε και εισέβαλαν στο χώρο σπάζοντας και σφραγίζοντας την πόρτα.

Στις 23-9-2024, η τεχνική υπηρεσία εισβάλλει στον χώρο της κατάληψης Ya Basta στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, τον αδειάζει και σφραγίζει την είσοδό του. Η εκκένωση αυτή έγινε λίγες μόνο μέρες μετά το τελεσίγραφο από την πρύτανη Άννα Μπατιστάτου. Να σημειωθεί ότι ο μπαμπούλας της πρυτανείας ενεργοποιήθηκε μετά από περιστατικό σε φοιτητική εστία των Ιωαννίνων όπου μέλη της Ο.Κ.Δ.Ε Ιωαννίνων παρενεβησαν σε απόπειρα καταλήψης άδειου δωματίου από φοιτήτρια συντρόφισσα προσπαθώντας να αποτρέψουν την δράση.

Την Παρασκευή 27 / 9 πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική εκδήλωση στο χώρο του Διαρκούς Αγώνα. Αφού η εκδήλωση τελείωσε και ενόσω ο χώρος ήταν ανοιχτός, οι παρευρισκόμενοι/ες δέχτηκαν αναίτια και απρόκλητη επίθεση από την κατασταλτική ομάδα ΔΡΑΣΗ που παραμόνευε σε κοντινό σημείο από το χώρο, κάνοντας μάλιστα ελέγχους σε κόσμο που αποχωρούσε από την εκδήλωση. Αποτέλεσμα αυτής της σφοδρής επίθεσης ήταν και η προσαγωγή και σύλληψη μέλους της ομάδας Αδράστεια.

Περίπου τρεις μήνες νωρίτερα, μετά την επανακατάληψη του αναρχικού στεκιού Utopia AD στις 21-6, το πρωί της Τετάρτης 26-6-2024 με εντολή του πρύτανη Δ.Π.Θ Φώτη Μαρή, κάθε λογής μπάτσος της Κομοτηνής (Ο.Π.Κ.Ε, ΔΙ.ΑΣ, Μ.Α.Τ, Ασφάλεια) ύστερα από καταγγελία του φύλακα, συμμετέχει σε μια χολιγουντιανού τύπου επιχείρηση σύλληψης συντρόφου επειδή έπραξε το αυτονόητο. Δηλαδή να παραβρίσκεται στο στέκι. Η ποινή που του αποδόθηκε για διατάραξη της λειτουργίας υπηρεσίας είναι ένας χρόνος φυλάκιση χωρίς αναστολή, δέκα ευρώ για κάθε ημέρα και τα έξοδα της δίκης.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι κοινωνικοί χώροι δεν έπαψαν να βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής, αντιμετωπίζοντας ένα ποικιλόμορφο φάσμα κρατικών και παρακρατικών επιθέσεων που αποσκοπούν στην αποπολιτικοποίηση, τη συκοφάντηση, την τρομοκράτηση, την περιθωριοποίηση και την καταστροφή τους.

Από την Κομοτηνή και την πέμπτη ανακατάληψη του Utopia A.D. μέχρι την Κρήτη και τη μαχητική υπεράσπιση της κατάληψης Ευαγγελισμού,

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ – ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Για το τελεσίγραφο εκκένωσης των 3 καταλήψεων της Πολυτεχνειούπολης & Κάλεσμα σε μικροφωνική 30/10 12:00

Καλούμε σε μικροφωνική Τετάρτη 30/10 12:00 στην κεντρική πλατεία Πολυτεχνειούπολης και στηρίζουμε την καλεσμένη συγκέντρωση πορεία στις 31/10 12:00 στο ίδιο σημείο.

Τη Δευτέρα 21/10, η δοιήκηση του ΕΜΠ εξέδωσε τελεσίγραφο στις 3 καταλήψεις που βρίσκονται στο campus της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου, να εγκαταλείψουν του χώρους εντός 10 ημερών, μέχρι τις 31/10. Οι 3 καταλήψεις είναι το Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Μηχανολόγων, ο κατειλημμένος Παπασωτηρίου και το Γραμμικό. Στο Γραμμικό αυτήν την περίοδο στεγάζεται το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου.

Το τελεσίγραφο αυτό είναι μια ακόμα “πράξη πολέμου”, στη συνεχιζόμενη καταστολή μέσα στα πανεπιστήμια και την αναδιάρθρωσή τους. Μόλις τον προηγούμενο χρόνο, ο προκάτοχος του πρύτανη Χατζηγεωργίου, Α. Μπουντουβής είχε προχωρήσει σε μια σειρά εκκενώσεων του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου , συνεδοδευόμενη με αγωγές , συλλήψεις και διαρκείς παρακολουθήσεις συντροφιών της δομής και αλληλέγγυου κόσμου . Παίρνοντας τη σκυτάλη ο Χατζηγεωργίου και συνεχίζοντας το έργο αυτό μετά από μαχητικές απαντήσεις που δόθηκαν με επανακαταλήψεις σε όλες τις απόπειρες εκκένωσης, οδηγήθηκε στην τελειωτική κατεδάφιση γκρεμίζοντας τις αίθουσες 11 και 12 του στεκιού. Μέσα σε ένα χρόνο που έχει αναλάβει έχει ξεκινήσει απο τον “καθαρισμό” της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου από γκραφίτι και το κατέβασμα αφισών και πολτικού υλικού, έχει εκκενώσει τις τρεις καταλήψεις που στεγάζονταν στο κάτω Πολυτεχνείο, το Μηχανουργείο , το στέκι Αρχιτεκτονικής και το CARTHAGO. Με κάθε ευκαιρία που βρίσκει, φωνάζει τα “τσιράκια” του, τους μπάτσους εντός της σχολής για να καταστείλλουν ό,τι εναντιώνεται στο δόγμα “νόμος και τάξη” που προτάσει,με ανθρωποκυνηγητό εντός του campus, ξυλοδαρμούς, συλλήψεις ενώ ταυτόχρονα εξαπολείει μηνύσεις και απειλές για πειθαρχικές διώξεις σε κάθε αγωνιζόμενο υποκείμενο.Το πιο πρόσφατο παράδειγμα της αυταρχικής πολιτικής του είναι τα συμβάντα στη βραδιά του ερευνητή, η οποία πραγματοποιήθηκε με κάθε λογής μπάτσους, face control και προληπτικές συλλήψεις, ενώ αργότερα κατά τη διάρκεια της κεντρικής εκδήλωσης, που πραγματοποιήθηκε παρέμβαση από σωματείο ερευνητών,κόσμο του κινήματος και φοιτητά σε μια προσπάθεια να αποφύγει κάθε συνδιαλλαγή κάλεσε τους μπάτσους μέσα στο Αβέρωφ και μετά από την αντίσταση του κόσμου στην παρουσία τους και το θράσος του,πραγματοποιήθηκε σύλληψη δύο ερευνητών.

