Θ. Χατζηαγγέλου|39 χρόνια πίστης και προσήλωσης στο δίκιο της αντίστασης

Χαιρετισμός του αιχμάλωτου μέλους της Οργάνωσης Αναρχική Δράση Θάνου Χατζηαγγέλου στη συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από την πρεσβεία της Γαλλίας για τον σύντροφο George I. Abdallah. 

Τι μένει αλήθεια να λεχθεί που δεν έχει ειπωθεί για την πιο μακροχρόνια πολιτική αιχμαλωσία ενός επαναστάτη στην καρδιά των ιμπεριαλιστικών κέντρων της Ευρώπης; Τι μένει να λεχθεί για 39 χρόνια αμετάπιστης προσήλωσης στην ιδεολογική συνέπεια και την πολιτική στράτευση ενός συντρόφου μας, που το οξύ του βλέμμα λυγίζει κάθε μέρα τη νεκρική ακαμψία του τσιμέντου ολοένα και πιο πολύ;

39 χρόνια, που για κάποιους μπορεί να συνθέτουν μια ζωή αστάθειας και υποταγής, γεμάτη αντιφάσεις, πισωγυρίσματα, συμβάσεις και διαπραγματεύσεις, για τον σύντροφο George I. Abdallah είναι μια ευθεία γραμμή αυστηρής συνέπειας χωρίς παζαρέματα και συμβιβασμούς, χωρίς ίχνος μεταμέλειας. 39 χρόνια επαναστατικής ταπεινότητας δίχως ίχνος αλαζονίας και αμετροέπειας, που δείχνουν πως το δίκαιο της πίστης ενός μαχητή ανταμώνει και συνοδοιπορεί ισόβια με την πίστη στο δίκαιο της αντίστασης.

Ο σύντροφος George Ibrahim Abdallah στρατεύθηκε στις γραμμές του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης συμβάλλοντας από νεαρός ακόμα στη μαχητική πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το σιωνισμό. Το 1980 η κατοχή του Νότιου Λίβανου από το Ισραήλ και τους συμμαχικούς μισθοφόρους της Δύσης οδήγησε τον George I. Abdallah και άλλους αγωνιστές στην οικοδόμηση της οργάνωσης Λιβανέζικες Επαναστατικές Ένοπλες Φράξιες – FARL, μεταφέροντας την ένοπλη αντίσταση στην καρδιά του ιμπεριαλισμού.

Παρότι η αρχική του σύλληψη το 1984 αφορούσε την κατοχή πλαστών εγγράφων, το 1986 παραπέμφθηκε σε ειδικό δικαστήριο κατηγορούμενος για τις εκτελέσεις του στρατιωτικού ακόλουθου της Αμερικάνικης Πρεσβείας στο Παρίσι Charles R. Ray και του Ισραηλινού μυστικού πράκτορα της Mossad Yacov Barismantov. Ενέργειες που πραγματοποίησαν οι FARL ως αντίποινα στην εμπλοκή της Γαλλίας και των ΗΠΑ στην επιχείρηση “Ειρήνη στη Γαλιλαία” από τον Ισραηλινό στρατό το 1982, για το τσάκισμα των αντιστάσεων της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης – OLP. Έκτοτε (και ενώ από το 1999 δικαιούται διακοπή ποινής) βρίσκεται αιχμάλωτος στα γαλλικά κολαστήρια 38 χρόνια. Αλύγιστος, αμετανόητος, ακούραστος, “ένας αδυσώπητος και αποφασισμένος μαχητής” όπως τον χαρακτηρίζει η απορριπτική απόφαση του εφετείου του Παρισιού το 2009. Έχοντας απέναντί του την εγχώρια και διεθνή τρομοκρατία, καθώς Ισραήλ και ΗΠΑ πιέζουν συνεχώς για την καθολική αιχμαλωσία του με τους δεύτερους να παρίστανται ακόμα και ως πολιτική αγωγή στο ειδικό δικαστήριο, ο σύντροφος αποτελεί σημαία του αμετάκλητου αγώνα για τη διεθνή επανάσταση.

Είναι τιμή για το επαναστατικό κίνημα να έχει στην κοινότητά του μαχητές σαν τον George I. Abdallah. Είναι τιμή για τον καθένα ξεχωριστά από μας τόσο μέσα στα τείχη της πολιτικής αιχμαλωσίας όσο και στη γενικευμένη φυλακή εκτός των τειχών να είμαστε σύντροφοι, πραγματικοί και ουσιαστικοί σύντροφοι, με τον αλύγιστο επαναστάτη George I. Abdallah. Και είναι σήμερα, που η αναγκαιότητα της Παλαιστινιακής αντίστασης να σταθεί αλώβητη στο προσκήνιο της σφαγής που εξαπολύει η ιμπεριαλιστική τρομοκρατία των Ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών και των ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων, το συλλογικό πολιτικό και επαναστατικό καθήκον του καθενός να δικαιώσει την αιχμαλωσία του συντρόφου George I. Abdallah.

