ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΑΙΑ
Η Κατάληψη Ελαία δημιουργήθηκε το Νοέμβριο του 2009 από ανθρώπους που αποφάσισαν να αναζητήσουν στέγη για πολιτικά και κοινωνικά εγχειρήματα, δίνοντας ταυτόχρονα ζωή σε ένα εγκαταλελειμμένο και ξεχασμένο για πάνω από 40 χρόνια κτίριο, που ανήκε στο τότε Ινστιτούτο Ελαίας, αρμοδιότητας Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και ρήμαζε από την κρατική αδιαφορία. Από την πρώτη στιγμή αποτέλεσε σημείο συνάντησης και χώρο στέγασης δομών, συλλογικοτήτων και ανθρώπων που τους συνδέουν το κοινό πρόταγμα της αντίστασης στον πολιτισμό της εξουσίας και του κέρδους, και οι κοινές αξίες της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης. Ως κατειλημμένος ελεύθερος κοινωνικός χώρος, στη διάρκεια της ζωής της η Κατάληψη Ελαία, εκτός από πολιτικές συλλογικότητες, έχει στεγάσει ομάδες αυτομόρφωσης, αυτοοργανωμένα μαθήματα ξένων γλωσσών αλλά και ελληνικών για μετανάστες, αγροκολλεκτίβες, πλήθος θεατρικών παραστάσεων, πολιτικές εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές ταινιών, συναυλίες, συλλογικές κουζίνες, εκδηλώσεις για παιδιά, μαθήματα χορού, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει κατασκευαστεί και τοίχος αναρρίχησης, όλα ενάντια στην εμπορευματική λογική, δωρεάν ή με εθελοντική οικονομική συνεισφορά όσων συμμετείχαν σε αυτά. Στο χώρο υπάρχει επίσης δανειστική βιβλιοθήκη και κινηματικό βιβλιοπωλείο. Η Κατάληψη Ελαία αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί την ζωντανή απόδειξη ότι η οριζόντια οργάνωση και διαχείριση ενός χώρου από εμάς τους ίδιους, χωρίς λογικές ιεραρχίας και εμπορικής συναλλαγής είναι απολύτως εφικτές.
Σε όλη τη διάρκεια της ζωής της, ο χώρος έχει γίνει στόχος κρατικών και παρακρατικών επιθέσεων, έχει αποτρέψει απόπειρες καταπάτησης από ιδιώτες, και φυσικά έχει πολλάκις μπει στο στόχαστρο πολλών δημοτικών αρχών, που διαχρονικά ψάχνουν τρόπο να εκκενώσουν τον χώρο με διάφορα προσχήματα. Η παρούσα δημοτική αρχή δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση, καθώς έχει επιπλέον να εφαρμόσει και την νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά ατζέντα που ασπάζεται τόσο η ίδια όσο και οι ομοϊδεάτες της κεντρικής κυβέρνησης.
Στις 10/2/2020 ανακοινώθηκε ότι μετά από συνάντηση της δημάρχου Μερόπης Υδραίου με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, συμφωνήθηκε η παραχώρηση του οικοπέδου και των κτιρίων του άλλοτε Ινστιτούτου Ελαίας στο Δήμο Κεντρικής Κέρκυρας. Για όποιον δεν γνωρίζει ή έχει ξεχάσει, θυμίζουμε ότι υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης είναι ο γνωστός για την φασιστική παρακρατική δράση του, φιλοχουντικός Μάκης Βορίδης. Στα πλαίσια της “συμφωνίας” αυτής, το Τμήμα Δημοτικής Περιουσίας του Δήμου έθεσε προς συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο της 29/6/2020 θέμα για τη λήψη σχετικής απόφασης. Το σχετικό όμως έγγραφο δεν αρκείται απλώς να εισάγει το ζήτημα προς συζήτηση, αλλά συνοδεύεται με τη συνηθισμένη φασιστική σάλτσα περί “αγνώστων” που κάνουν χρήση του χώρου, περί “υλικών ζημιών” και περί κάποιας υποτιθέμενης “επικινδυνότητας” για τις παρακείμενες σχολικές δομές αλλά και για τα “όμορα κτίρια” (;) για να καταλήξει ότι απαιτείται η χρήση του οικοπέδου και των κτισμάτων για δήθεν στέγαση σχολικών μονάδων.
Ο δήμος έχει τεράστια ακίνητη περιουσία σε ολόκληρη την πόλη και έξω από αυτήν, την οποία συστηματικά εδώ και δεκαετίες αφήνει ανεκμετάλλευτη ή ακόμη χειρότερα αφήνει να ρημάζει. Αν ο δήμος ήθελε πραγματικά να καλύψει σχολικές ανάγκες θα αξιοποιούσε κάποιο από τα πάμπολλα ακίνητά του ή θα ζητούσε να του παραχωρηθούν από άλλους δημόσιους φορείς άλλα κτίρια που είναι σε καλύτερη κατάσταση από αυτά του άλλοτε Ινστιτούτου Ελαίας. Ο πραγματικός σκοπός τους όμως είναι να χτυπήσουν ένα πολιτικό εγχείρημα με αντιιεραρχικά, αμεσοδημοκρατικά και αντιεμπορευματικά χαρακτηριστικά, δηλαδή με χαρακτηριστικά που οι ίδιοι εχθρεύονται με όλο τους το είναι.
Τόσο στον φασίστα υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, όσο και στους ντόπιους παρατρεχάμενούς του που έχουν την ίδια ατζέντα έχουμε να πούμε ότι ο χώρος δεν είναι καθόλου εγκαταλελειμένος: είναι ζωντανός όσο δεν ήταν ποτέ τα τελευταία 40 χρόνια. Δεν είναι καθόλου αναξιοποίητος: αξιοποιείται καθημερινά και μάλιστα από πάρα πολλούς ανθρώπους για την κάλυψη αναγκών που οι ίδιοι ούτε μπορούν ούτε θέλουν να παρέχουν στους δημότες τους, και με όρους τέτοιους που οι ίδιοι δεν μπορούν καν να κατανοήσουν. Την ακροδεξιά ρητορική του φόβου, του νόμου και της τάξης να την κρατήσουν για τους ψηφοφόρους τους. Τυχόν σχέδιά τους για εμπορική εκμετάλλευση ή ιδιωτικοποίηση του χώρου, ή σκέψεις για εκκένωση της κατάληψης θα βρουν απέναντί τους όχι μόνο τον κόσμο που βρίσκει στέγη για τις ανάγκες του στην Κατάληψη Ελαία, αλλά και όλο τον κόσμο του αγώνα.
Κατάληψη Ελαία
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΑΙΑ
ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΣΕ ΔΗΜΟ, ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΕΣ
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