Οι κινήσεις αυτές αποκαλύπτουν την αλαζονεία και τον αυταρχισμό του πρύτανη Χατζηγεωργίου. Ευθυγραμμισμένος με τις κυβενητικές επιταγές , κάνει ότι περναέι από το χέρι του για την προώθηση της εκπαιδευτικής αναδιάρθωσης. Στόχος του, είναι η εξαφάνιση κάθε αγωνιζόμενου κομματιού στο πανεπιστήμιο κι ο αφανισμός όλων των φωνών που αντιστέκονται, έτσι ώστε να μπορεί πλέον ανενόχλητος από αντιδράσεις, να επεκτείνει τις “βρωμοδουλειές” του. Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει κάποια πρόθεση αξιοποίησης των χώρων που δέχονται επίθεση αλλά η αποσιώπηση των ιδεών που πρεσβεύουν και της πολιτικής τους δράσης. Όλοι οι χώροι που τάχα πάρθηκαν πίσω από την σχολή , στέκουν αναξιωποίητοι , γκρεμισμένοι ή με ανοιχτές πόρτες. Δεν είναι τυχαίο ότι με κάθε ευκαιρία πραγματοποιεί εκδηλώσεις “κεκλεισμένων των θυρών”, με τους εκλεκτούς επενδυτές του και κανένα άμεσα εμπλεκόμενο (φοιτητά, ερευνητές, διδακτορικοί και καθηγητές) δεν έχει δυνατότητα πρόσβασης. Η τελευταία κίνηση για την επιχείρηση εκκένωσης των κατειλημμένων δομών του Πολυτεχνείου, γίνεται με πρόφαση εργασιών συντήρησης και αποκατάστασης των χώρων από το ίδρυμα. Σε αυτό, αντιλαμβανόμαστε την εμφανή αντίφαση καθώς στην αρχή της χρονιάς ο ίδιος είχε βγάλει εκτενή ανακοίνωση για όλα τα έργα που έχει σκοπό να πραγματοποιήσει φέτος. Σε αυτήν, προφανώς, δεν γίνεται λόγος για εργασίες εντώς των συγκριμενένων χώρων, όπως επίσης δεν υπάρχουν βλέψεις ούτε για την επισκευή των γκρεμισμέων τοίχων των αιθουσών 11 και 12 στη σχολή των χημικών μηχανικών. Αντίστοιχα, δεν αναφέρονται οι γνωστές σε όλα μας πλέον βλέψεις για την αξιποίηση του κτηρίου Γκίνη και του μουσειοποίησή του. Όλα αυτά επικυρώνουν για ακόμα μία φορά ότι σκοπός του είναι, με αυταρχικό τρόπο να παίρνει αποφάσεις για κάθε πτυχή της καθημερινότητας του ιδρύματος, και να τις επιβάλλει δίχως καμία διαβούλευση με τους άμεσα εμπλεκόμενους.

Στην πραγματικότητα οι αλλεπάλληλες επιθέσεις που δέχεται ο κόσμος του κινήματος εντός του Πολυτεχνείου δεν αφορούν μια μεμονωμένη “κόντρα” με την συγκεκριμένη διοίκηση.Η εφαρμογή του δόγματος «νόμος και τάξη» εντός των πανεπιστημιακών χώρων αποτελεί κομμάτι ενός ευρύτερου κρατικού σχεδιασμού για τα πανεπιστήμια. Το κράτος επιχειρεί την ολοένα και μεγαλύτερη αυστηροποίηση του πλαισίου λειτουργίας της εκπαιδευτικής διαδικασίας, την αποστείρωση της και την απόλυτη ταύτισή της με τις επιταγές του κεφαλαίου. Για να το πετύχει αυτό, έχει προχωρήσει σε μία σείρα μεταρρυθμίσεων, όπως να επιβάλλει πειθαρχικά μέσα στις σχολές, να καταργήσει, πλέον και θεσμικά, το πανεπιστημιακό άσυλο και να κανονικοποιήσει την παρουσία των μπάτσων εντός τους. Ενώ με την παράκαμψη του άρθρου 16 ανοίγει τον δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, σε συνδιασμό με την θεσμοθέτηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής, διογκώνονται ακόμα παραπάνω οι ταξικοί φραγμοί γύρω από της πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Βασική προτεραιότητα που έχει τεθεί είναι ο “καθαρισμός” των σχολών από τις καταλήψεις και την δράση του ανταγωνιστικού κινήματος. Γι’άυτο στην ίδια γραμμή κινούνται και οι διοικήσεις άλλων ιδρυμάτων όπως στην Θεσσαλονίκη, την Κρήτη, την Κομοτηνή και την Πάτρα. Τον τελευταίο χρόνο εχουν δεχτεί επίθεση καταλήψεις, στέκια και χώροι αγώνα- όπως το Utopia A.D., το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης, η κατάληψη Rosa Nera, ο Ευαγγελισμός, η κατειλημμένη πρυτανεία στα Χανιά και στέκια σε σχολές στο ΑΠΘ. Τα συντροφιά απαντάνε δυναμικά με ανακαταλήψεις, επιμονή και πείσμα, δείχνοντας έμπρακτα ότι οι μεγαλεπίβολες βλέψεις κράτους, κεφαλαίου και πρυτανικών αρχών, θα παραμείνουν μονάχα ως τέτοιες.

