Category: Δημόσιος χώρος/ Πόλη

Αφίσσα και Κείμενο – Κάλεσμα της Κατάληψης Rosa Nera.

Συγκέντρωση για την Στέγη, στις 2 Νοέμβρη, ημέρα έναρξης του συνεδρίου “Short Stay Conference” για την βραχυχρόνια μίσθωση.
Ώρα 10 π.μ. – έξω από το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης».

Δεν υπάρχει στέγη στα Χανιά.

Στις 2 Νοέμβρη στο Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» θα πραγματοποιηθεί διεθνές συνέδριο οργανωμένο από φίρμες και αφεντικά του τουρισμού πολυτελείας, του Real Estate και της βραχυχρόνιας μίσθωσης, με τίτλο Short Stay Conference. Πρόκειται για ένα συνέδριο ταξικού πολέμου μέσω της υπονόμευσης της ζωής των κατοίκων – κυρίως της εργατικής τάξης της πόλης – που υποφέρουν από τα απλησίαστα ενοίκια και την έλλειψη στέγης.

Ζούμε σε μια πόλη που το στεγαστικό αποτελεί το «νούμερο ένα» κοινωνικό πρόβλημα για χιλιάδες ανθρώπους. Είναι πλέον σαφές πως η διόγκωση της βραχυχρόνιας μίσθωσης και των μπουτίκ χοτέλ έχει καταστροφικές επιπτώσεις στον αστικό ιστό, στις συνθήκες εργασίας, στους όρους κατοικίας, στο φυσικό περιβάλλον, στην ποιότητα της ζωής των ανθρώπων στα Χανιά. Η εξαφάνιση της κατοικίας σε ολόκληρες γειτονιές που άλλοτε έσφυζαν από ζωή και η αντικατάσταση τους από ζώνες τουριστικής κατανάλωσης, επιχειρεί να διαλύσει τα όποια επιβιώματα κοινωνικής συνοχής έχουν απομείνει.

Στόχος του συνεδρίου Short Stay Conference είναι η ενίσχυση της βραχυχρόνιας μίσθωσης μέσω της ολοένα και μεγαλύτερης εμπλοκής των εταιρειών διαχείρισης του στεγαστικού αποθέματος, ώστε το εν λόγω «προϊόν» να γίνει πιο ανταγωνιστικό. Στόχος, επίσης, του συνεδρίου είναι η εμπέδωση της προοπτικής να μετατραπούν τα Χανιά σε ένα τουριστικό «μεγα-κατάλυμα» που θα συνθλίβει το δικαίωμα στην πόλη και στην στέγη. Οι εργαζόμενες/οι που δεν έχουν το απαραίτητο «λίπος» σε εισοδήματα ή σε κάποια στεγαστική κληρονομιά, ήδη νιώθουν πως η πόλη δεν τους χωράει. Ακόμα και οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στην δημόσια υγεία, όπως και οι φοιτητές/τριες βιώνουν την έλλειψη στέγης και τα απλησίαστα ενοίκια ως το βασικότερο τους πρόβλημα στα Χανιά. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει και στην μεταναστευτική στέγη. Λόγω των ρατσιστικών πολιτικών και της μακροχρόνιας υποτίμησης της μεταναστευτικής εργασίας, η μεταναστευτική πρόσβαση στην στέγη είναι ακόμα πιο επισφαλής ως αποτέλεσμα ταξικών και κοινωνικών αποκλεισμών. Στην πόλη, επίσης, υπάρχουν χρόνια ζητήματα αστεγίας/στεγαστικής επισφάλειας που αντιμετωπίζονται κυρίως από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης. Τέλος, ενδεικτικό του γενικευμένου χαρακτήρα της στεγαστικής κρίσης είναι και το εξής: Διαφορετικοί ερευνητικοί θεσμοί τεκμηριώνουν πως σε περιοχές που η παρουσία της βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι υψηλή (όπως π.χ. στην Αθήνα) το κόστος του ενοικίου μπορεί να «τρώει» ακόμα και τα ¾ του μισθού των ενοικιαστών.

Το φαινόμενο της έλλειψης στέγης δεν είναι τοπικό αλλά διεθνές. Ακούμε πλέον όλο και περισσότερο για τις συνέπειες σε – κορεσμένες από την τουριστική βιομηχανία – περιοχές της Μεσογείου: Λειψυδρία, αδυναμία διαχείρισης των αποβλήτων, «διάχυση» της υποτίμησης και της απορρύθμισης της εργασίας και σε άλλους κλάδους που συσχετίζονται με τον τουρισμό όπως ο κατασκευαστικός και η εστίαση, ανορθολογική διαχείριση φυσικών πόρων, αλλαγή χρήσεων γης προς όφελος των καταπατητών και αλλοτρίωση της ιστορικής μνήμης και του αστικού ιστού από την τουριστική υπερδόμηση.

Ενάντια στην τουριστικοποίηση της καθημερινότητας εμφανίζονται διεθνώς κινήματα, στην Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Τσεχία και αλλού όπου οι κάτοικοι διεκδικούν να πάρουν τις πόλεις και την ζωή τους πίσω. Κινήματα ξεπηδούν και οργανώνουν συλλογικούς αγώνες προστασίας της στέγης, είτε με κινήσεις αυτομειώσεων των ενοικίων, είτε με μπλοκαρίσματα εξώσεων, είτε αξιοποιώντας τα άδεια κτήρια. Παράλληλα τα κινήματα ενοικιαστών πιέζουν τους θεσμούς και πετυχαίνουν, όλο και πιο συχνά, την απαγόρευση της βραχυχρόνιας μίσθωσης σε ζώνες κατοικίας.

Μέσα από όλους αυτούς τους σημαντικούς κοινωνικούς αγώνες για την στέγη δημιουργείται ένας άλλος κοινωνικός ιστός που καλύπτει ανθρώπινες, κοινωνικές και εργατικές, ανάγκες.

Καλούμε σε συγκέντρωση έξω από το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης», το Σάββατο 2 Νοέμβρη, ημέρα διεξαγωγής του «διεθνούς συνεδρίου Short Stay Conference», στις 10 π.μ. το πρωί

Κατάληψη Rosa Nera.

#ροζανερα #rosanera #Χανιά

https://rosanera.squat.gr/

Κατάληψη Rosa Nera

Δεν υπάρχει στέγη στα Χανιά.

Κάλεσμα σε συγκέντρωση, 2 Νοέμβρη,

ημέρα έναρξης του συνεδρίου

για την βραχυχρόνια μίσθωση

Ώρα 10 π.μ.

Έξω από το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης»

Στις 2 Νοέμβρη στο Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» θα πραγματοποιηθεί διεθνές συνέδριο οργανωμένο από φίρμες και αφεντικά του τουρισμού πολυτελείας, του Real Estate και της βραχυχρόνιας μίσθωσης, με τίτλο Short Stay Conference. Πρόκειται για ένα συνέδριο ταξικού πολέμου μέσω της υπονόμευσης της ζωής των κατοίκων – κυρίως της εργατικής τάξης της πόλης – που υποφέρουν από τα απλησίαστα ενοίκια και την έλλειψη στέγης.

Ζούμε σε μια πόλη που το στεγαστικό αποτελεί το «νούμερο ένα» κοινωνικό πρόβλημα για χιλιάδες ανθρώπους. Είναι πλέον σαφές πως η διόγκωση της βραχυχρόνιας μίσθωσης και των μπουτίκ χοτέλ έχει καταστροφικές επιπτώσεις στον αστικό ιστό, στις συνθήκες εργασίας, στους όρους κατοικίας, στο φυσικό περιβάλλον, στην ποιότητα της ζωής των ανθρώπων στα Χανιά. Η εξαφάνιση της κατοικίας σε ολόκληρες γειτονιές που άλλοτε έσφυζαν από ζωή και η αντικατάσταση τους από ζώνες τουριστικής κατανάλωσης, επιχειρεί να διαλύσει τα όποια επιβιώματα κοινωνικής συνοχής έχουν απομείνει.

Στόχος του συνεδρίου Short Stay Conference είναι η ενίσχυση της βραχυχρόνιας μίσθωσης μέσω της ολοένα και μεγαλύτερης εμπλοκής των εταιρειών διαχείρισης του στεγαστικού αποθέματος, ώστε το εν λόγω «προϊόν» να γίνει πιο ανταγωνιστικό. Στόχος, επίσης, του συνεδρίου είναι η εμπέδωση της προοπτικής να μετατραπούν τα Χανιά σε ένα τουριστικό «μεγα-κατάλυμα» που θα συνθλίβει το δικαίωμα στην πόλη και στην στέγη. Οι εργαζόμενες/οι που δεν έχουν το απαραίτητο «λίπος» σε εισοδήματα ή σε κάποια στεγαστική κληρονομιά, ήδη νιώθουν πως η πόλη δεν τους χωράει. Ακόμα και οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στην δημόσια υγεία, όπως και οι φοιτητές/τριες βιώνουν την έλλειψη στέγης και τα απλησίαστα ενοίκια ως το βασικότερο τους πρόβλημα στα Χανιά. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει και στην μεταναστευτική στέγη. Λόγω των ρατσιστικών πολιτικών και της μακροχρόνιας υποτίμησης της μεταναστευτικής εργασίας, η μεταναστευτική πρόσβαση στην στέγη είναι ακόμα πιο επισφαλής ως αποτέλεσμα ταξικών και κοινωνικών αποκλεισμών. Στην πόλη, επίσης, υπάρχουν χρόνια ζητήματα αστεγίας/στεγαστικής επισφάλειας που αντιμετωπίζονται κυρίως από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης. Τέλος, ενδεικτικό του γενικευμένου χαρακτήρα της στεγαστικής κρίσης είναι και το εξής: Διαφορετικοί ερευνητικοί θεσμοί τεκμηριώνουν πως σε περιοχές που η παρουσία της βραχυχρόνιας μίσθωσης είναι υψηλή (όπως π.χ. στην Αθήνα) το κόστος του ενοικίου  μπορεί να «τρώει» ακόμα και τα ¾ του μισθού των ενοικιαστών.

Το φαινόμενο της έλλειψης στέγης δεν είναι τοπικό αλλά διεθνές. Ακούμε πλέον όλο και περισσότερο για τις συνέπειες σε – κορεσμένες από την τουριστική βιομηχανία – περιοχές της Μεσογείου: Λειψυδρία, αδυναμία διαχείρισης των αποβλήτων, «διάχυση» της υποτίμησης και της απορρύθμισης της εργασίας και σε άλλους κλάδους που συσχετίζονται με τον τουρισμό όπως ο κατασκευαστικός και η εστίαση, ανορθολογική διαχείριση φυσικών πόρων, αλλαγή χρήσεων γης προς όφελος των καταπατητών και αλλοτρίωση της ιστορικής μνήμης και του αστικού ιστού από την τουριστική υπερδόμηση.

Ενάντια στην τουριστικοποίηση της καθημερινότητας εμφανίζονται διεθνώς κινήματα, στην Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Τσεχία και αλλού όπου οι κάτοικοι διεκδικούν να πάρουν τις πόλεις και την ζωή τους πίσω. Κινήματα ξεπηδούν και οργανώνουν συλλογικούς αγώνες προστασίας της στέγης, είτε με κινήσεις αυτομειώσεων των ενοικίων, είτε με μπλοκαρίσματα εξώσεων, είτε αξιοποιώντας τα άδεια κτήρια. Παράλληλα τα κινήματα ενοικιαστών πιέζουν τους θεσμούς και πετυχαίνουν, όλο και πιο συχνά, την απαγόρευση της βραχυχρόνιας μίσθωσης σε ζώνες κατοικίας.

Μέσα από όλους αυτούς τους σημαντικούς κοινωνικούς αγώνες για την στέγη δημιουργείται ένας άλλος κοινωνικός ιστός που καλύπτει ανθρώπινες, κοινωνικές και εργατικές, ανάγκες.

Καλούμε σε συγκέντρωση έξω από το θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης», το Σάββατο 2 Νοέμβρη, ημέρα διεξαγωγής του «διεθνούς συνεδρίου Short Stay Conference», στις 10 π.μ. το πρωί

Κατάληψη Rosa Nera.

ΣΤΗΝ TOURISTLAND ΤΗΣ ΜΠΙΖΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ AIRBNB Η ΜΟΝΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ 

Σε αυτήν την εργασιακή, οικονομική και αισθητική αθλιότητα που υπομένουμε ως εργαζόμενοι/ες και κάτοικοι μιας πόλης πλήρως παραδομένης στις επιταγές της τουριστικής βιομηχανίας

Παραμένουμε εδώ

Μαζί μας νιώθουμε κάθε άνθρωπο που ασφυκτιά μέσα στην εργασιακή και στεγαστική ανασφάλεια, την ακρίβεια και την περιβαλλοντική καταστροφή.

Παραμένουμε εδώ 

στους αγώνες για τους δημόσιους και ανοιχτούς χώρους που τόσο έχουμε όλοι κι όλες ανάγκη

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΚΑΣΤΕΛΙ

ΠΡΟΑΣΠΙΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΖΩΗ 

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ Η ROSA ΠΟΤΕ ΤΗΣ ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ

Συγκέντρωση- Πορεία Τετάρτη 25/09 στις 19:00 στην πλ. Αγοράς 

Ούτε να το σκέφτεστε!

Δεν πέρασε καλά καλά το καλοκαίρι και από φθινόπωρο μπάτσοι, υπουργεία και Belvedere είναι έτοιμοι να πιάσουν αμέσως δουλειά. Αυτό προκύπτει από το έγγραφο που δημοσιεύθηκε στο “Διαύγεια”, το οποίο προβλέπει δειγματοληπτικές εργασίες στο βυζαντινό τείχος επί της οδού Αφεντούλιεφ με εργολάβο τον Χιώνη, τον εκλεκτό εργολάβο της εταιρείας.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δηλαδή με τη λαμπρή συνεργασία κράτους και τουριστικού κεφαλαίου, πέρα από τη σύντομη εκκένωση του Απρίλη και τις απαραίτητες εργασίες – καταστροφές για την ξενοδοχοποίηση της κατάληψης Rosa Nera, συνέβησαν και δύο εισβολές αστυνομικών δυνάμεων στην αυλή, με σκοπό την αρπαγή δυο γιγαντοπανό από τα τείχη. Πράγμα το οποίο μας κάνει τουλάχιστον καχύποπτες για τους σκοπούς των συγκεκριμένων εργασιών. Κατά πόσο δηλαδή οι αρμόδιες υπηρεσίες μεριμνούν για τη στατικότητα των βυζαντινών τειχών από επιστημονικό ενδιαφέρον ή κάνουν τις πλάτες στην εταιρεία για να ολοκληρώσει τις απαραίτητες μελέτες που θα της εξασφαλίσουν την πολυπόθητη άδεια για να προχωρήσει στην ξενοδοχοποίηση του λόφου Καστέλι. Δεν χρειάζεται και πολλή σκέψη για να συμπεράνει κανείς από όλα τα παραπάνω ότι προωθείται, έμμεσα ή άμεσα, μια εκ νέου εκκένωση της κατάληψης.

Σε μια πόλη όπως τα Χανιά, πόλη τουριστική ατραξιόν, τίποτα δεν πρέπει να ενοχλεί την ομαλή κυκλοφορία του εμπορεύματος και τη γενικευμένη καταναλωτική μανία. Η κατάληψη Rosa Nera, για πολλά χρόνια αποτελεί την παραφωνία σε όλες αυτές τις “αξίες” του κεφαλαίου. Κι αυτό γιατί αντιστέκεται στην υποτίμηση της ζωής μας. Αρθρώνει λόγο για το υπέρογκο κόστος διαβίωσης σ’ αυτή την πόλη, δηλαδή τα υψηλά ενοίκια, την ακρίβεια, τη χαμηλόμισθη και εντατικοποιημένη εργασία στα κάτεργα της τουριστικής σεζόν, την περιβαλλοντική καταστροφή·  για όλα αυτά που αποτελούν συνέπειες της συστηματικής τουριστικοποίησης κάθε σπιθαμής αυτού του τόπου.

Η κατάληψη αποτελεί παραφωνία στον κόσμο των αφεντικών, επειδή με τις δυνάμεις της στηρίζει έμπρακτα μετανάστες και κατατρεγμένους, συμμετέχει σε εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, δεν δίνει χώρο σε φασίστες και εναντιώνεται στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ελληνικού κράτους. Συμμετέχει στα τοπικά κινήματα και προτείνει την αυτοοργάνωση των αγώνων που δίνονται. Όσοι κι όσες στηρίζουν και αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα της κατάληψης 20 χρόνια τώρα, δεν θα σταματήσουν να εργάζονται και να αγωνίζονται ενάντια σε αυτούς που τόσα χρόνια εποφθαλμιούν την ιδιωτικοποίηση και την εξαφάνιση αυτού του πολιτικού χώρου.

Η επέλαση του κεφαλαίου με την επίθεση στις χαμηλές κοινωνικές τάξεις και στις κατακτήσεις τους, πραγματοποιείται πλάι στο αστυνομικό δόγμα “νόμος και τάξη”, το οποίο εξασφαλίζει υπερκέρδη για τα αφεντικά και καταστολή των αντίθετων φωνών. Οι κοινωνικές αντιστάσεις φιμώνονται, πολιτικοί χώροι και καταλήψεις εκκενώνονται. Για το κράτος και τα αφεντικά πρέπει να εξασφαλιστεί η δυνατότητα της περαιτέρω φτωχοποίησης των υποτελών τάξεων, χωρίς πολλές αντιδράσεις.

Το κράτος είναι αδίστακτο όταν πρόκειται να πετύχει τους σκοπούς του. Με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με την καταστολή και τους μπάτσους, επιχειρείται για μια ακόμη φορά η εκκένωση της κατάληψης παρά την επί χρόνια εκφρασμένη αντίθεση πλήθους κοινωνικών και εργατικών φορέων ενάντια στην ξενοδοχοποίηση και περίφραξη του λόφου Καστέλι. Εμείς από την πλευρά μας καλούμε τον κόσμο του κινήματος σε αγωνιστική εγρήγορση απέναντι στα σχέδια της εταιρείας, του κράτους και της αστυνομίας. Για να παραμείνει ο λόφος Καστέλι ελεύθερος από ιδιώτες και εμπορευματικές χρήσεις, προσβάσιμος για όλη την κοινωνία. Και αυτό μόνο η ύπαρξη της κατάληψης το διασφαλίζει.

Ο, ΤΙ ΞΕΡΑΜΕ ΚΑΙ ΞΕΡΑΤΕ ΙΣΧΥΕΙ. Η ROSA NERA ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 11/9 ΣΤΙΣ 20:00 ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ

Κατάληψη Rosa Nera

Λόφος Καστέλι, Παλιό Λιμάνι, Σεπτέμβρης 2024

Γιγαντοπανό στα βυζαντινά τείχη, απο την Κατάληψη Rosa Nera, για τον θάνατο των τριών νέων εργαζόμενων και τον βαρύ τραυματισμό μιας νέας, μετά από υπερεργασία σε γνωστό κέντρο δεξιώσεων – δυστύχημα που εντάσσεται στο καθεστώς ανασφάλιστης και χωρίς συλλογικές συμβάσεις, εντατικοποιημένης εργασίας ανηλίκων και νέων εργατών στις εργασιακές γαλέρες των κέντρων διασκέδασης των αφεντικών.

Να βάλουμε τις ζωές μας πάνω από τα κέρδη των εκμεταλλευτών.

­Αυγουστιάτικο Open Jam την Κυριακή στα σκαλάκια του ΚΑΜ.

Κυριακή 18 Αυγούστου, από τις 9 μ.μ. ώς τις 1 το βράδυ.

Από το αυτο/οργανωμένο STUDIO, τις βραδιές (συλλογικο)ποίησης, το Αναγνωστήριο Όλων και το εργαστήρ απτικής.

Τα έσοδα θα διατεθούν για τις ανάγκες των δομών.

Οι δομές του αυτοοργανωμένου studio, το εργαστήρ απτικής και το αναγνωστήριο όλων σας προσκαλούν σε μια βραδιά μουσικού αυτοσχεδιασμού. Στο χώρο θα βρίσκονται πάντα με ελεύθερη συνεισφορά ρούχα που έχουν μεταποιηθεί στο εργαστήριο ραπτικής όπως και πάγκος με όσα ποιήματα έχουν διαβαστεί και συζητηθεί ως τώρα στις βραδιές συλλογικο-ποίησης.

οι βραδιές ποίησης πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη ενώ το εργαστήρ απτικής θα συνεχίσει την λειτουργία του ξανά το φθινόπωρο.

φέρτε τα μουσικά όργανά σας, την δημιουργική σας διάθεση, ενεργοποιείστε την ακοή και το σώμα σας και ελάτε την κυριακή στα σκαλάκια του ΚΑΜ

Τα έσοδα του μπαρ θα διατεθούν για τις ανάγκες των δομών.

Κείμενο της Κατάληψης Rosa Nera:

– Στην Touristland απαγορεύεται η διαμαρτυρία… διότι ενοχλεί.

“Ελληνικό καλοκαίρι”: το πιο σύντομο ανέκδοτο! Εδώ και κάμποσα χρόνια, στο περιθώριο πάντα της δημόσιας συζήτησης, ο κόσμος του μεροκάματου βιώνει οδυνηρά την απώλεια της αλλοτινής ψευδαίσθησης ξεγνοιασιάς και ανάτασης που πρόσφερε και μόνο η προσμονή του. Σαν μην έφτανε η διαχρονική συνθήκη των πιο κακοπληρωμένων της Ευρώπης (και επίσημα πια: τελευταίοι σε αγοραστική δύναμη μέσα στην Ε.Ε.), μονάχα τρόμο μας φέρνει η έλευσή του, με την ακρίβεια να μας τσακίζει και το στεγαστικό πρόβλημα πλέον να λαμβάνει διαστάσεις κοινωνικής μάστιγας. Σε μια χώρα όπου μεθοδικά ο παραγωγικός ιστός αντικαθίσταται από την μονοκαλλιέργεια της τουριστικής ανάπτυξης, το “ελληνικό καλοκαίρι” έχει μετατραπεί στην πιο επαχθή εποχή για τα πληβειακά στρώματα.

Η “σεζονοποίηση” της εργασίας σε ολοένα και πλατύτερα εργατικά στρώματα, όχι μόνο καθιστά τις διακοπές κακόγουστο αστείο, αλλά τα υποχρεώνει στον πιο εξοντωτικό ζυγό και στην πιο ψυχοφθόρα αλλοτρίωση: να λιώνουν εκεί και τότε που άλλοι διασκεδάζουν, καταναλώνουν, ξεδίδουν. Κι όχι μονάχα στα παραδοσιακά τουριστικά θέρετρα, αλλά πλέον και μέσα στις πόλεις, στις ίδιες τους γειτονιές, που μετατρέπονται σε θεματικά πάρκα κατανάλωσης, τα οποία σταδιακά τα εξορίζουν και τα βυθίζουν στην στεγαστική ανασφάλεια.

Εδώ στα Χανιά, σε μία από τις ατμομηχανές της εγχώριας τουριστικής βιομηχανίας, βλέπουμε πια καθαρά τις κατακλυσμιαίες επιπτώσεις που έχει επιφέρει ο υπερτουρισμός σε όλα τα επίπεδα: εργασιακό, στεγαστικό, περιβαλλοντολογικό και ψυχοκοινωνικό. Η βόρεια ακτογραμμή έχει σχεδόν καταστραφεί από το τσιμέντο και την μόλυνση, και έπονται η δυτική και η νότια, σε σημείο που κάνει πραγματικά εντύπωση το πως δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτό το πριόνισμα του κλαδιού που η τουριστική βιομηχανία κάθεται. Σαν να μην έφτανε αυτό, φέτος έσκασε και το προδιαγεγραμμένο από καιρό πρόβλημα της λειψυδρίας, το οποίο έχει προκαλέσει η προνομιακή διοχέτευση των υδάτινων πόρων στις ανάγκες του τουρισμού, στερώντας το πιο πολύτιμο αγαθό από τον πιο κρίσιμο για τη ζωή παραγωγικό τομέα, αυτόν της αγροτιάς, αλλά και ξεδιάντροπα από τα νοικοκυριά ολόκληρων περιοχών.

Η πιο ύπουλη όμως καταστροφή που εκτυλίσσεται μπροστά μας είναι αυτή της ψυχοκοινωνικής αλλοτρίωσης. Στην ουσία πρόκειται για την βιτρίνα που κρύβει από πίσω της όλη την εργασιακή γαλέρα και την υποτίμηση της εργασίας. Είναι η βαριά αλλοτρίωση των συνειδήσεων που έχει επιφέρει το γρήγορο και άκοπο κέρδος των αφεντικών του τουρισμού, η οποία ορίζει και την κυρίαρχη κουλτούρα μέσα στην πόλη. Καθώς τα αφεντικά ελέγχουν μηχανισμούς πολιτικής εκπροσώπησης και δημόσιας προπαγάνδας, και μέσω αυτών κρατικούς και αυτοδιοικητικούς υπηρεσιακούς παράγοντες, έχουν καταστήσει την ασχήμια για ομορφιά, την κακογουστιά για εξευγενισμό, την δουλοπρέπεια για τιμή, την ατιμία για εξυπνάδα.

Σε μια πόλη-γιουσουρούμ, με τα ατελείωτα τραπεζοκαθίσματα και ομπρελοσκαιάδια, τσουμπλέκια και μπιρμπιτσόλια, για 2-3 μήνες κάθε χρόνο η αυθαιρεσία κάθε λογής γίνεται νόμος. Μπροστά σε αυτόν τον νόμο του ισχυρού, οι υποτιθέμενοι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί στραβώνονται, οι δημοτικοί άρχοντες κουφαίνονται, οι δημόσιες γραφίδες ξεμένουν από μελάνι. Αλλά πάλι, όχι ακριβώς…

Για την ακρίβεια, τότε και εκεί που η αυθαιρεσία γίνεται νόμος, είναι που όλοι οι παραπάνω παίζουν τα ρέστα τους προασπίζοντάς τον απέναντι και στην παραμικρή ένσταση, παραφωνία, διαμαρτυρία. Τότε είναι μόνο που ενοχλούνται και ξεσπαθώνουν, εμπεδώνοντας και νομιμοποιώντας την αυθαιρεσία. Στην Touristland απαγορεύεται η διαμαρτυρία… διότι ενοχλεί.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η πλέον καθ’ύλην αρμόδια κρατική υπηρεσία, η Εφορεία Αρχαιοτήτων. Παρά το ότι διοικητικά η ΕΦ.Α. Χανίων ανήκει στο πιο αμαρτωλό υπουργείο της τρέχουσας διακυβέρνησης, με τα δεκάδες σκάνδαλα που αγγίζουν την ίδια την ανεκδιήγητη Μενδώνη (με πιο πρόσφατο το μαφιόζικο κύκλωμα εκβιαστών αξιωματούχων του ΥΠ.ΠΟ), θα περίμενε κανείς έστω και τυπικούς λόγους να έχει μια κάποια ευχέρεια κινήσεων – τουλάχιστον πάνω σε ζητήματα που δεν άπτονται της κεντρικής κυβερνητικής πολιτικής (βλ. ξενοδοχοποίηση του λόφου Καστέλι). Κι όμως, από όλο αυτό το όργιο επιχειρηματικής αυθαιρεσίας που εκτυλίσσεται και φέτος στο ενετικό λιμάνι και στην παλιά πόλη, με τι βρήκε να ασχοληθεί; Με τίποτα. Πέραν τούτου, με τι βρήκε να ενοχληθεί; Με ένα πανό. Για ένα πανό λοιπόν, η διευθύντρια της υπηρεσίας κάλεσε εγγράφως την αστυνομία να επιληφθεί, δίνοντας το άλλοθι (ξανά) στις ειδικές δυνάμεις της να εισβάλουν στην αυλή της κατάληψης Rosa Nera δύο φορές μέσα στον Ιούλιο, συλλαμβάνοντας τη δεύτερη και μια συντρόφισσά μας που προσπάθησε να τις εμποδίσει.

Κι αν η ΕΦΑ κατέστη υπόλογη στα μάτια όλης της πόλης για την νομιμοποίηση της ξενοδοχοποίησης του λόφου Καστέλι, μπαίνοντας στο ίδιο κάδρο με τις πρυτανικές αρχές του Πολυτεχνείου Κρήτης, όταν κατά την εκκένωση της κατάληψης τον περασμένο Απρίλιο επέτρεψε εργασίες από την εταιρία, τώρα εμπεδώνει το ρόλο της ως όργανο της Μενδώνη και της ξενοδοχειακής μαφίας. Με τις δικές της ευλογίες και προς τέρψιν όλων όσων απεργάζονται την ξενοδοχοποίηση, τα ΟΠΚΕ της αστυνομίας επιδόθηκαν πάλι σε μια επίδειξη αυταρχισμού (και αισχρού σεξισμού απέναντι στην συλληφθείσα), παραβιάζοντας ανοιχτές θύρες σε μια πλατεία που κρατιέται δημόσια και ανοιχτή τόσα χρόνια χάρις την ύπαρξη της κατάληψης.

Την κατηγορία της “οπτικής όχλησης” που η αστυνομία φόρτωσε σε δύο ανθρώπους μας – καθώς συνέλαβε και δεύτερο σύντροφό μας κατά την συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το αστυνομικό μέγαρο – την αποδεχόμαστε με χαρά. Σε αυτήν την εργασιακή, οικονομική και αισθητική αθλιότητα που υπομένουμε ως εργαζόμενοι και κάτοικοι μιας πόλης πλήρως παραδομένης στις ορέξεις της τουριστικής βιομηχανίας, περιποιεί τιμή για εμάς να ενοχλούμε.

Μαζί μας νιώθουμε κάθε άνθρωπο που στενάζει κάτω από αυτήν την αθλιότητα και ευελπιστούμε να συναντηθούν οι “οχλήσεις” μας. Παραμένουμε εδώ, στους αγώνες για τους δημόσιους και ανοιχτούς χώρους που τόσο έχουμε όλοι κι όλες ανάγκη, μακριά από την αποικιοκρατία του κεφαλαίου.

Παραμένουμε εδώ, ενάντια στην ξενοδοχοποίηση του λόφου Καστέλι και υπερασπίζοντας μιαν άλλη συλλογική και αυτοοργανωμένη ζωή.

Αύγουστος 2024
Κατάληψη Rosa Nera

https://rosanera.squat.gr/

#ροζανερα #rosanera #Χανιά

 Κατάληψη Rosa Nera:

Η συμμετοχή σε μια θεατρική παράσταση, η οποία έχει ως θέμα την κρατική διαφθορά στα ζητήματα της ζωής στην πόλη, είναι η καλύτερη πρώτη απάντηση στις σημερινές προκλήσεις των κατασταλτικών μηχανισμών των κυκλωμάτων, εκμεταλλευτών και φασιστοειδών με τους οποίους η Ρόζα βρίσκεται σε σύγκρουση εδώ και 20 χρόνια.

Αλληλεγγύη στο ελευθεριακό στέκι Primavera.

Από τα Χανιά μέχρι την Θεσσαλονίκη, η άνοιξη ανήκει σε εκείνες και εκείνους που την φτιάχνουν.

Το κείμενο του στεκιού:
https://web.facebook.com/permalink.php?story_fbid=122145768776106618&id=61553198556160

Αύριο Παρασκευή 7/6 στις 18:00 ανοιχτή συνέλευση υπεράσπισης της κατάληψης Ελευθεριακό Στέκι Primavera στο Αυτόνομο Στέκι Φιλοσοφικής (Θεσσαλονίκη).

Αυτήν την Παρασκευή επιστρέφει το θερινό καφενείο στην μαγική αυλή των μαύρων ρόδων!

#rοsanera #ροζανερα #Χανιά

Τα μαύρα ρόδα θα ανθίζουν μια ζωή,
Ρόζα ξανά για όλα τα παιδιά!

Αυτή ήταν η συλλογική επιθυμία στην μεγάλη λαϊκή γιορτή Αλληλεγγύης στις Καταλήψεις με τα Κανάρια και τους Γιαρ Αμάν,.
Στο Γιαλί Τζαμισί τα δημοτικά για την ζωή και τον έρωτα, τα βάσανα και τις χαρές των τόπων που ζούμε αλλά και μουσικές κάποιων τόπων μακρινών, αντήχησαν στο παλιό λιμάνι.

Η μουσική της ελευθεριακής γιορτής σκαρφάλωσε στα περιφραγμένα από τους πραιτωριανούς των εκμεταλλευτών βυζαντινά τείχη και τραγούδησε στην αυλή των Χανίων δίνοντας την υπόσχεση της σύντομης απελευθέρωσης της.

Εικόνες από μια όμορφη νύχτα, μια γιορτή του αυτο/οργανωμένου και αντιεμπορευματικού πολιτισμού που ανθίζει στην συμμετοχή των πολιτιστικών ομάδων των εργαζόμενων μέσα στις Καταλήψεις και τα Στέκια του τοπικού κινήματος.

Η χθεσινή γιορτή (με μοναδική παραφωνία μια κολητική ταινία) είναι άλλο ένα παράδειγμα των αγώνων για τον δημόσιο χώρο, για το δικαίωμα στην πόλη , την δυανατότητα για πόλη ανοιχτή σε κοινωνικές και εργατικές χρήσεις, σε αξίες και νοήματα που συνθέτουν συλλογικά οι ίδιοι οι κάτοικοι των γειτονιών της.

Χανιά, τώρα: στην Εφορεία Αρχαιοτήτων: Με απόφαση συνέλευσης της Κατάληψης Rosa Nera και συντρόφων/συντροφισσών καταλαμβάνεται η υπηρεσία Εφορείας Αρχαιοτήτων Χανίων, μετά και την πρωινή συγκέντρωση. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράζεται για την καταληψη:

Στις 10 Απριλίου, υπό την εποπτεία της υπεύθυνης αρχαιολόγου, από την Εφορεία Αρχαιοτήτων, Ευτυχίας Πρωτοπαπαδάκη γίνονται εργασίες δειγματοληψίας από την εταιρεία φάντασμα Belvedere ΕΠΕ στην αυλή της Rosa Nera, στον Λόφο Καστέλλι που τελεί από την 1η Απρίλη υπό αστυνομική κατοχή. Για να γίνουν οι εργασίες εκκενώθηκε με συλλήψεις η Ρόζα Νέρα, όπως εκκενώθηκε και η κατειλημμένη Πρυτανεία.

Στόχος των εργασιών είναι η ιδιωτικοποίηση, μέσω εκμίσθωσης από το Πολυτεχνείο Κρήτης, των τριών κτηρίων του Λόφου (ένα εκ των οποίων παρεμπιπτόντως, αυτό της Ρόζα Νέρα, έχει κηρυχτεί ήδη νεώτερο μνημείο από το ΚΑΣ) για την δημιουργία πολυτελούς ξενοδοχείου και πισίνας στον Λόφο Καστέλι. Με αυτόν τον τρόπο μετατρέπεται και το παλίμψηστο των Χανίων από τον σπουδαιότερο από αρχαιολογική και ιστορική άποψη ελεύθερο και δημόσιο χώρο, σε ιδιωτική περίφραξη για εμπορευματική χρήση. Η ξενοδοχοποίηση του Λόφου Καστέλι είναι ενάντια στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο για τα Χανιά, το οποίο επίσης δεν επιτρέπει εμπορευματικές χρήσεις στην αυλή και τα κτήρια του Λόφου Καστέλι. Χαρακτηριστικό είναι πως ακόμα και στελέχη του Πολυτεχνείου πλέον, «νίπτουν τας χείρας τους» και δηλώνουν αναρμόδιοι, μετά τις μεγάλες, πάνδημες αντιδράσεις.

Ενδεικτική της κοινωνικής στάσης στα Χανιά είναι και η μεγάλη μαζικότητα των πορειών χιλιάδων ανθρώπων στα Χανιά, μετά τις εκκενώσεις της Ρόζας το 2020 αλλά και τον φετινό Απρίλη. Ενάντια στο ξεπούλημα του Λόφου Καστέλλι σε ιδιώτες, (άσχετα με το πόσο συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς και με την κατάληψη) έχει ταχθεί το σύνολο της Χανιώτικης κοινωνίας, μέσω δράσεων και ψηφισμάτων τις συλλογικότητες και τα τοπικά κινήματα, από τα εργατικά σωματεία, τους επιστημονικούς συλλόγους (όπως των μηχανικών, αρχιτεκτόνων, αρχαιολόγων), τα σωματεία της εκπαίδευσης, το ΤΕΕ, από τους φοιτητικούς συλλόγους, από το σύνολο του δημοτικού συμβουλίου.

