ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 28/8, ΣΤΙΣ 21:00, ΣΤΟ ΠΑΡΚΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΒΥΡΩΝΟΣ 3, ΚΑΒΑΛΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΛΗΓΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ ΑΓΑΘΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΑΘΟΝΤΕΣ : ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ & ΖΩΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΚΡΑΤΟΣ & ΦΑΣΙΣΤΕΣ
‼️Οι ανάγκες σε είδη είναι:
Ξηρά τροφή
Ισοτονικά
‼️Για τα πυροπληκτα ζώα
Μεγάλες σακούλες απορριμμάτων
Υποσεντονα
‼️ Για Ιατροφαρμακευτικά είδη:
Φυσιολογικός Ορός
Αλοιφές για εγκαύματα
Σταγόνες για τα μάτια
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Προβολή της ταινίας ”ASTEROID CITY”, Τρίτη 29/08/2023, στις 21:30, στο παρκάκι της κατάληψης Βύρωνος 3

Asteroid City

Βρισκόμαστε στο 1955 στη μέση της ερήμου των νοτιοδυτικών Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και στην Asteroid City που μετρά 87 κατοίκους. Το όνομά της το πήρε επειδή κάποτε ένας μετεωρίτης είχε πέσει σε κοντινό σημείο δημιουργώντας έναν κρατήρα. Εκεί, θα καταφθάσουν τουρίστες και νεαροί αστροπαρατηρητές με τους γονείς τους για ένα συνέδριο.

Το συνέδριο δίνει σε μερικά από αυτά τα παιδιά την ευκαιρία να παρουσιάσουν τις πρωτοποριακές τους εφευρέσεις. Όταν ένας εξωγήινος εισβάλει στην περιοχή, όμως, ο στρατός θα αναγκαστεί να βάλει σε καραντίνα την πόλη, απαγορεύοντας σε όλους να φύγουν. Όλα αυτά που παρακολουθούμε βέβαια είναι μέρος μίας τηλεοπτικής εκπομπής βασισμένη στο θεατρικό του θρυλικού Conrad Earp.

Αυτή είναι η κάπως ομολογουμένως περίπλοκη σύνοψη της νέας ταινίας του Wes Anderson, σε σενάριο του ίδιου και του Roman Coppola, ενώ πρωταγωνιστεί ένα all-star cast ηθοποιών όπως είναι οι: Jason Schwartzman, Scarlett Johansson, Tom Hanks, Jeffrey Wright, Tilda Swinton, Bryan Cranston, Edward Norton, Adrien Brody, Liev Schreiber, Hope Davis, Stephen Park, Rupert Friend, Maya Hawke, Steve Carell, Matt Dillon, Hong Chau, Willem Dafoe, Margot Robbie, Tony Revolori, Jake Ryan και Jeff Goldblum. Διευθυντής φωτογραφίας είναι ο Robert Yeoman, ενώ στη μουσική ακούμε τις γλυκιές μελωδίες του Alexandre Desplat.

Οι ταινίες του Anderson, είναι σε όλους μας γνωστές για τα σχολαστικά σχεδιασμένα σκηνικά τους, τα οποία παρουσιάζουν πάντα μία ξεχωριστή και ιδιαίτερη αισθητική που μεταφέρει τους θεατές σε ένα προσεκτικά κατασκευασμένο σύμπαν. Από τη συμμετρία του πλαισίου μέχρι τις τολμηρές χρωματικές παλέτες, η προσοχή του Anderson στη λεπτομέρεια είναι μοναδική. Κάθε καρέ μοιάζει με έναν εξαιρετικό πίνακα ζωγραφικής, ξυπνώντας μέσα μας ένα αίσθημα μελαγχολίας και νοσταλγίας.

Η χρήση του χρώματος βέβαια δεν είναι καθόλου τυχαία, καθώς παίζει καθοριστικό ρόλο στην ενίσχυση της αφήγησης και στην πρόκληση συναισθημάτων. Η σχολαστική προσοχή στις χρωματικές επιλογές δημιουργεί μια οπτική γλώσσα που εμπλουτίζει την αφήγηση και προσθέτει βάθος στους χαρακτήρες. Αναζητώντας απεγνωσμένα την λύτρωση, οι πολύπλοκοι χαρακτήρες του, γεμάτο παραξενιές, υπερβολικοί, ιδιότροποι και εκκεντρικοί, είναι εύκολο να σου κλέψουν την καρδιά.

Για το Asteroid City, όσο αφορά το ύφος αλλά και το περιεχόμενό του, θα μπορούσαμε να πούμε ότι βρίσκεται κάπου μεταξύ στο Moonrise Kingdom και στο The Life Aquatic With Steve Zissou. Ας ξεκαθαρίσουμε όμως κάτι. Αν δεν είσαι fan του σινεμά του, η συγκεκριμένη ταινία δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να σε ακουμπήσει.

Εδώ, η meta-αφήγηση του σκηνοθέτη είναι πολύ πιθανό να πετάξει έξω αρκετούς θεατές, ιδιαίτερα αυτούς που δεν έχουν καμία επαφή με το σινεμά του από προηγούμενες ταινίες. Ωστόσο, θεματικά εξερευνάει και πάλι την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, την παιδική ηλικία αλλά και τον θάνατο. Πάντοτε μέσα από το off-beat χιούμορ του αλλά και από τις άβολες σκηνές που τοποθετεί τους χαρακτήρες του.

