Κράτος και κεφάλαιο λεηλατούν τη γη και σκορπούν τοξικά δηλητήρια, από την Χαλκιδική μέχρι τον Πειραιά. Αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής ενάντια στα σχέδια του κράτους και της ”Ελληνικός Χρυσός” για την εγκατάσταση μεταλλείων εξόρυξης χρυσού στην περιοχή

Παρέμβαση αντιπληροφόρησης  πραγματοποιήθηκε στις 23/12/13 στο σταθμό ΗΣΑΠ του Πειραιά για τη διαρροή  τοξικών αποβλήτων στο λιμάνι, που συνέβη στις 11 Δεκέμβρη, και τα οποία  προέρχονταν από τα μεταλλεία της Χαλκιδικής. Στην παρέμβαση που έγινε με τη  συμμετοχή 50-60 συντρόφων/ισσών στήθηκε μικροφωνική από όπου διαβάστηκαν  μηνύματα αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Β.Α.  Χαλκιδικής, μοιράστηκαν πλήθος κειμένων και αναρτήθηκαν πανό. Η ανταπόκριση του  κόσμου ήταν ιδιαίτερα θετική. Το κείμενο της “Συντονιστικής Συνέλευσης  Αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής” που μοιράστηκε:

Την Τετάρτη 11 Δεκέμβρη, στο λιμάνι του Πειραιά,  υπήρξε διαρροή τοξικών ουσιών από κοντέινερ που περιείχαν μεγάλες ποσότητες  ρυπογόνου χώματος, στο πλοίο “Ραβένα”. Το φορτίο αυτό είχε φτάσει στον Πειραιά  τις προηγούμενες μέρες από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης με το πλοίο “Πάρης”,  έχοντας τελικό προορισμό την Κίνα. Πρόκειται για τη διαδρομή που ακολουθείται  για την απομάκρυνση των τοξικών αποβλήτων που παράγονται από τις μεταλλευτικές  δραστηριότητες στη Χαλκιδική. Παρά τη σοβαρότητα του γεγονότος, οι κρατικοί  φορείς επιχείρησαν τη συγκάλυψή του. Δεν εξέδωσαν καμία ανακοίνωση και δεν  έδωσαν οποιοδήποτε στοιχείο σχετικά με την προέλευση και τους ιδιοκτήτες του  τοξικού φορτίου. Ωστόσο, μετά την άρνηση απόπλου από τον πλοίαρχο για την  προστασία του πληρώματος και την αποφυγή ρύπανσης των θαλάσσιων υδάτων, την  εξέταση του τοξικού φορτίου και τη διαδικασία καθαρισμού του πλοίου που  ακολούθησε, το γεγονός έγινε γνωστό μέσα από δημοσιεύματα στα οποία  στοχοποιείται η πολυεθνική εξορυκτική εταιρεία ELDORADO GOLD. Η συγκεκριμένη  εταιρεία είναι μητρική της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, που ευθύνεται μαζί με το ελληνικό  κράτος για τη γιγαντιαία καταστροφή που συντελείται στο όρος Κάκκαβος της Β.Α.  Χαλκιδικής, τον επαπειλούμενο αφανισμό της φύσης και των χωριών της περιοχής και  την επιχείρηση τρομοκράτησης των κατοίκων της για την εγκατάσταση ανοιχτού  μεταλλείου εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές.