Η σημερινή μέρα αποτελεί ορόσημο στην ένοπλη μνήμη για το ηθικό υπόβαθρο και την πολιτική συμβολή του επαναστατικού κινήματος στην οικοδόμηση του αντάρτικου αντιιμπεριαλιστικού εμφύλιου μετώπου. Στις 20 Οκτώβρη του 1977 η σφαγή των αιχμάλωτων ανταρτών της RAF Jan-Carl Raspe, Gudrun Ensslin και Andreas Baader στη λευκή πτέρυγα του Hammheim και του παλαιστινιακού κομμάντο διεθνιστικής αλληλεγγύης “Μάρτυρας Χαλιμέ” στο Mogadism της Σομαλίας συναντά τη δολοφονία του συντρόφου Χρήστου Κασίμη σε ενέργεια-αντίποινα επαναστατικής αλληλεγγύης του Επαναστατικού Λαϊκού Αγώνα. Σήμερα, που η Λωρίδα της Γάζας φλέγεται από τα πυρά του ισραηλινού στρατού κατοχής και των ΝΑΤΟϊκών συμμάχων της Δύσης, η απόλυτη έκφραση αλληλεγγύης στο πρόσωπο όσων έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στον επαναστατικό αγώνα είναι η όξυνση της αντίστασης. Να ενισχύσουμε το μητροπολιτικό αντάρτικο οικοδομώντας το μαχόμενο αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο στα Δυτικά Κέντρα. Να εφεύρουμε ξανά την αναγκαιότητα της επανάστασης μέσα σε μια εποχή πολιτικής απαξίας, γενικευμένης παραίτησης και υποταγής.

Ο επαναστάτης George I. Abdallah ανήκει στις όχθες των πιο αδάμαστων ποταμών αντίστασης

Επαναστατική αλληλεγγύη σημαίνει επίθεση

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση
Γ’ Πτέρυγα, Φυλακές Λάρισας
20/10/2023

 

Θ. Χατζηαγγέλου|Καμία ψευδαίσθηση για τη σφαγή της Παλαιστινιακής αντίστασης

Πολιτική τοποθέτηση του αιχμάλωτου μέλους της Αναρχικής Δράσης Θ. Χατζηαγγέλου για την επαπειλούμενη σφαγή στη Λωρίδα της Γάζας και τη συνένοχη ευθυγράμμιση του ελληνικού κράτους.

“Ποιοι είναι οι τρομοκράτες; Είναι αυτοί που σκοτώνουν έναν νεαρό της Δυτικής Όχθης επειδή αντιστέκεται στην προσάρτηση της χώρας του από το Ισραήλ, είναι αυτοί που βομβαρδίζουν τους άμαχους πληθυσμούς του Νότιου Λίβανου, είναι αυτοί που σκοτώνουν τυφλά και τολμούν να επικαλούνται μία δήθεν “κατάπαυση πυρός”. Εμείς χτυπάμε αυτούς που οργανώνουν τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού. Εμείς διασφαλίζουμε τη ζωή των αθώων, ακόμα και με κίνδυνο της δικής μας ασφάλειας.(…) Είναι δικαίωμά μας να αμυνθούμε. Είναι επίσης δικαίωμά μας να χτυπάμε τον ιμπεριαλισμό παντού όπου ενσκήπτει και ειδικότερα εκεί όπου επωφελείται από την πολιτική στήριξη της υπάρχουσας κυβέρνησης”.
FARL

Τις τελευταίες ώρες η Δυτική προπαγάνδα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων βρηχεί για τρομοκρατικά χτυπήματα της Χαμάς σε βάρος του Ισραήλ, με σκοπό να ανοίξουν το δρόμο για τις νέες θηριωδίες που θα δρομολογηθούν από τις Ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες και τις συμμαχικές δυνάμεις της Ευρώπης και των ΗΠΑ σε βάρος του παλαιστινιακού λαού. Η ελληνική κυβέρνηση, πιστή στα οφέλη της τριμερούς συμμαχίας με το Ισραήλ και την Κύπρο, αναπαράγει το αφήγημα της τρομοκρατίας, με τον υπουργό εξωτερικών Ν. Δένδια να νομιμοποιεί πολιτικά μια νέα σφαγή άμαχων Παλαιστίνιων στη Λωρίδα της Γάζας, αναγνωρίζοντας επίσημα το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα – μία δήλωση σε πλήρη ευθυγράμμιση με τη θέση των ΗΠΑ. Οι ανακοινώσεις αυτές δείχνουν τις προθέσεις της Δύσης που στηρίζει κάθετα τους ιμπεριαλιστικούς συμμάχους μπροστά στον κίνδυνο επικράτησης οποιασδήποτε απόπειρας λαϊκής απελευθέρωσης και αυτοδιάθεσης.

– Η πολιτική στήριξη στο Ισραήλ σημαίνει ενεργή συμμετοχή στις στρατιωτικές επεμβάσεις και τα εγκλήματα δεκαετιών ενάντια στους Παλαιστίνιους. Σημαίνει ευθυγράμμιση με τα ιμπεριαλιστικά οφέλη, άμεση συμμετοχή και επιχειρησιακές διευκολύνσεις στις πολεμικές αιματοχυσίες και πολιτική-διπλωματική νομιμοποίηση της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού.

– Η μιντιακή στήριξη στο Ισραήλ σημαίνει τον θάνατο της αλήθειας καθώς η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα των Δυτικών κέντρων αναστρέφει το αφήγημα της τρομοκρατίας. Βαφτίζει τρομοκρατία την παλαιστινιακή αντίσταση στο σιωνισμό και αντίσταση-αυτοάμυνα τις θηριωδίες των Ισραηλινών δυνάμεων και των συμμάχων τους ενάντια σε άμαχους πληθυσμούς, νομιμοποιώντας επικοινωνιακά τα εγκλήματα πολέμου για τα οφέλη και τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού.