Ο Wes Anderson διανύει την καλύτερη περίοδο της καριέρας του. Μετά το French Dispatch και την λογική ενός περιοδικού να ζωντανεύει στην οθόνη σου, έτσι και το Asteroid City, σε τοποθετεί σε μία ιστορία, μέσα σε μία άλλη ιστορία.

Το κινηματογραφικό του όραμα αποτελεί απόδειξη της δυναμικότητας που μπορεί να έχει ένας καλλιτέχνης όταν μένει πιστός και αυθεντικός απέναντι στις δημιουργίες του. Καταφέρνει συνεχώς να ξεπερνάει τα παραδοσιακά όρια του είδους φτιάχνοντας ταινίες τόσο για τους λάτρεις των arthouse, όσο και για το ευρύτερο κοινό.

Με το ξεχωριστό του οπτικό στυλ, την ιδιόρρυθμη και πάντα ενδιαφέρουσα αφήγηση αλλά και με τους εκκεντρικούς του χαρακτήρες, έχει κατακτήσει μία θέση στην βιομηχανία του κινηματογράφου από την οποία δύσκολα θα βρεθεί κάποιος για να του την πάρει.

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ”RHEINGOLD”, ΤΡΙΤΗ 01/08/2023, ΣΤΙΣ 21:30, ΣΤΟ ΠΑΡΚΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΒΥΡΩΝΟΣ 3

Το Χρυσάφι του Ρήνου

Rheingold

του Φατίχ Ακίν

Μια απίστευτα αληθινή ιστορία ενός ανθρώπου και του roller coaster που ήταν η ζωή του σε μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες στη Γερμανία για τον Φατίχ Ακίν.

Ο Κούρδος Γκιγουάρ Χατζαμπί γεννήθηκε μέσα σε φυλακή στο Ιράκ κατά τη διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ στις αρχές του 1980. Είκοσι χρόνια περίπου μετά «ξαναγεννήθηκε» σε μια άλλη φυλακή στη Συρία, ηχογραφώντας τον πρώτο του δίσκο με το όνομα Xatar και έγινε ένας από τους διασημότερους καλλιτέχνες του χιπ-χοπ στη Γερμανία.

Ενδιάμεσα, η ζωή του έρχεται ιδανικά να πάρει οπερατικό κινηματογραφικό τίτλο από το πρώτο μέρος της αριστουργηματικής, επικής τετραλογίας του Ρίχαρντ Βάγκνερ, το «Δαχτυλίδι των Νιμπελούγκεν», αλλά και να σκηνοθετηθεί από τον Φατίχ Ακίν σαν μια βιογραφία που, κάπου ανάμεσα στο success story και το «απίστευτο κι όμως αληθινό» ολοκληρώνεται ως μια σύγχρονη παραβολή πάνω στις έννοιες της αδικίας και της δικαίωσης, της ύβρης και της κάθαρσης, του εγκλήματος και της τιμωρίας, της προσπάθειας και της επιτυχίας.

Βασισμένο στην αυτοβιογραφία του Χατζαμπί (με τίτλο «All or Nothing: We Say the World Belongs to You»), το φιλμ του Φατίχ Ακίν συναρμολογεί χρονικά τη ζωή του ήρωα του, από τη γέννηση του σε μια σπηλιά με νυχτερίδες κάτω από τη Γη, την εξορία της οικογένειας του στο Παρίσι, από εκεί στη Βόννη, στις πρώτες συμμορίες, τη διακίνηση μικροποσοτήτων ναρκωτικών, την πρώτη γνωριμία με την κουλτούρα του χιπ-χοπ, την απόδρασή του στην Ολλανδία και τον κόσμο των νυχτερινών κλαμπ και από εκεί πάλι πίσω στη Γερμανία και το μεγάλο κόλπο με τη ληστεία του φορτηγού που μεταφέρει τα χρυσά δόντια των νεκρών από όλη τη χώρα.

Η ταινία ξεκινάει από τη φυλάκιση του Χατζαμπί στη Σύρια και την άρνηση του να απαντήσει «που βρίσκεται ο χρυσός» και ξαναγυρίζει εκεί αφού μέσα στο κελί θα καταφέρει να βρει τη φωνή του, αφήνοντας πίσω του το βίο και την πολιτεία του ανθρώπου που υπήρξε.

Στο πρώτο μέρος, ο Φατίχ Ακίν που γνωρίζουμε και αγαπάμε «δίνει πόνο» (βλ. στιγμές αφοπλιστικού ρεαλισμού) ειδικά στο κομμάτι της ενηλικίωσης του ήρωα του στη Γερμανία), τραβώντας γραμμές προς κάθε κατεύθυνση που φωτίζουν όλες τις πτυχές της προσωπικότητας ενός ταλαντούχου αλλά χαμένου ανθρώπου που ήταν μοναχικό παιδί και που ενηλικιώθηκε προσπαθώντας να βρει ταυτότητα και «σπίτι» σε λάθος μέρη. Οι χαρισματικοί ηθοποιοί που υποδύονται τον Χατζαμπί σε διαφορετικές ηλικίες έρχονται να συναντήσουν τον Εμίλιο Σακράγια, τον τέλειο ηθοποιό στο τέλειο κάστινγκ – όχημα για να τρέξει ακόμη περισσότερο η καταιγιστική αφήγηση μιας ζωής που ήταν σαν φτιαγμένη να γίνει σινεμά.

