Τις τελευταίες μέρες συγκεκριμένος δημοσιογραφικός όμιλος της Κρήτης αναπαράγει την είδηση
ότι το πανεπιστήμιο είναι έτοιμο να αξιοποιήσει τον Ευαγγελισμό. Η ιδέα είναι ανάπλαση υπό την
γενικόλογη διακήρυξη της σύνδεσης του πανεπιστημίου με την κοινωνία και έρχεται μαζί με την
είδηση ότι τις επόμενες μέρες θα γίνει αυτοψία της κατάστασης του κτηρίου. Και στα δύο ρεπορτάζ
η πολιτική διάσταση του ζητήματος, η κατάληψη του κτηρίου, εικοσι – δύο ολόκληρα χρόνια, η
βίαιη εκκένωση, η μαζική κινηματική ανακατάληψη του και όλα όσα συνέβησαν στο περιθώριο
αυτών των καταστάσεων, ήταν βολικό να αποσιωποιηθούν, σαν να μην συμβαίνουν και να μην
συνέβησαν ποτέ.
Την ίδια μέρα με την δημοσίευση του ρεπορτάζ, ο Χαρδαλιάς ανακοίνωσε τον σχεδιασμό για την
ανάπλαση των προσφυγικών της Αλεξάνδρας. Και εδώ η ανάπλαση έρχεται μετά την ωμή βία: πριν
κάποιες μέρες ένα 15χρονος κάτοικος των προσφυγικών απήχθηκε και βασανίστηκε από τους
μπάτσους μετά από αποτυχημένη κατασταλτική επιχείρηση. Η κατειλλημένη γειτονιά των
Προσφυγικών μια κοινότητα αγώνα εκατοντάδων κατοίκων απειλείται πλέον και αυτή όπως και
εμείς από μια βίαη κατασταλτική επιχείρηση. Η επικείμενη επίθεση και τώρα, όπως και την
τελευταία φορά είναι κεντρική κρατική επιλογή.
Η υποτιθέμενη ανάπλαση του Ευαγγελισμού όσο και εάν σκοπίμως τα ρεπορτάζ προσπαθούν να
την αποπολιτικοποιήσουν δεν έρχεται σε νεκρό χρόνο. Είναι κομμάτι της ευρύτερης κατασταλτικής
επιχείρησης εναντίων του αναρχικού κινήματος, είναι μέρος της προσπάθειας να μετατραπούν οι
πόλεις και τα χωριά της ελλάδας σε κοινωνική έρημο, αποκαθαρμένη από αντιστάσεις και αγώνες,
αποστειρωμένο τουριστικό προϊόν. Και έρχεται μετά από μια χρονιά που ο κατασταλτικός
σχεδιασμός του κεντρικού κράτους εναντίον μας ηττήθηκε και τώρα ψάχνει την ρεβάνς. Η
εκκένωση και η ανακατάληψη του Ευαγγελισμού και η εκκένωση και ανακατάληψη του λόφου
Καστέλλι στα Χανιά δείχνουν μια μαζική κινηματική δυναμική που τους αναγκάζει να αλλάξουν
στρατηγική τόσο σε πολιτικό όσο και σε καθαρά επίπεδο σχεδιασμού.
Έτσι και αλλιώς όπως έχουν τα πράγματα ακόμα και εάν πραγματοποιήσουν την εκκένωση δεν μπορούν να μείνουν, οι δύο
επιλογές που έχουν, είτε να στρατοπεδεύσουν μόνιμα έξω από το κτήριο, είτε να το
ξανασφραγίσουν είναι πλέον ανεφάρμοστες ή τουλάχιστον πολύ επικίνδυνες. Για αυτό εφηύραν μια
τρίτη επιλογή: στα Χανιά οι μπάτσοι εκκένωσαν τις δύο καταλήψεις, ζωγράφισαν αγκυλωτούς
σταυρούς, έχεσαν στα κρεβάτια, κάρφωσαν την ελληνική σημαία στον λόφο και μετά από
δεκαπέντε μέρες τα μάζεψαν και έφυγαν. Η λογική λέει ότι πήραν τις απαιραίτητες τεχνικές
πληροφορίες έτσι ώστε σε δεύτερο χρόνο να μπούνε με μπουλντόζες. Θεωρούμε ότι αυτός είναι ο
σχεδιασμός και για τον Ευαγγελισμό, αυτό εννοούν με την φράση ότι ”θα πραγματοποιηθεί
αυτοψία”.
