Καφενείο/Μπαρ

Καφενείο/Μπαρ

για την οικονομική ενίσχυση των απεργών στη Μαλαματίνα

Σάββατο 12 Nοέμβρη 2022

Ώρα 22:00

Κατάληψη Ευαγγελισμού – Θεοτοκοπούλου 18

***

Ακολουθεί το κείμενο της Ανοιχτής συνέλευσης Ηρακλείου για την ταξική αλληλεγγύη στους απεργούς της Μαλαματίνα:

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗ ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ

Εδώ και μήνες -και παρά τα δικαστήρια, και την καταστολή- συνεχίζεται η δυναμική απεργία που ξεκίνησε το καλοκαίρι στο εργοστάσιο «Μαλαματίνα» στη Θεσσαλονίκη.

Η Μαλαματίνα χρεοκόπησε, έπειτα από την εποχή της επίπλαστης “αφθονίας” στις αρχές της χιλιετίας, όπου οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες πήραν τεράστια δάνεια και έφτασαν μέχρι και στο σημείο να αγοράσουν αεροσκάφος Falcon αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ για τις μετακινήσεις τους στη Μύκονο.

Αυτούς ανέλαβε να γλιτώσει τόσο από τη χρεοκοπία όσο και από τη φυλακή -εκεί όπου πολύ συχνά καταλήγουν βιοπαλαιστές για χρέη μερικών εκατοντάδων ευρώ- το κράτος. Έτσι, στο πλαίσιο του σχεδίου “εξυγίανσης” της εταιρείας, διέγραψε το 70% των χρεών προς το δημόσιο και τους πιστωτές -αφήνοντας ανέγγιχτα τα τεράστια κέρδη που είχε συσσωρεύσει η οικογένεια Μαλαματίνα, μετακυλώντας ουσιαστικά το κόστος στην κοινωνική βάση. Την εταιρεία αναλαμβάνει, σχεδόν τζάμπα, η Mantis Group, συνιδιοκτησίας του γαμπρού και συνεταίρου του υπουργού περιβάλλοντος και ενέργειας Κώστα Σκρέκα, συμφωνώντας να αποπληρώσει το υπόλοιπο 30% των χρεών σε άτοκες δόσεις σε βάθος 20ετίας, λαμβάνοντας πλήθος απαλλαγών από φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές.

Στο πλαίσιο της συμφωνίας προβλέπεται ρητά η διασφάλιση των θέσεων εργασίας (με ονοματεπώνυμο και μισθό) των εργαζομένων, που “για τη βιωσιμότητα της επιχείρησης” είχαν ήδη δει τις απολαβές τους να μειώνονται κατά 20% από την προηγούμενη διοίκηση. Αυτός ο όρος δεν συνάδει βέβαια με τις βλέψεις της Mantis Group, που προσπαθεί να αυξήσει τα κέρδη της μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης της εργασίας, καταργεί το τμήμα διανομής, στρώνοντας το δρόμο για την ανάμειξη εργολάβου, άρα την περαιτέρω υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας, και προχωρά σταδιακά σε απολύσεις 17 εργαζομένων, όλοι τους μέλη του σωματείου. Παράλληλα, αρνείται κάθε συζήτηση για υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας και προσλαμβάνει εργάτες με τον βασικό μισθό και ατομικές συμβάσεις. Μάλιστα, η Πανελλαδική Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών καταγγέλλει ότι η διοίκηση της Οινοποιίας Μαλαματίνα Α.Ε. «επιβάλλει καθεστώς εκβιασμού, τρομοκρατίας και αυθαιρεσίας» σε εργαζομένους προκειμένου να υπογράψουν τις ατομικές συμβάσεις.

Ως απάντηση στις μαζικές απολύσεις συναδέλφων τους, οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο προχωρούν από το καλοκαίρι αρχικά σε 24ωρες απεργίες και σταδιακά σε μία συνεχή απεργία, με καθημερινές συγκεντρώσεις έξω από το εργοστάσιο. Από την άλλη πλευρά, η εργοδοσία προσλαμβάνει απεργοσπάστες, σε αγαστή συνεργασία με το κράτος που διασφαλίζει τα συμφερόντα του κεφαλαίου με τον πιο απροκάλυπτο και εμφατικό τρόπο: κηρύσσει παράνομες τις απεργίες, εφαρμόζοντας το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο “Χατζηδάκη” που ψηφίστηκε πέρυσι, και επιστρατεύει τους μπάτσους για να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη λειτουργία του εργοστασίου από απεργοσπάστες (με επιθέσεις με χρήση χημικών και συγκρούσεις με τους αντιστεκόμενους απεργούς, με αποτέλεσμα πολλοί να συλληφθούν ή να οδηγηθούν στο νοσοκομείο).

Τον αγώνα των απεργών έχουν αγκαλιάσει όλον αυτόν τον καιρό εργαζόμενες, άνεργοι και φοιτήτριες τόσο από την Θεσσαλονίκη, όσο και από κάθε γωνιά της επικράτειας. Όσο λοιπόν η εταιρεία προσπαθεί να φτάσει τους απεργούς στα όρια των αντοχών τους, γνωρίζοντας πως είναι μεροκαματιάρηδες άνθρωποι και πρέπει κάπως να ζήσουν, το σωματείο τους καλύπτει όσο μεγαλύτερο μέρος του μισθού τους μπορεί, μέσα από δράσεις οικονομικής ενίσχυσης, με τη βοήθεια του κόσμου του αγώνα και απλών ανθρώπων της τάξης μας που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους. Παράλληλα, κόντρα στην προπαγάνδα των αστικών ΜΜΕ και το συντονισμένο ξέπλυμα της εταιρείας που επιχειρείται μέσα από τη σύναψη χορηγιών, δεκάδες πολιτικές δράσεις και ενέργειες αντιπληροφόρησης στηρίζουν και δυναμώνουν τη φωνή της δικής μας πλευράς, της πλευράς των απεργών και των απολυμένων. Μια στήριξη που είναι σημαντικό να έχει ορατότητα, να συμπαρασύρει κι άλλες αντίστοιχες ενέργειες για να δημιουργησει ένα πλατύ ρεύμα έμπρακτης, υλικής αλληλεγγύης προς τους απεργούς.