Στο δεύτερο μέρος, η προσωπική διαδρομή του Χατζαμπί δυστυχώς παραμερίζεται προκειμένου να χαρτογραφηθεί – αλά Γκάι Ρίτσι (και λίγο «του φτωχού») – η θρυλική ληστεία με τα χρυσά δόντια που έγινε το μεγάλο κατόρθωμα του Xatar και ο λόγος για τον οποίο έγινε διάσημος πριν ακόμη γίνει ακόμη πιο διάσημος, μπαίνοντας στη φυλακή και ηχογραφώντας το πρώτο του άλμπουμ σε ένα παράνομα περασμένο από την πύλη κασετοφωνάκι, μονώνοντας τον ήχο κάτω από κουβέρτες.

Εκεί σε αυτές τις μοναδικές – αστείες και ταυτόχρονα τραγικές – στιγμές που ο κύκλος της ζωής του ήρωα του κλείνει για να ελευθερώσει ένα κοσμοπολίτικο heist movie και να επιστρέψει στην αρχική ταινία ενηλικίωσης, ο Ακίν αποδεικνύεται ικανότατος χειριστής του genre-bending και του φωτεινού γυρίσματος μιας σκοτεινής ιστορίας (με άλλους όρους και εντελώς αντίθετα αποτελέσματα το είχε κάνει ξανά στο αποτρόπαιο «Χρυσό Γάντι», την πρώτη του κινηματογραφική βιογραφία).

Γοητευμένος – αν όχι συνεπαρμένος (και αυτό δεν το λέμε για καλό) από τον ήρωα του – στρογγυλεύει (κατά το απόλυτα κινηματογραφικό) το μήνυμα μιας παραβολής που υπό συνθήκες εξωραΐζει την παρανομία, αλλά σε κάθε περίπτωση το τραγούδι που συνθέτει λέει με τον δικό του τρόπο μια αφοπλιστική αλήθεια για το που πρέπει να ψάξει κανείς (μέσα του) για να βρει το πραγματικό χρυσάφι.

Οι Τσιριτσάντσουλες παρουσιάζουν τη θεατρική παράσταση ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ (ο χορός των κολασμένων), την Παρασκευή 21 Ιούλη, στις 21:30, στο πάρκο της κατάληψης Βύρωνος 3, Καβάλα

Οι Τσιριτσάντσουλες παρουσιάζουν τη θεατρική παράσταση
ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ (ο χορός των κολασμένων)

Ένα καρναβαλικό δράμα για το έπος της ανθρώπινης ιστορίας

του Μαρίνου Μουζάκη

Συντελεστές

 

Παίζουν: Ντίνα Μαυρίδου, Γιώργος Σιδέρης, Ερμιόνη Δόβα, Ντίνα Καφτεράνη, Μαρίνος Μουζάκης

 

Κείμενο-σκηνοθεσία-μουσική-κινησιολογική επιμέλεια: Μαρίνος Μουζάκης

Σκηνικά-κοστούμια-μάσκες-σχέδιο αφίσας κι εξωφύλλου: Μαρία Μαρκοπούλου

Διεύθυνση παραγωγής-φροντιστήριο: Ντίνα Μαυρίδου

Κατασκευή σκηνικού: Κώστας Βαλατσός

Κατασκευή κοστουμιών: Αγγελική Βασιλοπούλου

Παραγωγή: Τσιριτσάντσουλες 2023

Ευχαριστούμε το αντιεξουσιαστικό, αναρχικό στέκι Αντίπνοια για τη φιλοξενία των προβών μας κι όλες τις Τσιριτσάντσουλες που βοήθησαν στην παραγωγή αυτής της παράστασης.

 

Η παράσταση είναι αφιερωμένη στον δάσκαλό μας Carlo Formigoni.

 

Υπόθεση

 

Η καρναβαλική πομπή των κολασμένων αυτής της γης, θα ξετυλίξει το ιστορικό νήμα απ’ το κουβάρι που λέγεται ανθρωπότητα. Θα μιλήσει για τον άνθρωπο, το πιο αδύναμο, κομπλεξικό, ανισόρροπο και βλαβερό ζώο του πλανήτη, από την εμφάνισή του, μέχρι την αξιοθρήνητη κατάντια που παρουσιάζει τη σήμερον ημέρα.

Σκηνοθετικό σημείωμα

Για το έργο

Το Καρναβάλι (ο χορός των κολασμένων) είναι ένα πρωτότυπο έργο, γραμμένο μεταξύ 2012 και 2022. Θέμα του είναι η ιστορία του ανθρώπου, ιδωμένη όμως από τη σκοπιά των «κολασμένων αυτής της γης, δηλαδή όλων εμάς». Η ιστορία, ως γνωστόν, διαχρονικά γράφεται από τους νικητές· η μελέτη της συνεπώς θα πρέπει πάντα να γίνεται με αυτό το δεδομένο κατά νου. Πώς θα μπορούσε όμως να γίνει η ανάγνωση της ιστορίας από ανθρώπους σαν εμάς, ταγμένους εκ πεποιθήσεως με τη μεριά των ιστορικά «χαμένων», των απόκληρων δηλαδή και των κατατρεγμένων της ανθρώπινης φυλής; Μόνο με την προσπάθεια να διαβάσουμε την ιστορία πίσω από τις λέξεις. Να ψάξουμε να βρούμε πιθανές λογικές εξηγήσεις πίσω από εξόφθαλμες αντιφάσεις, να συνομιλήσουμε με τους ήρωες και τις ηρωίδες για τις αδυναμίες και τους φόβους τους, έξω από το εξωραϊσμένο ή δαιμονοποιημένο πλαίσιο που τους φιλοτέχνησε κάποιος κόλακας ή ορκισμένος εχθρός τους, να εντοπίσουμε την εξέλιξη των ιδεών ώστε να κατανοήσουμε τα σπουδαία ανθρώπινα επιτεύγματα, αλλά και τις απάνθρωπες θηριωδίες, βαριά κληρονομιά για τις γενιές μας. Δηλαδή να προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε το υπάρχον αφήγημα, όχι όμως για την ανατροπή ως αυτοσκοπό, αλλά γιατί απλώς είμαστε εραστές της αλήθειας και σε κάθε περίπτωση θα πεθάνουμε αναζητώντας την. Και ποια φόρμα καταλληλότερη για ανατροπή υπάρχει από το Καρναβάλι; Εκεί, που οι συμβάσεις εξαφανίζονται και που ελεύθερα μπορείς να συντρίψεις τα ταμπού και το κοινά αποδεκτό. Εκεί που η φαντασία βρίσκει ευνοϊκό έδαφος για ν’ αναπτυχθεί και να φέρει τα πάνω κάτω. Εκεί που ο βασιλιάς γίνεται σκλάβος, ο άντρας γυναίκα και η γυναίκα άντρας, ο άνθρωπος ζώο, ο φτωχός πλούσιος κι ο ευσεβής Βελζεβούλ. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα του χορού των κολασμένων, μιας καρναβαλικής λαϊκής πομπής από τους διαχρονικά «χαμένους» στο πέρασμα των αιώνων, που ζητά δικαιοσύνη και αφηγείται την ιστορία από τη δική της οπτική γωνία.

