πρόσφατα ποστς
Στις 20 Νοέμβρη, απεργουμε και δεν καταναλώνουμε!
Για λόγους ταξικής αλληλεγγύης στους συναδέλφους που δεν κατάφεραν να απεργησουν, διοργανώνουμε στην κατάληψη Rosa Nera απεργιακή συλλογική κουζίνα (ρεφενέ) και καλούμε τον κόσμο της πορείας να παρευρεθεί. Ευπροσδεκτα είναι επίσης και τα φαγητά που θα έρθουν μαγειρεμενα από το σπίτι.
Παρασκευή 15/11 στις 09:00 Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στο Δικαστικό Μέγαρο Ρεθύμνου για την υπόθεση της εργοδοτικής δολοφονίας του Μιχάλη Αφράτη
Θα ακολουθήσει ρεμπέτικη βραδιά οικονομικής στήριξης με ζωντανή μουσική για τα δικαστικά έξοδα της οικογένειας
Κατάληψη Rosa Nera
Δεν υπάρχει στέγη στα Χανιά.
Κάλεσμα σε συγκέντρωση, 2 Νοέμβρη,
ημέρα έναρξης του συνεδρίου
για την βραχυχρόνια μίσθωση
Ώρα 10 π.μ.
Έξω από το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης»
Στις 2 Νοέμβρη στο Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» θα πραγματοποιηθεί διεθνές συνέδριο οργανωμένο από φίρμες και αφεντικά του τουρισμού πολυτελείας, του Real Estate και της βραχυχρόνιας μίσθωσης, με τίτλο Short Stay Conference. Πρόκειται για ένα συνέδριο ταξικού πολέμου μέσω της υπονόμευσης της ζωής των κατοίκων – κυρίως της εργατικής τάξης της πόλης – που υποφέρουν από τα απλησίαστα ενοίκια και την έλλειψη στέγης.
Ζούμε σε μια πόλη που το στεγαστικό αποτελεί το «νούμερο ένα» κοινωνικό πρόβλημα για χιλιάδες ανθρώπους. Είναι πλέον σαφές πως η διόγκωση της βραχυχρόνιας μίσθωσης και των μπουτίκ χοτέλ έχει καταστροφικές επιπτώσεις στον αστικό ιστό, στις συνθήκες εργασίας, στους όρους κατοικίας, στο φυσικό περιβάλλον, στην ποιότητα της ζωής των ανθρώπων στα Χανιά. Η εξαφάνιση της κατοικίας σε ολόκληρες γειτονιές που άλλοτε έσφυζαν από ζωή και η αντικατάσταση τους από ζώνες τουριστικής κατανάλωσης, επιχειρεί να διαλύσει τα όποια επιβιώματα κοινωνικής συνοχής έχουν απομείνει.
Στόχος του συνεδρίου Short Stay Conference είναι η ενίσχυση της βραχυχρόνιας μίσθωσης μέσω της ολοένα και μεγαλύτερης εμπλοκής των εταιρειών διαχείρισης του στεγαστικού αποθέματος, ώστε το εν λόγω «προϊόν» να γίνει πιο ανταγωνιστικό. Στόχος, επίσης, του συνεδρίου είναι η εμπέδωση της προοπτικής να μετατραπούν τα Χανιά σε ένα τουριστικό «μεγα-κατάλυμα» που θα συνθλίβει το δικαίωμα στην πόλη και στην στέγη. Οι εργαζόμενες/οι που δεν έχουν το απαραίτητο «λίπος» σε εισοδήματα ή σε κάποια στεγαστική κληρονομιά, ήδη νιώθουν πως η πόλη δεν τους χωράει. Ακόμα και οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στην δημόσια υγεία, όπως και οι φοιτητές/τριες βιώνουν την έλλειψη στέγης και τα απλησίαστα ενοίκια ως το βασικότερο τους πρόβλημα στα Χανιά. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει και στην μεταναστευτική στέγη. Λόγω των ρατσιστικών πολιτικών και της μακροχρόνιας υποτίμησης της μεταναστευτικής εργασίας, η μεταναστευτική πρόσβαση στην στέγη είναι ακόμα πιο επισφαλής ως αποτέλεσμα ταξικών και κοινωνικών αποκλεισμών. Στην πόλη, επίσης, υπάρχουν χρόνια ζητήματα αστεγίας/στεγαστικής επισφάλειας που αντιμετωπίζονται κυρίως από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης. Τέλος, ενδεικτικό του γενικευμένου χαρακτήρα της στεγαστικής κρίσης είναι και το εξής: Διαφορετικοί ερευνητικοί θεσμοί τεκμηριώνουν πως σε περιοχές που η παρουσία της βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι υψηλή (όπως π.χ. στην Αθήνα) το κόστος του ενοικίου μπορεί να «τρώει» ακόμα και τα ¾ του μισθού των ενοικιαστών.
Το φαινόμενο της έλλειψης στέγης δεν είναι τοπικό αλλά διεθνές. Ακούμε πλέον όλο και περισσότερο για τις συνέπειες σε – κορεσμένες από την τουριστική βιομηχανία – περιοχές της Μεσογείου: Λειψυδρία, αδυναμία διαχείρισης των αποβλήτων, «διάχυση» της υποτίμησης και της απορρύθμισης της εργασίας και σε άλλους κλάδους που συσχετίζονται με τον τουρισμό όπως ο κατασκευαστικός και η εστίαση, ανορθολογική διαχείριση φυσικών πόρων, αλλαγή χρήσεων γης προς όφελος των καταπατητών και αλλοτρίωση της ιστορικής μνήμης και του αστικού ιστού από την τουριστική υπερδόμηση.
Ενάντια στην τουριστικοποίηση της καθημερινότητας εμφανίζονται διεθνώς κινήματα, στην Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Τσεχία και αλλού όπου οι κάτοικοι διεκδικούν να πάρουν τις πόλεις και την ζωή τους πίσω. Κινήματα ξεπηδούν και οργανώνουν συλλογικούς αγώνες προστασίας της στέγης, είτε με κινήσεις αυτομειώσεων των ενοικίων, είτε με μπλοκαρίσματα εξώσεων, είτε αξιοποιώντας τα άδεια κτήρια. Παράλληλα τα κινήματα ενοικιαστών πιέζουν τους θεσμούς και πετυχαίνουν, όλο και πιο συχνά, την απαγόρευση της βραχυχρόνιας μίσθωσης σε ζώνες κατοικίας.
Μέσα από όλους αυτούς τους σημαντικούς κοινωνικούς αγώνες για την στέγη δημιουργείται ένας άλλος κοινωνικός ιστός που καλύπτει ανθρώπινες, κοινωνικές και εργατικές, ανάγκες.
Καλούμε σε συγκέντρωση έξω από το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης», το Σάββατο 2 Νοέμβρη, ημέρα διεξαγωγής του «διεθνούς συνεδρίου Short Stay Conference», στις 10 π.μ. το πρωί
Κατάληψη Rosa Nera.
ΣΤΗΝ TOURISTLAND ΤΗΣ ΜΠΙΖΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ AIRBNB Η ΜΟΝΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ
Σε αυτήν την εργασιακή, οικονομική και αισθητική αθλιότητα που υπομένουμε ως εργαζόμενοι/ες και κάτοικοι μιας πόλης πλήρως παραδομένης στις επιταγές της τουριστικής βιομηχανίας
Παραμένουμε εδώ
Μαζί μας νιώθουμε κάθε άνθρωπο που ασφυκτιά μέσα στην εργασιακή και στεγαστική ανασφάλεια, την ακρίβεια και την περιβαλλοντική καταστροφή.