Όσο και να καλοβλέπουν κράτος, μπάτσοι και πρυτανικές αρχές την εξάλειψη των χώρων αγώνα, τον εκφοβισμό και την εξόντωση των συντροφιών, τις πολύμορφες δράσεις και τον αγώνα που συμπυκνώνουν και προτάσσουν, η απάντηση μας παραμένει η ίδια.Οι ιδέες δεν εκκενώνονται.Γιατί σε μια αναντίρρητα απαιτητική για τα κινήματα εποχή καλούμαστε να διατηρήσουμε τα “εδάφη” που έχουν κερδιθεί με αγώνες και να τα επεκτείνουμε, να βάλουμε φωτιά στα σχέδια τους και να συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε στους εξουσιαστές μέσα και έξω από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, καθώς μόνιμα θα αποτελούμε έναν αστάθμητο παράγοντα και η κάθε κίνηση τους θα μας βρίσκει απέναντί τους. Στήνουμε αναχώματα, οργανωνόμαστε και απαντάμε συλλογικά. Για τη συνέχιση των αγώνων μας και την αδιάλειπτη παρουσία μας στους δρόμους μέχρι την καταστροφή της πατριαρχίας, του κράτους και του κεφαλαίου. Μέχρι το γκρέμισμα του υπάρχοντος κόσμου που μας καταπιέζει και μας εκμεταλλεύεται.

ΤΑ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΑ ΔΕ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ, ΜΑΧΟΝΤΑΙ

ΚΡΑΤΟΣ, TV, ΠΡΥΤΑΝΙΚΗ ΑΡΧΗ, ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ

Πανό αλληλεγγύης στις καταλήψεις.

Ως ελάχιστη στήριξη του καλέσματος πανελλαδικής ημέρας δράσης υπεράσπισης των καταλήψεων, το βράδυ της Πέμπτης 18-7-2024 αναρτήσαμε πανό στο κέντρο του Αγρινίου. Οι κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις των καταπιεσμένων θα συντρίψουν τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις κράτους και παρακράτους. Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και στους διωκόμενους αγωνιστές.

Η διαρκής και εντεινόμενη επίθεση του κράτους στα απελευθερωμένα εδάφη, συνεχίζεται προσπαθώντας να σβήσει από το χάρτη τις υποδομές που έχουν καταληφθεί από τον κόσμο του αγώνα για να στεγάσουν την επιθυμία έκφρασης αντίστασης στην κρατική καπιταλιστική βαρβαρότητα και αλληλεγγύης σε όσες και όσους αγωνίζονται μέσα και έξω από τα τείχη ενάντια στο σύστημα που γεννά και θρέφει εξαθλίωση, φασισμό, πόλεμο και θάνατο.

Το καθεστώς της βίας και της εξουσίας βρυχάται αλαζονικά, αποπειρώμενο να ισοπεδώσει τα τελευταία οχυρά αξιοπρέπειας των καταπιεσμένων. Οι διαμορφωμένες συνθήκες στο δημόσιο σύστημα υγείας, ως αποτέλεσμα των περικοπών του νεοφιλελεύθερου πλιάτσικου, έχουν οδηγήσει την κοινωνική βάση είτε στην αφαίμαξη των τελευταίων οικονομιών της από τα αρπακτικά των ιδιωτικών συμφερόντων είτε στην απελπισία και την παραίτηση. ″Όπου φτωχός και η μοίρα του″ συνήθισε να λέει ο λαός και δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι όλο και περισσότερος κόσμος από τους πληβείους αφήνεται να πεθάνει από την απελπιστκή κατάσταση που επικρατεί στα δημόσια νοσοκομεία για ασθενείς και εργαζόμενους. Στην ίδια λογική βρίσκεται το σε δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιο της διάλυσης και ιδιωτικοποίησης των δομών ψυχικής υγείας και απεξάρτησης.

Στο χώρο της παιδείας, οι εξουσιαστές δεν είχαν κανένα πρόβλημα να καταστρατηγήσουν για άλλη μια φορά το δικό τους αστικό σύνταγμα, προς τέρψη των επιχειρηματιών και του διακαούς τους πόθου για ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων. Το νομοσχέδιο αυτό δε στοχεύει μόνο στην αυτονόητη επέκταση του κεφαλαίου σε νέα πεδία κερδοφορίας αλλά και στην αποστείρωση του δημόσιου πανεπιστημίου από τις πολιτικές ζυμώσεις που διεξάγονται εκεί, από τη χειραφέτηση και την καθιέρωση των φοιτητών και εν γένει της νεολαίας ως ένα μεγάλο τμήμα του επαναστατικού υποκειμένου στον Ελλαδικό χώρο, μετά την ιστορική παρακαταθήκη της εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973. Στο πλαίσιο της αντιεξεγερτικής πολιτικής, οξύνονται οι κρατικές, κατασταλτικές επιχειρήσεις στους χώρους των πανεπιστημίων και το μπαράζ εκκενώσεων. Από το αναρχικό στέκι UTOPIA AD στην Κομοτηνή, στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι του Ε.Μ.Π. και του Πολυτεχνείου Κρήτης. Από το ελευθεριακό στέκι Primavera, στο μαθηματικό και την Ιατρική σχολή του Α.Π.Θ. στη Θεσσαλονίκη και το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αρχιτεκτονικής του Ε.Μ.Π. Ταυτόχρονα με τις επιχειρήσεις ″κάθαρσης″ στους πανεπιστημιακούς χώρους, διεξάγεται και η επιχείρηση επιπλέον υποβάθμισης του δημόσιου σχολείου, με αύξηση του ορίου μαθητών ανά τάξη η οποία οδηγεί σε κλείσιμο σχολικών μονάδων, με άρνηση πλήρωσης ακόμη και των δηλωμένων κενών των εκπαιδευτικών, καθώς και με διώξεις εναντίον των εργαζομένων στο χώρο της παιδείας, οι οποίοι αντιστέκονται στις αναδιαρθρώσεις.