Για την παράσταση

Το Καρναβάλι μας αποτέλεσε μια αφορμή για ένα κοπιαστικό, αλλά απολαυστικό ταξίδι στην ανθρώπινη ιστορία. Ήταν αφορμή να ψάξουμε, να διαβάσουμε και με άλλοθι το καρναβαλικό πνεύμα, να παίξουμε σα μικρά παιδιά, με πρόσωπα και γεγονότα που μας στοιχειώνουν, από το σχολείο ακόμα. Χρησιμοποιήσαμε και πάλι τις τεχνικές του λαϊκού θεάτρου, τον χορό και το τραγούδι, τη μάσκα και τα ξόανα, τους αυθεντικούς δηλαδή καρναβαλικούς κώδικες, που με την ελευθεριότητά τους σε τσιγκλάνε να αφήσεις τη φαντασία σου να οργιάσει. Κι εμείς άλλο που δε θέλαμε! Στις πρόβες αυτοσχεδιάσαμε, ερευνήσαμε, παίξαμε μουσικές, δοκιμάσαμε κοστούμια και περούκες και γελάσαμε με την καρδιά μας. Γέλιο βέβαια πικρό, έχοντας συνείδηση των δεινών που έχει προκαλέσει ιστορικά η ανθρώπινη ανοησία. Όμως το γέλιο σε κάθε περίπτωση είναι θεραπευτικό και -υπό προϋποθέσεις- μπορεί να γίνει εξεγερτικό. Η κωμωδία άλλωστε είναι σκληρό πράγμα… σαν το Καρναβάλι.

Το έργο αυτό θέλω να το αφιερώσω στον δάσκαλό μου Carlo Formigoni, σαν έναν μικρό φόρο τιμής για όσα έμαθε σε μένα κι όλες τις Τσιριτσάντσουλες, τόσο γενναιόδωρα.

Μαρίνος Μουζάκης

Απρίλης 2023

ΑΝΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΤΟ LIVE ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ 15/07

 

Στηρίζουμε τους Azfixxia από Κολομβία και τις δυσκολίες τους στο DIY tour τους , θα ανακοινωθεί νέα ημερομηνία σύντομα για το kaca punk live
#antireport #kacapunk

[:el]Αλληλεγγύη στα σώματα που αντιστέκονται στους καταπιεστές τους[:]

[:el]