Είναι αδιανόητο η εφορεία αρχαιοτήτων να συναινεί σε εργασίες ιδιωτικής εταιρείας που έχουν στόχο να παραδώσουν δημόσιο και αρχαιολογικό χώρο στα πελατειακά συμφέροντα ιδιωτών με την κυβέρνηση. Χαρακτηριστικό είναι πως για τις εργασίες αυτές, οι εργαζόμενοι της αρχαιολογίας μεταφέρονται πριν το καθορισμένο ωράριο εργασίας με βαν της αστυνομίας και από υπάλληλους της Ασφάλειας Χανίων. Τη μελέτη έχει αναλάβει η εταιρία Μελετών GEOTEST – Χ ΧΙΩΝΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΑΕ, με έδρα την Αθήνα, όπως έχει αναρτηθεί στο Διαύγεια.

Στην καταστολή της Ρόζας συναρθρώνονται οικονομικά αλλά και πολιτικά συμφέροντα. Είμαστε ενάντια στην ξενοδοχοποίηση του Λόφου και συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε την 20ετη παρουσία της Κατάληψης Rosa Nera και τις ανοιχτές σε όλες και όλους, αντιμπορευματικές, πολιτιστικές και πολιτικές δράσεις μέσω ανοιχτών δημόσιων συνελεύσεων αυτοδιαχείρισης.

Να σταματήσει άμεσα η εφορεία αρχαιοτήτων να συμμετέχει στις χυδαίες εργασίες ξενοδοχοποίησης στον Λόφο Καστέλλι.

Να διώξουμε τις αστυνομικές διμοιρίες από την Ρόζα, οι οποίες που λειτουργούν ως secutiy της εταιρίας ενάντια στην πόλη.

Καλούμε τις συνδικαλιστικές ενώσεις και τους συλλόγους των αρχαιολόγων να καταδικάσουν την στάση της εφορείας αρχαιοτήτων στα Χανιά και να αναλάβουν δράσεις ενάντια στο εγχείρημα ξεπουλήματος της ιστορίας της πόλης και την καταστολή των κινημάτων της.

Κατάληψη Rosa Nera και σύντροφοι/συντρόφισσες.

Κατάληψη Rosa Nera: Αναλυτικό κείμενο για το έγγραφο στην διαύγεια, για τις εργασίες της εταιρείας, για τις μεθοδεύσεις ξενοδοχοποίησης και το πως και γιατί αυτές δεν θα περάσουν:

Τίποτα δεν τελείωσε, όλα είναι κοινά
(πάλι κουκιά)

Το πρωί της πρωταπριλιάς, αστυνομικές δυνάμεις που συγκεντρώθηκαν από τρεις νομούς του νησιού προέβησαν στην εκ νέου –μετά από 3μιση χρόνια– εκκένωση της Κατάληψης Rosa Nera, συλλαμβάνοντας μόνο 8 από τους κατοίκους της, καθώς εκείνη την ώρα οι περισσότεροι/ες βρίσκονταν στις δουλειές τους. Η καταστολή της κατάληψης σήμανε την επίθεση από το Κράτος σε έναν ελεύθερο κοινωνικό πολιτικό χώρο εντός του αστικού ιστού των Χανίων και στη μοναδική ουσιωδώς δημόσιας πλατείας της πόλης, για χάρη του επεκτατικού και αδηφάγου ξενοδοχειακού λόμπι.

Έχοντας νωπές τις μνήμες των σχεδόν πάνδημων διαδηλώσεων την επαύριο της προηγούμενης εκκένωσης, θεωρούμε περιττό να μακρηγορήσουμε για το τι σήμαινε και σημαίνει η Rosa Nera, απευθυνόμενοι σήμερα στην τοπική κοινωνία. Σε μια πόλη που ραγδαία μετατρέπεται σε ιλουστρασιόν θεματικό πάρκο για φραγκάτους τουρίστες/καταναλωτές, όσοι και όσες δεν καρπώνονται την υπεραξία από την τουριστική μπίζνα, νιώθουν έστω και διαισθητικά την απώλεια ως δική τους, νιώθουν την απειλή και το διακύβευμα: ένα οχυρό ελευθερίας, μια γραμμή άμυνας απέναντι στην προοπτική μιας πόλης χωρίς κατοίκους, χωρίς κοινωνικό ιστό, μιας αδιάλειπτης καταναλωτικής ζώνης, μιας γαλέρας στην οποία μέσα ή θα καταναλώνεις στο κατάστρωμα ή θα τραβάς κουπί στο αμπάρι.

Αν και γνωστή ιστορία, ξαναθυμίζουμε εν τάχει ότι πίσω από όλα κρύβεται ένας πολυεθνικός και πολυπλόκαμος ξενοδοχειακός όμιλος, που εδώ εμφανίστηκε το 2017 με την επωνυμία Belvedere ΕΠΕ, στον οποίον η τότε και η τωρινή διοίκηση του Πολυτεχνείου Κρήτης επιθυμεί διακαώς να νοικιάσει το κτήριο και την αυλή της κατάληψης, για να μετατραπεί το λεγόμενο «μπαλκόνι των Χανίων» σε ένα περίφρακτο υπερλούξ ξενοδοχείο για -πάρα πολύ- πλούσιους πελάτες. Και βασικά τον νοικιάζει από τότε, αν πιστέψουμε δηλαδή ότι η Belvedere ΕΠΕ όντως καταβάλλει μηνιαίο μίσθιο 20.000 ευρώ στο Πολυτεχνείο, για ένα πρότζεκτ που δεν έχει καν ξεκινήσει εδώ και 3μιση χρόνια. Ένα μίσθιο προκλητικά ευτελές, αν έχει κανείς μια αμυδρή ιδέα του μέρους και του μεγέθους του κτηρίου, καθώς και των ενοικίων που παίζουν γενικά στην πιάτσα.

Το κτήριο της Rosa Nera, όπως και τα πέριξ που συνθέτουν το μνημειακό συγκρότημα στην κορυφή του λόφου Καστέλι και παραχωρήθηκαν το 1979 από το υπουργείο
εθνικής άμυνας, έναντι ποσού το οποίο είχε καταβάλει ως δωρεά το ελληνικό Δημόσιο στο Πολυτεχνείο Κρήτης, έχει ανεγερθεί πάνω από το μινωικό ανακτορικό συγκρότημα, σπαράγματα του οποίου έχουν ανασκαφικά αποκαλυφθεί στις παρυφές του λόφου, σε κάποια από τα ελάχιστα οικόπεδα που είχαν απομείνει ανοικοδόμητα ώς τα τέλη της δεκαετίας του ‘70. Το γεγονός αυτό, που προστίθεται στην μνημειακότητα του ίδιου του κτηρίου, συνιστούσε -μέχρι σήμερα- ένα σοβαρό θεσμικό εμπόδιο στις επιδιώξεις της ντόπιας οικονομικής και πολιτικής ελίτ, που τυγχάνει να κυβερνάει και τη χώρα μέσω του μητσοτακέικου.

Διότι, όπως αποκαλύφθηκε στον τοπικό τύπο, με έγγραφο που έχει αναρτηθεί στη Διαύγεια, το θεσμικό αυτό πρόσχωμα επί της ουσίας έχει πια αρθεί. Το έγγραφο αυτό συνίσταται στην αδειοδότηση από μια υπηρεσία του ΥΠ.ΠΟ (Τμήμα Τεχνικών Ερευνών, Αναστήλωσης και Προδιαγραφών) σε υπεργολάβους (τεχνικά γραφεία ιδιωτών μηχανικών), προφανώς μισθωμένους από την Belvedere ΕΠΕ (η οποία εμφανώς αποφεύγεται να κατονομαστεί) για να προβούν σε μια σειρά δειγματοληπτικών και διερευνητικών εργασιών μέσα στο κτήριο, υπό την εποπτεία (συνδρομή δηλ.) της τοπικής εφορείας αρχαιοτήτων και της υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων Κρήτης, με δηλωμένο απώτερο σκοπό την ανάπλασή του σε ξενοδοχείο.

Η αδειοδότηση αυτή συνιστά το ήμισυ του παντός. Κατ’ αρχάς, προηγήθηκε της αστυνομικής επιχείρησης, και προαπαιτείται για αυτήν – ειδάλλως δεν θα είχε κανένα νόημα. Έπειτα, σημαίνει ότι όλα τα απαραίτητα κομπρεμί έχουν ήδη γίνει, οι διαβεβαιώσεις για την ευτυχή έκβαση της υπόθεσης τους έχουν δοθεί σε υψηλό επίπεδο, οι ανεπίσημες εντολές έχουν διαβιβαστεί καθέτως προς όλη την αρμόδια ιεραρχία, και οι πιέσεις προς τους όποιους απρόθυμους ή διστακτικούς κρατικούς λειτουργούς έχουν πλέον καρποφορήσει. Οι δειγματοληψίες θα σταλούν σε ιδιωτικά εργαστήρια που επίσης κατονομάζονται στο έγγραφο, και οι τοπικές υπηρεσιακές εισηγήσεις θα έχουν αποδέκτη το ΚΑΣ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο), ένα όργανο απαρτισμένο από επιστημονικό προσωπικό κατόπιν πολιτικής επιλογής της εκάστοτε κυβέρνησης, και το οποίο είναι που εν τέλει εγκρίνει ή μη (αλλά να το θέσουμε ως εξής: γενικά δυσκολεύεται πολύ να μην εγκρίνει…).

Αν δεν έχει γίνει ήδη αντιληπτό, δεν μένει παρά μονάχα να μπουν αύριο-μεθαύριο στο φρουρούμενο κτήριο και να στρωθούν στη δουλειά. Άλλωστε ακόμα και στο ίδιο το έγγραφο αναφέρεται ότι η κατάληψη ήταν αυτή που μέχρι τώρα παρεμπόδιζε την εκτέλεση των εργασιών.

Η εξέλιξη αυτή, αν μη τι άλλο, συνιστά άλλη μια απόδειξη (για τους αδαείς ή καλόπιστους) ότι πέραν των ξεπουλημένων πανεπιστημίων και των πολυτεχνείων, ακόμα και οι κρατικές υπηρεσίες που υποτίθεται πως είναι επιφορτισμένες με την προστασία διατηρητέων μνημείων και αρχαιοτήτων, όχι μόνον αδυνατούν πλέον να προστατέψουν το δημόσιο χαρακτήρα και τη δημόσια χρήση κτηρίων και χώρων που άπτονται των αρμοδιοτήτων τους, αλλά πρακτικά «καλύπτονται» πίσω από -ή έρχονται αντιμέτωποι με- ειλημμένες αποφάσεις ανώτερων κρατικών φορέων.
Κράτος εναντίον κοινωνίας, για να το πούμε απλά, για μας που βλέπουμε την κοινωνία ξέχωρα από τις ελίτ και τα τσιράκια τους.

Στο εδώ και το τώρα λοιπόν, ένας μεγάλος αγώνας ξαναρχίζει για την τοπική κοινωνία που στενάζει από τη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού και τον εξευγενισμό. Ή θα αντισταθούμε ή να μαζεύουμε τα μπογαλάκια μας σιγά-σιγά όλες και όλοι που δεν βγάζουμε τον μήνα, που δεν βρίσκουμε σπίτι με υποφερτό ενοίκιο, που μας πετάνε έξω για να βάλουνε μέσα τουρίστες, που δεν έχουμε 4.50 ευρώ για ένα ρημαδοκαφέ στο λιμάνι.

Με πρώτο στόχο την αποτροπή των άμεσα επικείμενων εργασιών και την επανάκτηση της κατάληψης, έπειτα τη διεκδίκηση όλο και περισσότερων δημόσιων και ελεύθερων απ’ την κερδοφορία χώρων, ως την ανατροπή του «εξευγενιστικού» ολετήρα και της κοινωνικής ερήμωσης της πόλης.

Παρέμβαση στην Πρυτανεία του Πολυτεχνείου Κρήτης (κτήριο ΗΜΜΥ), Παρασκευή 5/4, στις 11:00

Συγκέντρωση και πορεία, Σάββατο 6/4, στις 12 το μεσημέρι, στην Πλατεία Αγοράς.

Κατάληψη Rosa Nera,
Λόφος Καστέλι,
rosanera.squat.gr
Απρίλιος 2024

#rosanera #ροζανερα #Χανιά