Στα υπόλοιπα κοινωνικά μέτωπα επικρατεί η ίδια ζοφερή πραγματικότητα. Στο χώρο της εργασίας, εργοδοτικές δολοφονίες και ακρωτηριασμοί. Ανασφάλιστη εργασία ακόμη και δωδεκάωρα, εγκλωβισμός όλο και περισσότερου κόσμου στα κάτεργα των σεζόν, εξαήμερη εργασία που δήθεν αφορούσε λίγους, με τα αφεντικά να αρπάζουν την ευκαιρία για επιπλέον εκμετάλλευση. Στο χώρο της αστικής δικαιοσύνης η βαθιά ταξική, τρίτη κατά σειρά τροποποίηση του κώδικα ποινικής δικονομίας αποτελεί πλέον μια πραγματικότητα-καρμανιόλα πάνω από τα κεφάλια των αγωνιζόμενων και των διωκόμενων. Όσο για τους/ις έγκλειστους/ες εντός των τειχών, οι συνθήκες κράτησης τους χειροτερεύουν διαρκώς. Κεκτημένα δικαιώματα με αίμα αγωνιστών και αγωνιστριών πάρθηκαν πίσω με πρόσχημα τη διάδοση του covid και τώρα δεν επιστρέφονται, ενώ και ο νέος σωφρονιστικός κώδικας δυσχεραίνει επιπλέον τις συνθήκες διαβίωσης και αποτρέπει το ενδεχόμενο αποφυλάκισης. Σε αυτή τη συγκυρία, η δολοφονία κρατουμένου από συγκρατούμενο του οδήγησε σε επιπλέον μέτρα εις βάρος των κρατουμένων ενώ διατάχθηκε και η μεταγωγή του Αθανάσιου Πικάση, ο οποίος ξεκίνησε απεργία πείνας από τις 5-7-2024, απήχθη από τον Κορυδαλλό και βρίσκεται στις φυλακές Αγίου Στεφάνου. Ειδικά για τους πολιτικούς κρατούμενους το κράτος επιφυλάσσει εκδίκηση και θωράκιση απέναντι τους, όπως συμβαίνει με τα καταδικασμένα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη, όπως συμβαίνει με τον αναρχικό αιχμάλωτο Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη, όπως συνέβη και με το βασανισμό του Δημήτρη Κουφοντίνα.

Την ίδια στιγμή η εξαθλίωση αγγίζει όλο και περισσότερα τμήματα της κοινωνίας. Η ακρίβεια στα βασικά κοινωνικά αγαθά τρόφιμα, στέγη και ενέργεια εντείνει την εκμετάλλευση. Τα καρτέλ και οι διαχειριστές της εξουσίας καμιά φορά αλληλοκατηγορούνται για το ξεκάρφωμα, αλλά το αόρατο χέρι της αγοράς κρατά σφιχτά το κρατικό χέρι και τους παρακρατικούς βραχίονες καθώς διαβαίνουν ποδοπατώντας τους καταπιεσμένους. Έτσι μπορεί ο κάθε Κυριάκος Μητσοτάκης να λέει ότι για τις ληστρικές τιμές του ρεύματος φταίει το γεγονός ότι δε φύσηξε το Μάιο, ο κάθε Αδωνις Γεωργιάδης να κοροϊδεύει τον κόσμο λέγοντας πως αν είχε λειτουργήσει το φράγμα της Μεσοχώρας το ρεύμα σήμερα θα ήταν πιο φθηνό και σε τοπικό επίπεδο μπορεί ο ″πάμε για 13-0″ περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριος Φαρμάκης μαζί με άλλους τοπικούς πολιτικούς παράγοντες να σηκώνουν δήθεν το λάβαρο της επανάστασης ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου, στα πλωτά φωτοβολταϊκά και τις αντλησιοταμιεύσεις ενώ ταυτόχρονα βάζουν πλάτη για την υλοποίηση των πολιτικών που προκαλούν τη λεηλασία της φύσης.

Απέναντι σε όλα τα παραπάνω βρέθηκαν και βρίσκονται αγωνιστές και αγωνίστριες όλα αυτά τα χρόνια πληρώνοντας με πολλούς τρόπους το τίμημα του να βρίσκεσαι στο στόχαστρο της καταστολής. Σημαντικό τμήμα του κόσμου του αγώνα υπερασπίστηκε και υπερασπίζεται τις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους κοινωνικούς χώρους. Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι κοινωνικοί χώροι επιδιώκουν να αποτελέσουν ρωγμή στον κορμό της κοινωνικής συναίνεσης. Δεν έπαψαν να βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής, αντιμετωπίζοντας ένα ποικιλόμορφο φάσμα κρατικών και παρακρατικών επιθέσεων που αποσκοπούν στην αποπολιτικοποίηση, τη συκοφάντηση, την τρομοκράτηση, την περιθωριοποίηση και την καταστροφή τους. Κάτι το οποίο αποτελεί, μέρος του κεντρικού πολιτικού σχεδιασμού του κράτους ακολουθώντας πιστά το αντί-εξεγερσιακό σχέδιο που υιοθετήθηκε μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008.

Από τις εκκενώσεις των προηγούμενων ετών προγραμματίστηκαν ή ξεκίνησαν τον τελευταίο μήνα οι δίκες για την καταστολή της κατάληψης Δερβενίων και της κατάληψης Φιλολάου 99, καθώς και για την κοινότητα καταλήψεων Κουκακίου. Εκτός από τις εκκενώσεις και την καταστολή στις καταλήψεις των πανεπιστημιακών χώρων, είχαμε μόνο τους τρεις τελευταίους μήνες, εισβολή στην κατάληψη Παραρτήματος στην Πάτρα και σύλληψη 26 αλληλέγγυων στον αναρχικό Αντρέα Φ. ο οποίος απήχθη από την αντιτρομοκρατική και προφυλακίστηκε, την εκκένωση του κοινωνικού κέντρου Ζιζάνια, τις επιθέσεις στην κατειλημμένη κοινότητα Προσφυγικών, τη διακοπή νερού στην κατάληψη στέγης προσφύγων και μεταναστών Νοταρά 26. Ακόμη είχαμε και την εισβολή στα γραφεία της Ταξικής Αντεπίθεσης στα Εξάρχεια και τις προσαγωγές αγωνιστών.

Την ώρα που ο κοινωνικός-ταξικός πόλεμος μαίνεται, τα κάτω κομμάτια της επιβαλλόμενης κοινωνικής πυραμίδας θα αποφασίσουν με τους χρόνους τους, ποιους εχθρεύονται και με ποιούς συμπράττουν. Οι κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις των καταπιεσμένων θα συντρίψουν τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις κράτους και παρακράτους.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΥΣ-ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤ(ΡΙ)ΩΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΙΚΑΣΗ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ-ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΝΤΡΕΑ Φ.

Έκτακτο: 5η ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΤΕΚΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ (ΕΜΠ)

Τα χαράματα της Κυριακής 16/6, πραγματοποιήθηκε εκκένωση του Αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού πολυτεχνείου για 5η φορά. Εργάτες με συνοδεία μπάτσων γκρεμίσανε 2 τοίχους του στεκιού αφαιρώντας όλο το υλικό της κατάληψης, αφήνοντας μόνο ένα μικρό κομμάτι εξωτερικού τοίχου όρθιο. Ταυτόχρονα αφαιρέθηκε από την ταράτσα του κτιρίου η ραδιοφωνική κεραία του σταθμού (ραδιοζώνες ανατρεπτικής έκφρασης 93.8 fm). Η κίνηση αυτή συνδέεται άμεσα, με έναν νέο κύκλο εκκενώσεων καταλήψεων και επεμβάσεων των μπάτσων στα πανεπιστημιακά campus ( εκκένωση νομικής , ζιζάνια , εξωστρεφής, γκρέμισμα στεκιού γεωλογικού και μαθηματικού στο ΑΠΘ, εισβολή μπάτσων στην φυσικομαθηματική ΕΚΠΑ, εκκένωση Primavera στο ΑΠΘ).

Μετά από έναν χρόνο εκκενώσεων, γκρεμισμάτων και διώξεων, το στέκι βρέθηκε για ακόμα μια φορά στο στόχαστρο της καταστολής. Στις 31 Αυγούστου του 23 πραγματοποιήθηκε η πρώτη εκκένωση του στεκιού, η άμεση ανακατάληψη επέφερε δεύτερη εκκένωση την ίδια μέρα η οποία αποδείχθηκε και αυτή άκαρπη, αφού ο χώρος καταλήφθηκε την ώρα που αποχωρούσαν οι μπάτσοι από το campus. Η Τρίτη εκκένωση συνέβη στις 21 Σεπτέμβρη, και αφού ούτε αυτή επέφερε αποτέλεσμα (συνέβη επανακατάληψη την ίδια μέρα), η διοίκηση του ΕΜΠ σε συνεργασία με τους μπάτσους προχώρησε σε γκρέμισμα μέρους του στεκιού στις 20 Οκτώβρη. Τα άμεσα αντανακλαστικά συντροφιών και αλληλέγγυου κόσμου, αποκατέστησαν ένα κομμάτι των ζημιών, έκλεισαν ξανά τον χώρο και τον κατέστησαν λειτουργικό. Η 5η εκκένωση που συνέβη αυτή την Κυριακή , πραγματοποιήθηκε αυτή τη φορά αθόρυβα και χωρίς να ανακοινωθεί δημόσια, σε αντίθεση με τις 4 προηγούμενες, τις οποίες μπάτσοι και καθεστωτικά έσπευσαν να διαλαλήσουν, αφού τους τελευταίους μήνες χτίζουν το αφήγημα του κατορθώματος της εξάλειψης των κατειλημμένων χώρων από τα πανεπιστήμια.

Είναι προφανές ότι ο στόχος της διοίκησης είναι η φρονηματική δίωξη και εξάλειψη , του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου από το πανεπιστήμιο. Αυτή η κίνηση μάλιστα έρχεται να συμπληρώσει τη μεγάλη λίστα έντονης καταστολής που αποτελεί πλέον καθημερινότητα στο ΕΜΠ, με ποινικές και αστικές διώξεις απέναντι σε συντρόφια από την δεύτερη κιόλας εκκένωση, απειλές για πειθαρχικές διώξεις, συλλήψεις και απαγωγές συντροφικού κόσμου κάτω το σπίτι του για την δράση του εντός του πανεπιστημιακού χώρου, πλήθος μηνύσεων κατά αγνώστων για παρεμβάσεις, «προληπτικές» προσαγωγές και τραμπουκισμούς. Δεν αποτελεί όμως μεμονωμένο περιστατικό το παράδειγμα του ΕΜΠ. Δείχνει να αποτελεί βασικό κρατικό σχεδιασμό η αποστείρωση των πανεπιστημιακών χώρων από κάθε αγωνιζόμενο υποκείμενο και χώρο αγώνα, σε ένα πλαίσιο αυστηροποίησης του πλαισίου της εκπαιδευτικής διαδικασίας και απόλυτης ταύτισης της με τις επιταγές του κεφαλαίου.

Όσο και να καλοβλέπουν κράτος, μπάτσοι και πρυτανικές αρχές τον εκφοβισμό και την εξόντωση των συντροφιών, την εξάλειψη των χώρων αγώνα, τις πολύμορφες δράσεις και τον αγώνα που συμπυκνώνουν και προτάσσουν, η απάντηση μας παραμένει η ίδια. Τα σχέδια τους θα ανατραπούν και η κάθε κίνηση τους θα μας βρίσκει απέναντί τους. Οι ιδέες δεν εκκενώνονται. Στήνουμε αναχώματα, οργανωνόμαστε και απαντάμε συλλογικά.

Καλούμε αύριο Τρίτη 18/06 στις 12.00 σε μικροφωνική στην κεντρική πλατεία Πολυτεχνειούπολης.

10, 100, 1000δες ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΚΑΙ ΣΗΨΗΣ

ΜΠΑΤΣΟΙ, TV, ΠΡΥΤΑΝΙΚΗ ΑΡΧΗ, ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ

ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ

 

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου

Ανάρτηση πανό σε αλληλεγγύη με το ΑΣΠΚ

Την Δευτέρα 13/05 αναρτήσαμε πανό σε αλληλεγγύη με το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης. Τα συντρόφια μετά την κατασταλτική επίθεση που δέχθηκαν από το κράτος και τις πρυτανικές αρχές άμεσα προχώρησαν σε επισκευές και στην ανακατάληψη του χώρου. Στέλνουμε αλληλέγγυους και συντροφικούς χαιρετισμούς. Ακόμη, στεκόμαστε αλληλέγγυα στα συντρόφια του Στεκιού στο Μαθηματικό στη ΣΘΕ στο ΑΠΘ, το οποίο κατεδαφίστηκε το προηγούμενο διάστημα. Οι επιθέσεις στα στέκια και στους κατειλλημένους χώρους στις σχολές δε θα μείνουν αναπάντητες.