Αλληλεγγύη στα σώματα που αντιστέκονται στους καταπιεστές τους
Στα μέσα προς τέλη Σεπτέμβρη του 2021 καθηγήτρια από τη Λάρισα υπέστη βιασμό από τον τότε προϊστάμενο της (έχει τεθεί σε αργία από το 2021) ανώτερου στελέχους της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Λάρισας. Η καταγγέλλουσα ανέφερε το συμβάν μετά από λίγο καιρό στο στενό της περιβάλλον και στην συνέχεια απευθύνθηκε στις δικαστικές αρχές. Η δίκη διακόπηκε στις 15 Ιουνίου. Η δίκη συνεχίζεται την Πέμπτη 29 Ιουνίου, κεκλεισμένων των θυρών, στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Τρικάλων
Το βίωμα της εκπαιδευτικού από το αφεντικό της δεν αποτελεί κάποιο μεμονωμένο περιστατικό, αλλά έρχεται να προστεθεί σε μια μεγάλη λίστα βιασμών, παραβιαστηκών συμπεριφορών και έμφυλης κακοποίησης, επιβεβαιώνοντας μας για ακόμα μία φορά τις συνέπειες τις πατριαρχίας πάνω στα σώματα των θηλυκοτήτων. Πιο συγκεκριμένα, δεν συναντάμε πρώτη φορά την χρήση της εξουσίας που απολαμβάνουν άτομα με υψηλά υφιστάμενες θέσεις όπως στην προκειμένη, ώστε να εκμεταλλευτούν την θέση ισχύος τους πάνω στα εργαζόμενα άτομα. Η παρότρυνση από την μεριά των εξουσιαστών είναι πάντα η ίδια, κράτα το στόμα σου κλειστό, κάνε ο,τι σου λέω εγώ και δεν θα αντιμετωπίσεις (περαιτέρω) αρνητικές συνέπειες, γι’ αυτό στον κύκλο αποσιώπησης, μετατόπισης ευθύνης, αμφισβήτησης της εγγενούς αξίας -μέχρι και του δικαιώματος στην ζωή- των γυναικών και λοιπών έμφυλα καταπιεσμένων ατόμων, έρχεται να παίξει κομβικό ρόλο μέρος της κοινωνίας και τα ΜΜΕ ώστε να κατευνάσουν τα πνεύματα μετά από κάθε δημοσιοποίηση περιστατικών έμφυλης βίας.
Σε μια βαθιά πατριαρχική κοινωνία κάθε καταγγελία τέτοιων περιστατικών αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο:
1. Αμφισβήτηση του βιώματος της από την κοινωνία και μέχρι τις δικαστικές αίθουσες, κάθε στιγμή που η νομική οδός αποτελεί μονοπάτι προς αναζήτηση δικαίωσης.
2. Μετατόπιση της ευθύνης από τον θύτη στο θύμα και σε αποδιοπομπαίους τράγους όπως την μέθη/επήρεια ουσιών, την πιο στενή σχέση που υπήρχε μεταξύ τους, την ψυχική κατάσταση/υγεία του θύτη.
3. Ηθική δολοφονία της καταγγέλουσας, έρχεται σε συνέχεια με τις προσπάθειες απ ενοχοποίησης του δράστη και απασχολείται με την «δολοφονία» του χαρακτήρα της καταγγέλουσας, βρίσκοντας κάθε «ψεγάδι» που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον της, ώστε να λάβει αυτή όλο το βάρος της ευθύνης για όσα συνέβησαν με χιλιοειπωμένες φράσεις όπως: τι έκανε τέτοια ώρα, τι ήθελε και πήγε μαζί του, γιατί ήταν έτσι ντυμένη, γιατί δεν κάλεσε για βοήθεια, γιατί δεν μίλησε νωρίτερα κλπ. Αρνούμαστε να βάλουμε ερωτηματικό στα παραπάνω «ερωτήματα» γιατί ξέρουμε πως απλά αποτελούν σημεία εκκίνησης μιας αισχρής συζήτησης που καταφέρνει, ασχέτως με τις επιμέρους τοποθετήσεις, να σκοτώσει ηθικά τα άτομα που καταγγέλλουν.
Εμείς λοιπόν γνωρίζοντας καλά όλα τα παραπάνω, έχουμε πάρει θέση. Στεκόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας και δεν αφήνουμε τις αφηγήσεις του κράτους και των μηχανισμών του (δικαστικό σύστημα, ΜΜΕ, αστυνομία κ.α.) και μέρους της κοινωνίας να σκοτώσουν ξανά και ξανά το άτομο που καταγγέλλει. Ξέρουμε ποια είναι η θέση μας σε αυτόν τον πατριαρχικά, ταξικά, φυλετικά, και ετεροκανονικά δομημένο κόσμο. Η θέση μας είναι δίπλα σε όσα άτομα αγωνίζονται ενάντια στους καταπιεστές τους με οποιονδήποτε τρόπο. Αφήνουμε χώρο στην ανάπτυξη ουσιαστικών σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, αλλά δεν θα δώσουμε σπιθαμή γης σε όσους εκμεταλλεύονται τις θέσεις εξουσίας που κατέχουν. Δεν θα συμμετέχουμε στον κανιβαλισμό εντός της κοινωνίας-ανοχής και συγκάλυψης. Μέχρι η αντι-βία να είναι όντως περιττή, θα απαντάμε με κάθε μέσο στην βία που δεχόμαστε.
Και τώρα λίγα λόγια για την αστική δικαιοσύνη…
Γνωρίζουμε πως η καταφυγή στην αστική δικαιοσύνη αποτελεί έναν δρόμο για πολλές θηλυκότητες. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι το δικαστικό σύστημα όπως είναι δομημένο όχι μόνο δεν δικαιώνει τις θηλυκότητες αλλά τις βάζει σε μία διαδικασία επανατραυματισμού, θυματοποίησης και πολύ συχνά εξευτελισμό της αξιοπρέπειάς τους. Οι χρονοβόρες και κοστοβόρες δίκες σε περιπτώσεις βιασμών, αναγκάζουν το θύμα να έρχεται αντιμέτωπο με τον ίδιο της το βιαστή αλλά και να αναβιώνει συνέχεια το συμβάν σε συνδυασμό με την κοινωνική κατακραυγή και τον στιγματισμό που δέχεται. Το δικαστικό σύστημα με αυτό τον τρόπο καταφέρνει να αποτρέψει πολλές θηλυκότητες από το να γνωστοποιήσουν περιστατικά βιασμού αντιλαμβανόμενες και τη ψυχοφθόρα διαδικασία, την οποία θα υποστούν, αλλά εξηγεί και πληθώρα των περιστατικών που βγαίνουν στην επιφάνεια μήνες ή ακόμη και χρόνια αφότου συνέβησαν.
Καταλήγουμε, λοιπόν, στο ότι γνωρίζουμε πως η αστική δικαιοσύνη είναι ταξική, βαθιά σεξιστική, πατριαρχική – ετεροκανονική και ρατσιστική και καμία εμπιστοσύνη δεν μπορούμε να έχουμε σε αυτή. Παρόλα αυτά, αντιλαμβανόμαστε δυστυχώς πολλές φορές την καταφυγή στην αστική δικαιοσύνη ως μονόδρομο, και λόγω της έλλειψης – ανεπάρκειας δικών μας δομών διαχείρισης τέτοιων περιστατικών. Γι΄ αυτό στεκόμαστε και θα στεκόμαστε αλληλέγγυα σε όποια θηλυκότητα επιλέγει – αναγκάζεται να αντισταθεί στον καταπιεστή της μέσω αυτής της οδού.
Κατάληψη Ντουγρού