– Η κοινωνική στήριξη στο Ισραήλ σημαίνει κοινωνική νομιμοποίηση των πολιτικών θανάτου των ιμπεριαλιστικών κέντρων απέναντι σε κάθε απελευθερωτική πρόθεση και ελπίδα. Σημαίνει πως ακόμη και οι ίδιοι οι καταπιεσμένοι εθελοτυφλούν για τον αποκλεισμό ολόκληρης της Λωρίδας της Γάζας από στοιχειώδη βιοτικές δυνατότητες και δικαιώματα, όπως η πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η τροφή και το νερό, το δικαίωμα στην εκπαίδευση και την αυτοδιοικητική χειραφέτηση. Σημαίνει ένοχη σιωπή και λευκή επιταγή στο καθεστώς εξαίρεσης, τις προληπτικές φυλακίσεις εκατοντάδων αγωνιστών χωρίς κατηγορητήριο και τις μαζικές σφαγές πληθυσμών κάτω από το αφήγημα της τρομοκρατίας.

Το ελληνικό κράτος ως ντόπιος εκφραστής των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων του ΝΑΤΟ δηλώνει, χωρίς ίχνος ασάφειας, ενεργό-μέρος οπιασδήποτε απόφασης των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών, που έπειτα από ανταποδοτικά πυρά σε εδάφη της Παλαιστίνης και του Λίβανου με 350 νεκρούς και 3500 τραυματίες (η αλήθεια θα αγγίζει σίγουρα πολλαπλάσια νούμερα) προμηνύουν μια επαπειλούμενη παραδειγματική σφαγή στη Λωρίδα της Γάζας. Παράλληλα αξιοποιεί την ευκαιρία να εντατικοποιήσει το φιλοπόλεμο κλίμα με τη γείτονα χώρα, μιλώντας για ασαφή θέση της Τουρκίας που υποθάλπτει αντάρτες της Χαμάς. Ευθυγραμμίζεται πλήρως με την αιματοχυσία χιλιάδων Παλαιστίνιων προσφέροντας πολιτική και διπλωματική στήριξη, εδαφική και υλικοτεχνική διευκόλυνση καθώς και έμπρακτη στελέχωση με στρατιωτικό δυναμικό στις προθέσεις του καθεστώτος Νεντανιάχου.

Αντίποινα στην εμπλοκή του ελληνικού ιμπεριαλισμού
Το δικό μας καθήκον ως διεθνιστική έκφραση του επαναστατικού κινήματος και των απανταχού αντιστάσεων στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα οφείλει να είναι αδιαπραγμάτευτο. Έχοντας πίστη και αφοσίωση στα χνάρια των πολιτικών μας προγόνων οφείλουμε να οικειοποιηθούμε τους στρατηγικούς στόχους της Παλαιστινιακής αντίστασης μεταφέροντας εκ νέου την αντιπαράθεση στην καρδιά των ιμπεριαλιστικών κέντρων της Δύσης. Ο ταξικός επαναστατικός πόλεμος που διεξάγει η Παλαιστινιακή αντίσταση για την ένοπλη λαϊκή χειραφέτηση, είναι η αναμέτρηση με την τοπική έκφραση της ιμπεριαλιστικής μπουρζουαζίας. Η στήριξη του μητροπολιτικού αντάρτικου στα Δυτικά κέντρα είναι η έμπρακτη αμφισβήτηση της μοναρχίας που διεκδικεί το μονοπώλιο της νομιμοποιημένης και δίχως όρια βίας στα σώματά μας, η έμπρακτη δήλωση στήριξης του δίκαιου των λαών, η απόλυτη συνενοχή στο διαρκές έγκλημα της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Νίκη στο δίκαιο των πυρών της παλαιστινιακής αντίστασης

Αμέριστη αλληλεγγύη στον σύντροφο George I. Abdallah που παραμένει μακροχρόνια αμετανόητος και τους Παλαιστίνιους αιχμαλώτους του ανταρτοπόλεμου μακράς διάρκειας

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση
Γ’ Πτέρυγα, Φυλακές Λάρισας
8/10/2023

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις.

Η διαρκής και εντεινόμενη επίθεση του κράτους στα απελευθερωμένα εδάφη, συνεχίζεται προσπαθώντας να σβήσει από το χάρτη τις υποδομές που έχουν καταληφθεί από τον κόσμο του αγώνα για να στεγάσουν την επιθυμία έκφρασης αντίστασης στην κρατική καπιταλιστική βαρβαρότητα και αλληλεγγύης σε όσες και όσους αγωνίζονται μέσα και έξω από τα τείχη ενάντια στο σύστημα που γεννά και θρέφει εξαθλίωση,φασισμό, πόλεμο και θάνατο.

Μόνο τους τελευταίους δύο μήνες, μετά την εκκένωση του Ε.Κ.Χ. Βοτανικός κήπος Πετρούπολης, ακολούθησε τα ξημερώματα της Παρασκευής 25/8/2023  η εισβολή στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ‘Ανω-Κάτω Πατησίων (Νάξου 75 και Κρασσά), και η εκκένωση του μετά από 27 χρόνια συνεχούς λειτουργίας και αδιάληπτης πολιτικής παρουσίας στο κέντρο της Αθήνας. Ταυτόχρονα εκκενώθηκε το κοινωνικό κέντρο Ζιζάνια στη Βικτώρια ( Φυλής και Φερρών) ενώ λίγες μέρες  μετά, τα ξημερώματα της Πέμπτης 31-8-2023 στο πλαίσιο του μπαράζ εκκενώσεων ,αλλά και της επιχείρισης αποστείρωσης και αποπολιτικοποίησης των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων οι μπάτσοι εισέβαλαν στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου, στην πολυτεχνειούπολη. Το στέκι που  μετρά πάνω από 30 χρόνια ενεργούς παρουσίας ανακαταλήφθηκε άμεσα και έχει εκκενωθεί και ανακαταληφθεί άλλες δύο φορές με την απειλή τέταρτης ισοπεδωτικής κτηριακά εκκένωσης να εκκρεμεί. Κατά τη διάρκεια των κατασταλτικών επιχειρίσεων στην πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου υπήρξαν τραυματισμοί ,προσαγωγές και συλλήψεις αλληλέγγυων. Τη Δευτέρα 4-9-2023 βρέθηκε εκκενωμένο το στέκι της αναρχικής κουηρ συλλογικότητας Καλιαρντά στη Νομική ενώ την ίδια μέρα κόπηκε για άλλη μια φορά το ρεύμα και αφαιρέθηκε πολυγλωσσικό πανό από την κατάληψη στέγης Νοταρά 26. Η κάθε δομή με την προσπάθεια για συμμετοχή και προσφορά στον πολύμορφο αγώνα ενάντια στην εξουσία δέχθηκε την επίθεση κράτους και παρακράτους.