Σήμερα, και παρά τις αποπροσανατολιστικές για τον  αγώνα εξαγγελίες της εταιρείας για παύση των εργασιών μέχρι το 2016, οι  καταστροφικές εργασίες στο όρος Κάκκαβος συνεχίζονται. Το αρχέγονο δάσος των  Σκουριών αποψιλώνεται για την εγκατάσταση της μεταλλουργίας χρυσού, το βουνό  χαράσσεται με τη διάνοιξη νέων δρόμων και το ρέμα του Καρατζά μετατρέπεται  σταδιακά σε χώρο εναπόθεσης αποβλήτων που θα παράγονται από την επεξεργασία του  μεταλλεύματος. Η ολοκληρωτική καταστροφή της περιοχής, που θα επιφέρει η  μετατροπή της σε ανοιχτό μεταλλείο, γίνεται καθημερινά ολοένα και περισσότερο  ορατή. Όσον αφορά τη μόλυνση της ευρύτερης περιοχής από τις μεταλλευτικές  δραστηριότητες, να αναφέρουμε μερικά σημαντικά “ατυχήματα” που συνέβησαν μόνο το  τελευταίο διάστημα. Στις 5 Οκτώβρη υπήρξε διαρροή τοξικών αποβλήτων από  κοντέινερ με φορτίο της “Ελληνικός Χρυσός” κατά τη φόρτωσή του σε πλοίο στο  λιμάνι της Θεσσαλονίκης και στις αρχές του Σεπτέμβρη, διαρροή τοξικών  αρσενοπυριτών από φορτηγό της εταιρείας “Ελληνικός Χρυσός” στο δήμο Βόλβης. Ενώ  στο Νεοχώρι ανιχνεύτηκε αρσενικό στο νερό ύδρευσης μετά από γεωτρήσεις που  πραγματοποίησε η εταιρεία στην περιοχή.

Την ίδια στιγμή, ο ανυποχώρητος αγώνας των  κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής ενάντια στα σχέδια του κράτους και της “Ελληνικός  Χρυσός” βρίσκεται αντιμέτωπος με την άγρια καταστολή που έχει εξαπολύσει το  κράτος για την τρομοκράτηση και φίμωση των αγωνιζόμενων κατοίκων. Αντιμέτωπος με  μια τεράστια αστυνομική, δικαστική και προπαγανδιστική επιχείρηση ποινικοποίησης  και εγκληματοποίησης κάθε έκφρασης και εκδήλωσης αντίστασης, ώστε να καμφθεί ο  αγώνας και να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη επέλαση των χρυσοθήρων.

Από την πλευρά μας στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον  δίκαιο αγώνα των κατοίκων της περιοχής για την προάσπιση της φύσης και της ζωής  τους ενάντια στα συμφέροντα των πολυεθνικών εταιρειών εξόρυξης χρυσού και του  κράτους. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους τους διωκόμενους. Αυτός ο αγώνας, που  δεν ξεκίνησε σήμερα αλλά αναπτύχθηκε σε βάθος χρόνου, πολύμορφα και μαχητικά με  πλήθος κινητοποιήσεων, εκδηλώσεων και δράσεων, και που συνεχίζεται αδιάλειπτα,  πρέπει να πλατειάσει ακόμα περισσότερο. Να αγκαλιαστεί από όλους όσοι  αγωνίζονται από τα κάτω ενάντια στη σύγχρονη βαρβαρότητα και να αποτελέσει έναν  κοινωνικό φραγμό στην λεηλατική επέλαση του κράτους και του κεφαλαίου, που  επιφέρει καταστροφή και θάνατο στις κοινωνίες και τη φύση, στο βωμό της  ανάπτυξης, από τη Χαλκιδική μέχρι τον Πειραιά, σε κάθε γωνιά της χώρας αλλά και  πολύ ευρύτερα.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ  ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, Ο ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ  ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ

Συντονιστική  Συνέλευση Αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής

Αλληλεγγύη στους απεργούς του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και του Ε.Μ. Πολυτεχνείου (Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37)

Οι εργαζόμενοι του Πανεπιστημίου Αθηνών και του  Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου βρίσκονται σε απεργία διαρκείας εδώ και εννέα  εβδομάδες ενάντια στις διαθεσιμότητες-απολύσεις 1.349 διοικητικών υπαλλήλων από  οχτώ πανεπιστήμια της χώρας.

Με τον αγώνα τους αρνούνται τις πολιτικές της  μνημονιακής λεηλασίας που καταδικάζουν όλο και περισσότερους στην ανεργία και  εκβιάζουν την πειθάρχηση στην εργοδοτική τρομοκρατία. Δημιουργούν ένα ανάχωμα  στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της παιδείας, αφού οι απολύσεις είναι μέρος μιας  ευρύτερης κίνησης αναδιάρθρωσης των πανεπιστημίων στα μέτρα της αγοράς και στα  πρότυπα του ασφυκτικού ελέγχου και της καταστολής, σε μια εποχή μάλιστα που κάθε  κοινωνικό αγαθό ιδιωτικοποιείται και εμπορευματοποιείται (περίθαλψη, μόρφωση,  μεταφορές), βαθαίνοντας τις ταξικές ανισότητες και τους κοινωνικούς  αποκλεισμούς. Επιλέγουν να σταθούν και να αγωνιστούν μαζί, απορρίπτοντας τον  κατακερματισμό τους με βάση τα κριτήρια “αξιολόγησης” που θέτει το υπουργείο  παιδείας.