[:]

Τετάρτη 14/6, 9:30 δικαστήρια Λάρισας|Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 3 συλληφθέντες συντρόφους της 8/2/2022

Στις 4 Απρίλη ξεκίνησε η δίκη των 3ων συντρόφων μας Θ.Χατζηαγγέλου, Γ.Βούλγαρη και Π.Καλαϊτζή στη Λάρισα. Ο Θ.Χατζηαγγέλου και η Γ.Βούλγαρη είχαν συλληφθεί στις 8/2/2022, έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής σε σπίτι, με αφορμή την εμπρηστική επίθεση στο Ίδρυμα του Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού, στην Άνω Πόλη, ενώ το απόγευμα πραγματοποιείται η προσαγωγή του Π.Καλαϊτζή, η οποία αργότερα μετατρέπεται σε σύλληψη. Στις 12/2 περάσαν από την διαδικασία ανακριτή και εισαγγελέα και κρίθηκαν προφυλακιστέοι με τις κατηγορίες της συμμετοχής τους στην Οργάνωση “Αναρχική Δράση”(187Α), τον εμπρησμό στο «Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού» και άλλων κατηγοριών. Από την πρώτη στιγμή ο σύντροφος Θάνος Χατζηαγγέλου ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού και των ευρημάτων του σπιτιού και μετέπειτα στις 10 Μάρτη τη συμμετοχή του στην οργάνωση, η συντρόφισσα Γεωργία Βούλγαρη υπερασπίστηκε την επιλογή να έχει υποστηρικτικό ρόλο για την πραγματοποίηση της ενέργειας στο ΙΕΘΠ και ο σύντροφος Πάνος Καλαϊτζής αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες.

Για μία ακόμη φορά η κρατική εκδικητικότητα είναι φανερή. Η αντιτρομοκρατική για να “στήσει” ποινικά το άρθρο 187Α που αφορά τη σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης, ψάχνει μανιωδώς ένα τρίτο άτομο, για να παρουσιάσει μία ακόμη επιτυχία, με μόνα στοιχεία το συσχετισμό του Π.Καλαϊτζή με το σπίτι όπου συνελήφθησαν οι άλλοι δύο και λόγω των συντροφικών, φιλικών και συναδελφικών σχέσεων με τον Θ.Χατζηαγγέλου. Στο βούλευμα του 6μήνου όμως η συγκεκριμένη κατηγορία “έπεσε”. Πλέον ο Π.Καλαϊτζής είναι ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, η Γ.Βούλγαρη βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό με βραχιολάκι και ο Θ.Χατζαηγγέλου βρίσκεται ακόμη προφυλακισμένος στα μπουντρούμια της “Δημοκρατίας”.

Η δικαστική εξουσία θα καταδικάσει τις επαναστατικές πράξεις της Οργάνωσης Αναρχική Δράση, της οποίας οι επιθέσεις ήταν σε κρατικούς, εξουσιαστικούς, καπιταλιστικούς στόχους και σε αντίστοιχα πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν τους εχθρούς όσων αντιστέκονται και αγωνίζονται για την συνολική απελευθέρωση. Μία δικαστική εξουσία που δίνει ελαφρυντικά, χαμηλές ποινές και αναστολές σε όλους αυτούς που πρεσβεύουν την εκμετάλλευση και την υποτίμηση των ζωών μας, σε κακοποιητές, βιαστές και δολοφόνους, σε όλους αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν με τις ζωές του κοινωνικού συνόλου. Ούτως ή άλλως δεν περιμένουμε καμία επιείκεια, καμία δικαιοσύνη από τους εχθρούς της ελευθερίας, απλά κάθε φορά οφείλουμε να αναδεικνύουμε τους πραγματικούς ενόχους και τους πραγματικούς υπεύθυνους των καταστροφικών συνεπειών που επωμιζόμαστε.

Το κράτος κατέχει το μονοπώλιο της «νόμιμης» βίας, καταστέλλοντας κάθε πράξη αντιβίας του ριζοσπαστικού πολύμορφου κινήματος, κάθε εστία αντίστασης, ανατρεπτικού λόγου και πράξης. Επεμβαίνει στις κοινωνικές σχέσεις, χρησιμοποιώντας την ωμή κρατική βία και τα μέσα αφομοίωσης, υποδουλώνει συνειδήσεις, επιδιώκει να αποσπάσει την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση απέναντι σε όποιες “μεταρρυθμίσεις”, χειραγωγώντας έτσι την κοινωνία ώστε να λειτουργεί για χάρη αυτού. Προωθούνται έτσι νόμοι που βασίζονται πάνω σε μία ολόκληρη βιομηχανία επιτήρησης, ελέγχου, πειθαρχίας και εγκλεισμού που όχι μόνο χλευάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά εκμεταλλεύονται και λεηλατούν όλο το φυσικό κόσμο. Κύριος στόχος της εκάστοτε κυβέρνησης, πόσο μάλλον της παρούσας, είναι η πάταξη της εγχώριας τρομοκρατίας ενώ στην ουσία ο πραγματικός τρομοκράτης ενσαρκώνεται στην ίδια μέσα από την κρατική αδιαφορία που οδηγεί σε τραγικά γεγονότα, με τελευταίο παράδειγμα το κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών με δεκάδες νεκρούς. Η μηδενική κρατική ευθύνη απέναντι στα χαμηλά ταξικά κοινωνικά στρώματα είναι μία τρανή απόδειξη της θανατοπολιτικής του ελληνικού κράτους.

Η στάση μας απέναντι σε κάθε λογής εξουσιαστές-κανίβαλους είναι ξεκάθαρη και η στήριξη μας προς τον πολύμορφο αγώνα αδιαμφισβήτητη. Ως αναρχικές/οι έχουμε το χρέος απέναντι στους ίδιους μας τους αγώνες, απέναντι στην ίδια την πολιτική μας ύπαρξη να μην εγκαταλείπουμε ο ένας την άλλη ακόμη και όταν οι καιροί δυσκολεύουν. Οι ιδέες μας και οι δεσμοί μας θα είναι για πάντα ένα όπλο που δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε σε έναν άλλο κόσμο γιατί μόνο όταν θα περπατήσουμε όλοι και όλες μαζί πάνω στα συντρίμμια του γερασμένου αυτού κόσμου, πορευόμενοι/ες προς μια επαναστατημένη κοινωνία με τις δικές μας αξίες και ιδανικά, θα είμαστε ελεύθεροι/ες.

Αλληλεγγύη στους 3 συντρόφους Θ. Χατζηαγγέλου, Γ. Βούλγαρη και Π. Καλαϊτζή

Οι μαχόμενες επαναστατικές δυνάμεις δεν κάμπτονται , δεν λυγίζουν

Η Αναρχική Δράση δεν δικάζεται

Πόλεμο στην κρατική τρομοκρατία

Τετάρτη 14/6, 9:30|Συγκέντρωση αλληλεγγύης, Δικαστήρια Λάρισας

Η συνεδρίαση θα συνεχιστεί με τις αγορεύσεις των συνήγορων υπεράσπισης και την απόφαση.

Πολιτική Εκδήλωση Μνήμης για τον Σύντροφο Γιάννη “Άραβα” Πετσάλα

Σάββατο 10 Ιουνίου στις 17:00 στην Κατάληψη Ανάληψη στο Βύρωνα

  • Παρουσίαση Μπροσούρας “Ό,τι Άναψες θα Καίει Μέσα Μας για Πάντα” με γραπτά του Γιάννη “Άραβα” Πετσάλα, δημιουργίες και κείμενα συντροφισσών και συντρόφων.
  • Ανοιχτή Συζήτηση για την ιστορία και την επικαιρότητα των αυτοοργανωμένων κοινωνικών αντιστάσεων στις Ανατολικές Συνοικίες της Αθήνας, μια απόπειρα καταγραφής και ιστορικού απολογισμού.
  • Συλλογική Γιορτή με την συμμετοχή και συνεισφορά όλων μας, όλα τα μουσικά όργανα είναι ευπρόσδεκτα, κουρδίστε τα!!

Συντρόφισσες Σύντροφοι του Γιάννη “Άραβα” Πετσάλα

https://athens.indymedia.org/event/91109/

Πέμπτη 8/6, 9:30, δικαστήρια Λάρισας|Συγκέντρωση αλληλεγγύης τους 3 συλληφθέντες συντρόφους της 8/2/2022

Στις 4 Απρίλη ξεκίνησε η δίκη των 3ων συντρόφων μας Θ.Χατζηαγγέλου, Γ.Βούλγαρη και Π.Καλαϊτζή στη Λάρισα. Ο Θ.Χατζηαγγέλου και η Γ.Βούλγαρη είχαν συλληφθεί στις 8/2/2022, έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής σε σπίτι, με αφορμή την εμπρηστική επίθεση στο Ίδρυμα του Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού, στην Άνω Πόλη, ενώ το απόγευμα πραγματοποιείται η προσαγωγή του Π.Καλαϊτζή, η οποία αργότερα μετατρέπεται σε σύλληψη. Στις 12/2 περάσαν από την διαδικασία ανακριτή και εισαγγελέα και κρίθηκαν προφυλακιστέοι με τις κατηγορίες της συμμετοχής τους στην Οργάνωση “Αναρχική Δράση”(187Α), τον εμπρησμό στο «Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού» και άλλων κατηγοριών. Από την πρώτη στιγμή ο σύντροφος Θάνος Χατζηαγγέλου ανέλαβε την ευθύνη του εμπρησμού και των ευρημάτων του σπιτιού και μετέπειτα στις 10 Μάρτη τη συμμετοχή του στην οργάνωση, η συντρόφισσα Γεωργία Βούλγαρη υπερασπίστηκε την επιλογή να έχει υποστηρικτικό ρόλο για την πραγματοποίηση της ενέργειας στο ΙΕΘΠ και ο σύντροφος Πάνος Καλαϊτζής αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες.

Για μία ακόμη φορά η κρατική εκδικητικότητα είναι φανερή. Η αντιτρομοκρατική για να “στήσει” ποινικά το άρθρο 187Α που αφορά τη σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης, ψάχνει μανιωδώς ένα τρίτο άτομο, για να παρουσιάσει μία ακόμη επιτυχία, με μόνα στοιχεία το συσχετισμό του Π.Καλαϊτζή με το σπίτι όπου συνελήφθησαν οι άλλοι δύο και λόγω των συντροφικών, φιλικών και συναδελφικών σχέσεων με τον Θ.Χατζηαγγέλου. Στο βούλευμα του 6μήνου όμως η συγκεκριμένη κατηγορία “έπεσε”. Πλέον ο Π.Καλαϊτζής είναι ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, η Γ.Βούλγαρη βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό με βραχιολάκι και ο Θ.Χατζαηγγέλου βρίσκεται ακόμη προφυλακισμένος στα μπουντρούμια της “Δημοκρατίας”.

Η δικαστική εξουσία θα καταδικάσει τις επαναστατικές πράξεις της Οργάνωσης Αναρχική Δράση, της οποίας οι επιθέσεις ήταν σε κρατικούς, εξουσιαστικούς, καπιταλιστικούς στόχους και σε αντίστοιχα πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν τους εχθρούς όσων αντιστέκονται και αγωνίζονται για την συνολική απελευθέρωση. Μία δικαστική εξουσία που δίνει ελαφρυντικά, χαμηλές ποινές και αναστολές σε όλους αυτούς που πρεσβεύουν την εκμετάλλευση και την υποτίμηση των ζωών μας, σε κακοποιητές, βιαστές και δολοφόνους, σε όλους αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να παίζουν με τις ζωές του κοινωνικού συνόλου. Ούτως ή άλλως δεν περιμένουμε καμία επιείκεια, καμία δικαιοσύνη από τους εχθρούς της ελευθερίας, απλά κάθε φορά οφείλουμε να αναδεικνύουμε τους πραγματικούς ενόχους και τους πραγματικούς υπεύθυνους των καταστροφικών συνεπειών που επωμιζόμαστε.

Το κράτος κατέχει το μονοπώλιο της «νόμιμης» βίας, καταστέλλοντας κάθε πράξη αντιβίας του ριζοσπαστικού πολύμορφου κινήματος, κάθε εστία αντίστασης, ανατρεπτικού λόγου και πράξης. Επεμβαίνει στις κοινωνικές σχέσεις, χρησιμοποιώντας την ωμή κρατική βία και τα μέσα αφομοίωσης, υποδουλώνει συνειδήσεις, επιδιώκει να αποσπάσει την απαραίτητη κοινωνική συναίνεση απέναντι σε όποιες “μεταρρυθμίσεις”, χειραγωγώντας έτσι την κοινωνία ώστε να λειτουργεί για χάρη αυτού. Προωθούνται έτσι νόμοι που βασίζονται πάνω σε μία ολόκληρη βιομηχανία επιτήρησης, ελέγχου, πειθαρχίας και εγκλεισμού που όχι μόνο χλευάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά εκμεταλλεύονται και λεηλατούν όλο το φυσικό κόσμο. Κύριος στόχος της εκάστοτε κυβέρνησης, πόσο μάλλον της παρούσας, είναι η πάταξη της εγχώριας τρομοκρατίας ενώ στην ουσία ο πραγματικός τρομοκράτης ενσαρκώνεται στην ίδια μέσα από την κρατική αδιαφορία που οδηγεί σε τραγικά γεγονότα, με τελευταίο παράδειγμα το κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών με δεκάδες νεκρούς. Η μηδενική κρατική ευθύνη απέναντι στα χαμηλά ταξικά κοινωνικά στρώματα είναι μία τρανή απόδειξη της θανατοπολιτικής του ελληνικού κράτους.

Η στάση μας απέναντι σε κάθε λογής εξουσιαστές-κανίβαλους είναι ξεκάθαρη και η στήριξη μας προς τον πολύμορφο αγώνα αδιαμφισβήτητη. Ως αναρχικές/οι έχουμε το χρέος απέναντι στους ίδιους μας τους αγώνες, απέναντι στην ίδια την πολιτική μας ύπαρξη να μην εγκαταλείπουμε ο ένας την άλλη ακόμη και όταν οι καιροί δυσκολεύουν. Οι ιδέες μας και οι δεσμοί μας θα είναι για πάντα ένα όπλο που δεν θα μπορέσουν ποτέ να κατανοήσουν. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε σε έναν άλλο κόσμο γιατί μόνο όταν θα περπατήσουμε όλοι και όλες μαζί πάνω στα συντρίμμια του γερασμένου αυτού κόσμου, πορευόμενοι/ες προς μια επαναστατημένη κοινωνία με τις δικές μας αξίες και ιδανικά, θα είμαστε ελεύθεροι/ες.

Αλληλεγγύη στους 3 συντρόφους Θ. Χατζηαγγέλου, Γ. Βούλγαρη και Π. Καλαϊτζή

Οι μαχόμενες επαναστατικές δυνάμεις δεν κάμπτονται , δεν λυγίζουν

Η Αναρχική Δράση δεν δικάζεται

Πόλεμο στην κρατική τρομοκρατία

Πέμπτη 8/6, 9:30|Συγκέντρωση αλληλεγγύης, Δικαστήρια Λάρισας

κατάληψη Terra Incognita

Η συνεδρίαση θα συνεχιστεί με τους μάρτυρες υπεράσπισης του Θ. Χατζηαγγέλου και με τις απολογίες των 3ων συντρόφων.

 

ΣΑΒΒΑΤΟ 03/06/2023, ΣΤΙΣ 22:00, ΕΛΛΗΝΙΚΟ PUNK /ROCK /HARDCORE DJ VINYL SET BY ABSENT FRIEND, ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΥΡΩΝΟΣ 3, ΚΑΒΑΛΑ

ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΘΛΙΑ

ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΕ ΜΑΣ ΠΕΙΘΟΥΝ ΠΙΑ

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΥ ‘ΧΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ

ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΒΟΥΛΩΣΕΙ