Tag: Συλλήψεις 3ων 8/2

Στις 27 Σεπτεμβρίου εξετάζεται η αίτηση αναστολής της ποινής του συντρόφου Θ. Χατζηαγγέλου, από το πενταμελές εφετείο κακουργημάτων στη Λάρισα. Έχει ήδη απορριφθεί η αίτησή του για ολιγοήμερη άδεια, μία τακτική που δεν τη συναντάμε πρώτη φορά, επικαλώντας ως επιχείρημα δικαστήρια που εκκρεμούν.

Η δικαστική εξουσία, όπως τόσο εύκολα ρίχνει ποινές κάθειρξης πολλών ετών, στερώντας την ελευθερία από πολλούς ανθρώπους βαφτίζοντάς τους τρομοκράτες και εγκληματίες ενώ οι πραγματικοί ένοχοι αφήνονται ελεύθεροι, έτσι εύκολα συνεχίζει να στερεί το δικαίωμα σε λίγες ανάσες ελευθερίας. Και η στάση τους είναι ακόμη πιο σκληρή απέναντι σε πολιτικούς κρατούμενους, οι οποίοι δεν έχουν δείξει μετάνοια, δεν έχουν σταματήσει να αγωνίζονται και μέσα από τα κάγκελα, δεν έχουν σταματήσει να παρεμβαίνουν με το λόγο τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Δεν έχουν “σωφρονιστεί” δηλαδή, οπότε συνεχίζουν να τους τιμωρούν.

Όπως σταθήκαμε στο πλευρό των τριών συντρόφων μας καθ’ όλη τη διάρκεια των προφυλακίσεών τους αλλά και της διεξαγωγής του δικαστηρίου τους, έτσι και τώρα θα σταθούμε αλληλέγγυα στο πλευρό του συντρόφου Θάνου.

Κανένας/καμιά μόνος/η στα χέρια του κράτους

Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά

Θάνο γερά ως τη λευτεριά

Τετάρτη 27/9, 09:00|Συγκέντρωση αλληλεγγύης, δικαστήρια Λάρισας

Μήνυμα αντίστασης του αιχμάλωτου μέλους της Οργάνωσης Αναρχική Δράση Θ. Χατζηαγγέλου για τη διεθνή εβδομάδα αλληλεγγύης στους αναρχικούς κρατούμενους. 

“Δες, η αδιαφορία τους πώς μας σκοτώνει”

Σε έναν πλανήτη που μοιάζει ολοένα και περισσότερο με σφαγείο, υπάρχουν άνθρωποι με ατσαλωμένες συνειδήσεις, ριζωμένοι βαθιά στο τσιμέντο και το σίδερο της ανυπαρξίας για τις ανατρεπτικές τους προθέσεις. Άνθρωποι που τίμησαν την ιδιότητά τους, στεκούμενοι με σεβασμό και αφοσίωση στο πέρασμα της ιστορίας. Αντίκριζαν κατάματα τους λακέδες της εξουσίας, όχι σαν θεατές στην αρένα του θεάματος αλλά σαν μαχητές. Ορκισμένοι εχθροί της αδικίας και πολέμιοι του υπάρχοντος.

Σε έναν πλανήτη που μοιάζει ολοένα και περισσότερο με φυλακή, υπάρχουν πραγματικοί αιχμάλωτοι με ριζωμένα στην καρδιά τους τον ανθό της απελευθέρωσης. Αιχμάλωτοι ενός σιωπηλού μα ασίγαστου πολέμου ενάντια στην παρακμή και την αλλοτρίωση που δεν υπόσχεται ασφάλεια, όμως διψάει για ζωή. Και κάθε βράδυ κοιτούν τα άστρα καθώς ψηλώνουν τα τείχη του εγκλεισμού. Και κάθε ξημέρωμα ψηλώνει η θέληση και η επιμονή. Μέχρι να έρθει το ύστατο ξημέρωμα…

Σε έναν πλανήτη που φλέγεται από εξεγερμένες καρδιές, υπάρχουν ακόμα μηνύματα αντίστασης και αισιοδοξίας. Μηνύματα συνενοχής κρυμμένα κάτω από κουκούλες, που ταξιδεύουν στα αυτιά μας μέσα από έναν κρότο μηχανισμού στα ανάκτορα των ένστολων μιασμάτων στη Χιλή, από μια μολότοφ στα οργισμένα γαλλικά προάστια, από μια ριπή θυμού και δικαιοσύνης στη Δυτική Όχθη, από μια δολιοφθορά ενάντια στην αναπτυξιακή φρενίτιδα στον ιταλικό βορρά, από τα θρύψαλα στις βιτρίνες του εγχώριου καταναλωτισμού.

Εδώ που ο χρόνος δεν έχει καμία εξουσία στα σώματα μας και η οργή σε πνίγει σαν το σάλιο, η εντατικοποίηση του διεθνούς επαναστατικού αγώνα είναι η δική μας θύμηση της απόλυτης ελευθερίας. Είναι η ανάγκη και η επιθυμία μας. Όποιος ξεχνάει τους απανταχού αιχμαλώτους του κοινωνικού και ταξικού πολέμου για έναν κόσμο ανεξούσιο, ξεχνάει τον ίδιο τον πόλεμο.

Αδιάλειπτη αλληλεγγύη στους αμετανόητους φυλακισμένους επαναστάτες που οριοθετούν τη ζωή στο φυσικό σύνορο του ανατρεπτικού δικαίου.

Δύναμη και σεβασμό στους διεθνείς επαναστατικούς πυρήνες που μάχονται στο σήμερα δικαιώνοντας την αιχμαλωσία μας.

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση

Γ’ Πτέρυγα, Φυλακές Λάρισας

22/8/2023

Φόρος τιμής του αιχμάλωτου μέλους της Οργάνωσης Αναρχική Δράση Θ. Χατζηαγγέλου για τα 3 χρονια απ’ το χαμό του συντρόφου Βασίλη Μάγγου.

Ακόμα θυμάμαι…

Τα τελευταία μας βήματα

Τις τελευταίες πέτρες που φεύγαν συντονισμένα από τα χέρια μας

Τη μυρωδιά του καμένου πλαστικού στο οδόφραγμα

Το τελευταίο δακρυγόνο

Το τελευταίο τρέξιμο για την ανασύνταξη

Τα τελευταία μας συνθήματα

Τις τελευταίες ανάσες

Το μέλημα να μην αφήσουμε κανέναν στα χέρια τους

Το βλέμμα σου που κοιτούσε μπροστά, όταν όλοι βημάτιζαν προς τα πίσω

Τον τελευταίο σου θυμό

Το τελευταίο σου γέλιο-θολό μα αγέρωχο

Την τελευταία είδηση

Ακόμα κι αν όλα δεν είναι όπως πρώτα, τίποτα δεν πεθαίνει όσο ο κόσμος θυμάται. 3 χρόνια απ’ τον πιο ψυχρό Ιούλη και εσύ ταξιδεύεις σε κάθε μας δάκρυ, στο θυμό των ανυπάκουων, στο γέλιο των κολασμένων. Και εμείς εδώ καθηλωμένοι, δίχως ταξίδι μπροστά μας, πιο φτωχοί από πριν, να σμιλεύουμε την άρνηση της υποταγής. Για να θυμόμαστε. Γιατί θυμόμαστε.

Μία υπόσχεση, χρέος προς τη μνήμη σου-καμία ειρήνη
Βασίλης Μάγγος αδιάλειπτα παρών

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση
Ειδική Πτέρυγα, Νοσοκομείο κρατουμένων Κορυδαλλού
13/7/2023