Παραμένουμε εδώ
στους αγώνες για τους δημόσιους και ανοιχτούς χώρους που τόσο έχουμε όλοι κι όλες ανάγκη
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΚΑΣΤΕΛΙ
ΠΡΟΑΣΠΙΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΖΩΗ
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ Η ROSA ΠΟΤΕ ΤΗΣ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ
Συγκέντρωση- Πορεία Τετάρτη 25/09 στις 19:00 στην πλ. Αγοράς
Γιγαντοπανό στα βυζαντινά τείχη, απο την Κατάληψη Rosa Nera, για τον θάνατο των τριών νέων εργαζόμενων και τον βαρύ τραυματισμό μιας νέας, μετά από υπερεργασία σε γνωστό κέντρο δεξιώσεων – δυστύχημα που εντάσσεται στο καθεστώς ανασφάλιστης και χωρίς συλλογικές συμβάσεις, εντατικοποιημένης εργασίας ανηλίκων και νέων εργατών στις εργασιακές γαλέρες των κέντρων διασκέδασης των αφεντικών.
Να βάλουμε τις ζωές μας πάνω από τα κέρδη των εκμεταλλευτών.
Την Πέμπτη προβάλλουμε μαζί με τη καλλιτεχνική κολεκτίβα Anepos το νέο ντοκιμαντέρ του Yannis Youlountas “Δεν φοβόμαστε τα ερείπια”
Παρακάτω το τρέιλερ:
Πέμπτη 18/4 στο πισωδείο
Κατάληψη Rosa Nera: Αναλυτικό κείμενο για το έγγραφο στην διαύγεια, για τις εργασίες της εταιρείας, για τις μεθοδεύσεις ξενοδοχοποίησης και το πως και γιατί αυτές δεν θα περάσουν:
Τίποτα δεν τελείωσε, όλα είναι κοινά
(πάλι κουκιά)
Το πρωί της πρωταπριλιάς, αστυνομικές δυνάμεις που συγκεντρώθηκαν από τρεις νομούς του νησιού προέβησαν στην εκ νέου –μετά από 3μιση χρόνια– εκκένωση της Κατάληψης Rosa Nera, συλλαμβάνοντας μόνο 8 από τους κατοίκους της, καθώς εκείνη την ώρα οι περισσότεροι/ες βρίσκονταν στις δουλειές τους. Η καταστολή της κατάληψης σήμανε την επίθεση από το Κράτος σε έναν ελεύθερο κοινωνικό πολιτικό χώρο εντός του αστικού ιστού των Χανίων και στη μοναδική ουσιωδώς δημόσιας πλατείας της πόλης, για χάρη του επεκτατικού και αδηφάγου ξενοδοχειακού λόμπι.
Έχοντας νωπές τις μνήμες των σχεδόν πάνδημων διαδηλώσεων την επαύριο της προηγούμενης εκκένωσης, θεωρούμε περιττό να μακρηγορήσουμε για το τι σήμαινε και σημαίνει η Rosa Nera, απευθυνόμενοι σήμερα στην τοπική κοινωνία. Σε μια πόλη που ραγδαία μετατρέπεται σε ιλουστρασιόν θεματικό πάρκο για φραγκάτους τουρίστες/καταναλωτές, όσοι και όσες δεν καρπώνονται την υπεραξία από την τουριστική μπίζνα, νιώθουν έστω και διαισθητικά την απώλεια ως δική τους, νιώθουν την απειλή και το διακύβευμα: ένα οχυρό ελευθερίας, μια γραμμή άμυνας απέναντι στην προοπτική μιας πόλης χωρίς κατοίκους, χωρίς κοινωνικό ιστό, μιας αδιάλειπτης καταναλωτικής ζώνης, μιας γαλέρας στην οποία μέσα ή θα καταναλώνεις στο κατάστρωμα ή θα τραβάς κουπί στο αμπάρι.
Αν και γνωστή ιστορία, ξαναθυμίζουμε εν τάχει ότι πίσω από όλα κρύβεται ένας πολυεθνικός και πολυπλόκαμος ξενοδοχειακός όμιλος, που εδώ εμφανίστηκε το 2017 με την επωνυμία Belvedere ΕΠΕ, στον οποίον η τότε και η τωρινή διοίκηση του Πολυτεχνείου Κρήτης επιθυμεί διακαώς να νοικιάσει το κτήριο και την αυλή της κατάληψης, για να μετατραπεί το λεγόμενο «μπαλκόνι των Χανίων» σε ένα περίφρακτο υπερλούξ ξενοδοχείο για -πάρα πολύ- πλούσιους πελάτες. Και βασικά τον νοικιάζει από τότε, αν πιστέψουμε δηλαδή ότι η Belvedere ΕΠΕ όντως καταβάλλει μηνιαίο μίσθιο 20.000 ευρώ στο Πολυτεχνείο, για ένα πρότζεκτ που δεν έχει καν ξεκινήσει εδώ και 3μιση χρόνια. Ένα μίσθιο προκλητικά ευτελές, αν έχει κανείς μια αμυδρή ιδέα του μέρους και του μεγέθους του κτηρίου, καθώς και των ενοικίων που παίζουν γενικά στην πιάτσα.
Το κτήριο της Rosa Nera, όπως και τα πέριξ που συνθέτουν το μνημειακό συγκρότημα στην κορυφή του λόφου Καστέλι και παραχωρήθηκαν το 1979 από το υπουργείο
εθνικής άμυνας, έναντι ποσού το οποίο είχε καταβάλει ως δωρεά το ελληνικό Δημόσιο στο Πολυτεχνείο Κρήτης, έχει ανεγερθεί πάνω από το μινωικό ανακτορικό συγκρότημα, σπαράγματα του οποίου έχουν ανασκαφικά αποκαλυφθεί στις παρυφές του λόφου, σε κάποια από τα ελάχιστα οικόπεδα που είχαν απομείνει ανοικοδόμητα ώς τα τέλη της δεκαετίας του ‘70. Το γεγονός αυτό, που προστίθεται στην μνημειακότητα του ίδιου του κτηρίου, συνιστούσε -μέχρι σήμερα- ένα σοβαρό θεσμικό εμπόδιο στις επιδιώξεις της ντόπιας οικονομικής και πολιτικής ελίτ, που τυγχάνει να κυβερνάει και τη χώρα μέσω του μητσοτακέικου.
Διότι, όπως αποκαλύφθηκε στον τοπικό τύπο, με έγγραφο που έχει αναρτηθεί στη Διαύγεια, το θεσμικό αυτό πρόσχωμα επί της ουσίας έχει πια αρθεί. Το έγγραφο αυτό συνίσταται στην αδειοδότηση από μια υπηρεσία του ΥΠ.ΠΟ (Τμήμα Τεχνικών Ερευνών, Αναστήλωσης και Προδιαγραφών) σε υπεργολάβους (τεχνικά γραφεία ιδιωτών μηχανικών), προφανώς μισθωμένους από την Belvedere ΕΠΕ (η οποία εμφανώς αποφεύγεται να κατονομαστεί) για να προβούν σε μια σειρά δειγματοληπτικών και διερευνητικών εργασιών μέσα στο κτήριο, υπό την εποπτεία (συνδρομή δηλ.) της τοπικής εφορείας αρχαιοτήτων και της υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων Κρήτης, με δηλωμένο απώτερο σκοπό την ανάπλασή του σε ξενοδοχείο.
Η αδειοδότηση αυτή συνιστά το ήμισυ του παντός. Κατ’ αρχάς, προηγήθηκε της αστυνομικής επιχείρησης, και προαπαιτείται για αυτήν – ειδάλλως δεν θα είχε κανένα νόημα. Έπειτα, σημαίνει ότι όλα τα απαραίτητα κομπρεμί έχουν ήδη γίνει, οι διαβεβαιώσεις για την ευτυχή έκβαση της υπόθεσης τους έχουν δοθεί σε υψηλό επίπεδο, οι ανεπίσημες εντολές έχουν διαβιβαστεί καθέτως προς όλη την αρμόδια ιεραρχία, και οι πιέσεις προς τους όποιους απρόθυμους ή διστακτικούς κρατικούς λειτουργούς έχουν πλέον καρποφορήσει. Οι δειγματοληψίες θα σταλούν σε ιδιωτικά εργαστήρια που επίσης κατονομάζονται στο έγγραφο, και οι τοπικές υπηρεσιακές εισηγήσεις θα έχουν αποδέκτη το ΚΑΣ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο), ένα όργανο απαρτισμένο από επιστημονικό προσωπικό κατόπιν πολιτικής επιλογής της εκάστοτε κυβέρνησης, και το οποίο είναι που εν τέλει εγκρίνει ή μη (αλλά να το θέσουμε ως εξής: γενικά δυσκολεύεται πολύ να μην εγκρίνει…).
Αν δεν έχει γίνει ήδη αντιληπτό, δεν μένει παρά μονάχα να μπουν αύριο-μεθαύριο στο φρουρούμενο κτήριο και να στρωθούν στη δουλειά. Άλλωστε ακόμα και στο ίδιο το έγγραφο αναφέρεται ότι η κατάληψη ήταν αυτή που μέχρι τώρα παρεμπόδιζε την εκτέλεση των εργασιών.
Η εξέλιξη αυτή, αν μη τι άλλο, συνιστά άλλη μια απόδειξη (για τους αδαείς ή καλόπιστους) ότι πέραν των ξεπουλημένων πανεπιστημίων και των πολυτεχνείων, ακόμα και οι κρατικές υπηρεσίες που υποτίθεται πως είναι επιφορτισμένες με την προστασία διατηρητέων μνημείων και αρχαιοτήτων, όχι μόνον αδυνατούν πλέον να προστατέψουν το δημόσιο χαρακτήρα και τη δημόσια χρήση κτηρίων και χώρων που άπτονται των αρμοδιοτήτων τους, αλλά πρακτικά «καλύπτονται» πίσω από -ή έρχονται αντιμέτωποι με- ειλημμένες αποφάσεις ανώτερων κρατικών φορέων.
Κράτος εναντίον κοινωνίας, για να το πούμε απλά, για μας που βλέπουμε την κοινωνία ξέχωρα από τις ελίτ και τα τσιράκια τους.
Στο εδώ και το τώρα λοιπόν, ένας μεγάλος αγώνας ξαναρχίζει για την τοπική κοινωνία που στενάζει από τη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού και τον εξευγενισμό. Ή θα αντισταθούμε ή να μαζεύουμε τα μπογαλάκια μας σιγά-σιγά όλες και όλοι που δεν βγάζουμε τον μήνα, που δεν βρίσκουμε σπίτι με υποφερτό ενοίκιο, που μας πετάνε έξω για να βάλουνε μέσα τουρίστες, που δεν έχουμε 4.50 ευρώ για ένα ρημαδοκαφέ στο λιμάνι.
Με πρώτο στόχο την αποτροπή των άμεσα επικείμενων εργασιών και την επανάκτηση της κατάληψης, έπειτα τη διεκδίκηση όλο και περισσότερων δημόσιων και ελεύθερων απ’ την κερδοφορία χώρων, ως την ανατροπή του «εξευγενιστικού» ολετήρα και της κοινωνικής ερήμωσης της πόλης.
Παρέμβαση στην Πρυτανεία του Πολυτεχνείου Κρήτης (κτήριο ΗΜΜΥ), Παρασκευή 5/4, στις 11:00
Συγκέντρωση και πορεία, Σάββατο 6/4, στις 12 το μεσημέρι, στην Πλατεία Αγοράς.