Με τη συλλογική τους άρνηση απέναντι στις  απολύσεις, με τις κινητοποιήσεις τους, τις απεργιακές περιφρουρήσεις, την  απεύθυνσή τους σε άλλους εργαζόμενους, φοιτητές και αγωνιζόμενα κομμάτια της  κοινωνίας, επιχειρούν να υπερβούν λογικές που θέλουν τις εργατικές αντιστάσεις  συντεχνιακές, απομονωμένες, ελεγχόμενες από συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες.

Ο αγώνας τους διεξάγεται μέσα σε έναν πόλεμο  φθοράς και συκοφάντησης από το κράτος και τα ΜΜΕ, με τη συνήθη προπαγάνδα που  προωθεί τον κοινωνικό αυτοματισμό για να πνίξει την ταξική αλληλεγγύη.

Όπως γράφει σε ανακοίνωσή της η απεργιακή επιτροπή  εργαζομένων ΕΚΠΑ: “Για μας (…) ο στόχος (…) ήταν και είναι το ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ. Όταν βάλαμε αυτό το  στόχο ξέραμε ότι θα ερχόμασταν σε σύγκρουση με τον πυρήνα της μνημονιακής  πολιτικής. Ότι αυτό που θέλαμε να κάνουμε ήταν να σπάσουμε τον τσαμπουκά αυτής  της κυβέρνησης. Ξέραμε ότι θα μας τρομοκρατήσουν, θα επιχειρήσουν να μας  διασπάσουν, να μας σπάσουν, να τσακίσουν τα νεύρα μας, με τη βοήθεια πρόθυμων  συμμάχων τους, από τα ΜΜΕ μέχρι τις συνδικαλιστικές ηγεσίες.(…) Εμείς όμως  ξέραμε πάντα ότι όπλο μας είναι Η ΑΠΕΡΓΙΑ. Και τώρα το ξέρουμε ακόμα καλύτερα”.

Από την κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, έναν  αυτοοργανωμένο χώρο αντίστασης, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους απεργούς των  πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και σε όλους-ες όσους-ες παλεύουν ενάντια στη λεηλασία  της ζωής και της αξιοπρέπειας τους από το κράτος και το κεφάλαιο.

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ, ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΙ,  ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ-ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ – ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ

Κατάληψη  Λέλας Καραγιάννη 37

5/11/13

Διεθνές κάλεσμα για κινητοποίηση για την απελευθέρωση της Sonja Suder

Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2013, ας κινητοποιηθούμε  για να διαμαρτυρηθούμε ενάντια στη νομιμοποίηση των βασανισμών στη δίκη της  Sonja Suder και για την απελευθέρωσή της.

Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2011, η Sonja και ο φίλος  της Christian εκδόθηκαν από τη Γαλλία στη Γερμανία όπου και φυλακίστηκαν. Ο  Christian αποφυλακίστηκε, αλλά η Sonja παραμένει στη φυλακή. Είχαν εγκαταλείψει  τη Γερμανία το 1978, όταν την επαύριο μιας άγριας καταστολής του επαναστατικού  κινήματος, κάθε άτομο που ανήκε στο χώρο της ριζοσπαστικής αμφισβήτησης είχε  κάθε λόγο να φοβάται ότι θα είναι στόχος της κρατικής εκδικητικότητας.

Εδώ και δυο χρόνια, η Sonja είναι προφυλακισμένη  στην πτέρυγα υψίστης ασφαλείας των φυλακών Preungesheim στη Φρανκφούρτη. Εδώ κι  ένα χρόνο υφίσταται μια δίκη βασισμένη σε δυο μαρτυρίες: τη μαρτυρία ενός  μετανοημένου που την έδωσε με αντάλλαγμα μείωση της ποινής και μια άλλη μαρτυρία  που αποσπάστηκε με βασανιστήρια το 1978 από έναν άνδρα που θεωρούνταν από την  αστυνομία ύποπτος για συμμετοχή στους Επαναστατικούς Πυρήνες.

Αν ο μετανοημένος Hans Joachim Klein κατέθεσε  ανενδοίαστα στο δικαστήριο της Φρανκφούρτης για να δώσει τη χιλιοστή εκδοχή μιας  μαρτυρίας γεμάτης ασυναρτησίες και αντιφάσεις (που η δικαστής θεωρεί παρ’ όλα  αυτά σωστό να ληφθεί υπόψη), αντιθέτως ο Hermann F. ανέκαθεν αμφισβητούσε τα  στοιχεία που εμφανίζονται στις ανακρίσεις που υπέστη. Δεν είναι παρά το  αποτέλεσμα τεσσάρων μηνών βασανισμού πέραν κάθε διαδικαστικού πλαισίου.

Μετά από ένα πολύ σοβαρό ατύχημα, ανακρίθηκε μόλις  βγήκε από μια εγχείρηση ακρωτηριασμού των κάτω άκρων κι ενώ είχε χάσει εντελώς  την όρασή του. Ο πόνος, ο τραυματισμός, τα φάρμακα, η απομόνωση, η σύγχυση, ο  αποπροσανατολισμός έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους μπάτσους για να τον  υποχρεώσουν να συμπληρώσει 1.300 σελίδες κατάθεσης. Κρατήθηκε παράνομα σε ένα  αστυνομικό τμήμα, χωρίς δικηγόρο, όντας τυφλός και με βαριά αναπηρία. Αυτό που  υπέστη δεν έχει παρά ένα όνομα: βασανισμός. Στις 13 Αυγούστου του 2013, το  δικαστήριο της Φρανκφούρτης προχώρησε στην ανάγνωση των ανακριτικών καταθέσεων  που υποχρεώθηκε να δώσει ο Hermann το 1978 και θα συνεχίσει την ανάγνωσή τους  στις επόμενες συνεδριάσεις.

Η Sonja, στα 80 της χρόνια, πάνω από 35 χρόνια  μετά τα γεγονότα που της αποδίδονται, κινδυνεύει να καταδικαστεί με βάση αυτές  τις καταθέσεις που η χρήση τους αποτελεί νομιμοποίηση από τη δικαιοσύνη των  πρακτικών βασανισμού της αστυνομίας. Η Sonja διώκεται από τη γερμανική αστυνομία  και δικαιοσύνη από τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Θεωρείται ύποπτη για  συμμετοχή στους Επαναστατικούς Πυρήνες και η δίκη της αφορά τρεις επιθέσεις που  δεν προκάλεσαν παρά περιορισμένες υλικές ζημιές το 1977 και το 1978: ενάντια  στην επιχείρηση MAN που συνεργαζόταν στην κατασκευή ατομικών όπλων για τη Ν.  Αφρική την εποχή του απαρτχάιντ, ενάντια στην επιχείρηση KSB που κατασκεύαζε  αντλίες για σταθμούς πυρηνικής ενέργειας, και στο κάστρο της Χαϊδελβέργης  ενάντια στην πολιτική αστικής ανάπλασης. Θεωρείται επίσης ύποπτη συμμετοχής στην  προετοιμασία της επίθεσης ενάντια στο συνέδριο του OPEC στη Βιέννη το 1975.

Σήμερα, κρατώντας την στη φυλακή, δικάζοντάς την,  απειλώντας την ότι θα τελειώσει τη ζωή της στη φυλακή, το ομοσπονδιακό κράτος  της Γερμανίας δεν στοχεύει μόνο στη Sonja. Θέλει να εξουδετερώσει μια  επαναστατική ιστορία και να επιβάλει με τη βία την ιδέα ότι δεν εξεγείρεται  κανείς ατιμωρητί. Η καταδίκη της Sonja θα είναι εκείνη της εξέγερσης. Αρνούμενη  να υποταχθεί και να συνεργαστεί, εξακολουθεί να καταγγέλλει το κράτος και τη  δικαστική του μασκαράτα. Η καταδίκη της θα είναι και εκείνη κάθε επαναστατικού  κινήματος. Η προφυλάκιση της Sonja είναι ένα φόβητρο που μπορεί να  χρησιμοποιηθεί ενάντια σε όλες εκείνες και όλους εκείνους που αγωνίζονται  σήμερα. Δεν είναι από μια γυναίκα 80 χρονών που θέλουν να απαλλαγούν, αλλά από  όλες εκείνες και όλους εκείνους που έχουν σαν κι εκείνη τη βούληση να μην  υποταχθούν.

Η SONJA ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΤΕΙ  ΑΜΕΣΑ!

 Το κείμενο αυτό στάλθηκε  από γάλλους συντρόφους. Αφορά τον αγώνα για την απελευθέρωση της Sonja Suder,  κατηγορούμενης από το γερμανικό κράτος για συμμετοχή σε ενέργειες της ένοπλης  οργάνωσης “Επαναστατικοί Πυρήνες” τη δεκαετία του ’70 με βάση την έωλη μαρτυρία  ενός μετανοημένου και μια άλλη μαρτυρία που οι μπάτσοι απέσπασαν με  βασανιστήρια. Η Sonja αποφυλακίστηκε τελικά στις 12 Νοέμβρη ’13, αφού το  δικαστήριο της επέβαλε ποινή 3,5 ετών με αναστολή.

Αναρχικοί σύντροφοι

Μαύρη Σημαία #67 (Ιανουάριος 2014)

 

D67.QXDΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Μαύρη Σημαία – Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης Και Δράσης

Αστυνομικά πογκρόμ, στρατόπεδα συγκέντρωσης και θάνατοι στα σύνορα

Η πολιτική σκευωρία εναντίον του αναρχικού αγωνιστή Θοδωρή Σίψα δεν θα περάσει! (αφίσα)

Οι φασίστες είναι τάγματα εφόδου του κράτους και μπράβοι των αφεντικών ο κόσμος της αντίστασης θα τσακίσει και αυτούς και τους πάτρωνές τους!

Να σταθούμε συλλογικά στον τρόμο. Καμία ανοχή στις ναζιστικές και φασιστικές συμμορίες.

Αντιφασιστική – Αντικατασταλτική πορεία στις γειτονιές της Κυψέλης.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις Μαραγκοπούλειο, Παράρτημα και Στέκι ΤΕΙ στην Πάτρα, σε όλες τις καταλήψεις, τους αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα και τις κοινωνικές – ταξικές αντιστάσεις.

Για την ανακατάληψη του Ορφανοτροφείου

Αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής ενάντια στα σχέδια του κράτους και της ”Ελληνικός Χρυσός” για την εγκατάσταση μεταλλείων εξόρυξης χρυσού στην περιοχή

Κράτος και κεφάλαιο λεηλατούν τη γη και σκορπούν τοξικά δηλητήρια, από την Χαλκιδική μέχρι τον Πειραιά. Αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής ενάντια στα σχέδια του κράτους και της  ”Ελληνικός Χρυσός” για την εγκατάσταση μεταλλείων εξόρυξης χρυσού στην περιοχή

Κάτω τα ξερά σας από τους διαδηλωτές της 6ης Δεκέμβρη (αφίσα)

Αλληλεγγύη στους απεργούς του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και του Ε.Μ. Πολυτεχνείου

Διεθνές κάλεσμα για κινητοποίηση για την απελευθέρωση της Sonja Suder

Για ένα εισιτήριο αφαιρούν ζωές, του κράτους τα τσιράκια μπάτσοι και ελεγκτές

Αλληλεγγύη στον αγωνιστή κρατούμενο Σπύρο Στρατούλη

Από την εξέγερση της αξιοπρέπειας στην ελευθεριακή αυτονομία

Ειδικές Περιπτώσεις: Οι Αναρχικοί

Για την Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου (Μεσοχώρα Τρικάλων, Αύγουστος 2013)

Για αυτούς που έλεγαν: ”το ξέρουμε ότι κάνουμε λάθος αλλά θα το πάμε μέχρι τέλους”!

ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΤΕΥΧΗ