ΑΦΙΣΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΥΡΩΝΟΣ 3 – ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

From the ashes of Evros, central Greece and Rhodes to the mud of the valley.

Last summer, we experienced the destructive fires and floods of the political choices of the New Democracy government, with thousands of acres of land and lifelong struggles getting lost within the mud and the ashes. Political choices that led to the death of dozens of refugees and local citizens and thousands of animals that were found dead, burnt or drowned waiting for the 112 of the eviction of their souls.

The free social spaces and squats, the only barricade against the insufficiency of the state mechanisms.

The general antagonistic movement and the self-organized spaces build the defence of the people against the destruction, the inexistence and the neglectfulness of the state. Solidarity networks are established and groups of action dive into the fires and floods. Squats and self-organized spaces function as centers of coordination, setting up cooking places and organizing the fulfillment of the immediate needs of the afflicted.

Resistance against barbarity.

The state mechanism, in an effort to disorient the common consensus from its responsibilities, puts the blame on the afflicted while hitting the squats with the aid of the deep state.

Uprising now and always.

While we are drowning on mud, while we are fighting the fires, the state does not waste any opportunity to attack self-organized structures. Self-organization is the way of society we desire, of the elimination of oppresion and the exploitation of humans on other humans, animals and the environment. Our lives are constantly in danger of being lost in the fires and floods, in the trains and ships, at the borders and by the uniformed murderers and the useless government funded people within our villages and our cities. By defending the squats, we defend the movement against the rotten world of authority.

By defending the squats, we defend the movement against the rotten world of authority.

Solidarity with all those stuggling within or outside the walls against the system that gives birth and upbrings poverty, fascism, war and death.

Get your hands off of the squats

See you on the streets

autonomous centre of kavala & squat vyronos 3

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ, 18/09/2023, ΚΑΒΑΛΑ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ, 18/09/2023

ΠΕΡΙΠΟΥ 80 ΑΤΟΜΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ ΓΙΑ ΤΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ. Η ΠΟΡΕΙΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ, ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΥΡΩΝΟΣ 3. ΜΙΚΡΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ, ΠΡΑΓΜΑ ΣΠΑΝΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΜΕΡΑΣ. Η ΠΟΡΕΙΑ ΕΙΧΕ ΔΥΝΑΤΟ ΠΑΛΜΟ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ, ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΦΥΣΣΑ ΚΑΙ ΖΑΚ/ZACKIE!

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΕ:

Ακόμη ένας νεκρός εργάτης στην Καβάλα. Ανάρτηση πανό στο πάρκο Φαλήρου 23/06/2023

Ακόμη ένας νεκρός εργάτης στην Καβάλα. Ο 58χρονος Afrim (Kristo) Cepa είναι ο εργάτης-χειριστής μικρού εκσκαφέα ο οποίος έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια εργασιών στο ακίνητο «Μπαλάνου» στην οδό 7ης Μεραρχίας στην Καβάλα την Πέμπτη 22 Ιουνίου 2023 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ, ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΒΑΛΑΣ, 20/06/2023, Η ΕΥΡΩΠΗ ΦΡΟΥΡΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

ΤΡΙΤΗ 20/06/2023, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΗΚΑΝ ΠΕΡΙΠΟΥ 40 ΑΤΟΜΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ, ΜΟΙΡΑΣΑΝ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΣΤΡΙΩΝ, ΣΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΣΤΗΝ ΠΥΛΟ. ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΠΟΡΕΙΑ ΜΕ ΔΥΝΑΤΟ ΠΑΛΜΟ ΚΑΙ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΑΣΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΚΑΒΑΛΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΝΔ. 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ – ΟΜΑΔΑΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ, ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Την Πέμπτη 25 / 5 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα εκδήλωση τιμής για τους πεσόντες της αντιφασιστικής – αντιιμπεριαλιστικής πάλης του λαού του Ντονμπάς. Μετά τη λήξη της εκδήλωσης και κατά την επιστροφή συντρόφου στο σπίτι του στο Γκύζη, φασίστες έστησαν ενέδρα και του επιτέθηκαν πισώπλατα, τραυματίζοντάς τον. Ο σύντροφος είναι καλά στην υγεία του . Ήδη, με κάλεσμα της  Λαϊκής Δράσης – Ομάδας Κομμουνιστών / Αγωνιστών, στην οποία συμμετέχει ο σύντροφος, έγινε στις 7 Ιούνη πορεία στο σημείο επίθεσης και στην ευρύτερη περιοχή του Γκύζη.

Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα για τις παρακρατικές μεθόδους των ασπόνδυλων -φασιστών, κυρίως στην παρούσα παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Γνωρίζουμε ότι πάντοτε το Κράτος και το Κεφάλαιο σε περιόδους επίθεσης στους από κάτω και γενικευμένης εξαθλίωσης στέλνουν τα τσιράκια τους για να τρομοκρατήσουν, να σταματήσουν την ταξική αντεπίθεση, να αποκόψουν το κίνημα από τους δρόμους.

Τους λέμε, λοιπόν, για μία ακόμη φορά ότι δεν τρομοκρατούμαστε, δεν θα σταματήσουν το ανταγωνιστικό κίνημα με ύπουλες επιθέσεις.

Είμαστε δίπλα στο σύντροφο και σε κάθε ατομικότητα ή συλλογικότητα που δέχεται ή θα δεχθεί επίθεση από φασιστοειδή και άλλα πολιτικά σκουπίδια. Η αλληλεγγύη ήταν, είναι και θα είναι η δύναμή μας.

 

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ 9/6/2023

Ο αγώνας του αναρχικού απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη είναι και δικός μας αγώνας
«Γιατί, για να είσαι ζωντανός, χρειάζεται μια προσπάθεια
πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής»
Martha Medeiros

“[…]ξεκινάω εκ νέου απεργία πείνας για την αποφυλάκιση μου. Απέναντι στο κράτος και στους διορισμένους υπαλληλίσκους του, που κάνουν καριέρα στις πλάτες τις δικές μου και κάθε φυλακισμένου φτωχοδιάβολου, επειδή απλά τους διόρισαν δικαστές. Στην περίπτωση μου, ειδικοί αντιτρομοκρατικοί νόμοι επέβαλαν να μη δικαστώ ούτε μια φορά με ενόρκους, αλλά να έχω εκτίσει πάνω από δέκα χρόνια στη φυλακή από συσσωρευτικές ποινές. Ωστόσο έχουν το θράσος να το αποκαλούν δικαιοσύνη. Αποφάσεις διορισμένων κρατικών υπαλλήλων καθ’ υπαγόρευση ενός συστήματος που καθορίζει τις καριέρες τους.”
Γιάννης Μιχαηλίδης
Ε’ πτέρυγα Φυλακών Κορυδαλλού
Ο αναρχικός πολιτικός κρατούμενος Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται εδώ και μια δεκαετία στη φυλακή με βάση την αντιτρομοκρατική νομοθεσία. Η κρατική και δικαστική εξουσία συνεχίζει να του στερεί όχι μόνο τις εκπαιδευτικές άδειες, αλλά και την αποφυλάκισή του. Η αιτία της εκδικητικότητας του κράτους και της προσπάθειας του να εξοντώσει τον αναρχικό Γ. Μιχαηλίδη, είναι η άρνηση του συντρόφου να κάνει δηλώσεις μετανοίας και να αποκηρύξει τις ιδέες του. Η προκλητική άρνηση έγκρισης ακόμη και των αδειών που δικαιούται, η παράταση της φυλάκισής του και ο συνεχής εμπαιγμός του από το κράτος, αποτελούν απόπειρα ηθικής και σωματικής εξόντωσής του, καθώς είναι άλλη μία εφαρμογή του καθεστώτος εξαίρεσης που βιώνουν οι πολιτικοί κρατούμενοι.
Ένα χρόνο πριν, στις 25 του Μάη του 2022, ο Γ. Μιχαηλίδης, ανακοίνωνε την έναρξη μιας ακόμη απεργίας πείνας με αίτημα την αποφυλάκισή του, την οποία ύστερα από 68 ημέρες, τον περασμένο Ιούλη, αποφάσισε να παύσει, με την κατάσταση της υγείας του να έχει φτάσει σε οριακό σημείο, αναμένοντας την εκπλήρωση των δεσμεύσεων ανωτέρων δικαστικών για διευθέτηση της υπόθεσής του.
Απέναντι στην επίθεση που δέχεται, ένα χρόνο μετά, την Παρασκευή 12/5, ξεκίνησε εκ νέου απεργία πείνας βρισκόμενος έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού. Πέρσι, το δικαστικό συμβούλιο Άμφισσας απέρριψε την αίτηση αποφυλάκισης με μία αόριστη επιχειρηματολογία σύμφωνα με την οποία δεν εκπληρώνονταν οι “ουσιαστικές προϋποθέσεις” αποφυλάκισης, δηλαδή ότι υπήρχε δήθεν ο κίνδυνος τέλεσης νέων αξιόποινων πράξεων. Ο ίδιος, λοιπόν, αναγκάζεται για δεύτερη φορά να υποβάλλει τον εαυτό του σε μία τόσο δύσκολη κατάσταση, διότι το κράτος και οι μηχανισμοί του, του φέρονται εκδικητικά λόγω της αναρχικής ολότητας του και της αμετανόητης στάσης του όλα αυτά τα χρόνια.
Γνωρίζουμε καλά ότι ο ρόλος της αστικής δικαιοσύνης είναι να ευνοεί την κυρίαρχη τάξη και να δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες πάνω στις οποίες συνεργάζονται αρμονικά, κράτος και κεφάλαιο. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος φυλακίζει αυτούς που αμφισβητούν την ύπαρξή του, που αμφισβητούν αυτό το σάπιο σύστημα και παλεύουν να το αλλάξουν ριζικά. Την ίδια στιγμή αποφυλακίζει παιδοβιαστές, κλείνει τα μάτια σε τεράστια οικονομικά σκάνδαλα, σε κυκλώματα trafficking με θύματα ακόμη και ανήλικα παιδιά, αφήνει ατιμώρητους μπάτσους δολοφόνους. Αφήνει ατιμώρητους τους υπεύθυνους της τραγικής δολοφονίας 57 επιβατών και εργαζόμενων μηχανοδηγών στο έγκλημα στα Τέμπη. Γι’ αυτό και ο αγώνας του συντρόφου δεν είναι ξεκομμένος από όλους τους υπόλοιπους, αλλά αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των αγωνιζόμενων που αντιστέκονται σε κράτος και κεφάλαιο. Αγώνες ενάντια στις δολοφονίες και τα pushbacks μεταναστών και προσφύγων στο Αιγαίο, στις εντεινόμενες φασιστικές επιθέσεις, στη λεηλασία της φύσης, στη φτώχεια που απλώνεται σε όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας, στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, στη βάναυση καταστολή των αστυνομικών δυνάμεων, στις κινητοποιήσεις των φυλακισμένων ενάντια στον νέο σωφρονιστικό κώδικα.
Ο Γ. Μιχαηλίδης, επιλέγει για μία ακόμη φορά τον ίδιο επώδυνο αγώνα στο όνομα της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας. Ας δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας και ας στηρίξουμε τον αγώνα του. Γιατί ο αγώνας του Γιάννη, είναι και δικός μας αγώνας.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ


ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ
https://youtu.be/CHnHaslyvqs?t=25
https://soundcloud.com/user-10632740/96203a

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ”SOYLENT GREEN”, ΤΡΙΤΗ 30/05/2023, ΣΤΙΣ 21:00, ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

«Soylent Green»: Τι μας λέει για το 2022 η cult sci-fi ταινία των ’70s

Το «Soylent Green» είναι μια cult ταινία επιστημονικής φαντασίας, γυρισμένη στις αρχές των ‘70s, όταν υπήρξε μια μίνι αναβίωση της προειδοποιητικής επιστημονικής φαντασίας των ‘50s. Ο Έλληνας διανομέας της εποχής είχε φροντίσει για την ενημέρωσή μας αναφορικά με το χρονικό πλαίσιο της ιστορίας, κυκλοφορώντας το φιλμ στις αίθουσες με τον τίτλο «Νέα Υόρκη, Έτος 2022 Μ.Χ.», αλλά το είχαμε ξεχάσει.

Το φιλμ παρουσιάζει μια δυστοπική εκδοχή του ανθρώπινου μέλλοντος, όπου το πρόβλημα του υπερπληθυσμού έχει ξεφύγει, οι πόροι έχουν σχεδόν εξαφανιστεί και η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν στοιβαγμένοι μαζικά στα κτίρια, εκτός από μια μικρή ομάδα που συγκεντρώνει το συντριπτικό μέρος του εναπομείναντα πλούτου και ζει σε πολυτελή ρετιρέ, καθώς και όσους εργάζονται για τη Διοίκηση, οι οποίοι έχουν το «προνόμιο» του προσωπικού δωματίου.

Τη σίτιση έχει αναλάβει μονοπωλιακά μια εταιρεία, η Soylent, τα συμπυκνωμένα τρόφιμα της οποίας παίρνουν την επιμέρους ονομασία τους από το χρώμα τους – Soylent Yellow, Soylent Red, Soylent Green και ούτω καθεξής.

Το Soylent Green, λοιπόν, είναι το νέο προϊόν της εταιρείας, μια «θαυματουργή τροφή, καμωμένη από θρεπτικότατο πλαγκτόν που συλλέχθηκε από ωκεανούς». Το Soylent Green μοιράζεται στο κοινό τις Τρίτες –«Tuesday is Soylent Green Day» αναφέρει η επιγραφή– κατά το μερίδιο που αναλογεί στον καθένα βάσει κουπονιών, καθώς διατίθεται σε περιορισμένη ποσότητα.

Οδηγός μας σε αυτό τον κόσμο είναι ένας αμοραλιστής  αστυνομικός –όπως όλοι οι αστυνομικοί στο έργο– τον οποίο υποδύεται ο Τσάρλτον Ίστον. H επιτυχία του «Πλανήτη των Πιθήκων» (1968) γέννησε κι άλλα πρωταγωνιστικά οχήματα επιστημονικής φαντασίας για τον σταρ, όπως το «Omega Man» (1971) και το παρόν.

Ο αστυνομικός του Ίστον αναλαμβάνει να διαλευκάνει τη δολοφονία ενός μέλους της εταιρείας Soylent και σταδιακά ανακαλύπτει τι κρύβεται πίσω από τηνδράση της. Η αστυνομική πλοκή είναι προσχηματική στο φιλμ, εκείνο που ενδιαφέρει πραγματικά τους δημιουργούς του είναι να βολτάρουμε μαζί τους στο σύμπαν που επινόησαν, επιχειρώντας να παρουσιάσουν το δική τους όραμα πάνω στο μέλλον της ανθρωπότητας. Οι σκηνές που αφορούν την έρευνα είναι και οι λιγότερο ενδιαφέρουσες, χώρια που συνήθως αποτελούν αφορμή για να συναντήσει ο ήρωας ωραίες γυναίκες και να μπει σε upper class διαμερίσματα, διακοσμημένα με γνώμονα τη μόδα της εποχής – αμφότερα στόχο είχαν να ενισχύσουν την εμπορική απήχηση του φιλμ.

Σε σκηνές όπως εκείνη του δείπνου του ήρωα με τον φίλο του εντοπίζεται η γοητεία του έργου. Τον τελευταίο υποδύεται ο αγαπημένος καρατερίστας Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον που έπαιξε στην ταινία σχεδόν χωρίς ακοή και γνωρίζοντας ότι επρόκειτο να πεθάνει σύντομα.

Στην εν λόγω σκηνή, ο Ίστον έχει φέρει προμήθειες που υπεξαίρεσε από το σπίτι του δολοφονημένου μέλους της Soylent –μια άλλη γνώριμη φιγούρα του παρελθόντος, ο Τζόζεφ Κότεν– και ο Ρόμπινσον ετοιμάζει ένα δείπνο με υλικά που αυτός θα ξαναδοκιμάσει μετά από δεκαετίες και ο Ίστον για πρώτη φορά.

Στην έκδηλη συγκίνηση του Ρόμπινσον αλλά και στην έκπληξη του Ίστον, όταν τρώνε ένα απλό μαρούλι, συνοψίζεται και μεταδίδεται εύστοχα το δράμα των ανθρώπων του έργου, που βρέθηκαν να στερούνται τα απολύτως απαραίτητα αγαθά από την απληστία, την αδιαφορία και την αγνωμοσύνη των προγόνων τους – το κολάζ των τίτλων αρχής καθιστά όχι στενά προσδιορισμένους μεν, μα εμφανείς τους λόγους της καταστροφής. Και είναι σε αυτήν τη σκηνή που το έργο ίσως χτυπήσει κάποια ευαίσθητη χορδή των σημερινών θεατών, απευθυνόμενο αναλογικά σε εκείνα που στερηθήκαμε όλο αυτό το διάστημα, υπογραμμίζοντας τη γνώση που συνειδητά και ασυνείδητα επιλέγουμε να παραμερίσουμε, όσοι ζούμε στις δυτικές δημοκρατίες: ότι τα ωφελήματα και τα προνόμιά μας τελούν πάντοτε υπό την αίρεση ενός γεγονότος ή μιας κατάστασης που θεωρούμε εντελώς απίθανη, μέχρι αυτή να επέλθει και να πέσουμε από τα σύννεφα.

Στο τελευταίο ημίωρο της ταινίας τη σκυτάλη από τις μετα-αποκαλυπτικές συνθήκες, που επινόησε ο σεναριογράφος Στάνλεϊ Γκρίνμπεργκ διασκευάζοντας το βιβλίο του Χάρι Χάρισον, παίρνουν ο επαγγελματισμός και η μαστοριά του σκηνοθέτη Ρίτσαρντ Φλάισερ («20.000 Leagues Under the Sea», «Compulsion», «The Boston Strangler»). Ο Φλάισερ θα στήσει πρώτα μια αρμοστά χαοτική σκηνή μαζικής εξέγερσης και σκληρής καταστολής, που κατά κάποιον τρόπο προοικονομεί και το φινάλε, και στη συνέχεια μια μακροσκελή, σιωπηρή σεκάνς καταδίωξης που οδηγεί στη μεγάλη αποκάλυψη.

Έχοντας ως πρότυπο την άλλη sci-fi επιτυχία του πρωταγωνιστή Ίστον, τον «Πλανήτη των Πιθήκων», που άφηνε τους θεατές σοκαρισμένους με το twist του, οι δημιουργοί του «Soylent Green» επιφυλάσσουν κι αυτοί ένα σοκ, βάζοντας και πάλι τον Ίστον να ωρύεται ηττημένος. Αν και η ατάκα που ξεστομίζει είναι γνωστή ακόμα και σε ανθρώπους που δεν έχουν δει την ταινία, δεν θα την αναφέρουμε, ούτε θα αποκαλύψουμε το φινάλε, για να μη χαλάσουμε την έκπληξη στον «παρθένο» θεατή. Θα επισημάνουμε μόνο ότι ως σύλληψη επικυρώνει τον προειδοποιητικό χαρακτήρα του έργου, καθώς ενέχει ένα δομικό στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης: τη ροπή προς την αυτοκαταστροφή.

Ευτυχώς τώρα που καταφέραμε να φτάσουμε μέχρι το σωτήριο έτος 2022 Μ.Χ. μπορούμε να πούμε ότι, προς το παρόν, η ταινία έχει πέσει έξω στις πιο ζοφερές προβλέψεις της. Γενικά, όταν παρακολουθείς σχετικές ταινίες επιστημονικής φαντασίας του παρελθόντος σήμερα, που «το μέλλον είναι τώρα», όπως έλεγε εκείνη η κλισέ ατάκα, έχει μεγάλο ενδιαφέρον να εξετάζεις ποιο σκέλος της επιστημονικής φαντασίας, έπαψε να είναι τέτοιο – φαντασία. Και η πραγματικότητα του «Soylent Green» είναι ακόμα μακριά από τη δική μας.