Κατάληψη Rosa Nera,
Λόφος Καστέλι,
rosanera.squat.gr
Απρίλιος 2024
#rosanera #ροζανερα #Χανιά
Κάθε εκκένωση είναι εκκίνηση
Για άλλη μια φορά το ελληνικό κράτος και η κυβέρνηση της ΝΔ επιλέγει να στρέψει την επίθεσή της στις καταλήψεις. Σε μια περίοδο που το κράτος προσπαθεί να συγκαλύψει τα εγκλήματα που έχει διαπράξει (Τέμπη, Πύλος, Θεσσαλία, πυρκαγιές) ενώ ταυτόχρονα έχει να διαχειριστεί τον αναβρασμό που μπορεί να προκληθεί από τις συνθήκες φτωχοποίησης της κοινωνίας, η επίθεση στις καταλήψεις είναι μια παλιά συνταγή.
Το ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο εδώ και χρόνια εκμεταλλεύεται τις πολιτικές του ελληνικού κράτους για ολοένα και περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις. Από την παιδεία μέχρι το σύστημα υγείας, τα μέσα μαζικής μεταφοράς και την ΔΕΗ, το νερό, τον φυσικό πλούτο. Η επέλαση του κεφαλαίου θα περάσει από πάνω μας με την αγαστή συνεργασία κράτους – αφεντικών. Ο μοναδικός τρόπος για να γίνουμε το οδόφραγμα απέναντι στα σχέδια τους, είναι η οργάνωση των καταπιεσμένων. Εκείνων που έχουμε κοινές ανάγκες και προβλήματα, μα δεν έχουμε βρεθεί ακόμα.
Οι καταλήψεις είναι κομμάτι του κόσμου που αντιστέκεται και για αυτό χτυπιούνται.
Αποτελούν κι αυτές μέρος του εσωτερικού εχθρού, μαζί με τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας που δεν στριμώχνονται γύρω από την ενότητα του έθνους αλλά γύρω από την ταξική τους θέση. Όσο μεγαλύτερα ανοίγματα κάνει το ελληνικό κράτος στην εξωτερική πολιτική και όσο οι διακρατικές συμμαχίες στον πόλεμο και την οικονομία οξύνονται, η καταστολή όποιας φωνής δεν συμφωνεί με το μέλλον που μας ετοιμάζουν θα οξύνεται κι αυτή. Όσο το κράτος αγοράζει και στέλνει όπλα και φρεγάτες, τόσους περισσότερους μπάτσους θα βγάζει στον δρόμο. Στο ίδιο έργο θεατές βλέπουμε τον κρατικό μηχανισμό να λαμβάνει τα μέτρα του απέναντι σεαπεργούς, φοιτητές, κινήσεις που εναντιώνονται σε θεσμικές (δικαστικές και πολιτικές) συγκαλύψεις εγκλημάτων (Τέμπη, υπόθεση της 12χρονης στον Κολωνό, διαδηλώσεις στην Θεσσαλία), με αυξανόμενη βία. Και φυσικά όπου δεν φτάνει το γκλόμπ του μπάτσου, φτάνει η προπαγάνδα των ΜΜΕ. Από την αποσιώπηση των εγκλημάτων στην Παλαιστίνη, μέχρι την διαστρέβλωση της αλήθειας για κάθε γεγονός που συμβαίνει γύρω μας, η συνεργασία του κράτους με τα εξαρτημένα ΜΜΕ είναι εδώ.
Τα συμφέροντα τουτουριστικού κεφαλαίου, των πολυεθνικών τρυπανιών για εξορύξεις, της “πράσινης” ανάπτυξης στα βουνά, και του ΝΑΤΟ, στην Κρήτη, είναι η επέλαση του κεφαλαίου που παίρνει σάρκα και οστά. Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα βρεις έναν γιάπη, ένα αφεντικό κι έναν υπουργό να κάνουν μπίζνες. Η εκκένωση της κατάληψης RosaNera είναι μια τέτοια περίπτωση (ξανά), τα αιολικά στον Άγιο Βασίλειο, το Παλίγκρεμνο, το αεροδρόμιο στο Καστέλι, το Μαρκόπουλο και πόσα άλλα μικρά και μεγάλα παραδείγματα.