Η επιχείριση εξαπλώθηκε προς την επαρχία. Επιστρατεύεται από κράτος και αφεντικά μια Νικολέττα Μαυροειδή, ώστε να απειλήσει με εκκένωση τους κατοίκους της στεγαστικής και πολιτικής κατάληψης Σαχίνη 3 στα Γιάννινα χωρίς καν να κατέχει  μερίδιο του κτηρίου. Τα ξημερώματα του Σαββάτου 30.09.2023, μπάτσοι διάφορων δυνάμεων κατέκλυσαν τη γειτονιά της Θεοτοκοπούλου στο Ηράκλειο Κρήτης. Η εκκένωση της επί 21 χρόνια κατάληψης Ευαγγελισμός συνοδεύτηκε από 10 συλλήψεις συντρόφων και συντροφισσών ενώ με ευθύνη των ένστολων εισβολέων ένας σύντροφος τραυματίστηκε και στη συνέχεια βασανίστηκε αφού παρότι έχριζε νοσηλείας μεταφέρθηκε από το Βενιζέλειο νοσοκομείο στη Γ.Α.Δ.Η., όπου παρέμεινε για ώρες. Οι κινήσεις αλληλεγγύης που ξέσπασαν τις επόμενες ώρες χτυπήθηκαν από τους βασανιστές-δολοφόνους της ΕΛ.ΑΣ. οπότε και προέκυψε μία ακόμη σύλληψη.

Πέρα από την καταγραφή των γεγονότων η οποία μπορεί να γίνει πιο λεπτομερής με μια απλή αναζήτηση της κάθε περίπτωσης από τα γραφόμενα των ίδιων των δομών που υπέστησαν τις επιθέσεις, η ιστορία αυτή έχει παρελθόν, παρόν και φαίνεται να έχει μέλλον. Η κεντρική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης με τη μαφιόζικη σύμπραξη του δούναι και λαβείν μεταξύ κρατικών λειτουργών από το δικαστικό σώμα, τις πρυτανικές και δημοτικές αρχές τους διοικητές δημόσιων οργανισμών ή ακόμη και ιδιώτες στους οποίους ανήκουν ( ή όχι ) τα εγκαταλελειμένα στη φθορά και διασωθέντα από τους καταληψίες κτήρια δεν προκύπτει ότι έχει να κάνει μόνο  με την αξιοποιηση τους. ‘Αλλωστε η συντριπτική πλειοψηφία των εκκενωμένων κτηρίων ρημάζουν εκ νέου πίσω από μπετά και λαμαρίνες. Η ικανοποίηση του αντιαναρχικού ακροατηρίου, που πιστώνεται σε αύξηση εκλογικών ποσοστών όλων των τάσεων από τη μια και ο παραδειγματισμός μέσω της βιομηχανίας διώξεων που προκύπτουν από την έμπρακτη υποστήριξη των καταλήψεων, η απογοήτευση από την απώλεια στεγασμένων δομών συντείνουν στο επιχειρούμενο ξερίζωμα των αντιστάσεων στη μητρόπολη και την επαρχία. Φυσικά όταν και αν αυτό επιτευχθεί το κεφάλαιο είναι έτοιμο ανά πάσα στιγμή να απομυζήσει και το τελευταίο ευρώ κέρδους από τα κτήρια.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι κοινωνικοί χώροι επιδιώκουν να αποτελέσουν ρωγμή στον κορμό της κοινωνικής συναίνεσης. Δεν έπαψαν να βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής, αντιμετωπίζοντας ένα ποικιλόμορφο φάσμα κρατικών και παρακρατικών επιθέσεων που αποσκοπούν στην αποπολιτικοποίηση, τη συκοφάντηση, την τρομοκράτηση, την περιθωριοποίηση και την καταστροφή τους. Κάτι το οποίο αποτελεί,μέρος του κεντρικού πολιτικού σχεδιασμού του κράτους  ακολουθώντας πιστά το αντί-εξεγερσιακό σχέδιο που υιοθετήθηκε μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Οι δύο-τρεις-χίλιοι δεκατρείς που τις υποστηρίζουν ήταν εκεί πριν και θα είναι εκεί και μετά τις εκκενώσεις τους. Στους δρόμους που δίνεται η μάχη απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο. Πέρα από βερμπαλισμούς το κράτος ξέρει καλά ποιους εχθρεύεται και με ποιους συμπράττει. Κι αυτή η δυσανάλογη από άποψη φαινόμενης δυναμικής επίθεση που δέχεται ο κόσμος του αντικρατικού-αντικαπιταλιστικού αγώνα είναι αυτή που μπορεί να φανερώσει τις πραγματικές του δυνατότητες.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Polyte In Flames: party οικ. ενίσχυσης για δικαστικά και την ανοικοδόμηση του χώρου

Party οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα συντροφιών από τις πρόσφατες κατασταλτικές επιχειρήσεις στο ΕΜΠ και για τα έξοδα ανοικοδόμησης του στεκιού μετά από την επιχείρηση εκκένωσης του από τους μπάτσους. Ακολουθεί το κείμενο για την επιχείρηση εκκένωσης και την επανακατάληψη του στεκιού (https://stekipolytexneiou.squat.gr/2023/09/21…):

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΤΕΚΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Τα ξημερώματα της Πέμπτης 31/08 μπάτσοι εισβάλλουν στον κατειλημμένο χώρο του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου. Καταστρέφουν τις πόρτες, παίρνουν διάφορα αντικείμενα (υπολογιστές, έγγραφα, σημαίες κ.α.) και αποχωρούν. Συντρόφια κατευθείαν προχωρούν σε επανακατάληψη του χώρου και επιδιόρθωση των ζημιών, ενώ ταυτόχρονα αλληλέγγυος κόσμος πλαισιώνει τη συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το στέκι. Η απάντηση του κράτους, σε αγαστή συνεργασία με τους Μπουντουβή (πρύτανη ΕΜΠ μέχρι και 31/08) και Κακάλη (κοσμήτορας Χημικών Μηχανικών), είναι για ακόμη μία φορά η καταστολή. Οι πολλαπλές επιθέσεις στον συγκεντρωμένο κόσμCο και τον χώρο της κατάληψης, έχουν ως αποτέλεσμα 25 προσαγωγές στο σορό και τραυματισμούς ατόμων. Τα ένστολα καθάρματα της ομάδας Δ, κάνουν μάλιστα εφορμήσεις με τις μηχανές τους πατώντας φοιτητές/ριες και αλληλέγγυους/ες. Τρεις από τις προσαγωγές μετατρέπονται σε συλλήψεις, ενώ ξεκινάνε διώξεις και για άλλους συντρόφους/ισσες. Οι συλλήψεις αφορούν την συμβολική εκκένωση/παρέμβαση του γραφείου της Κακάλη. Η οποία, διεκδικώντας το παράσιμο ρουφιανιάς κάνει κατάθεση και στέλνει βιντεοληπτικό υλικό κρυμμένης κάμερας του γραφείου της. Η κρατική ασφάλεια, προσπαθώντας αποτυχημένα να δημιουργήσει κλίμα τρομοκρατίας προχωρά τις επόμενες μέρες σε συλλήψεις συντρόφων και συντροφισσών. Κατά την επιχείρηση αυτή ο χώρος του στεκιού, εκκενώνεται για 2η φορά, ενώ διμοιρίες των Μ.Α.Τ. και εργάτες καταστρέφουν ολοκληρωτικά τις πόρτες και το εσωτερικό χώρο της κατάληψης. Το συνέργειο που κάλεσε η σχολή για την εκκένωση, είχε το θράσος μάλιστα να ιδιωποιηθεί για προσωπική χρήση ηλεκτρονικό εξοπλισμό και εργαλεία μεγάλης αξίας. Το ίδιο απόγευμα ενώ βραδιάζει, οι μπάτσοι αποχωρούν και η κατάληψη παίρνεται πίσω για 2η φορά. Την επόμενη μέρα συντρόφισσες και σύντροφοι πλαισιώνουν την συγκέντρωση αλληλεγγύης στην πύλη Κατεχάκη του ΕΜΠ και προχωρούν σε εργασίες ανακατασκευής του χώρου. Μέχρι το βράδυ της Παρασκευής 01/09 η κατάληψη είναι και πάλι λειτουργική.

Οι αλλεπάληλες κρίσεις των τελευταίων ετών (υγειονομικές, οικονομικές, πολιτικές, οικολογικές, πόλεμοι), οι οποίες είναι απόρια των πολιτικών του κράτους και του κεφαλαίου βουλιάζουν ολοένα και περισσότερο τους “από τα κάτω” στη εξαθλίωση, ενώ ταυτόχρονα πλουτίζουν τους κεφαλιοκράτες. Οι κρίσεις αυτές και η διαχείρηση τους, ενώ παρουσιάζονται ως πρόσκαιρες, είναι δομικό κομμάτι του καπιταλισμού και του εξουσιαστικού συμπλέγματος. Τα κράτη ακριβώς επειδή είναι δομικές οι κρίσεις, αδυνατούν να τις επιλύσουν οπότε μετακυλούν το κόστος τους στην κοινωνική βάση, ώστε να διαιωνίσουν την κυριαρχία τους. Το κράτος για να μεταφέρει το κόστος αυτό στους απο τα κάτω, αναδιαρθρώνει τις εργασιακές σχέσεις καταργώντας κατακτήσεις δεκαετιών (πχ 8ωρο), και ως υποτιθέμενη λύση ασκεί μια εφήμερη επιδοματική πολιτική, την ίδια ώρα που η ακρίβεια και ο πληθωρισμός σφυροκοπά τους/ις εκμεταλευόμενους/ες. Ταυτόχρονα, οι τεράστιες περιβαλλοντικές καταστροφές , με πυρκαγιές και πλυμμήρες να αφήνουν πίσω τους εκατοντάδες νεκρούς, δεκάδες χιλιάδες νεκρά ζώα και ανυπολόγιστες καταστροφές φανερώνουν σαφή αδιαφορία για τις ζωές των “άπο τα κάτω”. Για να κατευνάσει οποιονδήποτε κοινωνικό αναβρασμό, ο κρατικός μηχανισμός επικαλείται την εθνική ενότητα, εντείνει τον εθινικισμό και επαναφέρει φασιστικές ομάδες στο δρόμο και στα σύνορα. Παράλληλα, ενισχύει τον στρατό και τη φύλαξη των συνόρων επικαλούμενος την απειλή του “εσωτερικού” και “εξωτερικού” εχθρού. Με αυτό τον τρόπο, αξιοποιώντας τα ΜΜΕ και τους ιδεολογικούς του μηχανισμούς, επιχειρεί να στρέψει την οργή μακριά από τους αληθινούς έχθρούς των “άπο τα κάτω”, το κράτος και το κεφάλαιο. Συμπληρωματικά, για να θωρακιστεί όμως το κράτος απέναντι στην οργή αυτή, εξοπλίζει τον κατασταλτικό μηχανισμό απέναντι σε όποιον/α αγωνίζεται. Απεργίες, πορείες, καταλήψεις ακόμα και απλές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας τσακίζονται από τους μπάτσους ώστε να επιβάλλεται σιγή γύρω από τα φλέγοντα ζητήματα της καθημερινότητας.

Σε αντίστοιχο κλίμα επιχειρείται, να γίνει μια συνολική αναδιάρθρωση και εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με προμετωπίδα τα 2 τελευταία νομοσχέδια για τα ΑΕΙ. Από τη μια, τα ιδρύματα συνδέονται όλο και περισσότερο με την αγορά. Αναλαμβάνουν αναβαθμισμένο ρόλο στη παραγωγή τεχνολογίας χρήσιμης για τα αφεντικά, δημιουργούνται μεταπτυχιακά και προγράμματα σπουδών που συνδέονται απευθείας με μεγάλες εταιρίες, ο στρατός και οι μπάτσοι ευνοούνται απευθείας από ερευνητικά τύπου αρχύτας (κατασκευή και παραγωγή drones), ιδρύονται ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ταυτόχρονα, κεντρικά πανεπιστημιακά ιδρύματα, τα οποία χρησιμοποιεί το ανταγωνιστικό κίνημα ως σημεία συνάντησης, ζύμωσης και αγώνα μπαίνουν στο στόχαστρο του κράτους. Η συνεχής παρουσία μπάτσων στο ΑΠΘ και το σφράγισμα του κτηριού Γκίνη είναι δύο πολύ κομβικής σημασίας παραδείγματα. Ένα ακόμα στιγμιότυπο αυτής της προσπάθειας, είναι η κατά κοινή ομολογία, τελείως αποτυχημένη και σύντομη (αλλά όχι αμελητέας πολιτικής σημασίας) ίδρυση και δράση, της πανεπιστημιακής μπατσαρίας. Η προσπάθεια αυτή, να εγκαθιδρυθεί χρειάστηκε λίγα αυγά και πέτρες για να λήξει άδοξα.

Οι επιχειρήσεις εκκένωσης του στεκιού εντάσσονται στο πλαίσιο ενός μπαράζ εκκενώσεων. Τις εκκενώσεις του κατειλημμένου κοινωνικού κέντρου Ζιζάνια και του κατειλημμένου στεκιού Άνω- Κάτω Πατησίων στις 25/08, του κάμπ μεταναστών στο Λαύριο και της κατάληψης Βοτανικού. Οι καταλήψεις συμπυκνώνουν τα προτάγματα και οράματα των αντιεξουσιαστών για έναν καλύτερο κόσμο, και για αυτό βρίσκονται διαχρονικά στο στόχαστρο των λακέδων της εξουσίας. Ένα όραμα ενός κόσμου χωρίς ιεραρχία και ειδικούς, χωρίς εξουσία και εκμετάλλευση, χωρίς κράτος, κεφάλαιο πατριαρχία. Ένα πρόταγμα οριζόντιας οργάνωσης στη βάση για να μπουν επιτέλους οι πραγματικές ανάγκες μας μπροστά, για να σπάσουν οι αλυσίδες της κυριαρχίας, των διακρίσεων, των διαχωρισμών.

Έτσι, και εμείς επιλέγουμε να οργανωνόμαστε, να ζυμωνόμαστε και να δρούμε στους χώρους αυτούς. Χτίζουμε σχέσεις και λειτουργούμε οριζόντια, χωρίς ιεραρχίες, ενάντια σε κάθε φοβική, ρατσιστική και εξουσιαστική συμπεριφορά. Έξω από τις επικράτουσες εξουσιαστικές λογικές, την ακαδημαϊκή σαπίλα, τις λογικές καριερισμού, ανταγωνισμού και αποστείρωσης που επιβάλλονται στα πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Συγκεκριμένα, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι πολυτεχνείου, έχει ενεργή παρουσία περισσότερο από 30 χρόνια, στεγάζοντας στον χώρο την συνέλευση της δομής, τις ραδιοζώνες ανατρεπτικής έκφρασης (σταθμός 93.8 FM) και στο παρελθόν το indymedia. Είναι μια πολιτική δομή με σταθερή παρουσία σε κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες που αφορούν τους πανεπιστημιακούς χώρους, τη γειτονιά του Ζωγράφου αλλά και ευρύτερα ζητήματα. Κόντρα σε λογικές που αντιλαμβάνονται το πανεπιστήμιο ως ένα αποκομμένο κοινωνικό πεδίο επιχειρεί να ανοίγει συνολικά τα ζητήματα. Το στέκι επίσης έχει ασχολήθει και ασχολείται διεξοδικά με ερευνητικά του πολυτεχνείου που προσφέρουν τεχνογνωσία σε μπάτσους και στρατό. Κάτι το οποίο προφανώς ενοχλεί και φέρνει σε άβολη θέση πολλούς μεγαλοκαθηγητάδες και πρυτάνεις. Γι’ αυτό δεν χάνουν ευκαιρία να μας στοχοποιούν, τόσο εντός του ιδρύματος με τη στήριξη όλων των ομοϊδεατών σκουπιδιών τους, όσο και με τη συνδρομή των μέσων μαζικής αποχαύνωσης, χτίζοντας το έδαφος για τις πολυάριθμες αστυνομικές επιχειρήσεις και επιθέσεις. Παρά τις προσπάθειες τους και το συγκλονιστικό τους κατόρθωμα να επιστρέψουν την αίθουσα 11 στην Κοσμήτορα της σχολής για μερικά ολόκληρα λεπτά, εμείς την ξαναπήραμε πίσω, όπως και θα κάνουμε κάθε φορά.

ΑΛΛΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ, ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

ΜΠΑΤΣΟΙ, TV, ΠΡΥΤΑΝΙΚΗ ΑΡΧΗ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ

10, 100, 1000ΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΚΑΙ ΣΗΨΗΣ

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΚΑΘΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Παραβιαστικές και εξουσιαστικές συμπεριφορές δεν είναι ανεκτές

Πρόσβαση: από πύλη Κατεχάκη ή 10′ περπάτημα από Ζωγράφου (στάση 8η Ζωγράφου, λεωφορεία 608, 230)

Τετάρτη 27/9, 09:00, δικαστήρια Λάρισας|Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο αιχμάλωτο μέλος της Αναρχικής Δράσης Θ. Χατζηαγγέλου

Στις 27 Σεπτεμβρίου εξετάζεται η αίτηση αναστολής της ποινής του συντρόφου Θ. Χατζηαγγέλου, από το πενταμελές εφετείο κακουργημάτων στη Λάρισα. Έχει ήδη απορριφθεί η αίτησή του για ολιγοήμερη άδεια, μία τακτική που δεν τη συναντάμε πρώτη φορά, επικαλώντας ως επιχείρημα δικαστήρια που εκκρεμούν.

Η δικαστική εξουσία, όπως τόσο εύκολα ρίχνει ποινές κάθειρξης πολλών ετών, στερώντας την ελευθερία από πολλούς ανθρώπους βαφτίζοντάς τους τρομοκράτες και εγκληματίες ενώ οι πραγματικοί ένοχοι αφήνονται ελεύθεροι, έτσι εύκολα συνεχίζει να στερεί το δικαίωμα σε λίγες ανάσες ελευθερίας. Και η στάση τους είναι ακόμη πιο σκληρή απέναντι σε πολιτικούς κρατούμενους, οι οποίοι δεν έχουν δείξει μετάνοια, δεν έχουν σταματήσει να αγωνίζονται και μέσα από τα κάγκελα, δεν έχουν σταματήσει να παρεμβαίνουν με το λόγο τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Δεν έχουν “σωφρονιστεί” δηλαδή, οπότε συνεχίζουν να τους τιμωρούν.

Όπως σταθήκαμε στο πλευρό των τριών συντρόφων μας καθ’ όλη τη διάρκεια των προφυλακίσεών τους αλλά και της διεξαγωγής του δικαστηρίου τους, έτσι και τώρα θα σταθούμε αλληλέγγυα στο πλευρό του συντρόφου Θάνου.

Κανένας/καμιά μόνος/η στα χέρια του κράτους

Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά

Θάνο γερά ως τη λευτεριά

Τετάρτη 27/9, 09:00|Συγκέντρωση αλληλεγγύης, δικαστήρια Λάρισας

Ανακατάληψη Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου

 

Παρόλες τις κατασταλτικές επιχειρήσεις, ο χώρος του στεκιού έχει επανακαταληφθεί. Μπάτσοι και πρυτανική αρχή δε μας τρομοκρατούν.

ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΠΡΥΤΑΝΙΚΗ ΑΡΧΗ ΣΠΕΡΝΕΤΕ ΦΟΒΟ ΘΕΡΙΖΕΤΕ ΟΡΓΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΖΙΖΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΩ-ΚΑΤΩ

10, 100, 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΚΑΙ ΣΗΨΗΣ

 

Θ. Χατζηαγγέλου|…και οι στάχτες της Βαστίλης να απλωθούν στα πέρατα της γης

Μήνυμα αντίστασης του αιχμάλωτου μέλους της Οργάνωσης Αναρχική Δράση Θ. Χατζηαγγέλου για τη διεθνή εβδομάδα αλληλεγγύης στους αναρχικούς κρατούμενους. 

“Δες, η αδιαφορία τους πώς μας σκοτώνει”

Σε έναν πλανήτη που μοιάζει ολοένα και περισσότερο με σφαγείο, υπάρχουν άνθρωποι με ατσαλωμένες συνειδήσεις, ριζωμένοι βαθιά στο τσιμέντο και το σίδερο της ανυπαρξίας για τις ανατρεπτικές τους προθέσεις. Άνθρωποι που τίμησαν την ιδιότητά τους, στεκούμενοι με σεβασμό και αφοσίωση στο πέρασμα της ιστορίας. Αντίκριζαν κατάματα τους λακέδες της εξουσίας, όχι σαν θεατές στην αρένα του θεάματος αλλά σαν μαχητές. Ορκισμένοι εχθροί της αδικίας και πολέμιοι του υπάρχοντος.

Σε έναν πλανήτη που μοιάζει ολοένα και περισσότερο με φυλακή, υπάρχουν πραγματικοί αιχμάλωτοι με ριζωμένα στην καρδιά τους τον ανθό της απελευθέρωσης. Αιχμάλωτοι ενός σιωπηλού μα ασίγαστου πολέμου ενάντια στην παρακμή και την αλλοτρίωση που δεν υπόσχεται ασφάλεια, όμως διψάει για ζωή. Και κάθε βράδυ κοιτούν τα άστρα καθώς ψηλώνουν τα τείχη του εγκλεισμού. Και κάθε ξημέρωμα ψηλώνει η θέληση και η επιμονή. Μέχρι να έρθει το ύστατο ξημέρωμα…

Σε έναν πλανήτη που φλέγεται από εξεγερμένες καρδιές, υπάρχουν ακόμα μηνύματα αντίστασης και αισιοδοξίας. Μηνύματα συνενοχής κρυμμένα κάτω από κουκούλες, που ταξιδεύουν στα αυτιά μας μέσα από έναν κρότο μηχανισμού στα ανάκτορα των ένστολων μιασμάτων στη Χιλή, από μια μολότοφ στα οργισμένα γαλλικά προάστια, από μια ριπή θυμού και δικαιοσύνης στη Δυτική Όχθη, από μια δολιοφθορά ενάντια στην αναπτυξιακή φρενίτιδα στον ιταλικό βορρά, από τα θρύψαλα στις βιτρίνες του εγχώριου καταναλωτισμού.

Εδώ που ο χρόνος δεν έχει καμία εξουσία στα σώματα μας και η οργή σε πνίγει σαν το σάλιο, η εντατικοποίηση του διεθνούς επαναστατικού αγώνα είναι η δική μας θύμηση της απόλυτης ελευθερίας. Είναι η ανάγκη και η επιθυμία μας. Όποιος ξεχνάει τους απανταχού αιχμαλώτους του κοινωνικού και ταξικού πολέμου για έναν κόσμο ανεξούσιο, ξεχνάει τον ίδιο τον πόλεμο.

Αδιάλειπτη αλληλεγγύη στους αμετανόητους φυλακισμένους επαναστάτες που οριοθετούν τη ζωή στο φυσικό σύνορο του ανατρεπτικού δικαίου.

Δύναμη και σεβασμό στους διεθνείς επαναστατικούς πυρήνες που μάχονται στο σήμερα δικαιώνοντας την αιχμαλωσία μας.

Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση

Γ’ Πτέρυγα, Φυλακές Λάρισας

22/8/2023

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Ε.Κ.Χ. βοτανικός κήπος.

Το πρωί της Δευτέρας 24/07 το κράτος και ο δήμος Πετρούπολης προχώρησαν στην εκκένωση και το γκρέμισμα της κατάληψης “Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Βοτανικός Κήπος”. Η κατάληψη του Βοτανικού, αποτελεί εδώ και 14 χρόνια εστία κοινωνικής αντίστασης και αυτοοργανωμένου αγώνα. Η εκκένωση της ως ένα από τα πρώτα “έργα“ της νέας κυβέρνησης δείχνει ξεκάθαρα τις προτεραιότητες της.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι κοινωνικοί χώροι επιδιώκουν να αποτελέσουν ρωγμή στον κορμό της κοινωνικής συναίνεσης. Μπορούν να αποτελούν ή να αποτελέσουν μελλοντικά ορμητήρια αγώνα, σημεία αναφοράς των κινημάτων αλλά και χώροι διατήρησης της κινηματικής μνήμης, διάχυσης του αναρχικού αντιεξουσιαστικού λόγου, χώροι έμπρακτης αλληλεγγύης καθώς και χώροι κύκλων αυτομόρφωσης. Για όλους αυτούς τους λόγους δεν έπαψαν να βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής, αντιμετωπίζοντας ένα ποικιλόμορφο φάσμα κρατικών και παρακρατικών επιθέσεων που αποσκοπούν στην αποπολιτικοποίηση, τη συκοφάντηση, την τρομοκράτηση, την περιθωριοποίηση και την καταστροφή τους. Κάτι το οποίο αποτελεί, πλέον, μέρος του κεντρικού πολιτικού σχεδιασμού του κράτους ακολουθώντας πιστά το αντί-εξεγερσιακό σχέδιο που υιοθετήθηκε μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008.

Την ίδια ώρα που το καθεστώς της καταπίεσης, της εξαθλίωσης και της εκμετάλλευσης σκορπά γύρω του φτώχεια, φασισμό, πόλεμο, λεηλασία της φύσης και θάνατο, με τα κρατικά καπιταλιστικά εγκλήματα στα Τέμπη και στα ανοικτά της Πύλου, με τις καταστροφικές πυρκαγιές να αφήνονται να κατακαίουν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης και ανυπεράσπιστα έμβια όντα, δεν παραλείπει να συνεχίσει το σχέδιο εκκένωσης των καταλήψεων προσπαθώντας να διαλύσει εν τη γενέσει τους τις αντιστάσεις των από τα κάτω. Οι αντιστάσεις μας όμως είναι ανεξάντλητες.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ Ε.Κ.Χ. ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Πανό αλληλεγγύης στις μετανάστριες και τους μετανάστες.

Πανό που τοποθετήθηκε στη συγκέντρωση που καλέστηκε από την  Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγρινίου στην πλατεία Δημάδη, ενάντια στο κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα ανοιχτά της Πύλου.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ
ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ 
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