ΟΠΩΣ Η ΣΠΙΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΦΛΟΓΑ, ΕΤΣΙ ΚΑΙ Η ΣΚΕΨΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΞΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ ΣΤΑ ΑΝΑΚΑΤΕΙΛΛΗΜΕΝΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

ΑΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΣΤΗ ΣΘΕ, ΑΠΘ

Για τις αγωγές του ΕΜΠ κατά συντροφιών, την συγκυρία και τις αντιστάσεις μας

Το κείμενο σε μορφή pdf εδώ

Καλούμε σε μικροφωνική συγκέντρωση τη Δευτέρα 13 Μαΐου στη 13.00 στην κεντρική πλατεία Πολυτεχνειούπολης

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις Rosa Nera, πρώην Πρυτανείας και ΚΑ.Φ.Ε.Π.Α.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σε όσες και όσους αντιστέκονται. Την ώρα αυτή που  το ελληνικό κράτος ταυτόχρονα με την αρωγή και υποστήριξη του στο μακέλεμα του λαού της Παλαιστίνης, ταυτόχρονα  με τη συνεχιζόμενη διέυρυνση των ανισοτήτων και την υπηρεσία που παρέχει στο κεφάλαιο, προφανώς δεν παραβλέπει  να συνεχίζει με όλους τους τρόπους την αντιεξεγερτική του πολιτική. Την ώρα που ο κοινωνικός-ταξικός πόλεμος μαίνεται, τα κάτω κομμάτια της επιβαλλόμενης κοινωνικής πυραμίδας θα αποφασίσουν με τους χρόνους τους, ποιους εχθρεύονται και με ποιούς συμπράττουν

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις Rosa Nera και πρώην Πρυτανείας. 

Κάτω τα χέρια από την κατάληψη Φ.Ε.Π.Α.  

Πανό αλληλεγγύης στην κατάληψη UTOPIA AD.

Ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στις συντρόφισσες και τους συντρόφους της κατάληψης UTOPIA AD στην Κομοτηνή, αναρτήσαμε πανό στο Αγρίνιο, στην περιοχή του γηπέδου Παναιτωλικού. Η εκκένωση του αναρχικού στεκιού UTOPIA AD στις 8-2-2024 αποτέλεσε συνέχεια της  κατασταλτική επίθεσης του κράτους στην κατειλημμένη νομική σχολή Κομοτηνής, η οποία είχε ως αποτέλεσμα προσαγωγές και συλλήψεις φοιτητών και φοιτητριών. Η επί 21 χρόνια παρέμβαση στα κινηματικά δρώμενα της Κομοτηνής και όχι μόνο, θέτει τις συντρόφισσες και τους συντρόφους μόνιμα στο στόχαστρο της κρατικής και παρακρατικής καταστολής.

ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ

ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ-ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ 

Πολιτικό καφενείο.

Άνοιγμα πολιτικού καφενείου,
Σάββατο 16/12/23 μετά τις 21:30,
στο χώρο της κατάληψης Apertus.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις.
Aναδημοσιεύουμε το firefund της Καμπάνιας οικονομικής ενίσχυσης της επανακατειλημμένης κατάληψης Ευαγγελισμού.

https://www.firefund.net/evagelismos

 

30 χρόνια μνήμης και αγώνα: Εκδήλωση και ανταλλαγή εμπειριών για την ιστορία και την πολιτική υπεράσπιση του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου

Το προηγούμενο χρονικό διάστημα ο κρατικός μηχανισμός σε συνέχεια της διαχρονικής κατασταλτικής του πολιτικής προχώρησε σε μπαράζ εκκενώσεων καταλήψεων. Σήμερα, όλες οι καταλήψεις έχουν επανακαταληφθεί και επιστρέψει στον κόσμο του αγώνα. Στο γενικότερο πλαίσιο πολιτικής, υλικής και έμπρακτης υπεράσπισης των χώρων μας θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση/ ανταλλαγή εμπειριών αναφορικά με το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου, με τη συμμετοχή συντροφιών από τα 30 χρόνια ζωής της κατάληψης. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 15 Δεκέμβρη στις 18.00 στην ανακατειλλημένη αίθουσα 11 στο κτίριο των Χημικών Μηχανικών, στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου.

πρόσβαση από πύλη Ζωγράφου με τα λεωφορεία 608, 230 (στάση 10η Ζωγράφου) και από πύλη Κατεχάκη

Αλληλεγγύη στα ανακαταλλειμένα Ζιζάνια, Κατάληψη Ευαγγελισμού, Καλιαρντά και Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Άνω- Κάτω Πατησίων

Δέκα, εκατό δεν είναι αρκετές, να κάνουμε κατάληψη σε όλες τις γειτονιές

Δευτέρα 6/11, 09:00|Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους/ις διωκόμενους/ες της εκκένωσης της κατάληψης Terra Incognita

3 χρόνια μετά και η πόρτα στέκει εκεί αμπαρωμένη. Άδειασε το σπίτι από τις φωνές, τη χαρά και την οργή μας, από τα όνειρα, τις επιθυμίες, τις απογοητεύσεις και τους φόβους μας, από την ελπίδα και τους στόχους μας. Όμως όλα αυτά τα κουβαλάμε μέσα μας γιατί η ιστορία δεν πρέπει να ξεχνιέται κι ας είναι βαρύ το φορτίο…

Το πρωί της Δευτέρας 17 Αυγούστου 2020 η κατάληψη Terra Incognita εκκενώνεται από τις κατασταλτικές δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού. Δυνάμεις κατοχής της δημοκρατίας εισβάλλουν στο κτήριο και για ώρες πραγματοποιούν έρευνες και κατασχέσεις, ενώ παράλληλα έχουν αποκλείσει όλο το τετράγωνο με κλούβες.

Στις 14/2/22 καλεστήκαμε, από την κρατική ασφάλεια, μαζί με άλλα άτομα για προκαταρκτική εξέταση στις 23/2/22 ως “ύποπτοι” να δώσουμε εξηγήσεις σχετικά με τη δικογραφία που αφορά την εκκένωση της κατάληψης. Η ογκωδέστατη δικογραφία εμπεριέχει κατηγορίες για διατάραξη οικιακής ειρήνης, οπλοκατοχή, κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών υλών, παράβαση του νόμου περί φωτοβολίδων και πυροτεχνημάτων, ρευματοκλοπή, παράβαση του νόμου ραδιοσυχνοτήτων και πλαστογραφία. Μέσα στα άτομα που καλέστηκαν, πέρα από κάποια που συμμετέχουμε στην συλλογικότητα, είναι και άτομα που δεν είχαν κάποια ενεργή συμμετοχή στην κατάληψη και κάποια άλλα που συμμετείχαν κατά καιρούς σε διάφορες άλλες ομάδες.

Βλέπουμε λοιπόν, για ακόμη μία φορά το κράτος να τυλίγει σε μία κόλλα χαρτί ανθρώπους που απλά επέλεξαν να στηρίξουν ανοιχτές διαδικασίες και εκδηλώσεις της κατάληψης με την παρουσία τους, με μόνο στοιχείο το αποτύπωμά τους σε κάποια κινητά αντικείμενα. Ποινικοποιείται δηλαδή πλέον και η παρουσία σε έναν ανοιχτό πολιτικό χώρο όπου οργανώνονταν εκδηλώσεις, κουζίνες, συγκεντρώσεις, workshops και πολλά άλλα. Ποινικοποιείται η έμπρακτη στήριξη της κατάληψης σε περιφρουρήσεις απέναντι σε κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις. Ποινικοποιείται η ίδια η έννοια της κατάληψης ενός κτιρίου και το ίδιο το κίνημα που επιλέγει να στηρίζει την ύπαρξη τέτοιων δομών και την σημασία αυτών μέσα σε ένα σύστημα που καθημερινά μας στερεί ό,τι έχουμε κερδίσει με αγώνες όλα αυτά τα χρόνια.

Για πάνω από 16 χρόνια η κατάληψη Terra Incognita, αποτέλεσε σημείο συνάντησης και τριβής εκατοντάδων αγωνιστριών και αγωνιστών της μαχόμενης κοινωνικής βάσης. Με συνεχείς εκδηλώσεις, παρεμβάσεις, διαδηλώσεις και συγκρούσεις βρέθηκε παρούσα σε στιγμές μαχητικού αγώνα ενάντια στη βία του κρατισμού, ενάντια στα συμφέροντα των καπιταλιστικών μονοπωλίων, ενάντια στην παραβιαστική εξουσία του φασισμού και της πατριαρχίας, ενάντια σε κάθε διάκριση και ειδισμό. Μέσα στα εδάφη και τις αυτοοργανωμένες δομές αυτομόρφωσης, αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας της κατάληψης συναντήθηκαν όλοι οι ¨γνωστοί-Άγνωστοι¨ μαχητές της ελευθερίας. Οικοδομήθηκαν απελευθερωτικές και ανεξούσιες σχέσεις, ανατρεπτικά σχέδια και επιχειρήσεις, όνειρα που μέρα με τη μέρα βρήκαν ηθική και υλική υπόσταση. Η κατάληψη για πάνω από 16 χρόνια αποτέλεσε σάρκα από τη σάρκα του πολύμορφου αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσία και καταπίεση, χωρίς να ιεραρχεί και να διαχωρίζει τα μέσα που συμβάλλουν στη διασπορά των ελευθεριακών προταγμάτων και την οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης. Γιατί για μας αυτό είναι απελευθέρωση. H Terra ήταν ακόμα ένα εργαλείο αγώνα που μέσα από τη στρατηγική της συνέβαλλε στην κοινωνική διάχυση των αναρχικών προταγμάτων και την ένταση του αδιαμεσολάβητου αντικαθεστωτικού αγώνα. Γι’ αυτό και ανήκε κοινωνικά, πολιτικά και ιστορικά στα χέρια ολόκληρου του αντιεξουσιαστικού κινήματος που δεκαετίες τώρα μάχεται με όλα τα μέσα, ενάντια στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης.

Οι καταλήψεις είναι η στέγη των επιλογών αγώνα που έχει κάνει ο καθένας από εμάς και τίποτα παραπάνω. Γι’ αυτό και οφείλουν να ξεπερνούν το ρόλο της νησίδας ελευθερίας και να αποτελούν ορμητήριο ενάντια στο υπάρχον. Οι καταλήψεις είναι η ευκαιρία, είναι η αρχή. Είναι η δυνατότητα να στεγάσουμε την εικόνα του νέου κόσμου που προσπαθούμε να οικοδομήσουμε. Είναι η απόδειξη πως μέσα στο αδιέξοδο της καπιταλιστικής κρίσης υπάρχει λύση για το ξεπέρασμά της. Λύση ριζική που τίθεται απέναντι στους θεσμούς του κράτους και του κεφαλαίου. Και η υπεράσπισή τους δεν είναι κάτι άλλο από την υπεράσπιση του ίδιου του αγώνα για την ατομική και συλλογική απελευθέρωση.

Τα κτίρια ανακαταλαμβάνονται. Οι δομές ξαναχτίζονται. Οι σχέσεις και οι ζυμώσεις που συντελούνται μέσα σε αυτά δεν μπορούν ποτέ να κατασταλούν από κανένα κράτος, κανέναν μπάτσο και καμία εξουσία. Αυτό που έχει σημασία είναι η συνέχιση του αγώνα απέναντι στο κράτος, το κεφάλαιο και κάθε εξουσία. Αγώνας που θα συνεχίζεται όσο συνεχίζει να υπάρχει στις καρδιές και στα μυαλά μας η ιδέα της ελευθερίας και της αναρχίας.

Το μόνο που έχουμε να δηλώσουμε είναι ότι ήμασταν και είμαστε αμετανόητοι/ες καταληψίες!

Καμία δίωξη στους/στις κατηγορούμενους/ες της εκκένωσης της κατάληψης Terra Incognita

Οι καταλήψεις είναι το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του αγώνα για την ελευθερία

Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις και τις δομές του αγώνα

Δευτέρα 6/11 στις 9:00, δικαστήρια Θεσ/νίκης | Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους/ις διωκόμενους/ες της εκκένωσης της κατάληψης Terra Incognita

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις.

Η διαρκής και εντεινόμενη επίθεση του κράτους στα απελευθερωμένα εδάφη, συνεχίζεται προσπαθώντας να σβήσει από το χάρτη τις υποδομές που έχουν καταληφθεί από τον κόσμο του αγώνα για να στεγάσουν την επιθυμία έκφρασης αντίστασης στην κρατική καπιταλιστική βαρβαρότητα και αλληλεγγύης σε όσες και όσους αγωνίζονται μέσα και έξω από τα τείχη ενάντια στο σύστημα που γεννά και θρέφει εξαθλίωση,φασισμό, πόλεμο και θάνατο.