Ο αγώνας των απεργών στη Μαλαματίνα ξεπερνά πλέον, εκ των πραγμάτων, τα στενά όρια της επιβίωσης και του δικαίου των ίδιων των απεργών, συμπυκνώνοντας την όξυνση της σύγκρουσης μεταξύ ενός όλο και πιο άγριου και κατασταλτικά εξοπλισμένου καπιταλισμού και μίας όλο και πιο υποτιμημένης εργατικής τάξης που όμως παλεύει, απεργεί και συγκρούεται με διάρκεια και ως το τέλος, αφού κρίνεται η επιβίωσή της. Μπροστά στο “χειρότερο χειμώνα από το 1942”, με την ακρίβεια να έχει φτάσει στα ύψη και τους όρους ζωής μας να γίνονται κάθε μήνα και χειρότεροι, η επίθεση στους απεργούς στη Μαλαματίνα αποτελεί ένα ακόμα επεισόδιο της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου στην κοινωνική βάση και στις ζωές μας. Οι απολύσεις των εκλεγμένων προέδρων του Σωματείου Εργαζομένων του εργοστασίου και του Σωματείου Πωλητών-Οδηγών και οι επιθέσεις στους απεργούς από τα ΜΑΤ είναι κομμάτι του γενικότερου πλάνου τους να πνίξουν κάθε εστία κοινωνικής και ταξικής αντίστασης που αναπτύσσεται μέσα στη συνθήκη αυτή (εκεί εντάσσεται άλλωστε και η δίχως τέλος αναβάθμιση της ΕΛ.ΑΣ). Αποτελούν κομμάτι της προσπάθειάς τους να πνίξουν κάθε φωνή που αμφισβητεί την κυριαρχια τους -κάτι που επιχειρείται εδώ και χρόνια με την κατάργηση κεκτημένων αγώνων δεκαετιών, όπως το δικαίωμα των εργατών να οργανώνονται και την ποινικοποίηση των διαδηλώσεων- ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η εκμετάλλευση όλων αυτών που παράγουν τoν πλούτο του κόσμου από τα αφεντικά. Όσο τα ΜΜΕ κατηγορούν τους απεργούς και τους απολυμένους, προσπαθώντας να μας στρέψουν απέναντι σε ανθρώπους της τάξης μας, οικογένειες όπως η Μαλαματίνα εκμεταλλεύονται 15 ανθρώπους απασχολώντας τους ως “υπηρετικό προσωπικό” και δηλώνουν τα έξοδα στις εταιρείες τους, όπως φαίνεται και από το φάκελο που κατατέθηκε στην αίτηση “εξυγίανσης”.

Παίρνοντας τη σκυτάλη από αγώνες όπως αυτοί στην e-Food, την Cosco (μετά το θάνατο του εργαζόμενου Δημήτρη Δαγκλή), τη Λάρκο, τα Λιπάσματα και τα Πετρέλαια Καβάλας, η μάχη στη Μαλαματίνα συνεχίζει να κρατάει τη φωτιά της ταξικής πάλης αναμμένη μέσα στην πυριτιδαποθήκη της ακρίβειας, της φτηνής εργασίας, της ανεργίας, των περικοπών σε Υγεία και Παιδεία, της μπατσοκρατίας, της λεηλασίας του περιβάλλοντος, της πολεμικής προετοιμασίας.

Κόντρα στις λογικές του “τέλους της ιστορίας” που προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από τον καπιταλισμό, λες και ο κόσμος ήταν πάντα ίδιος, κόντρα στην ηττοπάθεια και τη ματαιότητα, που καλλιεργούνται από τα καπιταλιστικά κέντρα, είναι σημαντικό να πάρουμε δύναμη και παράδειγμα από τους αγώνες του χθες και -κυρίως- του σήμερα, να οργανωθούμε και να χτίσουμε τις δικές μας αντιστάσεις -στους χώρους εργασίας, τις γειτονιές και τις σχολές μας- να στοχεύσουμε σε νίκες και να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Για να μην χυθεί άλλο αίμα εργατών, όπως του οδηγού Μανώλη Αφράτη στο Ρέθυμνο ή των πάνω από 50 καταγεγραμμένων νεκρών εργατών μέσα μόνο στο 2022, για τα κέρδη μιας χούφτας παρασίτων. Για να χτίσουμε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ενάντια στη λεηλασία της φύσης, όπου ο πλούτος που παράγουμε θα χρησιμοποιείται για να καλύψει τις ανάγκες και τις επιθυμείς όλων μας, αντί κάποιοι λίγοι να ζουν εις βάρος μας.

Ενάντια λοιπόν στις απολύσεις, τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, την παρανομοποίηση της απεργίας και των σωματείων, το κρατος και την καταστολη…

Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΣΤΗ ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΙΚΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ!

ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ, ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ

Ανοιχτή συνέλευση Ηρακλείου για την ταξική αλληλεγγύη στους απεργούς στη Μαλαματίνα