Σε μια συνθήκη ολοένα και εντονότερης υποτίμησης της εργασίας και της ζωής, η RosaNera αποτελεί τόπο αντίστασης. Ο αγώνας για την υπεράσπιση του ελεύθερου-δημόσιου χώρου στο λόφο Καστέλι, πέρασε και περνάει μέσα από τους αγώνες της εργατικής τάξης, των μεταναστ(ρι)ών, των προσφύγων και των μειονοτήτων.
Η κατάσταση που εμείς ονομάζουμε Rosa Nera, το 2021 έπαιξε τον καταλυτικό ρόλο στο να απελευθερωθεί ο Λόφος μέρα μεσημέρι. Το ίδιο θα κάνουμε και τώρα.
Οι εχθροί της Άνοιξης (Μίλτος Σαχτούρης)
Έρχεται φέτος κουρασμένηη Άνοιξη
(να) κουβαλάει τόσα χρόνια τα λουλούδια πάνω της.
Σκοτεινοί άνθρωποι στις γωνιές την παραμονεύουν
για να την τσακίσουν.
Αυτή όμως με κρότο ανάβει ένα-ένα τα λουλούδια της
στα μάτια τους τα ρίχνει (για) να τους στραβώσει.
Κατάληψη RosaNera, Απρίλης 2024
Η Καταληψη Rosa Nera στηρίζει και καλεί στην απεργιακή πορεία – μέρα μνήμης των αγώνων των γυναικών στις 8 Μαρτίου στην Πλατεία Αγοράς Χανίων στις 12 μ.μ.
Για την 8η Μάρτη
“…Ζωή, όχι επιβίωση.
Η ζωή είναι αυτό που επιθυμεί η γυναίκα που εργάζεται.
Η τέχνη, η μουσική, ο ήλιος δεν είναι μόνο για τις πλούσιες γυναίκες, είναι και δικαίωμα όλων των εργατριών.
Δεν θέλουμε μόνο ψωμί,
αλλά και τα
τριαντάφυλλα,
τα ρόδα της ζωής…”
Rose Schneiderman, συνδικαλίστρια εργάτρια, 1911
rosanera.squat.gr
Η Κατάληψη Rosa Nera καλεί
στην απεργιακή πορεία της 28ης Φλεβάρη
Ένα χρόνο μετά το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη, κράτος και Κεφάλαιο συνεχίζουν να δολοφονούν: 179 νεκροί εργαζόμενοι για τα κέρδη της εργοδοσίας μέσα στον τελευταίο χρόνο
Να βάλουμε τις ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους
Απεργίες διαρκείας
ενάντια σε έναν κόσμο αδικίας
Αρκετά ανεχτηκαμε την στέρηση
ώρα να μοιραστούμε την αφθονία
Όλες και όλοι στην Απεργία,
Τετάρτη 28/2
στις 10.30 στην Πλατεία Αγοράς
Κατάληψη Rosa Nera
https://rosanera.squat.gr/
#ροζανερα #rosanera #Χανιά
Συζήτηση και Ενημέρωση με μέλος του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ στην Θεσσαλονίκη
Την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου,
ώρα: 20:00 στην Κατάληψη Rosa Nera
συζητάμε για τα δέκα χρόνια της ΒΙΟΜΕ και τις αντιστάσεις στις απειλές εκκένωσης της.
τις δυνατότητες δικτύωσης των συνεργατικών εγχειρημάτων και των παραγωγών.
την δημιουργία κλαδικών σωματείων βάσης στα συνεργατικά .
Κατάληψη Rosa Nera.