Μόνο τους τελευταίους δύο μήνες, μετά την εκκένωση του Ε.Κ.Χ. Βοτανικός κήπος Πετρούπολης, ακολούθησε τα ξημερώματα της Παρασκευής 25/8/2023  η εισβολή στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ‘Ανω-Κάτω Πατησίων (Νάξου 75 και Κρασσά), και η εκκένωση του μετά από 27 χρόνια συνεχούς λειτουργίας και αδιάληπτης πολιτικής παρουσίας στο κέντρο της Αθήνας. Ταυτόχρονα εκκενώθηκε το κοινωνικό κέντρο Ζιζάνια στη Βικτώρια ( Φυλής και Φερρών) ενώ λίγες μέρες  μετά, τα ξημερώματα της Πέμπτης 31-8-2023 στο πλαίσιο του μπαράζ εκκενώσεων ,αλλά και της επιχείρισης αποστείρωσης και αποπολιτικοποίησης των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων οι μπάτσοι εισέβαλαν στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου, στην πολυτεχνειούπολη. Το στέκι που  μετρά πάνω από 30 χρόνια ενεργούς παρουσίας ανακαταλήφθηκε άμεσα και έχει εκκενωθεί και ανακαταληφθεί άλλες δύο φορές με την απειλή τέταρτης ισοπεδωτικής κτηριακά εκκένωσης να εκκρεμεί. Κατά τη διάρκεια των κατασταλτικών επιχειρίσεων στην πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου υπήρξαν τραυματισμοί ,προσαγωγές και συλλήψεις αλληλέγγυων. Τη Δευτέρα 4-9-2023 βρέθηκε εκκενωμένο το στέκι της αναρχικής κουηρ συλλογικότητας Καλιαρντά στη Νομική ενώ την ίδια μέρα κόπηκε για άλλη μια φορά το ρεύμα και αφαιρέθηκε πολυγλωσσικό πανό από την κατάληψη στέγης Νοταρά 26. Η κάθε δομή με την προσπάθεια για συμμετοχή και προσφορά στον πολύμορφο αγώνα ενάντια στην εξουσία δέχθηκε την επίθεση κράτους και παρακράτους.

Η επιχείριση εξαπλώθηκε προς την επαρχία. Επιστρατεύεται από κράτος και αφεντικά μια Νικολέττα Μαυροειδή, ώστε να απειλήσει με εκκένωση τους κατοίκους της στεγαστικής και πολιτικής κατάληψης Σαχίνη 3 στα Γιάννινα χωρίς καν να κατέχει  μερίδιο του κτηρίου. Τα ξημερώματα του Σαββάτου 30.09.2023, μπάτσοι διάφορων δυνάμεων κατέκλυσαν τη γειτονιά της Θεοτοκοπούλου στο Ηράκλειο Κρήτης. Η εκκένωση της επί 21 χρόνια κατάληψης Ευαγγελισμός συνοδεύτηκε από 10 συλλήψεις συντρόφων και συντροφισσών ενώ με ευθύνη των ένστολων εισβολέων ένας σύντροφος τραυματίστηκε και στη συνέχεια βασανίστηκε αφού παρότι έχριζε νοσηλείας μεταφέρθηκε από το Βενιζέλειο νοσοκομείο στη Γ.Α.Δ.Η., όπου παρέμεινε για ώρες. Οι κινήσεις αλληλεγγύης που ξέσπασαν τις επόμενες ώρες χτυπήθηκαν από τους βασανιστές-δολοφόνους της ΕΛ.ΑΣ. οπότε και προέκυψε μία ακόμη σύλληψη.

Πέρα από την καταγραφή των γεγονότων η οποία μπορεί να γίνει πιο λεπτομερής με μια απλή αναζήτηση της κάθε περίπτωσης από τα γραφόμενα των ίδιων των δομών που υπέστησαν τις επιθέσεις, η ιστορία αυτή έχει παρελθόν, παρόν και φαίνεται να έχει μέλλον. Η κεντρική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης με τη μαφιόζικη σύμπραξη του δούναι και λαβείν μεταξύ κρατικών λειτουργών από το δικαστικό σώμα, τις πρυτανικές και δημοτικές αρχές τους διοικητές δημόσιων οργανισμών ή ακόμη και ιδιώτες στους οποίους ανήκουν ( ή όχι ) τα εγκαταλελειμένα στη φθορά και διασωθέντα από τους καταληψίες κτήρια δεν προκύπτει ότι έχει να κάνει μόνο  με την αξιοποιηση τους. ‘Αλλωστε η συντριπτική πλειοψηφία των εκκενωμένων κτηρίων ρημάζουν εκ νέου πίσω από μπετά και λαμαρίνες. Η ικανοποίηση του αντιαναρχικού ακροατηρίου, που πιστώνεται σε αύξηση εκλογικών ποσοστών όλων των τάσεων από τη μια και ο παραδειγματισμός μέσω της βιομηχανίας διώξεων που προκύπτουν από την έμπρακτη υποστήριξη των καταλήψεων, η απογοήτευση από την απώλεια στεγασμένων δομών συντείνουν στο επιχειρούμενο ξερίζωμα των αντιστάσεων στη μητρόπολη και την επαρχία. Φυσικά όταν και αν αυτό επιτευχθεί το κεφάλαιο είναι έτοιμο ανά πάσα στιγμή να απομυζήσει και το τελευταίο ευρώ κέρδους από τα κτήρια.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι κοινωνικοί χώροι επιδιώκουν να αποτελέσουν ρωγμή στον κορμό της κοινωνικής συναίνεσης. Δεν έπαψαν να βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής, αντιμετωπίζοντας ένα ποικιλόμορφο φάσμα κρατικών και παρακρατικών επιθέσεων που αποσκοπούν στην αποπολιτικοποίηση, τη συκοφάντηση, την τρομοκράτηση, την περιθωριοποίηση και την καταστροφή τους. Κάτι το οποίο αποτελεί,μέρος του κεντρικού πολιτικού σχεδιασμού του κράτους  ακολουθώντας πιστά το αντί-εξεγερσιακό σχέδιο που υιοθετήθηκε μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Οι δύο-τρεις-χίλιοι δεκατρείς που τις υποστηρίζουν ήταν εκεί πριν και θα είναι εκεί και μετά τις εκκενώσεις τους. Στους δρόμους που δίνεται η μάχη απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο. Πέρα από βερμπαλισμούς το κράτος ξέρει καλά ποιους εχθρεύεται και με ποιους συμπράττει. Κι αυτή η δυσανάλογη από άποψη φαινόμενης δυναμικής επίθεση που δέχεται ο κόσμος του αντικρατικού-αντικαπιταλιστικού αγώνα είναι αυτή που μπορεί να φανερώσει τις πραγματικές του δυνατότητες.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