Η νέα αυτή τακτική από πλευράς πανεπιστημίου και του κρατικού μηχανισμού που στην
πραγματικότητα υπογορεύει την κατασταλτική στρατηγική κινείται στην λογική της ήπιας
καταστολής. Ο μπροστινός των μπάτσων στο συγκεκριμένο ζήτημα, πρύτανης Κοντάκης, αφού είδε
ότι με την ωμή βία δεν μπορεί να νικήσει την θέληση, την ανάγκη και την οργή μας, αφού είδε ότι
η παιδαριώδης επίκληση της ιδιοκτησίας του πανεπιστήμιου σαν μοναδικό επιχείρημα για την
εκκένωση του κτηρίου δεν επαρκεί, αναγκάστηκε να εφεύρει όλο τον παραπάνω σχεδιασμό για να
δικαιολογήσει την πολιτική καταστολή της κατάληψης Ευαγγελισμού.
Για εμάς είναι ξεκάθαρο, ο Ευαγγελισμός καταστέλλεται σαν πολιτικός χώρος από το κεντρικό κράτος, όπως ακριβώς και
συνολικά το καταληψιακό κίνημα στην Ελλάδα και είναι αυτή ακριβώς η πολιτική καταστολή που
δεν έγινε ανεκτή τον Οκτώβρη και τους αναγκάζει να επαναπροσαρμόσουν τα σχέδια τους. Είναι η
μαζική ανακατάληψη του Δεκέμβρη που συνεχίζεται ακόμα και που δεν τολμάνε να την χτυπήσουν
όπως θα ήθελαν γιατί δεν έχουν την κοινωνική νομιμοποίηση, δεν έχουν τον απαιτούμενο αριθμό
μπάτσων στην πόλη, δεν έχουν με άλλα λόγια τον συσχετισμό δυνάμεων. Τα μουσεία, τα
αναγνωστήρια και όλα αυτά που υποτίθεται ότι θα στεγαστούν στον Ευαγγελισμό είναι το
περιτύλιγμα της καταστολής που χωρίς αυτό δεν μπορεί να περάσει. Τα εφτακόσια χιλιάρικα, μόνο
για την μελέτη, είναι η τιμή που ζήτησε και πήρε ο Κοντάκης για να δεχτεί να παίξει αυτό τον
ρόλο.
Πρόσφατα το πανεπιστήμιο κρήτης παρέδωσε την μελέτη του έργου στο ΕΜΠ για να αποφύγει την
πολιτική ευθύνη. Παράλληλα ο Κοντάκης δήλωσε ότι δεν έχει πόλεμο με κανέναν. Μετά από όλα
αυτά, μετά την εκκένωση και τον παρολίγο θανάσιμο τραυματισμό συντρόφου μας, τις συλλήψεις
μελών της κοινότητας αγώνα και τον εγκλεισμό και βασανισμό μη ανθρώπινων ζώων επί δύο μήνες
στο σφραγισμένο κτήριο, μετά την πορεία 2000 και πλέον αλληλέγγυων στην κατάληψη, μετά την
ανακατάληψη του κτηρίου και μετά τους νέους σχεδιασμούς του Πανεπιστημίου είναι ξεκάθαρο ότι
δεν έχει τελειώσει τίποτα, ότι είμαστε δύο κόσμοι σε σύγκρουση. Και όταν δύο κόσμοι
συγκρούονται δεν αρκεί η μια πλευρά να δηλώνει ότι δεν θέλει να πολεμήσει.
Δεν θα αναλύσουμε ξανά τι είναι η κατάληψη Ευαγγελισμού και η κοινότητα αγώνα που στεγάζει.
Εικοσι δύο χρόνια τώρα έχουμε δείξει ξανά και ξανά ποιοι/ες/α είμαστε, πως αγωνιζόμαστε, πως
αντιστεκόμαστε και πως μαχόμαστε. Και σε κάθε περίπτωση έχουμε δείξει πως δεν
συμβιβαζόμαστε, δεν συνομιλούμε με την εξουσία, δεν αναγνωρίζουμε καν την δυναμή της αλλά
την πολεμάμε. Ούτε πολιτικοί μηχανικοί, ούτε αρχιτέκτονες, ούτε μπάτσοι, ούτε πρυτάνεις δεν
πρόκεται να περάσουν την πόρτα του Ευαγγελισμού. Ούτε για λίγο, ούτε για πολύ. Αν το κάνουν θα
φύγουν όπως ήρθαν, όπως έφυγαν και τον Δεκέμβρη.
Η σχεδιαζόμενη επιχείρηση εν μέσω κορύφωσης της τουριστικής σεζόν δεν θα είναι εύκολη
υπόθεση.
Κατάληψη Ευαγγελισμού , Ιούλιος 2024